Τελευταία παράσταση που είδατε

Léonie Vernier έγραψε:Μακμπέθ, στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών.
Λοιιιπόοοοον, οι ερμηνείες μου φάνηκαν εξαιρετικές (κυρίως του Αργύρη Ξάφη που υποδυόταν τον Μακμπέθ και του γιατρού, που δε θυμάμαι πως τον λένε ), για την πλοκή δε μπορώ να πω τίποτα, αγαπημένος άλλωστε ο συγκεκριμένος συγγραφέας , ωστόσο ο σκηνοθέτης είχε προσθέσει βίντεο από την ταινία που είχε γυριστεί πριν κάτι χρόνια. Τα βρήκα τόσο ... ανούσια, βαρετά και κακόγουστα. Κυρίως δε στις σκηνές που ακουγόταν η μουσική και ψιλοχόρευαν οι ηθοποιοί (με εξαίρεση το χορό του Μακμπέθ και της συζύγου του) πραγματικά αναρωτιόμουν τι σκεφτόταν ο Μοσχόπουλος (ο σκηνοθέτης)...

Πάντως προτείνω σε όποιον αρέσει ο Μακμπέθ να πάει να δει την παράσταση, δε θα χάσει. Έχει και λίιιγο γέλιο σε μερικά σημεία.

Είχα δει κι εγώ το Μακμπέθ, στις 29 Ιανουαρίου.
Τα βίντεο και εμένα μου πέρασαν απαρατήρητα. Πιστεύω πως χωρίς αυτά, η παράσταση δε θα έχανε κάτι.
Η ερμηνεία της γυναίκας του Μακμπέθ με συνεπήρε και μου άρεσε περισσότερο από όλες. Και ο ηθοποιός που έκανε το Μακμπέθ μου άρεσε αλλά σε μερικά σημεία δε μου άρεσε ο τρόπος που εξέφραζε κάτι, δηλαδή οι παύσεις του και ο τόνος της φωνής του.
Σε πολλά σημεία η σκηνοθεσία ήταν καταπληκτική και πολύ έξυπνη και συμβολική.

Γενικά, έμεινα ευχαριστημένη.

^Θα το ξανάβλεπες;

Επίσης είδα την Αυλή των Θαυμάτων πριν 2 περίπου μήνες, βαριόμουν να το γράψω. Καταπληκτικό. Απλά. Στην αρχή ήμουν σε φάση "τι-βλακεία-μας-φέρατε-να-δούμε-κυρία-Π.;" , αλλά αργότερα μου άρεσε πάρα πολύ. Οι ερμηνείες ήταν πολύ καλές, κωμικοτραγική η παράσταση σε μερικά σημεία και καλό σκηνικό. Με ενόχλησε λίγο η μουσική όμως.

Ρε, τα καλύτερα θέατρα χάνουμε.

Μαρά / Σάντ ( Η καταδίωξη και η δολοφονία του Μαρά )

Δυνατό έργο, άρτια σκηνοθεσία και πολύ καλή υπόκριση από ερασιτεχνική ομάδα, σε σημείο επαγγελματικό. Με κάνει να είμαι περήφανη για την ομάδα μας. Εδώ επαγγελματίες και δεν έχουν βγάλει τόσο καλό αποτέλεσμα σαν εμάς.

Η τελευταία παράσταση που είδα ήταν η Ιφιγένεια εν Αυλίδι.

Εξαιρετική σε όλα της. Η επιλογή των ηθοποιών έγινε πολύ προσεκτικά και αυτό φάνηκε και στην παράσταση. Τόσο άρτιο αποτέλεσμα, τόσο όμορφη μουσική και τόσο καλά συγχρονισμένος και ταιριαστός χορός. Κατάφερε να περάσει όλα όσα ήθελε: το αντιπολεμικό μήνυμα, την βαθιά ανάγκη του ανθρώπου για αναζήτηση του θεού από αρχαιοτάτων χρόνων( "Υπάρχει.. άραγε..; ΘΕΟΣ; ), το χρέος ενάντια στην αγάπη για την ζωή, την αγάπη για την πατρίδα, τον πόνο της μάνας, το εξαντλητικό κι ανώφελο κυνήγι της πρόσκαιρης εξουσίας με μέσα αθέμιτα κ λαϊκιστικά, τον έρωτα... (Εξαίρετο εδώ το τραγούδι του Κ.Βήτα που γράφτηκε ειδικά για την παράσταση "Τον έρωτα δεν τον ρωτάς..." και εξαιρετική εκτέλεση από την κοπέλα που ήταν ΦΩΝΑΡΑ)
Ιδιαίτερα αγαπημένα στιγμιότυπα η κατάρρευση της μάνας και το κολύμπι μέσα στο... αίμα, το μάδημα της ανθοδέσμης, το σμίξιμο πατέρα-κόρης.

Τα σκηνικά έκλεψαν τις εντυπώσεις. Δεν μαρτυρώ τίποτα παραπάνω, μα να ξέρετε αυτό: ήταν τα πιο ιδιόμορφα σκηνικά που έχω δει ποτέ μου και τα πιο πετυχημένα ομολογουμένως.

Να την δείτε.

"Τι βουλή θα παραδώσεις μωρή"

Καλούτσικο με γέλιο ανά διαστήματα ωστόσο κάποια μου φάνηκαν κρύα. Πολλοί καλοί ηθοποιοί αλλά αποδίδω την καλουτσικότητα στο κείμενο κυρίως

Τον Ορεστη του Ευριπιδη.

Η τελευταια αρχαια τραγωδια που ειχα δει ηταν στο σχολειο, η Αντιγονη. Οποτε, ισως να μην ειμαι και η πιο ειδικη, αλλα εχω ενα μετρο συγκρισης. Ο Ορεστης δε μου αρεσε καθολου . Δεν ξερω αν δεν επιασα το νοημα or something... Παντως αυτο το 'δωσαμε εμφαση στο σωμα και αυτη ειναι η πρωτοπορεια μας" που ειπε ο σκηνοθετης στην αρχη, τι να πω βρε παιδακι μου... δε μου αρεσε Το βρηκα υπερβολικο να κουνιουνται σα νευροσπαστα σε καθε συλλαβη και να τονιζουν όπως να'ναι τις λεξεις για να το κανουν να ακουγεται πιο δραματικο, ή πομπώδες ή ο,τι ηθελαν να πετυχουν τελωςπαντων Κι'ας τη νιωθανε την τραγωδια μ'ολο το σωμα, οπως ειπε αυτος ο συμπαθητικος κυριουλης στην αρχη.



Τι να πω, δεν ειμαι πρωτοπορα.

«Το Μεγάλο μας Τσίρκο»

Μου άρεσε πάρα πολύ, είχε γέλιο και πάρα πολλές ατάκες, ωραία κουστούμια, και υπέροχους ηθοποιούς... Γέλασα πάρα πολύ αλλά έκλαψα κιόλας. Ειδικά στο σημείο με Χιτλερ και Σμύρνη. Κάποια ιστορικά σημεία δεν τα ήξερα, αλλά ευτυχώς είχα φυλλάδιο και κατάλαβα τι γινόταν.
Το μόνο που δεν μου άρεσε ήταν τα τραγούδια γιατί τα βαριόμουν.
Γενικά ήταν υπέροχη παράσταση, να πάτε να την δείτε.

Α, η Ασλάνογλου και ο Νούσιας ήταν Θεοί, απλά. Τους αγαπώ.

"Εκκλησιάζουσες" του Αριστοφάνη, και "Ιππής", επίσης του Αριστοφάνη

Και τα δύο είχαν πολύ γέλιο (ντάξει, Αριστοφάνης είναι αυτός ) και στην Επίδαυρο ότι και να δεις τέλειο είναι Ειδικά στους Ιππής όμως ο Φιλιππίδης έδωσε ρέστα

Και ο Κόκκλας απλά θεός

Η εκτέλεση και στα δύο ήταν πάρα πολύ ωραία -τα κοστούμια ήταν τέλεια, οι ερμηνείες θεϊκές, και είχε πολλές ατάκες. Ακόμα και τα τραγούδια μου άρεσαν

Όνειρο μια καλοκαιρινής νύχτας.
Πολύ πιο ωραία και αστείο από ό,τι περίμενα,καθώς και ήταν πρώτη φορά που πήγα να δω θεατρική παράσταση σε ανοιχτό θέατρο.

Το μήλο.
Γέλασα πάρα πολύ, πάρα πολύ όμως! Η Δραγούμη και Τσαλταμπάσης ήταν καταπληκτικοί. Καλά, ειδικά ο 2ος, και μόνο που τον έβλεπες γελούσες. Θεός.
Και μου άρεσαν πολύ τα τραγούδια που έβαζαν <3

^A, ήθελα και γω να πάω σε αυτό.
"Τα βαφτίσια" του Μουτσινά.
Τραγικά γελοίο, αυτό το θεατρικό τα είχε πραγματικά όλα-μέχρι και κηδεία( μόνο βάφτιση δεν είδα)-, η πλοκή ήταν ένα μπέρδεμα και γενικά δεν έβγαζε νόημα.
Η Οικονομάκου μου άρεσε πάρα πολύ<3, αν και έκανα λίγη ώρα να καταλάβω ότι είναι αυτή με εκείνη τη ξανθιά περούκα και τη ρώσικη προφορά
Ο μόνος που σε έκανε να γελάσεις με ΤΙΣ ατάκες ήταν ο Αλευρας και άντε λίγο και η Σολωμού.
Γενικά ΟΚ, καλούλι ήταν...

"Να ζει κανείς ή να μη ζει;" του Μελ Μπρουκς σε διασκευή Παπαθανασίου - Ρέππα

Έπαιζαν οι Χατζηπαναγιώτης, Δανδουλάκη , Μουτίδου ,Κωστής ,Τσιμιτσέλης κτλ.
Εντάξει έβγαζε αρκετό γέλιο ανά φάσεις και ήταν αρκετά καλύτερο από το "Τι βουλή θα παραδώσεις μωρή" που είχα δει φέτος. Γενικά έχει και ωραίο σενάριο αλλά αν το συγκρίνω με την κορυφαία κωμωδία που έχω δει στο θέατρο ("τα κορίτσια με τα μαύρα") θα έλεγα ότι είναι κατώτερο

Όμως σε γενικές γραμμές είναι αρκετά καλό.

Δεν μπορώ άλλο κάθε καλοκαίρι να βλέπουμε Αριστοφάνη και κωμωδίες και επιθεωρήσεις, φτάνει πια

Morgan le Fay έγραψε:Δεν μπορώ άλλο κάθε καλοκαίρι να βλέπουμε Αριστοφάνη και κωμωδίες και επιθεωρήσεις, φτάνει πια

Τι λες τώρα; Φέτος βγήκαν τόσες τραγωδίες! Εγώ από τα 4-5 έργα που είδα συνολικά τα 2 με 3 ήταν τραγωδίες.

Good for you, εγώ λόγω ανωτέρας βίας δεν κατάφερα να δω τίποτα.

"Οιδίπους Τύραννος" στο Ηρώδειο

Είναι η δεύτερη αρχαία τραγωδία που είδα και ευτυχώς έσβησε την απαίσια ανάμνηση της πρώτης.

Ο Χείλακης ήταν υπέροχος,φυσικά, αλλά αυτός που με εξέπληξε ήταν ο Μαρκουλάκης σε τριπλό ρόλο (Ιοκάστη-Τειρεσίας-βοσκός στον οποίο έδωσε ο Λάιος τον γιο του), ήταν εκπληκτικός.

Η σκηνοθεσία και τα κοστούμια στην αρχή σε ξένιζαν λίγο αλλά στην πορεία τα συνήθιζες. Πολύ όμορφη και προσεγμένη παράσταση,να την δείτε!

Ιφιγένεια εν Αυλίδι: Απλά υπέροχη παράσταση, όλες οι ερμηνείες εξαιρετικές.

Ο Μάινας, ΘΕΟΣ. Η Καραμπέτη επίσης.

Η Σκηνοθεσία καταπληκτική πιστεύω.

^Την ίδια, αλλά μα τω Θεώ, άμα δεν ήταν ο διπλανός μου εκεί θα 'χα κοιμηθεί.
Too much για εμένα.

Ισχύει και εγώ κοιμόμουν σε μερικές σκηνές, αλλά όταν έβγαινε ο Μάινας Με ξυπνούσε

"Μανόν Λεσκώ", του Πουτσίνι.
Δεν ξέρω, ήταν κάπως. Στην πρώτη και στην τελευταία πράξη κόντεψα να κοιμηθώ απ' τη βαρεμάρα, οι δύο μεσαίες ευτυχώς το σώσανε. Ειδικά η τρίτη. Δεν ξέρω αν έφταιγε η ίδια η όπερα ή η σκηνοθεσία, που ήταν πολύ μοντέρνα και προσπαθούσε να τονίσει τις αντιθέσεις μέσα στο έργο.

Σπόιλερ:

6,5/10

Ο αφέντης Πούντιλα και ο δούλος του ο Μάττι

Καζάκος θεός.-

Caveman, 8/10.
Κακώς με κράτησαν οι γονείς μου από αυτή την παράσταση για 5 χρόνια Πολύ καλή, με έξυπνο κείμενο και πρωταγωνιστή. Γέλασα, πέρασα καλά, θυμήθηκα πράγματα. Μπράβο.

Αχ αυτά τα φαντάσματα, 8/10
Πέρσι είχα δει και το ορίτζιναλ σε dvd και, μιας και μπορώ να κάνω τη σύγκριση, δεν μου φάνηκε πως έχανε σαν μεταφορά, ίσα-ίσα. Ίσως δεν ήταν τόσο φάρσα όσο το αυθεντικό, αλλά και πάλι ήταν πολύ διασκεδαστικό. Υπέροχα κοστούμια Ο Χαραλαμπόπουλος έσπερνε (βασικά όλο το καστ ) και μπορώ να δω την Κόνι στο ρόλο της αδερφής του θυρωρού

Σικάγο
μπορούσε να ήταν και καλύτερη ούτε ζέστη ούτε κρύο μια καλή για πολλούς μέτρια παράσταση το ότι έπαιζε στο ΠΑΛΛΑΣ ήταν μεγάλο μπόνους tbh