Δε μπορώ.
Πάντα ήθελα να γράψω από εκείνα τα κατεβατά ποστ που κάνατε όλοι και ποτέ δε το έκανα γιατί δε πόσταρε κάποιος πρώτος. Τώρα θα το κάνω!
Κι αν δε θέλετε μη το διαβάσετε. Άμα πια.
Το λοιπόν. Καθώς ήμουν μέσα στο λεωφορείο χτυπάει το κινητό με έναν άγνωστο αριθμό. Το σηκώνω και ήταν ο Χαριποτεριστής!
Ήθελε να έρθει να μας δει για λίγο, να μας γνωρίσει. Αφού μου είπε τι φοράει, όταν έφτασα Αιγάλεω (ένα τέταρτο αργότερα από την ώρα που είχαμε πει) βλέπω ένα τυπά με μωβ μπλούζα και άσπρο καπέλο. Και χωρίς να σκεφτώ τον ρώτησα αν ήταν ο Χαριποτεριστής.
Δόξα σοι, αυτός ήταν. Δε θα άντεχα τη ντροπή, να με κοιτάζουν λες και φωνάζω μέσα στο μετρό "σκοτώστε τον, βοήθεια, μια κυνηγάει". Ανεβήκαμε (από τη λάθος έξοδο
) και λίγο αργότερα βρήκαμε τα παιδιά που ήταν εκεί (βαριέμαι να πω ποιοι ήταν, ήταν πολλοί). Αφού συστήθηκα στη Vesper και τη Mirabelle πήραμε τα πόδια μας για το cup cup.
Όπου μπήκαμε μετά από τρία τέταρτα.
Αλλά δε με πειράζει, άξιζε η αναμονή. Και με τέτοια παρέα, ομολογώ πως δε βαρέθηκα.
Αφού έφυγε ο Χαριποτεριστής, ήρθε η Αθανασία και μετά από λίγο η Μαρία, κάτσαμε φάγαμε, ήπιαμε, είπαμε βλακείες κλπ.
Αυτά. Εγώ ήρθα να σας πω για τα νέα μέλη που γνώρισα σήμερα.
Vesper: ήθελα πολύ να τη γνωρίσω. Αν και δε μίλαγε πολύ, όσο μιλήσαμε μου φάνηκε καλή και συμπαθητική κοπέλα.
Mirabelle Salvatore: έχει τη τρέλα μέσα της.- Απλώς την επόμενη φορά να κανονίσουμε να φέρουμε ωτοασπίδες, γιατί έχει πιο στριγκή φωνή κι από την Άμπριτζ.
Χαριποτεριστής: Πολύ καλό παιδί φάνηκε. Κρίμα που δεν έκατσε παραπάνω, αλλά θέλω να ελπίζω ότι θα τον ξαναδούμε.
Ε, μετά τα κλασικά.
Πόπη είσαι κοντή, Αθανασία είναι η δεύτερη φορά που αργείς τόσο, Λήδα έπρεπε να κάτσεις παραπάνω, Γιάννα αν σε έχω πρήξει που σου μιλάω σπάνια είναι επειδή μου φαίνεσαι ενδιαφέρον χαρακτήρας και δε θέλω να σε γνωρίσω, Μαρία καλή χώνεψη, Θάνο με γεια το κούρεμα, Βασιλική ακόμα δε κατάλαβα γιατί δε σου άρεσε η Πόλη των Οστών.
Ουφ.