Εντυπώσεις απο τις συναντήσεις!

Πάρα πολλοί έχουμε συναντηθεί απο κοντά μεταξύ μας!!!

Ωστόσο δεν υπήρχε ένα τόπικ για τις εντυπώσεις που μας άφησε η συνάντηση αυτή αλλα πως μας φάνηκαν απο κοντά και τα μέλη που συναντήσαμε!!!

Πως είναι οι άνθρωποι που μιλάμε τόσο καιρό;;; Πως μας φάνηκαν απο κοντά;

Σε δύο συνατνίσεις έχω δώσει το παρόν ως τώρα. Μια του καλοκαιριού με Νικό, Κυριάκο και Νατάσα και μια το περασμένο Σάββατο με Νίκο ξανά, Δημήτρη και Λευτέρη.
Και στις δύο συναντίσεις (ειδικά στην πρώτη, η οποία ήταν και δικιά μου πρώτη με άτομα μέσω νετ) υπήρχε μια αρχική αμηχανία... Είναι κάπως περίεργο να βλέπεις από κοντά άτομα με τα οποίο μιλάς, κάνεις παρέα θα ΄λεγα, καθημερινά, αλλά από κάποια απόσταση... Μετά από λίγα λεπτά όμως αισθάνεσαι πραγματικά κοντά σου αυτά τα άτομα και πως άνετα η παρέα σας θα μπορούσε να κρατήσει και χωρίς την παρουσία υπολογιστή...
Είναι περίπου σαν αυτό που είπε ο Λευτέρης: μια βολτά μεταξύ όχι άγνωστων, αλλά ούτε και πολύ γνωστών

Είναι όμορφο γενικά και θά 'θελα να βρεθώ και σε άλλες παρόμοιες συναντίσεις.

Πραγματικά ήταν μια πρωτόγνωρη γνωριμία και για μένα!!!!

Βρεθήκαμε οπως προακούσατε με τον Λευτέρη, το Νικο και τον Ρεμουσάκο!

Ηταν πάρα πολυ ξεχωριστη εμπειρια!


Ο Λευτέρης ειναι οπως τον φαντάζεστε!! Πανέξυπνος,ατακαδορος, αεικινητος και το βασικό με ενα τόσο καυστικό χιούμορ που τον λατρευεις με τη μια!!!! Αν ήμασταν κοντα θα τα λέγαμε σε καθημερινή βάση με αλεξισφαιρο φτυάρι!!!! Θεος!

Ο Θάνος ειναι η Ηρεμη Δυναμη!Πετάει λιγα και καλα! Φαινεται στο προσωπό του οι ευαισθησίες, οι ανησυχίες και η καλλιτεχνική του φύση. Μυστηριώδης και άνθρωπος που ξέρεις πως αξιζει να μάθεις καλύτερα!

Ο Νικος ειναι αυτο που λέμε το καλο παιδι! ΓΕλαστος, καλαμπουρτζής δεν πλήττεις μαζί του ποτέ. Ειναι τυχερή η παρέα που τον χαίρεται!! Θα τους κάνει να λύνονται στα γέλια! Επίσης φαινεται άνθρωπος εμπιστοσύνης. Πραγματικά του εύχομαι τα καλύτερα!



Παιδιά ήσασταν υπέροχοι!

Σόρι αλλά οι περιγραφές σας είναι φλου αρτιστίκ. Γίνετε πιο συγκεκριμένοι. Πως είναι ο καθένας από κοντά; Ψηλός; Κοντός; Με χρυσά δόντια; :P
Το τελευταίο αφορά μόνο τον Δημήτρη βέβαια :P

Τι τέλειο τοπικ!

Λοιπόν , εγώ έχω πάει σε μια συνάντηση, με τη Ρεα τη μικρή, την Ειρήνη, την Άρτεμις, τη Γιάννα, τον Ηλία και τη Ρέα τη μεγάλη.

Η Ρέα η μικρή, δεν έχει καμία μα καμία σχέση με το πως τη φανταζόματσε από δω! Εδώ φαίνεται πιο σοβαρή, πιο αυστηρή, πιο απότομη ίσως. Από κοντά είναι το πιο αξιαγάπητο παιδάκι του κόσμου! Είναι χαρούμενη , γλυκιά, γελαστή και χαίρεσαι να της μιλάς και να κάνετε πλάκες!

Η Ειρήνη επίσης προσπαθεί να μας δώσει πιο σοβαρό προφιλ . Γελάει συνέχεια μα συνέχεια, :P και βγάζει κάτι πολύ κοριτσίστικο και γλυκό! Είναι πολύ ευχάριστη παρέα, και κυρίως οταν κουβαλά μαζί ομπρέλα

Η Άρτεμις είναι όπως τη βλέπουμε κ εδω. Είναι γλυκιά και ήρεμη και δίνει εύστοχες απαντήσεις. Θα έλεγα όμως πως ήταν λίγο απόμακρη, σε σχέση με τους άλλους :P

Τους υπόλοιπους τρεις , δεν τους είδα για πολύ , γιατί είναι αργοπορημένοι

Η Γιάννα 'ηταν ήρεμη και πλακατζού, και κορόιδευε συνέχεια τον Ηλία :P

Ο Ηλίας είχε φάση γιατί τράβαγε συνέχεια φωτογραφίες :P , και πείραζε τη μικρή Ρέα

Και η μεγάλη Ρέα (αυτή κι αν την είδα για λίγο , είναι μια περαστική ανάμνηση :P ) Ήταν χαρωπή και φωνακλού και άνετη, άσχετα αν δε μας μίλησε γιατί είναι ακοινώνητη γιατί ήταν κουρασμένη από τα γενέθλιά της

Fleur Delacour έγραψε:Σόρι αλλά οι περιγραφές σας είναι φλου αρτιστίκ. Γίνετε πιο συγκεκριμένοι. Πως είναι ο καθένας από κοντά; Ψηλός; Κοντός; Με χρυσά δόντια; :P
Το τελευταίο αφορά μόνο τον Δημήτρη βέβαια :P

Εσύ μωρό μου δεν θελεις να σου πούμε τις εντυπώσεις μας από τις συναντήσεις, θες το βιογραφικό κάθε μέλους το όποιο θα συνοδεύεται από καλλιτεχνικά σκίτσα προφίλ και αμφάς. :P

ms_padfoot έγραψε:

Fleur Delacour έγραψε:Σόρι αλλά οι περιγραφές σας είναι φλου αρτιστίκ. Γίνεται πιο συγκεκριμένοι. Πως είναι ο καθένας από κοντά; Ψηλός; Κοντός; Με χρυσά δόντια; :P
Το τελευταίο αφορά μόνο τον Δημήτρη βέβαια :P

Εσύ μωρό μου δεν θελεις να σου πούμε τις εντυπώσεις μας από τις συναντήσεις, θες το βιογραφικό κάθε μέλους το όποιο θα συνοδεύεται από καλλιτεχνικά σκίτσα προφίλ και αμφάς. :P

Αφου ειναι καρακατιναριο Νατάσα μου!!

Η κοπέλα ειναι σαν τις γριες στα χωριά που βγάζουν την ψαθινη καρεκλα εξω απο την πορτα του σπιτιου και κάνουν κερδιδα κοινωνικού σχολιασμού!

Ναι μου έκανες τα μούτρα κρέας τώρα, σκασίλα μου για τις κατηγορίες σου :P , είμαι συνηθισμένη :P
Θα δώσεις καμιά περιγραφή της προκοπής;

Αφου εχεις δει φωτογραφίες!

οι φωτογραφίες ΔΕΝ αποδίδουν την ενέργεια , την κίνηση, τη μυρωδιά, τις "δονήσεις" που σου μεταδίδει ένας άνθρωπος κλπ κλπ

Σπόιλερ:

Helga Hufflepuff έγραψε:οι φωτογραφίες ΔΕΝ αποδίδουν την ενέργεια , την κίνηση, τη μυρωδιά, τις "δονήσεις" που σου μεταδίδει ένας άνθρωπος κλπ κλπ

Σπόιλερ:

Αυτό ακριβώς, οι φωτογραφίες είναι μια παγωμένη εικόνα. Παρακάμπτω το σπόιλερ :P

ναι σεναιχια γιαπολους λογους και ..... αλλα

Σπαμ

γιατι

Εισαι εκτος θεματος.

Σε παρακαλώ,μην σπαμμάρεις. Αν δεν έχεις συναντηθεί με κάποιο μέλος από κοντά δεν χρειάζεται να γράψεις εδώ. Ευχαριστώ.

Λοιπόοοον
Θα ξεκινήσω από αυτούς που βλέπω συχνά και μετά οι υπόλοιποι :P
Ρέα (μεγάλη): Ντάξει, απλά την αγαπάω. Μπορεί να μιλάει δυνατά με αποτέλεσμα όλοι να μας κοιτάνε και να μας κάνουν "σσσσς" (ιδιαίτερα κάτι άκυροι γέροι :P ), αλλά είναι πολύ γλυκιά όταν θέλει κι έχει πολύ γέλιο όταν προσποιείται τη θυμωμένη
Ηλίας: Επίσης τον αγαπάω :P Καλό παιδάκι από τα λίγα. Αν και λίγο αγχωτικός ενίοτε, έχει πλάκα όταν είναι στα κέφια του. Αν έχετε δει τα βίντεά μας ξέρετε τι εννοώ :P Α και τρώει ΠΟΛΥ γρήγορα.
Εκάτη: Η ήρεμη δύναμη. Όταν την πρωτοβλέπεις δεν φαντάζεσαι πόσο charisma έχει -φαίνεται και πιο γλυκιά και καλούλα απ' ό,τι πραγματικά είναι. Κι όταν αρχίζει να μιλάει (και να σε κάνει να γελάς) δεν θες να την διακόψεις :P
Κυριάκος: εδιτ γιατί τον ξέχασα. Τι να πω; Πολύ καλό παιδί, αστείρευτο χιούμορ (να φανταστείτε σε κάποια φάση ήμασταν στο ίδιο δωμάτιο και μιλάγαμε απ' το μσν ), υποστηρικτικός, γλυκός, λίγο ακατάστατος αλλά δεν μας χαλάει :P Πέρα από την πλάκα, τον θεωρώ πλέον φίλο μου
Νατάσα: Μια φορά την έχω δει οπότε δε θυμάμαι πολλά αν εξαιρέσουμε το γεγονός ότι γέλαγε συνέχεια Πολύ όμορφη κοπέλα και με εξαιρετικό χιούμορ. Όπως είναι κι εδώ δηλαδή :P
Άρτεμη: Πολύ ήρεμη, λίγο απόμακρη, πανέξυπνη όμως κι έχει πλάκα όταν παίρνει την έκφραση "άχου-το" :P
Ρέα (μικρή): Όντως καμία σχέση με ό,τι φαίνεται εδώ. Ειδικά η φωνή της Από τις πιο πλακατζούδες έβερ
Ειρήνη: Αυτό που κατάλαβα στο λίγο που την είδα ήταν ότι είναι γελαστή και γλυκιά. Και ντύνεται πολύ ωραία :P
Μαριλένα: Φαίνεται μεγαλύτερη απ' την ηλικία της Δεν μιλήσαμε πολύ οπότε δεν ξέρω τι άλλο να πω :P
Βασίλης: Σαν χαρακτήρας, ό,τι φαίνεται κι εδώ :P Επειδή όμως δεν είχα δει φωτό του, τον φανταζόμουν αλλιώς :P

Αυτοί είναι όλοι νομίζω

Minerva McGonagall έγραψε:
Η Ρέα η μικρή, δεν έχει καμία μα καμία σχέση με το πως τη φανταζόματσε από δω! Εδώ φαίνεται πιο σοβαρή, πιο αυστηρή, πιο απότομη ίσως. Από κοντά είναι το πιο αξιαγάπητο παιδάκι του κόσμου! Είναι χαρούμενη , γλυκιά, γελαστή και χαίρεσαι να της μιλάς και να κάνετε πλάκες!

OMG! Σταμάτα!!!! :P

Cassandra Black έγραψε:Ρέα (μικρή): Όντως καμία σχέση με ό,τι φαίνεται εδώ. Ειδικά η φωνή της Από τις πιο πλακατζούδες έβερ

Γιατί, τι περίμενες από φωνή; :P

Ρε ουστ από 'δω , μου χαλάτε το προφίλ.

Μάρσυ : Ζεστός άνθρωπος που σου βγάζει αμέσως το φιλικό και σε κάνει να νιώθεις άνετα. :P Και κάνει ωραίες αγκαλίτσες
Άρτσι : Σοβαρή και λίιιγο απόμακρη. :P Αλλά οκ, γι' αυτό την λατρεύουμε. :P
Ειρήνη : poisonouuuus :P κάτι ατάκες όλα τα λεφτά! δεν είναι τόσο σοβαρή όσο φαίνεται αλλά, οκ, τις βλακείες που λέγαμε με την Έλμι και τη Μάρσυ δεν τις είπε. :P Πιο συγκρατημένη.
Γιάννα : Θεά. Πραγματικά αυτό το μαζέψτε-τον-τουρίστα-Ηλία μου έμεινε. :P Φιλική και το στυλ της τα σπάει.
Επαγγελματίας Τουρίστας : omg... δεν υπάρχει μέρος που να μη βγάλει φώτο. Είναι στο αίμα του! Τελείως κουκούλα yo και χαίρεσαι να του μιλάς!! Πού βρήσκεις την όρεξη; :P
Ρέα μεγάλη : Νύσταααααααααααα δεν έχω άποψη. :P Κοιμόταν. :P

Εγώ θα σας πάω με σειρά συνάντησης.Και θα βάλω μπόλικη λεπτομέρια έτσι για να ικανοποιήσω την Σοφούλα που υπεραγαπώ.:P


1η συνάντηση: Με τον Κων/νο (για εσάς ο γλυκούλης του φόρουμ, ο Sev ο μεγάλος.) Τριήμερη είχε έρθει με το σχολείο του και μου σκάει σε μήνυμα ότι θέλει να με δει λέει. Ήτανε Πέμπτη (αν θυμάμαι καλά ) και την άλλη μέρα είχα σχολείο. Μόνη να βγώ από το σπίτι και να πώ στους γονείς ότι πάω λαική ας πούμε δεν έπαιζε οπότε έκλεισα με παρεάκι ραντεβού για καφέ.

Παίρνω λαμπρατσέτο τις 3 κολλητές (με το ΕΤΣΙ ΘΕΛΩ) και τον τουρίστα τον κολλητό μου Αλέξη (άλλο που δεν ήθελε) και πάμε Μόλ. Με το που πατάμε το πόδι μας, με παίρνει τηλέφωνο (ούτε τηλεπάθεια να είχε) και μου κάνει ''Είμαι στο νετ καφέ''. Ανεβαίνω πάνω κυριλάτη. Ξαφνικά με πιάνει ένα άγχος στυλ ''Και τι θα τριγυρνάω από υπολογιστή σε υπολογιστή σαν την χαμένη?'' Πάω να τον πάρω τηλ να του πω να βγεί έξω αλλά δε χρειάστηκε. Καθόταν πρώτο υπολογιστή ντουγρού. Οπότε πλησιάζω ήρεμα και ωραία. Του χαμογελάω αχνα. Με κοιτάζει. Του χαμογελάω λιγότερα αχνα. Γουρλώνει τα μάτια. Συνεχιζω να χαμογελάω γω. Παραμένει σαστισμένος να κοιτά. Παίρνω ειρωνικό χαμόγελο γω. Αποσβολομένος κοίταγε.Σε κάποια φάση μας κοίταγε όλο το νετ καφέ οπότε είπα να σπάσω την σιωπή και του κάνω ''ΓΕΙΑΑΑΑΑ'' Λοιπόν παιδιά, λες και είχε ελατήρια η καρέκλα του εξφεντονίστηκε και δεν κατάλαβα για πότε σηκώθηκε και για πότε μου σφιξέ το χέρι, με πείρε αγκαλιά ή ότι σκατά έκανε. Ούτε που θυμάμαι. :P

Το μόνο που θυμάμαι είναι η πρώτη του φράση ''ΔΕΝ ΣΕ ΦΑΝΤΑΖΟΜΟΥΝ ΕΤΣΙ'' Μετά του γνώρισα την παρέα μου η οποία μας παράτησε ( :P ) Γυροφέραμε το Mall 3 φορές, η συζήτηση ήταν επική (πάλι το Σλίθεριν του έβριζα) και μετά συναντήσαμε την παρέα μου και καθίσαμε να ποιούμε καφέ. Ουσιαστικά επειδή ήμασταν απένταροι όλοι δεν παραγγέιλαμε τίποτα.

Τώρα πάμε να σας αναλύσω τον Σεβ. Καμιά απολύτως σχέση δεν έχει με αυτό που βγάζει εδώ. Έχω βάσιμες υποψίες ότι δεν του αρέσει καν ο Σνείπ ως χαρακτήρας. Μίλαγε ασταμάτητα, έλεγε άσχετα πράγματα που ποσος με ενδιέφεραν και τα λεγε με ταχύτατους ρυθμούς σε βαθμό που δεν καταλάβαινα αν είναι ικανός να κάνει συνειρμούς ή όχι. Οι φίλες μου κούναγαν το κεφάλι και μου έριχναν ματιές στυλ ''Τι λέει αυτός τώρα'' Τα έλεγε πάντος χαριτωμένα, ομολογώνα το πω. :P

Πολύ τσαχπινιά βγάζει. Πιστεύει ότι του ανήκει ο κόσμος όλος (και οι κοπέλες από τις οποίες αποτελείται) αλλά σου βγάζει απίστευτη φιλικότητα. Είναι να κάθεσαι να τον χαζεύεις. Εξωτερικά (Σοφία :P ) είναι ακριβώς όπως στης φώτος. Είναι ψηλο παιδι (1,86) και γυμνασμένο. Και όσο και να θέλει να το κρύψει είναι και πνευματώδης. Περάσαμε όμορφα εκείνο το βράδυ.

Στο τέλος μου έκανε χουνέρι με ένα φιλί, και του το ανταπέδοσα στην επόμενη συνάντηση. Είχε πολύυυ αμηχανία αλλά του έφυγε προς το τέλος.

Εμ, αυτά. Σε άλλα ποστ ακολουθεί η 2η η 3η και η 4η συνάντηση με παιδιά του φόρουμ. Χορτάστε αυτό για αρχή.

Μάλιστα αυτό είναι περιγραφή

RemousLoupin έγραψε:
Είναι περίπου σαν αυτό που είπε ο Λευτέρης: μια βολτά μεταξύ όχι άγνωστων, αλλά ούτε και πολύ γνωστών

Πότε το είπα αυτό; :P

Fleur Delacour έγραψε:Σόρι αλλά οι περιγραφές σας είναι φλου αρτιστίκ. Γίνετε πιο συγκεκριμένοι. Πως είναι ο καθένας από κοντά; Ψηλός; Κοντός; Με χρυσά δόντια; :P
Το τελευταίο αφορά μόνο τον Δημήτρη βέβαια :P

Είπαμε δεν σου λέμε αν δεν βάλεις φωτογραφία, τόσο δύσκολο είναι; Να στο πούμε και στη γλώσσα των ελεφάντων;


Λοιπόν εγώ σε μία οργανωμένη συνάντηση πήγα, με το τρίο στούτζες

Με τον Θάνο συναντήθηκα αρχικά(φοβόμουν πως δεν θα αναγνωρίσω κανέναν γιατί δεν φορούσα γυαλιά) όμως τον κατάλαβα από το μαλλί :P Ντάξει πιάσαμε αμέσως κουβέντα, και περιμέναμε τους άλλους δύο :P Μετά, όταν ήρθαν πετούσε κάτι πετυχημένα, που δεν κάνει να τα πούμε γιατί είναι πολύ σόκιν :P

Μετά ηρθε ο κύριος Νίκος, τον οποίο αναγνώρισα αλλά έκανα πως δεν γνώριζα, για να του προκαλέσω σύγχυση και άγχος και να αρχίσει να κλαίει και να χτυπιέται. Δεν τα κατάφερα :P
Και αυτός πετούσε κάτι υπέροχα, και για λίγα λεπτά είχαμε σχηματίσει ένωση υπερίσχυσης εναντίον του Μέρλιν, αλλά η ένωση διαλύθηκε :P

Και τέλος ήρθε ο κύριος Δημήτρης, με το πολύ ωραίο άρωμα :P Δεν φαντάζεστε τι είπε το στόμα του :P Ειρωνεύτηκε και την σπράιτ με γρεναδίνη που ήπια Αλλά κατά τα άλλα έλεγε κάτι απίστευτα, αλληλοσυμπληρωνόμασταν στο θάψιμο

Και με τους τρεις πέρασα υπέροχα και μετάνιωσα που δεν πήγα στην προηγούμενη Με τον Δημήτρη τα κανονίσαμε όταν έρθει Κατερίνη να είμαστε όλη την ημέρα μαζί, οπότε έχω αρχίσει να μετράω μέρες :

Tom Marvolo Riddle έγραψε:

RemousLoupin έγραψε:
Είναι περίπου σαν αυτό που είπε ο Λευτέρης: μια βολτά μεταξύ όχι άγνωστων, αλλά ούτε και πολύ γνωστών

Πότε το είπα αυτό; :P

Bασικά το είπες για το κέρασμα :P Γι'αυτό έβαλα το περίπου!

Και ευχαριστώ για τα πετυχημένα.. :P

Minerva McGonagall έγραψε:
Η Ειρήνη επίσης προσπαθεί να μας δώσει πιο σοβαρό προφιλ . Γελάει συνέχεια μα συνέχεια, :P και βγάζει κάτι πολύ κοριτσίστικο και γλυκό! Είναι πολύ ευχάριστη παρέα, και κυρίως οταν κουβαλά μαζί ομπρέλα

Αντε απο 'κει, ιματζ-χαλαστρου!
Ομπρελααα! :P

Cassandra Black έγραψε:
Ειρήνη: Αυτό που κατάλαβα στο λίγο που την είδα ήταν ότι είναι γελαστή και γλυκιά. Και ντύνεται πολύ ωραία :P

Ευχαριστωω! :P

dREAm Girl έγραψε:
Ειρήνη : poisonouuuus :P κάτι ατάκες όλα τα λεφτά! δεν είναι τόσο σοβαρή όσο φαίνεται αλλά, οκ, τις βλακείες που λέγαμε με την Έλμι και τη Μάρσυ δεν τις είπε. :P Πιο συγκρατημένη.

Ηταν που σας εβλεπα πρωτη φορα βρε! :P Στο σχολειο να με δεις.


Λοιπον, στην πρωτη μου συναντηση στο φορουμ, μπορω να πω οτι περασα τελεια!
Το μηνυμα της Μαριλενας, που μου εστειλε οταν ημουν στο δρομο, ακομα το εχω. Καθοταν και περιμενε η καημενουλα τοση ωρα εξω στον ηλιο. :P Γνωρισα και την μαμα της! Τι καληη! Ασχετο. :P Μετα, περιμεναμε την Ρεα με την Ελμινα. :P Και σκυβαμε πανω απο το μετρο να δουμε ποιες ειναι. :P Σε καποια στιγμη, ανεβαιναν της κυλιομενες και μας χαιρετησαν! Μετα, πηγαμε για παγωτο και μετα καναμε βολτες. Αργοτερα συναντησαμε και τον Ηλια, την Γιαννα, και την Ρεα την μεγαλη η οποια μας ηρθε καθυστερημενη. :P

Τα προσωπα τωρα: :P
Μαριλενα! Τι γλυκια κοπελιτσα! Ειναι σχεδον οπως φαινεται εδω! Μεχρι και για το γκριφ μας μιλησε, αμεσως να κανει διαφημηση. Επισης εχει ενα φοβερο λεξιλογειο βρισιων, οπως και το παιδι που μιλαγαμε στο τηλεφωνο. Πως λεγονταν Ρεα? :P

Ρεουλινι! Φοβερο κοριτσι! Τετοιον αυθορμητισμο δεν τον εχω ξαναδει! Απο κοντα, λεει υπεροχες ατακες! Και εχει και πολυ πλακα!Ειδικα ο τροπος που τα λεει! Επισης εχει ενα τοοοσο γλυκο προσωπακι! Απλα θεα. :P

Αρτεμις: Ενταξει, την ηξερα και πριν το φορουμ. :P Ειναι ακριβως οπως φαινεται και εδω, ισως με μικρες διαφορες. Ητανε βεβαια λιγο αποξενωμενη στην συναντηση...

Ηλιας! Πολυ αστειος! Αυτο με την κουκουλα, εγραψε. :P

Γιαννα: Απο κοντα συνειδητοποιησα οτι δεν μοιαζουμε τελικα και τοοοοσο πολυ. :P Πολυ καλη κοπελιτσα!

Ρεα η Μεγαλη! :P Πολυ γλυκια! Εχει ενα φωτινο προσωπακι και ειναι τοσο ευχαριστη! Ειχε πολυ πλακα να την βλεπεις να ερχεται προς το μερος μας! :P

Δεύτερη συνάντηση :

Με Γιάννα και Άρτεμις.Μπορώ να πω η πιο πετυχημένη οργάνωση που έγινε ποτέ. :P


Καταρχάς, ήτανε να μαζοχτούμε καμιά 12ρια άτομα και καταλήξαμε μόνο 3. Το κουλό είναι ότι αν και το ξέραμε μια μέρα πριν ότι θα μαστε μόνο οι 3 μας θέλαμε να πάμε. Το πιο κουλό είναι ότι δε γνωριζόμασταν καλά και καμιά μας δεν αναρωτήθηκε τι θα λέμε τόσες ώρες.Το κουλότερο απ όλα είναι ότι η Γίαννα είχε την φαεινή ιδέα να συναντηθούμε στην, παρακαλώ εφιστώ την προσοχή σας, ΕΙΣΟΔΟ (!) του Μόλ (αμάν αυτό το Μολ στη μάπα με έχει φάει) όπου μπαινοβγαίνουν κάθε λεπτό 5.000 άνθρωποι και χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα. Και πάμε στο σημείο κλειδί.Το σημείο που πήγε μιαμιση ώρα πίσω την ώρα συνάντησης.Δεν είχαμε ανταλλάξει κινητά. :clap1: Σαίνια ήμεθα, ομολογώ να το πώ.



Εγώ επειδή την μυρίστηκα την δουλεία (ούτε λαγωνικό να ήμουνα) και ήξερα ότι θα μπλέξουμε τα μπούτια μας τα δίμετρα, και δεν ήθελα να περιμένω σαν τον μαλ... στην πόρτα (βαριέμαι να περιμένωωωω.Και το κυριότερο βαριέμαι να μην ξέρω ποιόν περιμένω) σκέφτηκα πρακτικά.



Το βράδυ, κι όλας , πριν την συνάντηση , έκλεισα 3 ώρες πριν το ραντεβού με τα κορίτσια, να πάω για ψώνια με μια πολύ καλή μου φίλη. Θα περιμέναμε μαζί , και μόλις ερχόντουσαν τα κορίτσια (λέμε τώρα , με λίγη τύχη) θα πήγαινε εκείνη στην ευχή του Θεού. Αν περιμέναμε παραπάνω απο 45λεπτο θα φεύγαμε μαζί, και γενικώς θα χα συμπαράσταση στο ''περίμενε'' :P



Όλα καλά μέχρι αυτό το σημείο. Την άλλη μέρα κάναμε τα ψώνια μας και στην ώρα μας (κυρίες) μπαστακωθήκαμε δίπλα στην πόρτα και μιλάγαμε, ενώ εγώ ταυτόχρονα το έπαιζα ντεντέκτιβ και έριχνα κρυφές ματίες. Τέσπα, όπως το αναμενώμενο η ώρα πέρασε και είπαμε να πηγαίνουμε.



Όταν φτάνω Παλλήνη, και αποχαιρετώ την φιλενάδα και παίρνω τους δρόμους για το σπίτι μου, χτυπά το κινητό. Άγνωστο νούμερο (!) . Ώπα, λέω... Το σηκώνω. ''Ναι?'' ''Έλα Νατάσα, που είσαι?'' . Εδώ κοκάλωσα (δεν έχω καλή σχέση με τα κινητά ) Άκρα του τάφου σιωπή...εντάξει λέω, κούλαρε και απάντα. ''Ποίος είναι?'' . Έξυπνο, πολύ έξυπνο δεν βρήκα κάτι καλύτερο να απαντήσω (αναθεματισμένο τρακ!). Αφού ήξερα ΠΟΙΟΣ ήταν. Στο περίπου .''Η Γιάννα είμαι ρε'' Εδώ με αποπροσανατόλισαν 2 πράγματα. Το ''ρε'' (άτσα οικειότητεεεες-μπας και είναι κάνας γνωστός?) και το ''Γιάννα.'' Εγώ Κασσάνδρα ήξερα, το Γιάννα δεν μου θύμιζε κάτι.Τέσπα δεν κόλωσα (μια ψυχή που είναι να βγει ας βγει) ''Ποια????'' της κάνω.



Αφού χαραμίσαμε 2 λεπτά στις συστάσεις (και πήρα μπρος) της έκανα ολόκληρο κήρυγμα για το που είναι και γιατί άργησαν. Μου εξήγησε μέσες άκρες και μου κάνει ''Άντε ντε έλα να μας βρεις!'' Η απάντηση της ήρθε ουρανοκατέβατη. ''Εεεε, δεν είμαι Μόλ'' Η Γιάννα πραγματικά έμεινε, πέρασαν κάτι δευτερόλεπτα και άκουσα ένα πικραμένο ''Αααα καλά'' Θα το πιστέψετε ότι αυτή η πίκρα με γοήτευσε? :P ''Μείνετε εκέι που είστε ΞΑΝΑρχομαι Μόλ''



Για πρώτη φορά στη ζωή μου ήμεθα τυχερές.Ο προαστιακός πέρναγε σε 5λεπτάκια. Οπότε συνολικά ήθελα ένα τέταρτο για να φτάσω Νερατζιώτισσα.Όταν έφτασα ξαναπήρα τηλ, και οι κοκόνες μας (σημειώνεται ότι ήταν και η Άρτσι εκεί απλά δεν έχει κάνει ακόμα εμφάνιση στην τραγωδία που περιγράφω) ήταν στον Ελευθερουδάκη (!?!?!?!) δεν θυμάμαι καλά, αλλά κατέβηκα τρέχοντας να τις βρώ.



Μιλάμε για το απόλυτο ΓΕΛΙΟ. Κοίταγαν δεξιά και αριστερά σαν τα χαμένα, της χάζευα για κάνα λεπτο (για να βεβαιωθώ ότι αυτά ήτανε τα θύματα) και πραγματικά έλιωσα. Μετά σοβαρεύτηκα και πήγα προς το μέρος τους. Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν ότι το βλέμα τους έπεσε κατ' ευθείαν επάνω μου (λες και με αναγνώρισαν ενώ δεν είχα βάλει τότε φώτο) και το πήραν πολύ ψύχραιμα. Άλλο αν η Γιάννα ισχυρίζεται την σήμερον ημέρα ότι υπέστη γερό πλήγμα κι ότι από τότε κλονίστηκε η φαντασία της γιατί ΔΕΝ ΜΕ ΠΕΡΙΜΕΝΕ-ΛΕΕΙ-ΕΤΣΙ.Το προσπερνώ. :P



Δεν βολτάραμε πολύ (οι τεμπέλες) ενώ πήγαμε και κάτσαμε για καφέ.Μιλήσαμε αρκετά (αν και δεν γνωριζόμασταν) και δεν κουτσομπολεύσαμε αρκετά (για κακή μου τύχη :P ) Όταν παραγγείλαμε, σημειώνεται ότι πνίγηκε (λιγάκι) η Γιάννα με την σοκολάτα περικαλώ, αλλά είναι το πιο σοβαρό και συγκρατημένο πνιξιμο που έχω δει. Αυτό σε συνδιασμό με το απόλυτα απλανές βλέμα της Άρτσι και το αργόσυρτο σχόλιο της συνομότησαν στο δικό μου πνίξιμο.Μόνο που εγώ, όταν πνίγομαι, πνίγομαι άτσαλα. Άλλαξα 500 χρώματα και γελάγαμε όοοολο τα βράδυ με το σκηνικό αυτό.Στο τέλος, τις έβγαλα και μια φωτογραφία με φόντο ένα από τα πολλά (μιλούνια να λέμε καλύτερα) χριστουγεννιάτικα δέντρα του Μόλ και χαζοχαρήκαμε όλες μας,


Γενικά δεν έχω τι να πώ...Δεν θυμάμαι και πολλά. Την Γιάννα την γνώρισα καλύτερα αργότερα. Στη συνάντηση ήταν αρχικά σοβαρη και ευγενική (πάντα έιναι ευγενικό του πουλάκι μου- φτου του) αλλά στη συνέχεια γέλαγε όλη την ώρα ενώ δεν απουσίαζαν τα σαρκαστικά της σχόλια που αναβάθμισαν το μέγεθος του καψίματος εκείνης της νύχτας.Σημειώνεται επίσης ότι, μου φάνηκε λίγο διαφορετική από τις φώτος. Από κοντα, απέπνεε κάτι πιο -ΚΙ ΕΓΩ ΧΟΡΕΥΩ ΜΟΝΟΣ ΓΙΑΤΙ ΕΙΜΑΙ Ο ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ ΜΟΥΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ- που δεν μου το βγαζέ τότε στις φώτογραφίες. Έχει πανέμορφο μαλλί και ακόμη πιο όμορφο γούστο ντυσίματος Γιάννα στο χω ξαναπεί, ερωτεύθηκα την μπλούζα σου...


Η Άρτσι και πάλι λιγομίλητη, με ένα πανέμορφο χαμόγελο ΠΑΝΤΑ χαραγμένο στα χείλη της. Εκπέμπει άπειρη καλοσύνη, θες να την πάρεις αγκαλιά και να την αρχίσεις στα φιλιά. Εξωτερικά είναι πραγματικά ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ τον φωτογραφιών. Αφού εγώ την χάζευα για κάνα τέταρτο και σκεφτόμουν αν θα έχει το ίδιο αποτέλεσμα με τις φωτογραφίες, το πορτρέτο της....


Αυτά τα ολίγα από μένα (ξανά )

Νατάσι αυτό το ποστ το διαβάσαμε μαζί με τον Ηλία (ήταν σπίτι μου γιατί βλέπαμε Herushingu :P ) και περιττό να σου πω ότι ΛΙΩΣΑΜΕ! Είσαι θεά αγάπη μου!
Καλά, το μίτινγκ είχε ΤΗΝ οργάνωση
Πάντως σίγουρα δεν θα το ξεχάσω ποτέ (Α, κι ήμασταν Φνακ όταν μας βρήκες :P )

Ειρηνάκι φχαριστώ για τα καλά σου λόγια