Πρώτο πλάνο το Χόγκουαρτς με τους Παράφρονες. Απίστευτο.- Είχα μείνει έτσι -->
. Μετά λιγάκι ξίνισα γιατί τις σκηνές στο Σελ Κότατζ τις πέρασαν πολύ γρήγορα αλλά οκ, το αντέξαμε. Η Φλερ και ο Μπιλ ομόρφυναν πάααρα πολύ!
Η σκηνή στη τράπεζα εκτός ότι δεν την περίμενα έτσι ήταν από τις αγαπημένες μου.
Στη μόνη σκηνή που πραγματικά χρησιμοποιήθηκαν τα 3D.
Καλά ο ηθοποιός που έπαιζε τον Γκρίπχουκ ήταν πολύ πειστικός.-
Αγαπάμε την Ερμιόνη με στολή Μπέλατριξ!
Η σκηνή μετά την Γκρίνγκοτς καλούτσικη ήταν μωρέ.
Τον Ρούπερτ γιατί δεν τον έδειξαν; Εμάς τις κακόμοιρες δεν μας λυπάστε; Τι μας νοιάζει η πλάτη του;
Έπειτα στη σκηνή στο Χόγκσμιντ δεν κατάλαβα πως ξέφυγε ο Χάρι.
Η σκηνή με τον Άμπερφορθ ήταν τέλεια. Μπορεί να μην εξηγούσε εκείνος πολλά και να το καταλάβαιναν εκείνοι αλλά 'νταααξει.
Η Αριάννα ήταν τόοοσο γλύκα.-
Όταν ήρθε ο Νέβιλ και μαζί με τον Χάρι, τον Ρον και την Ερμιόνη πήγαν στο Δωμάτιο των Ευχών ήμουν πολύ συγκινημένη.
Ασταδιάλα.
Επίσης, όταν ο Σνέιπ καλεί όλους τους μαθητές μπορεί κάποιος να μου εξηγήσει πως σε 2 λεπτά έφυγαν από το Δωμάτιο των Ευχών και πήγαν στην τραπεζαρία;
Αυτή η σκηνή παρόλο που δεν υπήρχε στο βιβλίο μου άρεσε. Ήμουν σε φάση
άντε ρε Νέβιλ σήκω αλλά αυτό που έκαναν με το Χάρι και συνδέσανε με το Τάγμα του Φοίνικα ήταν δεν-έχω-λόγια-να-το-περιγράψω.
Και κάπως έτσι φτάσαμε στη μάχη.
Αυτοί που πραγματικά ξεχώρισαν στη μάχη ήταν η Μινέρβα και ο Νέβιλ. Kαι οι 2 άξιοι πολεμιστές τι να λέμε τώρα.
Επίσης, η προετοιμασία για την μάχη ήταν πολύ συγκινητική.
Η κατεδάφιση της γέφυρας τρωγόταν.
Nόμιζα βασικά ότι θα το κάνει ο Σίμους επειδή το είπε και η ΜακΓκόναγκαλ αλλά never mind.
Εκνευρίστηκα που δεν πήγαν στο Κόμον του Ράβενκλοου αλλά με έδειξαν περισσότερο.
Σαν χαρακτήρας όχι να το παινευτώ αλλά ήμουν adorable! Φώναξα μωρέ γιατί ο Χάρι με αμφισβήτησε.
H μάχη μου άρεεεσεεεε! Κάμαρα με τα μυστικά και δωμάτιο των Ευχών αγαπάμε. Το φιλί ήταν φάκιν έπικ.-
Και όταν πέθανε ο Σνέιπ μου άρεσε. Έβαλαν και το
Look..at..me!
Τις αναμνήσεις του βασικά λίγο τις εκτέλεσαν στα 3 μέτρα αλλά οκ. Πρόσθεσαν και ότι ο Σνέιπ πήγε στο σπίτι να δει την Λίλι νεκρή. Με έκανε να τον συμπαθήσω. :/ Και την Λάβεντερ. Η σκηνή Λάβεντερ-Γκρέιμπακ ήταν πολύ moving.
Όταν ο Χάρι κατέβηκε και είδε νεκρούς τον Φρεντ, Ρέμους και Τονκς πραγματικά ήμουν σε φάση -πλάκα μου κάνετε
-. Tουλάχιστον τον θάνατο του Φρεντ ας τον δείχνανε. Πέρασαν πολύ κρύα αυτούς τους θανάτους.
Πάει ο Χάρι στο δάσος! Τζέιμς, Λίλι, Σείριος και Ρέμους!
Λατρεμένη σκηνή! Έβαλαν και όλα τα quotes από το βιβλίο!
Όταν έφτασε στο δάσος ο «θάνατος» του Χάρι αφού που έκανε τη σκηνή καλούτσικη ήταν ο τρόπος που έπαιζε ο Νταν.
Στο σταθμό του Κινγκ Κρος το περίμενα ότι θα είναι κάπως αλλά τουλάχιστον έβαλαν τις επικές ατάκες από το βιβλίο. Δεν εξηγούσε πολλά αλλά το κατάπιαμε και αυτό.
Μόλις σηκώθηκε ο Βόλντι τόλμησε να ρίξει την Μπέλατριξ κάτω;
Not my fanourite character you son of Bellatrix.
H τελική μάχη ήταν το κάτι άλλο. Eιδικά όταν ο Νέβιλ βγήκε μπροστά και είπε όλα αυτά (θα μπουν υπογραφή :P) τα δάκρυα πήγαν μέχρι τη μπλούζα μου.
Όταν σηκώθηκε ο Χάρι και οι Μαλφόι έφυγαν δεν ξέρω γιατί αλλά χάρηκα για εκείνους.:P Αυτό που έπεσε ο Χάρι μαζί με τον Βόλντι η κατάληξη ήταν πολύ fail. Δεν μου άρεσε κατά τη διάρκεια που πέφτανε. Για να τελειώνουμε και με τους θανάτους Μπέλατριξ και Βόλντι να σχολιάσω…
Πρώτον, τι είναι η Μπέλατριξ ρε που της κάνεις ένα Petrifucus Totalus και μετά την σκοτώνεις; Λες και είναι καμιά ανίκανη!
Ήταν και υπερβολικότατο αυτό που έγινε σκόνη.
Δεύτερον, με ξίνισε απίστευτα ότι και ο Βόλντι έγινε σκόνη. Κι άλλο fail.
19 Υears LaterΤο περίμενα πιο καλό απλά να λέγανε κάτι παραπάνω και όχι να περιοριστούν στις εικόνες. Για παράδειγμα κατάλαβε κανείς που δεν έχει διαβάσει τα βιβλία τα ονόματα των μικρών; =/ Και πολύ κρίμα που δεν είδαμε Τέντι και Βικουάρ!