Εντυπώσεις από το Deathly Hallows: Part 2

Rea έγραψε:δε μου αρεσε. δε μου αρεσε καθολου.
ηταν συμπαθητικη ταινια, αλλα για το ονομα του θεου. αποτελει την απολυτη φαντασιωση μιας ολοκληρης γενιας. και με το part 1 τοσο πιστο στα γεγονοντα και στο κλιμα του βιβλιου, οι προσδοκιες μου ηταν πολυ μεγαλες. κ χθες βγηκα απο την αιθουσα νιωθοντας σαν να μου ειχαν κλεψει ενα τεραστιο κομματι της παιδικης μου ηλικιας
ναι τα εφε ηταν εντυπωσιακα αλλα οταν σε μια ταινια το καλυτερο σημειο της ειναι τα εφε τοτε κατι παει πολυ λαθος.
το πρωτο μισαωρο ηταν πολυ εντυπωσιακο, με το τριο να εισερχεται στο θησαυροφυλακιο κ την αποδραση με τον δρακο κλπ. απο εκει κ περα το χαος.
δεν υπηρχε η παραμικρη αναφορα στην ιστορια του νταμπλντορ και του Γκρίντελβαλντ, στον θανατο τηα αρριανα κ στο πως αυτο οδηγησε τον νταμπλντορ να γινει αυτο που ηταν οταν τον γνωρισε ο χαρι:ενας σπουδαιος μαγος που αρνιοταν να αποκτησει εξουσια παρολο που του ειχε προσφρθει πολλες φορες η θεση του υπουργου μαγειας και ενας ενθερμος υποστηρικτης των μαγκλ.
οι καθηγητες οταν καταλαβαν οτι θα ξεσπουσε μαχη για ποιο λογο εκριναν λογικο να στειλουν μονο τους σλυθεριν στα μπουντρουμια και να αφησουν ολους τους υπολοιπους να πολεμησουν? που πηγε το "πρεπει να προστατεψουμε τους μαθητες?"
μου αρεσε που εδειξαν την καταστροφη του κυπελλου, αλλα θα μπορουσαμε να ειχαμε μαθει ποιο ακριβως ηταν αυτο το κυπελλο. καμια αναφορα στην προελευση του. κ οσο για το φιλι, το βρηκα τελειως κλισε το "ειμαστε ακομα ζωντανοι, ας φιληθουμε να το γιορτασουμε"
γιατι, γιατι, γιατι δεν εδειξαν το θανατο του φρεντ? οι γουεσλι ηταν παντα οτι πιο κοντα ειχε ο χαρι σε οικογενεια (εκτος ισως απ μια διετια που υπηρχε κ ο σειριος) κ στο βιβλιο δειχνει ποσο πολυ τον επηρεασε. στην ταινια ηταν απλα σαν να πεθανε ενας τυχαιος χαραχτηρας.
οι αναμνησεις του σεβερους αντικειμενικα αποδοθηκαν αρκετα καλα, οπως κ ο θανατος του.
η σκηνη στον σταθμο μου φανηκε πολυ μικρη. θα μπορουσε να αναλυθει περισσοτερο. κρατησαν τις βασικες ατακες του διαλογου αλλα παρελειψαν πολλα σημεια. ας πουμε το γιατι ο χαρι καταφερε να παραμεινει ζωντανος. (ασχετο αλλα ο νταμπι ντυμενος ετσι μου θυμισε απιστευτα τον γκανταλφ )
ξενερωσα απιστευτα με τη σκηνη που ο χαρι επεσε απο την αγκαλια του χαγκριντ. τι στο καλο σκεφτοντουσαν??? υποτιθεται οτι παριστανε τον νεκρο για να εφησυχαστει ο βολντι, να σταματησει να προστατευει την ναγκινι και να καταφερει καποιος να σκοτωσει το φιδι. για ποιον ακριβως λογο θεωρησαν οτι επρεπε να χαλασει το στοιχειο του αιφνιδιασμου χωρις λογο?
κ αφου ανεφερα το φιδι, ειχα φοβηθει οτι στο τελος θα το σκοτωνε η ερμιονη. αλλα ευτυχως εστω και απο τυχη, το σκοτωσε ο νεβιλ.
οι θανατοι της μπελατριξ κ του βολντερμοτ απλα γελοιοι. εγιναν κομφετι? σοβαρα τωρα? πολυ αληθοφανες. επισης τα ραβδια για ποιο λογο ενωθηκαν? δεν υπαρχει πια η ευκολη λυση του κοινου πυρηνα αγαπητε σκηνοθετη.
απογοητευτηκα παρα πολυ με την ατμοσφαιρα μετα τη μαχη. μολις ειχαν νικησει τον μεγαλυτερο σκοτεινο μαγο ολων των εποχων, περιμενα λοιπον να φαινεται οτι χαρηκαν λιγακι. δε καταλαβαινω γιατι τελειωσε μεσα σε δυο λεπτα η ταινια μετα το θανατο-εκτοξευση χαρτοπολεμου του βολντεμορτ. θα μπορουσε να διαρκεσει παραπανω ωστε να δουμε την συνομιλια με το ποτρετο του νταμπι η τον χαρι να συναρμολογει ξανα το ραβδι του-το να σπασει απλα το ραβδι απο κουφοξυλια δεν ειχε καποιο νοημα.
για τον ανεκδιηγητο επιλογο εχω γκρινιαξει ηδη στο αντιστοιχο τοπικ

ενταξει, ξερω, δε κρινουμε μια μεταφορα βιβλιου σε σχεση με το βιβλιο αλλα την αντιμετωπιζουμε ως ανεξαρτητη καλλιτεχνικη δημιουργια, μπλα μπλα μπλα.γιαυτο και ως ταινια τη βρηκα συμπαθητικη. αλλα ακομα κ ετσι, αρνουμαι να δεχτω οτι αυτο ηταν οτι καλυτερο μπορουσαν να κανουν. δε χρειαζοταν να προσθεθουν ανουσιες σκηνες οταν μπορουσαν να χρησιμοποιησουν τις αμετρητες του βιβλιου που ο κοσμος εχει αγαπησει ηδη κ απλα τις αγνοησαν. στην τελικη δεν ηταν αναγκη να ειναι η ταινια μονο 130 λεπτα αν ολες αυτες οι αλλαγες/παραλειψεις γιναν για εξοικονομηση χρονου. οι ταινιας του lord διαρκουσαν ολες τους 3 ωρες τουλαχιστον, κ καταφεραν να μεινουν ολοι ικανοποιημενοι.
περιμενα κατι παραπανω απο την ταινια.

Οπως συμφωνω ακραδαντα με οοολα οσα ειπες!!! Πραγματικα ομως... ωρες ωρες ηταν να αναρωτιεσαι ΤΙ ΣΚΕΦΤΟΝΤΟΥΣΑΝ ?!!!

Μου αρεσε παρα πολυ και θεωρω πως ειναι η καλυτερη απο ολες ειχε δραση και δεν εκοψαν και τοσες πολλες σκηνες οπως σε αλλες βεβαια ακομαειμαι αντιθετος με καποιες λεπτομεριες για το τελος της ιστοριας αλλα τι να κανουμε ετσι ειναι τα πραγματα !! σιγουρα παντως ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ !!!

παιδιά σε εσάς που δεν άρεσε σχεδό τιποτα από την ταινία δεν λέω σε πολλά έχετε δίκιο!!! αλλά κάποια αλλα ήταν αναμενώμενα για αυτό κι εμεις που είπαμε πως μας άρεσε η ταινία δεν αναφερθηκαμε σε αυτά δεν είναι πως δεν τα προσέξαμε!!!! υπήρχε περίπτωση να ακουστει η ιστορία με τον ματωμένο βαρώνο που στις ταινίες έχει αναφερθει μόνο μια φορα στην πρώτη? υπήρχε περίπτωση να σταθούν στο ποιου ήταν το κύπελλο και γιατί από την στιγμή που στην 6η ταινία δεν εδειξαν την αναμνηση του βόλντεμορτ με το κυπελλο κτλ??? δεν έπρεπε να τα περιμένουμε όλα αυτά??? κι εγω θα προτιμούσα να υπάρχουν αλλά δεν έπεσα από τα σύννεφα που δεν τα έδειξαν!
επίσης αναφερθηκε ότι γιατί δεν ήταν ο κράμπε που πέθανε και ένα από τα τσιρακια του μαλφόυ έγινε μάυρος!!!!δυστυχως τον ηθοποιο που έκανε τον κράμπε τον έπιασαν για ινδικη κάναβη,αρα δεν έπαιξε στην ταινία,άρα δεν μπορούσε να πεθάνει,άρα αντικαταστάθηκε από έναν μάυρο

slytherin.kal έγραψε:παιδιά σε εσάς που δεν άρεσε σχεδό τιποτα από την ταινία δεν λέω σε πολλά έχετε δίκιο!!! αλλά κάποια αλλα ήταν αναμενώμενα για αυτό κι εμεις που είπαμε πως μας άρεσε η ταινία δεν αναφερθηκαμε σε αυτά δεν είναι πως δεν τα προσέξαμε!!!! υπήρχε περίπτωση να ακουστει η ιστορία με τον ματωμένο βαρώνο που στις ταινίες έχει αναφερθει μόνο μια φορα στην πρώτη? υπήρχε περίπτωση να σταθούν στο ποιου ήταν το κύπελλο και γιατί από την στιγμή που στην 6η ταινία δεν εδειξαν την αναμνηση του βόλντεμορτ με το κυπελλο κτλ??? δεν έπρεπε να τα περιμένουμε όλα αυτά??? κι εγω θα προτιμούσα να υπάρχουν αλλά δεν έπεσα από τα σύννεφα που δεν τα έδειξαν!
επίσης αναφερθηκε ότι γιατί δεν ήταν ο κράμπε που πέθανε και ένα από τα τσιρακια του μαλφόυ έγινε μάυρος!!!!δυστυχως τον ηθοποιο που έκανε τον κράμπε τον έπιασαν για ινδικη κάναβη,αρα δεν έπαιξε στην ταινία,άρα δεν μπορούσε να πεθάνει,άρα αντικαταστάθηκε από έναν μάυρο

Χαχα αυτο για τον Κραμπε ειναι η αληθεια πως δεν το ηξερα! Ευχαριστω για την πληροφορια!
Δεν λεω παντως πως δεν περιμενα να εχουν παραλειψει καποια πραγματα κτλ.. απλως οχι και τοοοσο πολυ! Ειδικα το οτι δεν αναφερθηκε καθολου ο Γκιρντελβαλντ και ολη αυτη η ιστορια με τον Νταμπλντορ ηταν κατα την αποψη μου τεραστια παραλειψη... Δεν φανηκε τελικα ο χαρακτηρας του Νταμπλντορ και ολα αυτα... Τελος Παντων.. Σε συγκριση με καποιες απ τις προηγουμενες ηταν αναμφισβητητα καλυτερη.. αλλα πιστευω πως για την τελευταια ταινια ΧΠ αξιζε κατι ανωτερο...

δεν ηταν καν ο κραμπε, ηταν ο ζαμπινι

γώ ξε-τρε-λά-θη-κα....
η
μοναδική στιγμη πάντως που έτρεξε ένα δάκρυ ήταν όταν είπε η ερμιόνη
"θα έρθω και εγώ μαζί σου"..ενώ το ήξερα ότι δε θα πάθει τίποτα δεν το
άντεχα ..
η σκηνή με την κάρτερ να κάνει την ερμιόνη που χε ντυθεί μπέλατριξ ήταν θεική.λοβ!
η μάχη ήταν όντως επική...
η σκηνή με τις αναμνήσεις του σνέηπ πήγαιναν πολύ γρήγορα..σε εμάς που έχουμε φάει το βιβλίο βέβαια πήγαιναν μία χαρα...
ο ραντκλιφ ήταν υπέροχος!και ο νέβιλ!επίσης ένα μπράβο στην οικογένεια μαλφόυ!κονγκράτς.
η συμπεριφορά του βόλντενμορτ στην μπέλατριξ με χάλασε ελαφρά όπως και η αβάντα κεντάβρα της μόλι...

έχω
και κάποιες άλλες μικροενστάσεις αλλά από εκεί και πέρα μου άρεσε που η
μάχη κράτησε τόσο πολυ.ήταν ένα φινάλε όπως το περιμένα!...
.επίσης σκηνικό που παει ο μαλφοι στο δωμάτιο των ευχων..-καταρχας ακυρο
που σκοτωσαν τον γκουλ και όχι τον κραμπε-..μπαίνουν μέσα και λέω στην κολλητή μου
"δε βρίσκεις ότι από το πρώτο έτος ο κράμπε έχει αλλάξει πολύ;"
-νταξ νταξ προφανώς ο ζαμπίνι είχε πιο πιασάρικη φατσα ηταν ευκαιρία να
χώσουν μέσα αλλά μιας και τον έχωσαν θα μπορούσαν να ακολουθήσουν τα
κλισέ και να πεθανει στη σκηνή της δράσης ο μαύρος -.
στη σκηνή της μπέλατριξ ξενερωσα..δεν έμοιαζε καθόλου με το θάνατο του σείριου.και βασικά το ξόρκι δεν ήταν αβάντα κεντάβρα.πφ!
τώρα
για το θάνατο της ναγκίνι ήταν όντως επικός.μακάρι να το εκαναν έτσι
και στης μπέλατριξ...να μπορούσα να τον χαρώ ρε παιδί μου!

υγ. σκηνη σνέηπ με λίλυ ξαπλωμένοι ηταν αυτο

σε γενικες γραμμες μου αρεσε αρκετα. Μινερβα (αχ αυτη η ανεμελη μπουκλιτσα) Νεβιλ απειρα ρισπεκτ. Ο τροπος που πεθανε η Μπελλα και ο Βολντεμορτ δεν μου αρεσε ΚΑΘΟΛΟΥ ενιωθα οτι βλεπω τον θανατο της Ακασα στο "Βασιλισσα των Καταραμενων" (που ουτε και εκει μου φανηκε καλος)
Οταν ο Χαρι εφαγε την Αβαντα χειροκροτησα.
Η μαχη ηταν επικουρα πρεπει να παραδεχθω οπως και το γελακι του Βολντεμορτ στο οποιο λυθηκε ολο το σινεμα στο γελιο.
Οι αναμνησεις του Σνειπ μου αρεσαν! Ο μικρος Σνειπ μπορει να χαρακτηριστει και χαριτωμενος. (και φυσικα ολα αυτα τα ομορφα συναισθηματα διεκοπησαν απο τη διακοπη ρευματος! )
To τελος του ραβδιου δεν μου αρεσε! Θα προτιμουσα να ειχαν ακολουθησει κατα γραμμα το βιβλιο σε αυτο το σημειο παρα να κανουν οτι τους ηρθε στον εγκεφαλο.
Τελος το δεκαεννεα χρονια μετα ηταν ενα αισχος! Τι οι ενδυματολογικες επιλογες που ηταν... ετσι οπως ηταν. Τι το κοψιμο πραγματων? Τι το κακογερασμα των πρωταγωνιστων?

Περα απο αυτα η ταινι μου αρεσε και στανταρ θα παω να την ξαναδω!

ΗΤΑΝ ΤΕΛΕΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ.
Δεν ξερω τι να πρωτογραψω.
Μου άρεσαν όλα.<333
Ήταν γεμάτη δράση!<3
Πρώτη φορά έβλεπα ταινία σε 3d και μου άρεσε πολύ.

Τα σημεία που αγάπησα:Οι αναμνήσεις του Σνειπ. Πωω,ήταν τοοοοοοοοοοσο συγκινητικό.Ειδικά εκεί που κράταγε την Λίλυ και έκλαιγε.Οκ εκεί δεν άντεξα και είχα βουρκώσει,μην σας πω έχυσα και 2 δάκρυα.
Ο Χάρι στο απαγορευμένο δάσσος με τους νεκρούς."Stay with me""Always".<3
Ο λόγος του Νέβιλ που έλεγε ότι ο Χάρι θα είναι πάντα στις καρδιές μας.Όπως ο Φρεντ,η Τονκς και ο Λούπιν.

Ήταν συγκινητική και η προετοιμασία για την μάχη.<3
Μου άρεσε όταν έπιτέθικαν στο Χογκουαρτς,γιατί εκεί τραντάχτηκε όλη η αίθουσα.
Φοβερή σκηνή στην Γκρινγκος.
Φοβερή η ανατίναξη της γέφυρας.Η σκηνή στο δωμάτιο των ευχών.πφφ..δεν μπορώ να ξεχωρίσω. Όλα μου άρεσαν.
Δεν με πείραξαν καθόλου μερικές προσθήκες,ούτε αλλαγές.
Ηταν απλα ΕΠΙΚΟ.

Πηγε κανεις Village Θεσσαλονικη 16/7 Σαββατο στην προβολη των 7.00?

Βλέπω πολλούς που δεν τους άρεσε η ταινία... Βασικά έχουν εν μέρει δίκιο... Παρέλειψαν πάρα πολλά (και μερικά από αυτά θα μπορούσαν να κάνουν πιο ενδιαφέρουσα τη ταινία..)
Εμένα ο επίλογος με ψιλοαπογοήτευσε... Υποτίθεται ότι είναι η τελευταία σκηνή όλης της σειράς του Χάρι Πότερ, κ μες το σινεμά όλοι γελούσαν από τις μεταμφιέσεις των ηθοποιών... Ε είπαμε πια μη τα διακωμωδούμε όλα ( )

Συν ότι παρέλειψαν την ιστορία με την Αριάνα ΕΝΩ στο part 1 η θεία του Ρον είχε αναφερθεί σε αυτό ..... Η ταινία διήρκεσε 1:57 ενώ όλες οι άλλες γύρω στις 2:30 ώρες Τί είναι αυτά τώρα? Τσιγγουνιές στην τελευταία ταινία? Παρόλα αυτά οφείλω να ομολογήσω ότι στο θέμα εφφέ, μάχες, μουσική, σκηνοθεσία ήταν όλα τέλεια... Απλά έκοψαν μπόλικα

slytherin.kal έγραψε:παιδιά σε εσάς που δεν άρεσε σχεδό τιποτα από την ταινία δεν λέω σε πολλά έχετε δίκιο!!! αλλά κάποια αλλα ήταν αναμενώμενα για αυτό κι εμεις που είπαμε πως μας άρεσε η ταινία δεν αναφερθηκαμε σε αυτά δεν είναι πως δεν τα προσέξαμε!!!! υπήρχε περίπτωση να ακουστει η ιστορία με τον ματωμένο βαρώνο που στις ταινίες έχει αναφερθει μόνο μια φορα στην πρώτη? υπήρχε περίπτωση να σταθούν στο ποιου ήταν το κύπελλο και γιατί από την στιγμή που στην 6η ταινία δεν εδειξαν την αναμνηση του βόλντεμορτ με το κυπελλο κτλ??? δεν έπρεπε να τα περιμένουμε όλα αυτά??? κι εγω θα προτιμούσα να υπάρχουν αλλά δεν έπεσα από τα σύννεφα που δεν τα έδειξαν!
επίσης αναφερθηκε ότι γιατί δεν ήταν ο κράμπε που πέθανε και ένα από τα τσιρακια του μαλφόυ έγινε μάυρος!!!!δυστυχως τον ηθοποιο που έκανε τον κράμπε τον έπιασαν για ινδικη κάναβη,αρα δεν έπαιξε στην ταινία,άρα δεν μπορούσε να πεθάνει,άρα αντικαταστάθηκε από έναν μάυρο

Αυτο για τον κραμπε δεν το 'ξερα αλλα ολοι περιμεναμε κατι πιο επικ απο την τελευταια ταινια του HP....

Παιδιά εγώ πήγα την πρώτη μέρα προβολής αλλά αμέσως μετά πήγα στο εξοχικό που δεν έχει Internet.
Η ταινία ήταν με μια λέξη τέλεια!!! Μου άρεσε πολύ που έδειξαν το Hogwarts με διευθυντή τον Σνέιπ.Επίσης φοβερή σκηνή ήταν εκείνη που ο Σνέιπ τους μαζεύει όλους στην τραπεζαρία και ξαφνικά εμφανίζετε ο Χάρι, του τα χώνει κανονικότατα και μετά αρχίζει η μονομαχία ΜακΓκόναγκαλ-Σνέιπ. Η πρώτη φοβέρη με το Μπουμ της και το γελάκι μετά την ενεργοποίση των αγαλμάτων. Ο Νέβιλ αγαπημένος και έτσι όπως αντιμίλησε στο Βόλντεμορτ(εκεί άρχισα να κλάιω) αλλά και όταν σκοτώνει το φίδι.Τώρα το φιλί του Ρον και της Ερμιόνης δεν μου πολυάρεσε... Καλύτερα να το έδειχναν όπως το γράφει και στο βιβλίο. Επίσης η Μόλι ΦΟΒΕΡΗ σκοτώνοντας την Μπέλατριξ... Ούτε και εμένα μου άρεσε ο θάνατος του Βόλντεμορτ, έπρεπε να τουν πεθάνουν σαν κανονικό άνθρωπο. Η παραπομπή ήταν πολύ μικρή και γι'αυτό δεν μου πολύάρεσε...
Αυτά.

Την είδα κ εγώ χθες την ταινία κ δεν ήθελα να τελειώσει
ήταν η πιο συγκινητική ταινία απ' όλες. έκλαψα πολύ εκεί που πέθανε ο Σνέιπ, όταν ο Χάρι βρισκόταν στο δάσος κ του εμφανίστηκαν τα αγαπημένα του πρόσωπα που είχαν πεθάνει, όταν οι φίλοι του προτίμησαν να τον υπερασπίσουν από το να τον παραδώσουν στον Βόλντεμορτ κ όταν στο τέλος καταστράφηκε το ραβδί από κουφοξυλιά κ έδειχνε τον Ρον, την Ερμιόνη κ τον Χάρι μαζί, για τελευταία φορά...κ συνειδητοποίησα ότι έφτασε πια το τέλος...

μου άρεσε πολύ που φάνηκε ο ρόλος του Σνέιπ αλλά θα μπορούσε να έδειχνε λίγο καλύτερα τους θανάτους του Φρεντ, του Λούπιν κ των υπόλοιπων. εννοείται πως η σκηνή που η Μόλι σκότωσε την Μπέλατριξ ήταν epic

στο τέλος πάλι καλά που έβαλαν τους ίδιους ηθοποιούς να παίξουν στα 19 χρόνια μετά αν ήταν διαφορετικοί δε θα μου άρεσε. γενικά ήταν πολύ ωραία η ταινία, είχε όπως συνήθως μερικές ανακρίβειες κ παραλείψεις σε σχέση με τα βιβλία αλλά δεν πειράζει...θέλω κ άλλοοοο

PS. το Hedwig theme δεν το έβαλαν πολύ, αλλά όταν γύρισα σπίτι έβαλα δυνατά τη μουσική από το cd που είχα για ν' ακουστεί θριαμβευτικά μετά την τελευταία ταινία...

Μέτρια, σε γενικές γραμμές με απογοήτευσε...
Καταρχάς δεν διάρκεσε πολύ, όπως οι προηγούμενες...
Θα τα πάρω απ' την αρχή..
Αυτό που δεν μου άρεσε στη σκηνή συζήτησης μεταξύ Χάρι-Γκρίπχουκ ήταν που δεν αιτιολογήθηκε το γιατί ο καλικάντζαρος ήθελε το σπαθί, αλλά οι διαπραγματεύσεις τους κλπ ήταν πραγματικά πολύ πειστικές, όπως και ο ηθοποιός του Γκρίπχουκ..
Ούτε και η συζήτηση με τον Ολιβάντερ μου άρεσε, έπρεπε να αναλύσει περισσότερο την φύση και την πολυπλοκότητα των ραβδιών...Πιστεύω έτσι θα λύνονταν αρκετές απορίες όσων δεν έχουν διαβάσει το βιβλίο όσον αφορά το ραβδί από κουφοξυλιά και τις αναμείξεις Νταμπλντορ-Ντράκο-Χάρι μαζί του.
Η σκηνή στην Γκρίνγκοτς μου άρεσε...και η Helena Bonham Carter μιμήθηκε άψογα την Ερμιόνη!
Ο Άμπερφορθ έπρεπε να πει πιο πολλά για το παρελθόν του αδερφού του, να φανερωθεί η αλήθεια, να πει για τον Γκρίντελβαλντ, τους γονείς του, την Αριάνα...(την οποία περίμενα πιο γλυκιά η αλήθεια είναι)....δηλαδή έλεος! Πιο πολύ έμφαση δώσανε στο βιβλίο της Σκίτερ παρά στο τι συναίβει πραγματικα!
Αυτό που με δυσαρέστησε όμως πραγματικά πολύ, ήταν η είσοδος του Χάρι στο Χόγκουαρτς και γενικότερα οι σκηνές στο Χόγκουαρτς...Πού είναι η θερμή υποδοχή των Γκρίφιντορ και κυρίως του Νέβιλ? Οι σκηνές με τους Κάροου και η μυστικότητα του Χάρι όσον αφορά τον πεμπτουσιωτή? Όταν τον ρωτήσαν ποιο είναι το σχέδιο αυτός απάντησε λες και ήταν ασήμαντο κάτι σε: Ψάχνω κάτι στο κάστρο. Δεν ξέρω τι είναι, ούτε που είναι....Δηλαδή εντάξει..λογικό ήταν όλο το σινεμά να σκάσει στα γέλια...και η σκηνή αυτή δεν ήταν καθόλου για γέλια..Πού είναι το άγχος, η αγωνία, το τρέξιμο για το διάδημα του Ράβενκλοου? Παρεμπιπτόντως η Έλενα Ράβενκλοου ήταν τρομερά πειστική, wow! Αν και δεν περίμενα ότι ο λόγος που θα θύμωνε ήταν επειδή ο Χάρι την αμφισβήτησε για το αν ήξερε ποιος είναι ο Τομ Ριντλ..ο.Ο..
Η σκηνή στο δωμάτιο με τα χαμένα αντικείμενα ήταν φοβερή, έτσι ακριβώς την είχα φανταστεί και ήταν απ' τις λίγες που τα 3D χρησίμευσαν =Ρ..
Ο θάνατος του Σνέιπ ήταν πολύ συγκινητικός, όπως και η αναδρομή στο παρελθόν του, που παράλληλα έδειξαν σκηνές από τις προηγούμενς ταινίες...πολύ έξυπνο..
Θα ήθελα ο Χάρι να έκανε πιο...aggressive εμφάνιση στο απαγορευμένο δάσος, να πει κάτι τέλως πάντων...και ο Χάγκριντ να έδειχνε πιο πολύ...συναίσθημα κλπ...
Η σκηνή με τον Ντάμπλντορ ήταν εντυπωσιακότατη, νόμιζα ότι δεν θα κάλυπτε όλα τα ερωτήματα...και..το θραύσμα της ψυχής του Βολν. ήταν πράγματι πολύ...αποκρουστικό....Επίσης μου άρεσε που έδειξε ότι και ο Βόλντεμορτ τραυματίστηκε μετά τον "θάνατο" του Χάρι..
Όσον αφορά την παρουσίαση του νεκρού Χάρι...τι να πω...σκέτη καταστροφή...η μόνη που έδειξε έστω και λίγο συγκλονισμένη ήταν η Τζίνι...ο Ρον, η Ερμιόνη...τίποτα....ούτε καν όταν Χάρι τους είπε ότι έπρεπε να πεθάνει όπου να 'ναι (λίγο πριν πάει στο απ. δάσος)δεν αντέδρασαν όπως περίμενα...τέλος πάντων νόμιζα ότι θα ήταν πολύ συγκλονιστική σκηνή αυτή...Και τι κρύος που ήταν ο Νέβιλ! Δεν μου άρεσε καθόλου ο λόγος του! Επίσης έπρεπε να αποκεφαλίσει εκείνη τη στιγμή τη Ναγκίνι...όχι να το θυμηθεί κάποια στιγμή αργότερα...και ο Χάρι...πωπω!...σηκώθηκε και άρχισε να τρέχει για να φύγει!? :Ο Ακόμα δεν μπορώ να το πιστέψω αυτό! Ήταν η καταλληλότερη στιγμή για την τελική, επική μάχη με τον Βόλντεμορτ, με όλους παρόντες, να τον ρεζιλέψει μπροστά σε όλους δείχνοντας πόσο αδύναμος είναι και μόλις τον νικήσει να ακουστούν οι ζητωκραυγές και τα χειροκροτήματα που προσωπικά..περίμενα να ακούσω...και να δω
Ο θάνατος της Μπέλλατριξ δεν μου άρεσε...ήθελα τοοοόσο πολύ να ακούσω τον Βόλντεμορντ να ουρλιάζει στο θέαμα της πεθαμένης πιστής ακόλουθου του!
Να πω ότι ήταν βλακεία που ο Χάρι έσπασε το ραβδί από κουφοξυλιά? Θα το πω...καταρχάς σιγά μην έσπαγε έτσι ένα τόσο πανίσχυρο ραβδί....σε εκείνο το σημείο γέλασα...πραγματικά..τι fail!
Όσον αφορά τα 19 Χρόνια Μετά...πωω θα μπορούσα να πω τόσα πολλά...αλλά η λέξη "μέτριο" ταιριάζει απόλυτα...
Το μεγαλύτερο μου παράπονο είναι που δεν δικαιώθηκε όπως του άξιζε ο Σέβερους, που δεν δόθηκε έμφαση σε αυτόν...να φανεί ότι he is not a coward!
Από αυτά που προστέθηκαν στην ταινία ενώ δεν ήταν στο βιβλίο μου άρεσαν πολύ οι σκηνές με τους Μαλφόι και η σκηνή με τον Σέβερους και την νεκρή Λίλι...
Τέλος,....και κατά την γνώμη μου, το "All was well" έπρεπε να φανεί στο τέλος...

Παιδιά η ταινία ήταν απλά ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ!Η καλύτερη όλης της σειράς που κοντράρει στα ίσα την τέλεια 1η ταινία.Ερμηνείες,κοστούμια,σκηνογραφία,φωτογραφία,μουσική.....όλα υπέροχα!Η πιό κινηματογραφικά ,αλλα και σε σχέση με το βιβλίο, άρτια.Τελείωσε έτσι όπως ακριβώς θα έπρεπε....με την ίδια μουσική...στο ίδιο μέρος....όπως την πρώτη φορά που συναντήσαμε τον μικρό μάγο στην Πλατφόρμα 9 και 3/4......

Ξαναείδα χθες την ταινία και μπορώ να πω με σιγουριά οτι δε μου άρεσε μόνο το γεγονός οτι ο Χάρι δε μίλησε σχεδόν καθόλου με τον Βόλντεμορτ.. Στο βιβλίο τον είχε νικήσει περισσότερο στα λόγια παρά στην πράξη. Θα ήθελα να γίνει και στην ταινία αυτό..

Amelia Susan Bones έγραψε:Μέτρια, σε γενικές γραμμές με απογοήτευσε...
Καταρχάς δεν διάρκεσε πολύ, όπως οι προηγούμενες...
Θα τα πάρω απ' την αρχή..
Αυτό που δεν μου άρεσε στη σκηνή συζήτησης μεταξύ Χάρι-Γκρίπχουκ ήταν που δεν αιτιολογήθηκε το γιατί ο καλικάντζαρος ήθελε το σπαθί, αλλά οι διαπραγματεύσεις τους κλπ ήταν πραγματικά πολύ πειστικές, όπως και ο ηθοποιός του Γκρίπχουκ..
Ούτε και η συζήτηση με τον Ολιβάντερ μου άρεσε, έπρεπε να αναλύσει περισσότερο την φύση και την πολυπλοκότητα των ραβδιών...Πιστεύω έτσι θα λύνονταν αρκετές απορίες όσων δεν έχουν διαβάσει το βιβλίο όσον αφορά το ραβδί από κουφοξυλιά και τις αναμείξεις Νταμπλντορ-Ντράκο-Χάρι μαζί του.
Η σκηνή στην Γκρίνγκοτς μου άρεσε...και η Helena Bonham Carter μιμήθηκε άψογα την Ερμιόνη!
Ο Άμπερφορθ έπρεπε να πει πιο πολλά για το παρελθόν του αδερφού του, να φανερωθεί η αλήθεια, να πει για τον Γκρίντελβαλντ, τους γονείς του, την Αριάνα...(την οποία περίμενα πιο γλυκιά η αλήθεια είναι)....δηλαδή έλεος! Πιο πολύ έμφαση δώσανε στο βιβλίο της Σκίτερ παρά στο τι συναίβει πραγματικα!
Αυτό που με δυσαρέστησε όμως πραγματικά πολύ, ήταν η είσοδος του Χάρι στο Χόγκουαρτς και γενικότερα οι σκηνές στο Χόγκουαρτς...Πού είναι η θερμή υποδοχή των Γκρίφιντορ και κυρίως του Νέβιλ? Οι σκηνές με τους Κάροου και η μυστικότητα του Χάρι όσον αφορά τον πεμπτουσιωτή? Όταν τον ρωτήσαν ποιο είναι το σχέδιο αυτός απάντησε λες και ήταν ασήμαντο κάτι σε: Ψάχνω κάτι στο κάστρο. Δεν ξέρω τι είναι, ούτε που είναι....Δηλαδή εντάξει..λογικό ήταν όλο το σινεμά να σκάσει στα γέλια...και η σκηνή αυτή δεν ήταν καθόλου για γέλια..Πού είναι το άγχος, η αγωνία, το τρέξιμο για το διάδημα του Ράβενκλοου? Παρεμπιπτόντως η Έλενα Ράβενκλοου ήταν τρομερά πειστική, wow! Αν και δεν περίμενα ότι ο λόγος που θα θύμωνε ήταν επειδή ο Χάρι την αμφισβήτησε για το αν ήξερε ποιος είναι ο Τομ Ριντλ..ο.Ο..
Η σκηνή στο δωμάτιο με τα χαμένα αντικείμενα ήταν φοβερή, έτσι ακριβώς την είχα φανταστεί και ήταν απ' τις λίγες που τα 3D χρησίμευσαν =Ρ..
Ο θάνατος του Σνέιπ ήταν πολύ συγκινητικός, όπως και η αναδρομή στο παρελθόν του, που παράλληλα έδειξαν σκηνές από τις προηγούμενς ταινίες...πολύ έξυπνο..
Θα ήθελα ο Χάρι να έκανε πιο...aggressive εμφάνιση στο απαγορευμένο δάσος, να πει κάτι τέλως πάντων...και ο Χάγκριντ να έδειχνε πιο πολύ...συναίσθημα κλπ...
Η σκηνή με τον Ντάμπλντορ ήταν εντυπωσιακότατη, νόμιζα ότι δεν θα κάλυπτε όλα τα ερωτήματα...και..το θραύσμα της ψυχής του Βολν. ήταν πράγματι πολύ...αποκρουστικό....Επίσης μου άρεσε που έδειξε ότι και ο Βόλντεμορτ τραυματίστηκε μετά τον "θάνατο" του Χάρι..
Όσον αφορά την παρουσίαση του νεκρού Χάρι...τι να πω...σκέτη καταστροφή...η μόνη που έδειξε έστω και λίγο συγκλονισμένη ήταν η Τζίνι...ο Ρον, η Ερμιόνη...τίποτα....ούτε καν όταν Χάρι τους είπε ότι έπρεπε να πεθάνει όπου να 'ναι (λίγο πριν πάει στο απ. δάσος)δεν αντέδρασαν όπως περίμενα...τέλος πάντων νόμιζα ότι θα ήταν πολύ συγκλονιστική σκηνή αυτή...Και τι κρύος που ήταν ο Νέβιλ! Δεν μου άρεσε καθόλου ο λόγος του! Επίσης έπρεπε να αποκεφαλίσει εκείνη τη στιγμή τη Ναγκίνι...όχι να το θυμηθεί κάποια στιγμή αργότερα...και ο Χάρι...πωπω!...σηκώθηκε και άρχισε να τρέχει για να φύγει!? :Ο Ακόμα δεν μπορώ να το πιστέψω αυτό! Ήταν η καταλληλότερη στιγμή για την τελική, επική μάχη με τον Βόλντεμορτ, με όλους παρόντες, να τον ρεζιλέψει μπροστά σε όλους δείχνοντας πόσο αδύναμος είναι και μόλις τον νικήσει να ακουστούν οι ζητωκραυγές και τα χειροκροτήματα που προσωπικά..περίμενα να ακούσω...και να δω
Ο θάνατος της Μπέλλατριξ δεν μου άρεσε...ήθελα τοοοόσο πολύ να ακούσω τον Βόλντεμορντ να ουρλιάζει στο θέαμα της πεθαμένης πιστής ακόλουθου του!
Να πω ότι ήταν βλακεία που ο Χάρι έσπασε το ραβδί από κουφοξυλιά? Θα το πω...καταρχάς σιγά μην έσπαγε έτσι ένα τόσο πανίσχυρο ραβδί....σε εκείνο το σημείο γέλασα...πραγματικά..τι fail!
Όσον αφορά τα 19 Χρόνια Μετά...πωω θα μπορούσα να πω τόσα πολλά...αλλά η λέξη "μέτριο" ταιριάζει απόλυτα...
Το μεγαλύτερο μου παράπονο είναι που δεν δικαιώθηκε όπως του άξιζε ο Σέβερους, που δεν δόθηκε έμφαση σε αυτόν...να φανεί ότι he is not a coward!
Από αυτά που προστέθηκαν στην ταινία ενώ δεν ήταν στο βιβλίο μου άρεσαν πολύ οι σκηνές με τους Μαλφόι και η σκηνή με τον Σέβερους και την νεκρή Λίλι...
Τέλος,....και κατά την γνώμη μου, το "All was well" έπρεπε να φανεί στο τέλος...

Σπόιλερ:

δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο πραγματικά!

Έχω ανάμεικτα συναισθήματα για την ταινία.Πιστεύω ότι μπορούσαν παραπάνω.Βέβαια,είναι μια καλή ταινία για τη σειρά και ενωμένη στα δύο μέρη της,η έβδομη είναι μια καλή ταινία φαντασίας που δίνει έμφαση στους χαρακτήρες και ευτυχώς για τους μη αναγνώστες δεν είναι μια ρηχή ή βαρύγδουπη περιπέτεια βασισμένη μόνο στα εφέ.Τότε θα ήταν η πλήρης καταστροφή.
Όμως βασιζόμενη στο υλικό που είχαν(από ηθοποιούς και παραγωγή),στο διαχωρισμό του βιβλίου σε δύο μέρη και στις προσδοκίες που μου δημιουργήθηκαν από την αξιοπρεπή μεταφορά του part 1(όχι πάλι η καλύτερη δυνατή),περίμενα καλύτερη διαχείριση της ιστορίας.
Η ταινία έχει καλό ρυθμό και ισορροπία ανάμεσα στη δράση και το συναίσθημα.Όμως ο σκηνοθέτης έκανε τα αναμενόμενα καθώς το βιβλίο είναι αυτό που τηρεί αυτές τις ισορροπίες και γνωρίζοντας τον Γέιτς από τις προηγούμενες ταινίες,το περίμενα ότι κι αυτός θα τις τηρήσει.Στην ταινία ο Γέιτς δημιουργεί ωραία πλάνα και εντυπωσιακές σκηνές αλλά μερικές φορές το παρακάνει καθώς ο θάνατος της Μπέλατριξ που έσκασε λες και την τρύπησαν με καρφίτσα είναι επιεικώς γελοίος.
Άσχημη εντύπωση μου έκανε και ο θάνατος του Βόλντεμορτ,που έπρεπε να πεθάνει σαν άνθρωπος όπως πολλοί αναφέρατε.
Το Νέβιλ τον περίμενα καλύτερο.Μ εκνεύρισε ο επιτηδευμένος λόγος του μπροστά στον Βόλντεμορτ και ο τρόπος που σκότωσε τη Ναγκίνι ήταν τέρμα προβλέψιμος.Ο Νέβιλ στο βιβλίο ήταν epic!Στην ταινία έκανε κι αυτές τις χαριτωμενιές στη γέφυρα οι οποίες είχαν πλάκα δε λέω,αλλά για μένα ήταν εκτός κλίματος εκείνη τη στιγμή.Γενικά και η ερμηνεία του ηθοποιού δε μου γέμισε το μάτι.Ειδικά εκεί που εμφανίστηκε στο τρίο μέσα από το ποτρέτο,ήταν λες και τους καλωσόρισε για τσάι.
Απογοήτευση για τις εξηγήσεις που δεν έδωσαν.Φαίνεται ότι οι συντελεστές της ταινίας πιστεύουν πως όλοι έχουν διαβάσει τα βιβλία για να κάνουν τον κόπο.Όμως η ταινία θα είχε περισσότερη ουσία και συμβολισμούς,εάν εξηγούσαν γιατί ο Χάρι δεν πέθανε και το παρελθόν του Ντάμπλντορ.Θα είχε μεγαλύτερη ένταση η σκηνή στο Κινγκ Κρος καθώς θα τονιζόταν η διαφορά Ντάμπλντορ-Χάρι στο θέμα με τους κλήρους αλλά και η αμφισβήτηση του Χάρι για τον δάσκαλό του και το θέμα της πίστης.Ευτυχώς εξήγησαν καλά τα γεγονότα με τα ραβδιά.
Τις αναμνήσεις του Σνέιπ τις περίμενα πιο επεξηγηματικές,αλλά ήταν ωραία σκηνοθετημένες όπως και η σκηνή του θανάτου του.
Η σκηνή στην Γκρίνγκοτς πολύ μου άρεσε.Η Κάρτερ φοβερή ως Ερμιόνη και γενικά τα εφέ πάρα πολύ ωραία εκεί.Βέβαια η Ερμιόνη δε θα σκεφτόταν ποτέ να πηδήξει πάνω σ ένα δράκο.Τέτοια παρορμητικά τα κάνει Χάρι,όπως και έγινε στο βιβλίο.Ο σεναριογράφος γουστάρει Ερμιόνη,δεν εξηγείται διαφορετικά.
Φιλί Ρον-Ερμιόνης αστείο,αλλά βεβιασμένο και θα το προτιμούσα περισσότερο τρυφερό.
Μου άρεσε η προετοιμασία για τη μάχη,αλλά μπορούσαν να δείξουν ότι φυγάδευσαν τους ανήλικους μαθητές.
Πόσο θεά η ΜακΓκόναγκαλ!Εκεί που ζωντάνεψε τα αγάλματα ήταν τέλεια και πολύ εντυπωσιακά.Στο βιβλίο είχε περάσει βιαστικά αυτό το σημείο.
Περίμενα ότι θα δείξει θάνατο Φρεντ.Ο θάνατος του πέρασε ανεπαίσθητα.Πάντως όταν Χάρι μπήκε στην τραπεζαρία και είδε τα πτώματα ήταν πολύ ωραία σκηνή.
Δε μου πολυάρεσε που υπήρχε σκηνή αποχαιρετισμού της τριάδας,όταν ο Χάρι πήγε να παραδοθεί.Μόνο που δε του κούνησαν το μαντήλι.Τουλάχιστον δεν βγήκε μελό και δούλεψε καλά μέσα στην ταινία
Η μονομαχία Χάρι-Βόλντεμορτ λογικό να είναι πιο εφετζίδικη.Μου άρεσε,αλλά θα μπορούσαν να τονίσουν παραπάνω την ειρωνία του Χάρι και να τονιστεί πως η θυσία του καθιστά τα ξόρκια του Βόλντεμορτ ανίσχυρα απένατι στους αντιπάλους του.Επίσης δε νομίζω κάποιος που δεν έχει διαβάσει το βιβλίο να κατάλαβε πως στο καλό σκοτώθηκε ο Βόλντεμορτ.
Στο τέλος ο Χάρι έμεινε με το ραβδί του Ντράκο να φανταστώ;
Στον επίλογο ήταν πολύ γλυκιά η σκηνή εκεί που ο Χάρι μιλούσε στον γιο του ενώ ο Μαλφόι έκανε σαν χαζοχαρούμενος.
Από ερμηνείες δεν περίμενα τίποτα λιγότερο από Άλαν Ρίκμαν,Μάγκι Σμιθ,Ρέιφ Φάινς.Ο Ρούπερτ και η Έμμα ήταν τόσο καλοί όσο στο part 1.Αν συνεχίσουν την καλή δουλειά,έχουν καλές προοπτικές.Ο Ντάνιελ πολύ καλύτερος από τις προηγούμενες.Πραγματικά οι υποκριτικές ικανότητες του Ράντκλιφ μου άφηναν πάντα ανάμεικτα συναισθήματα(όπως και των άλλων δύο),αλλά σ αυτή τη ταινία ήταν πολύ καλός.Φάνηκε γενικά ότι δούλεψε και πιστεύω έχει δυνατότητες να εξελιχθεί σε καλό ηθοποιό.Οι σκηνές που πήγε να θυσιαστεί και η μονομαχία ήταν καλές χάρη και σʼαυτόν.
Τέλος η ταινία είναι σίγουρα από τις καλές της σειράς.Έχει καλή ροή και ατμόσφαιρα.Φοβερή φωτογραφία και πόσο υπέροχη μουσική!Αλλά περίμενα περισσότερα γιατί είχαν χρόνο.Περίμενα κάποιες σκηνές πιο ανθρώπινες-εσωτερικές και άλλες πιο δυνατές.Ευτυχώς δεν υπήρχε μελόδραμα.Αυτό ήταν ένα μεγάλο συν αλλά περίμενα να συγκινηθώ περισσότερο.

To μετριοπαθές 3D είναι προσεγμένο,αλλά η ταινία γινόταν πολύ σκοτεινή!

Πριν σας μεταφέρω τις εντυπώσεις μου να πω οτι δεν εχω διαβάσει τα βιβλία αλλα έγινα φαν απο την πρωτη ταινία και παρεμεινα πιστός μέχρι και την τελευταία που την είδα χθες στον κινηματογράφο. Η ταινία ήταν φανταστική! Οπως έπρεπε να είναι το τελικό φινάλε γεμάτο δράση και περιπέτεια, με μια λέξη ΕΠΙΚΗ!
Μου άρεσε πολύ η ερμηνεία της Μινέρβα αν και έπαιξε πολύ λίγο, ήταν καταπληκτική! Οπως και μητερα του Χαρι στο δάσος με 'αγγιξε' και στην αναμνηση που ο Χαρι ειναι στην κουνια μωρο και η Λιλι του λεει "Harry be safe, be strong!" δακρισα κατι το οποιο σπάνια το κανω σε ταινιες. Φυσικα απο τους αγαπημένους μου ρολους ηταν και του Σνειπ, οταν μεταφερει στον Χαρι τις αναμνησεις του. Παντα μου αρεζε ο Σνειπ αλλα στο τελος που μαθαίνουμε ποιος είναι πραγματικά είναι το κάτι άλλο. Είναι ίσως ο πιο παρεξηγημενος και τραγικός χαρακτήρας όλης της ιστορίας του ΧΠ. Εζησε μια σκληρή και μοναχική ζωη με μονο συντροφο τις αναμνήσεις των παιδικών του χρονων και με την αιωνια αγάπη του για την Λιλι. Και αυτο το μαθαίνουμε την τελευταία στιγμή αφου πέθανε και μετα.
Τωρα τι δεν μου άρεσε. Πρώτα απ'ολα ηταν μικρη η ταινία και πολλές σκηνές περνούσαν πολύ γρήγορα χωρίς ιδιαιτερη σημασία. Οπως είπε καποιος πριν, δεν μπορούσαν να την κανουν 3-4 ωρες σαν τον αρχοντα να το ευχαριστιθούμε? Παραπονο το ειχα.
Επισης ο θανατος της Μπελλατριξ περασε πολυ ασχολιαστος και απαρατήρητος, λες και πεθανε καμια μαγισουλα κομπαρσος. Ηθελα να δω την αντιδραση του Βολντεμορντ, αν και δεν είναι ικανός να αγαπήσει, πιστεύω οτι υπήρχε μια "σχεση" αναμεσα τους, καθως η Μπελλατριξ ηταν η μονη κατα την αποψη μου που τον υπηρέτισε πιστά και τον "γουσταρε" με την τρελα που κουβαλούσε. Ενω οι υπολοιποι θανατοφάγοι τον ακολουθουσαν απο φοβο μην πεθανουν και μονο.
Ο θανατος του Βολντι ετσι πως εγινε σταχτη μου αρεσε, ηταν ετσι οπως τον περιμενα. Αλλα ηθελα περισσοτερο διαλογο μεταξυ Χαρι και Βολντεμορντ, περισσοτερη Λουνα (αγαπαμε Λουνα ) και πιο μεγαλες σε διαρκεια σκηνες την ωρα της επιθεσης στο καστρο.
Καταταλλα μου αρεσε πολύ και ψηνωμαι να παω και δευτερη φορα στο σινεμα να το δω χωρίς πλακα! Και τωρα αποφασισα να ξεκινησω να διαβασω και τα βιβλια απο την αρχη!

Mrs Lovett έγραψε:Άσχημη εντύπωση μου έκανε και ο θάνατος του Βόλντεμορτ,που έπρεπε να πεθάνει σαν άνθρωπος όπως πολλοί αναφέρατε.

Σε σχέση με αυτό. Και μένα δε μου άρεσε καθόλου αλλά το σκεφτόμουν μετά. Ίσως να το έδειξαν έτσι για να δείξουν οτι είναι ο κακός και πέθανε με διαφορετικό τρόπο. Ακριβώς το ίδιο συνέβη και με τη Μπέλατριξ...

Λοιπόν! Έχοντας πλέον δει την ταινία για δεύτερη φορά στον κινηματογράφο, νομίζω πως μπορώ να σχηματίσω πλήρη άποψη.
Πρώτα απ' όλα, δεν μου άρεσε και τόσο σε 3D. Με τα γυαλιά, αλλοιώνεται το χρώμα και γίνεται πιο σκοτεινό. Αλλά κάποιες σκηνές αποδόθηκαν καλά σε τρισδιάστατη προβολή, κυρίως οι Παράφρονες στην αρχή, που νομίζεις ότι είναι διαγώνια σου και όταν πέθανε ο Βόλντι, το θρυμματισμένο σώμα του ανέβαινε στον αέρα και μπορούσες να το αγγίξεις μπροστά σου.
Πιστεύω πως όσοι δεν είχαν διαβάσει τα βιβλία μπορούσαν να καταλάβουν τι συνέβαινε. Αλλά δεν νομίζω πως θα τους έβλαπτε να αναφέρουν άλλη μια φορά τι είναι Πεμπτουσιωτής για να καταλάβουν όλοι. Το σενάριο γενικότερα ήταν πιο φρέσκο και ζωντανό, πολύ καλή δουλειά από τον Steve Kloves.
Λίγο περισσότερο Σελ Κότατζ δεν θα τους έβλαπτε επίσης. Να πήγαινε ο Ρέμους να τους έλεγε τα ευχάριστα. Άντε, αυτό έπρεπε να το βάλουν μέσα. Γιατί μετά στο δάσος, πετάει ο Χάρι μια φράση για τον Τέντι και ακούω μια πισινή μου να ρωτάει «Είχε γιο;».
Γκρίνγκοτς. Πάρα πολύ ωραία σκηνή, με αρκετή δράση. Το soundtrack έδεσε υπέροχα με αυτή τη σκηνή, πραγματικά. Αλλά όταν η Ερμιόνη κάνει το ξόρκι Reducto στον δράκο για να πετάξει, βλέπω από κάτω στους υπότιτλους τη λέξη «Πέταξε!», ενώ η ερμηνεία του ξορκιού είναι τελείως διαφορετική και λίγη ώρα πριν που το ξαναέκανε η Ερμιόνη, το είχε με τη σωστή μετάφραση. Λίγη προσοχή, βρε παιδιά. Λυπήθηκα τον δράκο όταν άκουγε τα κρόταλα και πονούσε.
Ήθελα τόσο πολύ να ακούσω τον Άμπερφορθ να μιλά για το παρελθόν της οικογένειάς του και να μιλήσει για το θάνατο της Αριάνα. Να μιλήσει για τον Γκρίντελβαλντ, για να ακουστεί ξανά το όνομά του. Έπρεπε. Αντί γι' όλα αυτά, είδα έναν τελείως άσχετο Άμπερφορθ (έπρεπε να διαλέξουν άλλον ηθοποιό΄σαν τον Άγιο Βασίλη ήταν), να λέει μπαρούφες και αερολογίες. Δεν μου άρεσε και τόσο.
Η Μάχη ήταν αρκετά καλή, με λάμψεις, κραυγές, τρεχαλητά και αγωνία. Αλλά όταν άρχισαν οι Θανατοφάγοι να «σπάνε» την προστασία γύρω από το Χόγκουαρτς περίμενα να ακούσω ένα τεράστιο μεταλλικό μπαμ και όχι εκείνους τους ξερούς ήχους σαν να έπεσαν κονσερβοκούτια.
Αντικρίζοντας νεκρούς τους Φρεντ, Δώρα, Ρέμους και όλους τους άλλους τραυματισμένους και νεκρούς, βλέποντας τον Φρεντ να οδύρεται και να κλαίει, η αδερφή μου είπε: «Ω, όχι» και έβαλε τα χέρια της στο στόμα. Και νομίζω πως πάρα πολύ καλά έκανε γιατί ήταν πολύ συγκινητική σκηνή.
Η σκηνή με τον θάνατο του Σνέιπ ήταν συγκλονιστική. Πραγματικά, ο Alan πρέπει να πάρει Oscar για την ερμηνεία του. Σπουδαίος άνθρωπος. Πω πω, αυτό το Lily's Theme με σκότωσε. Να τον βλέπεις να πονάει και να εκλιπαρεί τον Χάρι να πάρει τις αναμνήσεις του. Δεν κατέρρευσα εκεί, αλλά ήταν δυνατή σκηνή και έντονα συναισθήματα μας κατέκλυσαν όλους μες στην αίθουσα. Κανένας δεν μιλούσε.
Δεν μου άρεσε που είδα την Ερμιόνη να κλαίει που ο Χάρι πήγε να παραδοθεί. Μου ραγίζει την καρδιά όταν κλαίει. Οι αναμνήσεις του Σέβερους ήταν εξαιρετικές. Πραγματικά, έμεινα με το στόμα ανοιχτό. Κανένα άλλο κομμάτι εκτός από το Dumbledore's Farewell δεν θα μπορούσε να ταιριάξει τόσο άρτια με τη σκηνή όπου ο Σεβ αντικρίζει τη νεκρή Λίλυ και καταρρέει. Εγώ βούρκωσα αλλά ήθελα να κλάψω. Βίτσιο; Όχι. Απλώς αγαπάω το Dumbledore's Farewell. Δε μπορώ να πω κάτι περισσότερο για τις αναμνήσεις. Έδειξαν και σκηνές από τις προηγούμενες ταινίες και ήταν όλα τόσο απίθανα. Απερίγραπτα, δεν έχω λόγια.
Οι σκηνές στο Απαγορευμένο Δάσος και στο σταθμό του Κίνγκς Κρος ήταν πάρα πολύ καλογυρισμένες. Η σκηνή με την Πέτρα της Ανάστασης ήταν τέλεια! Τι καταπληκτική που είναι η Λίλι; Όλοι χάρηκαν που είδαν τον Ντάμπλντορ ξανά αλλά όλοι νόμιζαν πως το κομμάτι της ψυχής του Βόλντεμορτ ήταν ο Ντόμπι. Ευτυχώς μετά το εξήγησαν.
Όταν έφτασε η πομπή στο Χόγκουαρτς, μου άρεσε η κραυγή της Τζίνι αλλά τους μίσησα όταν δεν έβαλαν την Μινέρβα και τους άλλους να ουρλιάζουν. Μα καλά, πάνε καλά; Άσε που όταν ο Βόλντι αγκαλιάζει το Ντράκο, κρατάει κάπως το χέρι του που νομίζεις ότι θα πάρει το κεφάλι του.
Η σκηνή του θανάτου της Μπέλατριξ έπρεπε να είναι πιο δυνατή και κραυγαλέα. Το «Not my daughter, you bitch!» έπρεπε η Julie να το φωνάζει λίγο και όχι να το μουρμουρίζει. Φωνάξτε λίγο βρε παιδιά! Εντελώς fail το να σπάσει σε κομμάτια η Μπέλα. Εντελώς όμως. Την περίμενα να σωριαστεί κάτω και ο Βόλντι να ουρλιάζει και να χτυπά τη Μόλι. Αχ αχ αυτός ο Yates, που ήθελε να πρωτοτυπήσει.
Πού πήγε το κορυφαίο NYAAH! του Βόλντι με το οποίο μας έπρηζαν στα trailers και τα spots; Το ακούσατε καθόλου; Εγώ όχι. Επίσης, δεν έπρεπε να θρυμματιστεί ο Βόλντι. Όχι, έπρεπε να πέσει κάτω με τα χέρια ανοιχτά, όπως στο βιβλίο. Και η Ναγκίνι, έπρεπε το κεφάλι της να περιστραφεί στον αέρα, να σφαδάζει να δούμε και λίγο αίμα, βρε αδερφέ! Τι ήταν αυτός ο μαύρος καπνός;
Όταν ο Χάρι έσπασε το Ραβδί από Κουφοξυλιά, άκουσα κάποιον να ρωτάει: «Είναι μα---ας;». Άσε που έπρεπε να επισκευάσει και το δικό του. Η σκηνή του επιλόγου ήταν από τις πιο κορυφαίες. Το Leaving Hogwarts είναι το αγαπημένο μου κομμάτι από όλα τα music scores και ένιωσα ευτυχισμένος που το έβαλαν. Στο τέλος, που τους έδειχνε μαζί και χαμογελούσαν και κορυφωνόταν η μουσική, δεν ντρέπομαι που το λέω αλλά κατέρρευσα. Ναι! Είμαι αγόρι και έκλαιγα σαν μωρό. Άσε που πάρα πολλοί άλλοι άρχισαν να κλαίνε. Τους έδειχνε όλους μαζί κι εγώ καθόμουν και τους χαιρετούσα και έλεγα στον διπλανό μου «Τελείωσε! Δεν μπορώ, δεν μπορώ!». Ναι, ήταν πολύ συγκινητική σκηνή. Τα εφέ πέτυχαν. Μου έμοιαζαν μεγάλοι.
Ήταν η καλύτερη ταινία. Παρ΄όλες τις αλλαγές και τις υποτιθέμενες πρωτοτυπίες ο Χάρι Πότερ τελείωσε με έναν συναρπαστικό και επικό τρόπο αλλά και τόσο συγκινητικό, που ακόμα τα σκέφτομαι και μου έρχεται να κλάψω. Αλλά ουσιαστικά, δεν τελείωσε. Τώρα άρχισε. Γιατί θα τους θυμόμαστε για πάντα. Εγώ τουλάχιστον, ναι, υπόσχομαι ότι θα το κάνω.

Πραγματικά δεν μπορούσα να μπω στο σινεμά, είχα τόσο άγχος, δεν ήθελα να τελειώσει!!!
Τώρα, το πώς μου φανηκε...

Γενικώς καλή ήταν, τους δίνω συγχαρητήρια για τα εφέ και όλα, αλλά σε ορισμένα σημεία ήθελε απείρως περισσότερη ανάλυση και πειστικότητα...κατά τα άλλα, ήταν καλή ταινία, πιστεύω ότι ήταν και πολύ έπικ τρόπος για να τελειώσουν, ( ), αν και θα ήθελα να είναι λίγο πιο πολύ πιστή στο βιβλίο...
Θα τα πάρω απ' την αρχή...

Πραγματικά αναρωτιόμουν πώς στο καλό θα την ξεκινούσαν, και αυτή η σκηνή στο Χόγκουαρτς με τους Παράφρονες και τον Σνέιπ, ήταν απλά τέλεια!!

Και πάμε στο Σελ Κότατζ...Θα ήθελα πραγματικά να διαρκούσε περισσότερο, να βλέπαμε πιο πολύ Μπιλ και Φλερ...πιστεύω πως ο ηθοποιός για τον Γκρίπχουκ ήταν πολύ πειστικός, και ο διάλογός του με το Χάρι με ικανοποίησε, πρέπει να πω. Μετά, που πήγε στον Ολιβάντερ, απογοητεύτηκα. Πραγματικά. Ο Ολιβάντερ, στην ουσία δεν είπε σχεδόν τίποτα για τα ραβδιά, και στο βιβλίο, δεν ήξερε για τους κλήρους, σωστά? Στην ταινία, πώς έκανε ολόκληρη ανάλυση!?

Στην Γκρίνγκοτς...πρέπει να παραδεχτούμε όλοι ότι η Helena ήταν α-πί-στευ-τη σαν Ερμιόνη, της δίνω συγχαρητήρια!! Τα εφέ πολύ ωραία, μου άρεσε η σκηνή, και ο δράκος πολύ πειστικός. Μόνο με χάλασε που δεν καίγονταν στο θησαυροφυλάκιο από τους θησαυρούς που πολλαπλασιάζονταν. Η διαφυγή με το δράκο πολύ ουάου!

Μετά, μου άρεσε ο τρόπος που έδειξαν πώς ο Βόλντεμορτ έμαθε ότι ο Χάρι πήρε τους Πεμτουσιωτές κλπ., και το πώς ο Χάρι "διάβασε" το μυαλό του.

Από την σκηνή στο Χόγσμιντ, ψιλοαπογοητεύτηκα. Δεν έδειξαν τους Παράφρονες, πώς διασώθηκαν ο Χάρι, ο Ρον και η Ερμιόνη και δεν μνάθαμε για την ιστορία των Ντάμπλντορ. Παρ' όλα αυτά, μου άρεσε ο ηθποιός για τον Άμπερφορθ.

Μετά η προετοιμασία για τη μάχη, ήταν απλά επική, και συγκινητική, αλλά και ταυτόχρονα είχε και χιούμορ!! Ο Νέβιλ και η ΜακΓκόναγκαλ, απλά έδωσαν ρέστα!!

Δε μου άρεσε ότι έδειξαν το γεγονός ότι ο Βόλντεμορτ και καλά αποδυναμώνεται όταν καταστρέφονται οι Πεμτουσιωτές κλπ...απλά δε μου άρεσε, δεν ξέρω γιατί, με χάλασε αυτό το σημείο...

Η μάχη μου άρεσε. Καταπληκτικά εφέ, πάρα πολύ ωραία, αλλά θα ήθελα να μείνουν λίγο πιο πιστοί στο βιβλίο.

Το φιλί!!!!
Ο θάνατος του Σνέιπ, δε με συγκίνησε τόσο, όσο οι αναμνήσεις. Και εδώ είχαμε μια κάποια παρέκλιση από το βιβλίο. ωστόσο η ερμηνεία του Άλαν Ρίκμαν, ήταν απλά θεϊκή, και πραγματικά έκλαψα...

Μετά, που ο Χάρι πήγε στο Δάσος, κι άλλο κλάμα..ίσως η πιο καλογυρισμένη σκηνή της ταινίας, συγχαρητήρια στον Ντάνιελ, ήταν πραγματικά πάρα πολύ καλός.

Η σκηνή με τον Ντάμπλντορ, με απογοήτευσε...περίμενα πιο μεγάλη και φιλοσοφική συζήτηση, όπως στο βιβλίο, και για το παρελθόν του Ντάμπλντορ, και γενικά την ήθελα όπως στο βιβλίο. Απογοητεύτηκα...

Και εκεί που Ο Βόλντεμορτ ανακοινώνει στο Χόγκουαρτς ότι ο Χάρι "πέθανε"....Εντάξει, είχα λιώωωσειιι!!! Όλο το σινεμά χτυπιόταν κάτω...είχε χεστεί απ'τη χαρά του ο Βόλντι...αυτά είναι, όχι αστεία...

Μετά στη μονομαχία Χάρι-Βόλντεμορτ, έμεινα...ήμουν ετσι -> Μα συγγνώμη, σε κάποια φάση, μονομάχησαν κανονικά, ο Χάρι που έμαθε τέτοια μάγια και απέκρουε τον Βόλντεμορτ!!?? Και η σκηνή που τον αρπάζει και πέφτουν, λίγο fail...

Δε μου άρεσε καθόλου, μα καθόλου, το πώς πέθαναν ο Βόλντεμορτ και η Μπέλατριξ..λες και ήταν χάρτινοι....

Μετά, που ο Χάρι σπάει το ραβδί κλπ, που είναι οι τρεις τους, μου άρεσε αρκετά μπορώ να πω...

Το "19 χρόνια μετά" δε θέλω να το σχολιάσω, γιατί ήταν απίστευτο fail, συγγνώμη κιόλας...απελπιστικά μικρό, και δεν μας εξήγησαν τίποτα...
____________
Η ταινία ήταν πολύ εντυπωσιακή, κατά τη γνώμη μου, πολύ συγκινιτική, με δράση, αλλά και χιούμορ...θα μπορούσαν να είναι πιο πιστοί στο βιβλίο, και να επεξηγούν πράγματα καλύτερα, όμως..και ήταν σχετικά μικρή ταινία..αλλά μπορώ να πω ότι μου άρεσε...

Πραγματικά έκλαιγα που τελείωσε, αλλά όλοι ξέρουμε ότι η μαγεία του Χαρι Πότερ θα ζει για πάντα!!!

εμενα ο αγαπημενος μου ηταν ο νεβιλ

---

αλλα και ο σνειπ ηταν πολυ ωραιος

---

πιστευω ο σνειπ ειναι πολυ γενναιος γιατι κινδινευσε τν ζωη του για να προστατεψει τν μονακριβο γιο της αγαπημενης του λιλι


---


επισης στν ταινια στο παρτ 1 και 2 επρεπε να βαλουν οποσδηποτε τησ 2 συναντισεις του χαρι με τν λουπιν στν γριμολντ πλεις και στο σελ κοτατζ,και δεν επρεπε να καψουν τν περιφημη σκηνη του why do you live?because i have something worth living for




edit by Emmeline Vance: Προσοχή στους κανονισμούς του φόρουμ μας, οι πολλαπλές δημοσιεύσεις απαγορεύονται. Καλή συνέχεια!

την είδα την Κυριακή "φανταστική" απλά .. δεν έχω λόγια , βέβαια ήταν κρίμα που πέθαναν αρκετοί αγαπημένοι χαρακτήρες κρίμα που τελείωσε.. τι θα βλέπουμε τώρα!!!??

Τι να πω κι εγώ;

Οι προηγούμενοι έχουν γράψει ολόκληρο τόμο με τις εντυπώσεις!

Εγώ θα πω πως απλά η ταινία ήταν η πιο όμορφη εμπειρία που είχα και ήταν απίστευτα συγκινητική.-