Εντυπώσεις από το Deathly Hallows: Part 2

Η ταινια ηταν ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ . Οι αγαπημενες μου σκηνες ηταν
1 η σκηνη που φιλιουνται ο ρον και η ερμιονη φυσικα
2 η σκηνη που ο πον κινηλαει τον γκοιλ και λεει αυτο ειναι το κοριτσι μου
3 η σκηνη που οταν τελειωνει η μαχη και ο πον και η ερμιονη μπαινουν στην τραπεζαρια χερι χερι και η ερμιονη κοιταει με ενα τελειο χαμογελο τον χαρι
4 ησκηνη μετα απο 19 χρονια(η ερμιονη δεν αλλαξε καθολου)!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!we love emma watson

Καταπληκτική. Όμως:
Θάνατος Μπέλατριξ-Βόλντεμορτ: Με χάλασε που έγιναν χίλια κομματάκια, λες και ήταν από χαρτί.
Φιλί Ρον-Ερμιόνης: Δεν έπρεπε να γίνει έτσι. Ήθελα να ακούσω τον Χάρι να λέει: "Ρε παιδιά, έχουμε πόλεμο! " Επίσης, που ο Ρον μίλησε ερπετικά και άνοιξε την κάμαρα με την πρώτη.
Μετάα, Δωμάτιο των ευχών. Με το που μπάινει μέσα ο Χάρι, εντοπίζει αμέσως το διάδημα, λες και ήταν εκεί και τον περίμενε. Άσε που θα έπρεπε να ήτανε μαυρισμένο από τα χρόνια, όπως στο βιβλίο. Είναι δυνατόν να ήτανε ασημένιο και αστραφτερό, και να γυαλίζει κιόλας? Αμ που ήταν σε κουτί κιόλας σκεπασμένο με ύφασμα μην και χαλάσει;
19 χρόνια μετά- Άλμπους Σέβερους: Τι καλό παιδάκιιιι

αυτές οι πρώτες εντυπώσεις, μου σβήστηκε 4 φορές το κείμενο.

Δυστυχώς εδώ στα Sters δεν είχε ούτε δίπλωμα ούτε γυαλιά Χάρι Πότερ..
Στην ταινία τώρα.Μου άρεσε πάρα πολύ.Ήταν ΤΟ επικό φινάλε!!

Στην αρχή λίγο Σελ Κότατζ.Το πρόβλημα ήταν όμως ότι είχε λίγο Σελ Κότατζ.Τεσπα στην Γκρίνγκοτς δεν τσουρουφλίζονταν κι ήθελα να το δω αυτό..Η έξοδος με τον δράκο ήταν πολύ καλή.Και ο Γκρίπχουκ καλά να πάθει που σκοτώθηκε αφού τους πήρε το σπαθί.Στο Χόγκσμιντ τώρα.Δεν μου άρεσε που δεν τους είπε ο Άμπερφορθ για την Αριάνα.Μετά στο Χόγκουαρτς.Μου άρεσε πολύ η σκηνή που είχαν μαζευτεί όλοι οι μαθητές στην Μεγάλη Τραπεζαρία και βγαίνει ο Χάρι μπροστά και λέει: "Πώς τολμάς να κάθεσαι εκεί όπου καθόταν αυτός?Πες τους.Πες τους πώς τον σκότωσες.Έναν άνθρωπο που σε εμπιστεύτηκε.".Η ΜακΓκόναγκαλ μου άρεσε από την αρχή μέχρι το τέλος της ταινίας ήταν η καλύτερη πολεμίστρια."Πάντα ήθελα να κάνω αυτό το ξόρκι" lol.Εκεί γέλασα..Όσο για τον Σνέιπ τελικά πέθανε εκεί που ήταν παρκαρισμένες οι βάρκες.Καλό το εφέ με τα δάκρυα αλλά too much...Στις αναμνήσεις έκλαψα εκεί που πέθανε η Λίλι και την είχε αγκαλιάσει ο Σέβερους.Στο Δάσος συγκινήθηκα που ξαναείδε τους δικούς του ο Χάρι.Στο Κινγκς Κρος εξηγήθηκαν αρκετά πράγματα αλλά δεν ήταν κι αυτό που περίμενα.Όσο για τον Νέβιλ μπράβο κουράγιο!!Το γελάκι του Βολντεμορτ ήταν... Κόντεψα να πέσω από τη θέση μου από τα γέλια. Μετά είδαμε μια επείδηξη του ξύλου των Μαγκλ () την οποία ο σκηνοθέτης μας χρωστούσε από την πέμπτη ταινία (θυμάστε στο βιβλίο με το Κουίντιτς που ο Χάρι και ένας από τους διδύμους πλάκωσαν τον Μαλφόι αλλά δεν το έδειξε στην ταινία).Πάντως δεν το ήξερα ότι δίνει σφαλιάρες και κλωτσιές ο Βόλντεμορτ...Μπράβο του!Μετά το ξύλο ήρθε το "Come on Tom let's finish this the way we started it.Together.".Ευτυχώς που ο Βόλντεμορτ ξέρει να πετάει κι εκεί είδαμε την ένωση των δύω μάγων κάτι που επίσης μας χρωστούσε ο σκηνοθέτης από την πέμπτη ταινία αφού όταν κυρίεψε ο Βόλντεμορτ τον Χάρι στο Υπουργείο ο Χαρι λέει πως έγινε ένα με τον Βόλντεμορτ και δεν ήξερε που τελειώνει το σώμα του και αρχίζει το σώμα του Βόλντεμορτ ενώ στην ταινία είδαμε τον Χάρι να σφαδάζει.Οπότε με την ένωση τους στο πέταγμα σε αυτή την ταινία καλύφθηκε και αυτό το κενό..!Μετά ζήσαμε στιγμές αγωνίας με την Ναγκίνι αλλά ευτυχώς ο Νέβιλ (με τον οποίο γέλασα όταν σηκώθηκε) έκοψε το κεφάλι της και ησυχάσαμε.Μετά ακολουθεί η υπογραφή μου (ξέρετε,αβάντα κεντάβρα,αφοπλίσιους,το ραβδί πετάει στον Χάρι) και μετά κομφετί για το τέλος της ταινίας!!Αλλά χίλιες φορές το πώς πέθανε ο Βόλντεμορτ σε σχέση με το πώς πέθανε η Σκύλα..Τώρα στο 19 χρόνια μετά έκλαψα...Γέλασα με τον Ρον ο οποίος θύμιζε κλασσικό Άγγλο (κοιλίτσα κτλ.)...

Και δεν ξέρω αν το πρόσεξε κανείς αλλά έβγαλαν τα NYAAAAAAAAAAH!!Δεν θυμάμαι να άκουσα κανένα.

Αυτάαααα.

^^Aυτό με τα NYYYYEEEAAAAAAHHHHHHH!!!! το παρατήρησα κι εγώ, με το ζόρι πέτυχα δύο NYYEAAHH! στην ταινία, ενώ τα 4/5 του trailer ήταν τα NYEAH!...

Επίσης ξέχασα να αναφέρω ότι βγάλανε το "Why do you live?" "Cause I have something worth living for"

Η ταινία ήταν εξαιρετική! Και εξηγούμαι.Μετά απο απο πολύ μέτριες έως και κακόγουστες μεταφορές,αυτή τουλάχιστον είχε ένα πλεονέκτημα:σεβάστηκε απόλυτα την αύρα του βιβλίου και όλη την προοπτική του.Ήδη απο το 1ο κεφάλαιο του βιβλίου βλέπουμε έναν Βόλντεμορτ που είναι ουσιαστικά αδύναμος και καταδικασμένος.Ο σκηνοθέτης το απέδωσε άρτια,έβλεπες πλάνο-πλάνο πως ο Βόλντεμορτ θα ηττηθεί,πως παρόλη την παντοδυναμία του,αυτή δεν είναι τίποτα περισσότερο απο μια φενάκη,μια αυταπάτη.Και αυτός είναι ο λόγος που αγάπησα τόσο αυτή την ταινία -μετά την 1η που είναι αξεπέραστη- γιατί αν και είχε αλλάξει πολλά,κράτησε αυτό που ήταν πολύ βασικό για εμένα και που συνέχεια επαναλάμβανε ο Ντάμπλντορ στον Χάρι:πως το κακό σε κάνει αδύναμο και τελικά σε σκοτώνει και πως το μεγαλύτερο όπλο του Χάρι είναι η αγάπη.
Πιο αναλυτικά τώρα.
Η σκηνοθεσία ήταν αξιόπιστη (; ).Τα πλάνα καλοστημμένα,γρήγορα,πολλές φορές επικά.Δεν πρωτοτύπησε ο Yates αλλά δεν νομίζω ότι αυτό του αφαιρεί κάτι.Αντίθετα μάλλον είναι υπέρ του που δεν θέλησε να πειραματιστεί σε μια τέτοια ταινία.Εκτός απο μερικά σημεία.
Σενάριο εξαιρετικό και αυτό -υπάρχουν σημεία αμφισβητίσιμα- αλλά είμαστε συνηθισμένοι πια στις εκπλήξεις.
Μουσική τρομερή απογοήτευση.Όταν διάβασα πως επιστρέφει ο Williams χάρηκα γιατί ήξερα ότι θα κάνει εκπληκτική δουλειά.Μετά ήρθε ο Desplat και κατάλαβα πως δεν έπρεπε να περιμένω και τίποτα.Απόδειξη πως το συγκινητικότερο σημείο της ταινίας επενδύθηκε μουσικά με την μουσική του Hooper (Dumbledore's Farewell).Κρίμα και πάλι κρίμα.

Λατρεμένη σκηνή ο θάνατος του Σνέιπ.Χρειάστηκε μόνο να βάλουν τον Rickman να πει την ατάκα που έλεγαν όλοι στον Χάρι όταν τον συναντούσαν:"έχεις τα μάτια της μητέρας σου".Τόσο τραγικό και τόσο ανθρώπινο.Ήταν σα να ζητούσε συγγνώμη στον Χάρι για ό,τι κακό του προξένησε και ταυτόχρονα να του έλεγε πόσο ερωτευμένος ήταν με την μητέρα του.Πάνω λοιπόν στην ατάκα,άρχισα να πέφτω στα πατώματα...

Η σκηνή στην Γκρίνγκοτς ήταν απλά εξαιρετική.Τα ειδικά εφέ και οι ερμηνείες σε ισορροπία,καλοζυγισμένες και όχι υπερβολικές.Ό,τι έπρεπε.

Η μάχη του Χόγκουαρτς.Εδώ έχω τις πρώτες ενστάσεις.Δεν είχαμε την ένταση των βιβλίων,το μέγεθος της καταστροφής,τις μάχες στήθος με στήθος.Κάπου πέρασαν "στα ψιλά" όλα αυτά.Αλλά ήταν απαραίτητα συστατικά για να δοθεί το τι σήμαινε η μάχη στο Χόγκουαρτς.Αντίθετα έπρεπε να δούμε κάποιες δήθεν "αστείες" σκηνές με τον Νέβιλ και τους θανατοφάγους που ήταν εκτός τόπου και χρόνου.Μέγα σφάλμα καθώς δεν υπήρχε λόγος να ελαφρύνει το κλίμα.Μέσα στο κάστρο πέθαιναν.

Τελική μάχη.Και πάλι θα γίνω κακός.ΓΙΑΤΙ έπρεπε να αλλάξει η τελική μάχη; Δεν ήταν αρκετά δυνατή η σκηνή όπως ήταν στο βιβλίο και χρειαζόνταν ενίσχυση; Το να βλέπεις τον Βόλντεμορτ και τον Χάρι να κάνουν Bungee jumping ήταν δραματουργικά δυνατότερο; Που πήγε η συγκλονιστική συνομιλία των δυό τους γύρω απο τους ήρωες του Χόγκουαρτς; Απλά καταφύγαμε πάλι στην εύκολη λύση της ένωσης των ραβδιών (ανάθεμα στην τέταρτη ταινία!).Επίσης κανείς δεν κατάλαβε πώς πέθανε ο Βόλντεμορτ που έγινε απλά χαρτοπόλεμος.

Κίνγκς Κρός εξαιρετικό.Δεν εισήλθε σε πολλές λεπτομέρειες που ίσως κούραζαν και που δεν θα είχαν λόγο να αναφερθούν.

Διαφωνία έχω στην ερμηνεία του Fiennes.Ίσως εδώ ο σκηνοθέτης να ήταν υπερβολικός όσον αφορά τον Βόλντεμορτ.Σαφώς και ήθελε να δείξει την τρέλα και την παραφροσύνη ενός μάγου αλλά κάπου κάπου γινόταν καρικατούρα.Ο Βόλντεμορτ δεν ήταν γελοίος αλλά παρανοϊκός.

Smith,Bonnam Carter,Gambon,Grint,Rickman ήταν απλά μοναδικοί!!!!

Για καποιον που δεν εχει διαβασει το βιβλιο η ταινια ειναι εξαιρετικη!!

Η ταινία έσκησε, ήταν φοβερή, γαμάτη, τέλεια, υπέροχη, εξαίσια, τρομερή και με το πιο όμορφο φινάλε. Όχι μόνο έκλαψα αλλά πλάνταξα στο κλάμα απο συγκίνιση και θλίψη διότι με Ηarry Potter έχω μεγαλώσει κυριολεκτικά. Είχα πάει στην πρεμιέρα και όταν τελείωσε ήθελα να σηκωθώ και να χειροκροτήσω αλλά δεν το έκανα. Χειροκρότησα λίγο όσο καθόμουν. Όλος ο κόσμος που συμμετείχε στην ταινία όπως και ο ίδιος ο Harry είναι η δεύτερη οικογένεια μου και το Hogwarts είναι το σπίτι μου.

επιτελους τα καταφερα και ειδα εχτες την ταινια στον κινηματογραφο

Σπόιλερ:

καθως πολλα ατομα εχουν γραψει κριτικη για την ταινια δεν θα σας κουρασω με την πλοκη για την οποια ειχα συμβιβαστει οτι θα ειναι way too far απο το βιβλιο αλλα με καποιες λεπτομερειες που μου αρεσαν

η αρχη με τον βοντεμορτ να παρουσιαζει το λογοτυπο της warner bros και τον χαρι να κλαιει στον ταφο του ντομπυ μου αρεσε πολυ οπως και η ολη σκηνη στο σελ κοτατζ

λατρεψα την ερμιονη μεταμορφωμενη σε μπελατριξ ( η στιγμη που σκονταφτε στα τακουνια της δεν υπηρχε οπως και το υφος της )

στη συνεχεια η πτηση με τον δρακο

ο αμπερφορθ δεν μου αρεσε καθολου οπως και η αριανα

τη στιγμη που η ερμιονη λεει τον περασα για τον νταμπλντορ σχολιαζω

" απο ποτε μας εγινες μυωπικια και εσυ κοριτσι μου? "

η αριανα περιμενα οτι θα ηταν ενα χαριτωμενο δεκαχρονο το πολυ κοριτσακι οποτε το αποτελεσμα δυστυχως δεν με ικανοποιησε

και μιας και σχολιαζω τις αποτυχιες της βραδιας η μεγαλυτερη ηταν η οικογενεια μαλφού

η διχρωμη μητερα απο την αρχη δεν μου ειχε αρεσει και τωρα που την ειδα μαζι με τον απεριποιητο λουσι μου φανηκε σαν κωμικο διδυμο

και τωρα παμε στο χογκουαρτς

* fangirlισμος mode on *

μου αρεσε τοσο πολυ που ο seamus ειχε δυο γραμμες και ο neville αρκετες ωστε να πιει ενα ποτηρι νερο ενδιαμεσα

* fangirlισμος mode off *

μου αρεσε το δαρμενο make up τους αλλα παραξενευτηκα που ολοι οι μαθητες αλλα και ο χαρι αλλαζαν ρουχα τοσο γρηγορα απο την σκηνη στο δωματιο των ευχων μεχρι την κατσαδα του χαρι στον σνειπ και μετα

δειτε τον χαρι και θα καταλαβετε τι στο καλο μαγοι ειναι?

γενικα οι σκηνες της μαχης ηταν αρκετα καλες στεναχωρεθηκα που πεθανε ο φρεντ η λαβεντερ και το ζευγος το κινυγητο του νεβιλ με τους θανατοφαγους ειχε ενα σχετικο γελιο και λοιπα

οι αναμνησεις του σνειπ ηταν το αγαπημενο μου κομματι απο ολη την ταινια αν και ηθελα ο τζειμς απλα να μην υπαρχει ( το παιδι απεδωσε την αλλαζονια του )

τελος i ship neville and luna μια τεραστια αδικια διορθωθηκε

Και δεν ξέρω αν το πρόσεξε κανείς αλλά έβγαλαν τα NYAAAAAAAAAAH!!Δεν θυμάμαι να άκουσα κανένα.

χαχαχαα ναι ρε παιδι μου πως και πως τα περιμενα!! τελος παντων συμφωνω με οολα αυτα που ειπες και θα ηθελα να προσθεσω σαν (ψιλο)ρομαντικη ψυχη , οτι δε μου αρεσε το φιλι Ερμιονης-Ρον...πφφ και φυσικα θα ηθελα η τελικη μονομαχια και ο θανατος του λορδου να ηταν οπως στο βιβλιο μπροστα σε ολους δηλαδη!!αα ναι και την "ανασταση" του harry την προτιμουσα στο βιβλιο, οπου εκανε protego σωζοντας τη molly!! Aυταα
Υ.Γ. ουτε στην Καβαλα ειχε τα δωρακιαα


αλλα νταξει ηταν ΕΠΙΚΗΗΗΗΗ!! προσκυνω

Ασε αυτό με τα δωράκια με έχει πληγώσει και μένα...