7ο βιβλίο και συμπτώσεις

Προσωπικα ο ηρωας, ο Χαρι Ποτερ, για μενα ειναι ο λιγοτερο συμπαθης... Αυτο που μου αρεσει στην σειρα ειναι η πλοκη της, οχι ο ηρωας...

Δεν ξερω πως αισθανεσαι εσυ τωρα, αλλα το θεωρω ανωριμο να λεει καποιος μολις τελειωσεις ενα βιβλιο οτι του αρεσε και οταν το "επεξαργαστει" μην του αρεσει πια...

Δεν ειναι ανωριμο...Το εχω παθει με τα 11 λεπτα του Paulo Coelho και με το Αρωμα του Πατρικ Ζισκιντ...

Sev έγραψε: Ο ένας είναι πολύ πιστός για να επιστρέψει και θα τιμωρηθεί. Ο άλλος με εγκατέλειψε για πάντα και θα το πληρώσει με τη ζωή του. Ο τρίτος είναι ο πιο πιστός μου υπηρέτης και βρίσκεται στο "Χόγκουαρτς".

Όπως βλέπεις δε λέει πουθενά πως στο "Χόγκουαρτς" βρίσκονται τρεις Θανατοφάγοι...

πρωτον δεν καταλαβαινω τι εννοεις.δευτερον δεν ειπε οτι ηταν 3 οι θανατοφαγοι, ειπε οτι ηταν 2.τριτον ο κραμ ειπε οτι ο καρκαροφ τους εγκατελειψε στο τελος του βιβλιου.

nemesis22 ξαναδιάβασε το ποστ μου προσεκτικά...

RemousLoupin έγραψε:Δεν ξερω πως αισθανεσαι εσυ τωρα, αλλα το θεωρω ανωριμο να λεει καποιος μολις τελειωσεις ενα βιβλιο οτι του αρεσε και οταν το "επεξαργαστει" μην του αρεσει πια...

Εμένα αυτό μου φαίνεται το πλέον λογικό. Την πρώτη φορά που διαβάζεις ένα βιβλίο δεν κοιτάς τις μικρολεπτομέρειες, απλά το διαβάζεις για να δεις τι θα γίνει. Όταν όμως το ξανακοιτάς πιο προσεκτικά, δίνοντας βάση σε πράγματα εκτός των γεγονότων, τότε εντοπίζει ανακρίβειες και λάθη...

Τώρα άμα εσένα σε ικανοποιεί το γεγονός ότι ο Ρον άνοιξε την Κάμαρα με τα Μυστικά, επειδή θυμήθηκε τους ήχους που είχε βγάλει ο Χάρι στα ερπετικά πριν από πέντε χρόνια, εγώ σηκώνω τα χέρια ψηλά...
Κοίτα λίγο την πρώτη δημοσίευση πάλι. Όλα αυτά τα γεγονότα που βοήθησαν στη νίκη επί του Βόλντεμορτ, συνέβησαν απολύτως τυχαία. ΤΥΧΑΙΑ...
Και αυτό εμένα με οδηγεί μόνο σε ένα συμπέρασμα: η Ρόουλινγκ βαρέθηκε να γράφει βιβλία, στέρησε το μεγαλύτερο ατού της (πλοκή) από το 7ο βιβλίο και έβαλε μόνο φαντασία στις αναμνήσεις του Σνέιπ, για να μας τραβήξει το ενδιαφέρον εκεί, έτσι ώστε να μην ντροπιαστεί από την υπερβολική κωλοφαρδία των ηρώων...

Sev έγραψε:Τώρα άμα εσένα σε ικανοποιεί το γεγονός ότι ο Ρον άνοιξε την Κάμαρα με τα Μυστικά, επειδή θυμήθηκε τους ήχους που είχε βγάλει ο Χάρι στα ερπετικά πριν από πέντε χρόνια, εγώ σηκώνω τα χέρια ψηλά...

Οντως αυτο το σημειο δεν μου αρεσε καθολου... Και ημουν ετοιμος να το γραψω στο τοπικ "Τι δε σας άρεσε στο βιβλίο?" πριν ανοιξεις αυτο το τοπικ. Η τυχη σιγουρα ειναι ενα απ' τα βασικα στοιχεια της σειρας και σιγουρα στο 7ο βιβλιο υπηρχε σε μεγαλες δοσεις... Ομως στο τελος ο Χαρι ηταν αυτος που επρεπε να παρει σημαντικες αποφασεις, να χρησιμοποιησει σωστα την τυχη που εμφανιστηκε μπροστα του... Γι'αυτον τον λογο δεν το θεωρω "προχειροδουλεια".

Εσυ βεβαια μπορεις να πιστευεις οτι θες και να το μοιραζεσαι με εμας... Θα μιλησω ανοιχτα. Αυτο που με ενοχλησε σχετικα με το ολο θεμα ειναι οτι πριν ανοιξει αυτο το τοπικ οι περισσοτεροι ελεγαν οτι οι Κληροι ειναι το αγαπημενο τους βιβλιο, οτι η ιστορια ηταν πολυ ωραια κτλ και μολις ειδαν την δημοσιευση σου ξαφικα αλλαξαν γνωμη και συμφωνισαν στο οτι ειναι προχειροδουλεια, στο οτι βαρεθηκε η Ροουλινγκ και τα σχετικα... (φυσικα δεν φταις εσυ σε αυτο, προς Θεου...)

Έστω ότι συμβαίνει αυτό. Πρώτον, είναι άσχετο με το θέμα και δεύτερον κανείς δεν είπε πως δεν του άρεσε το 7ο (εκτός από εμένα). Όλοι συμφώνησαν στο γεγονός ότι είναι προχειροδουλειά...

Μην το αρνήσε αυτό. Πόσες πιθανότητες υπάρχουν να βρεθούν από όλα τα μέρη της Βρετανίας, στο forest of Dean (δε θυμάμαι πως το μετέφρασαν στα Ελληνικά), όπου ήταν ο σπαθί του Γκρίφιντορ? Και πόσες, μάλιστα, να έρθουν ακριβώς δίπλα τους οι καλικάντζαοι και να μιλήσουν για το ψεύτικο σπαθί. Αν είναι δυνατόν...

1.ολα τα βιβλια ειχαν μια δωση τυχης,εντα3ει επρεπε καπως να βγει το 8εμα....2.κι ετσι κ αλλιως
δν 8α ηταν καλιτερο να πε8αινε απο το τριτο βιβλιο....3.αμα πε8αινε ο χαρι δν 8α ηταν καλιτερο.....4.σιμφωνω ουτε εμενα μου ειναι σιμπα8ης ο χαρι αλλα αυτος ηταν ο εκλεκτος ,τινα κανουμε πριτιμουσε κανεις το νεβιλ?....5.στο τελος ΕΠΡΕΠΕ να νικισει ο χαρι αφου ολο το νοημα ηταν αυτος...6.τυχη εννοειτε και υπαρχει στα βιβλια αφου ηταν γριφιντορ αυτος εβγαζε το φι απ τη τρυπα η8ελε και τυχη.....



ΑΛΛΑ ΕΛΕΟΣ ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΕΚΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΔΛΔ???????????προσπα8ει να σε πεισει οτι αναστι8ικε επειδη τον κραταγε στη ζωη ο βολντι,οτν ομως ο βολντι πε8ανε γτ δν εγινε το αντι8ετο?να κρατηση ο χαρι στη ζωη τον βολντεμορτ.....εμμμμ

the half-blood prince έγραψε:ΑΛΛΑ ΕΛΕΟΣ ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΕΚΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΔΛΔ???????????προσπα8ει να σε πεισει οτι αναστι8ικε επειδη τον κραταγε στη ζωη ο βολντι,οτν ομως ο βολντι πε8ανε γτ δν εγινε το αντι8ετο?να κρατηση ο χαρι στη ζωη τον βολντεμορτ.....εμμμμ

Kατσε, κατσε... Αυτο το τελευταιο δεν εχει σχεση με το θεμα του τοπικ... Και ειναι οτι πιο λογικο συνεβει στο βιβλιο.
Απ'οτι καταλαβα εσυ εννοεις οτι η τυχη ευνοησε τον Χαρι και δεν πεθανε... Ομως δεν ειναι ετσι. Οταν ο Βολντεμορτ "σκοτωσε" τον Χαρι στο Δασος, ουσιαστικα κατεστρεψε το κομματι του εαυτου του που βρισκοταν μεσα στον Χαρι... Οχι τον ιδιο τον Χαρι. Για να πεθανει ο Χαρι θα επρεπε να τον "ξανασκοτωσε" ο Βολντεμορτ, δλδ να τον ξαναχτυπησει Αβαντα Κενταβρα. Επισης ο Χαρι καταφερε να σκοτωσει τον Βολντεμορτ, επειδη ειχαν ηδη καταστραφει ολοι οι Πεμπτουσιωτες, ακομη και αυτος που βρισκοταν μεσα στον Χαρι, οποτε ο Βολντεμορτ δεν πια ηταν αθανατος...
Ελπιζω να βοηθησα.

(και συγνωμη για το ποστ-σπαμ)

Εγω ενα εχω να πω: Οι καλοι εχουν τις περισσοτερες φορες την τυχη με το μερος τους και για αυτο νικανε παντα! :P

RemousLoupin έγραψε:

the half-blood prince έγραψε:ΑΛΛΑ ΕΛΕΟΣ ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΕΚΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΔΛΔ???????????προσπα8ει να σε πεισει οτι αναστι8ικε επειδη τον κραταγε στη ζωη ο βολντι,οτν ομως ο βολντι πε8ανε γτ δν εγινε το αντι8ετο?να κρατηση ο χαρι στη ζωη τον βολντεμορτ.....εμμμμ

Kατσε, κατσε... Αυτο το τελευταιο δεν εχει σχεση με το θεμα του τοπικ... Και ειναι οτι πιο λογικο συνεβει στο βιβλιο.
Απ'οτι καταλαβα εσυ εννοεις οτι η τυχη ευνοησε τον Χαρι και δεν πεθανε... Ομως δεν ειναι ετσι. Οταν ο Βολντεμορτ "σκοτωσε" τον Χαρι στο Δασος, ουσιαστικα κατεστρεψε το κομματι του εαυτου του που βρισκοταν μεσα στον Χαρι... Οχι τον ιδιο τον Χαρι. Για να πεθανει ο Χαρι θα επρεπε να τον "ξανασκοτωσε" ο Βολντεμορτ, δλδ να τον ξαναχτυπησει Αβαντα Κενταβρα. Επισης ο Χαρι καταφερε να σκοτωσει τον Βολντεμορτ, επειδη ειχαν ηδη καταστραφει ολοι οι Πεμπτουσιωτες, ακομη και αυτος που βρισκοταν μεσα στον Χαρι, οποτε ο Βολντεμορτ δεν πια ηταν αθανατος...
Ελπιζω να βοηθησα.

Ο RemousLoupin έχει δίκιο. Όμως, το ποστ σου ημίαιμε πρίγκηπα, με έβαλε σε σκέψεις. Ο Χάρι αναστήθηκε επειδή πέθανε το κομμάτι της ψυχής του Βόλντεμορτ που ζούσε μέσα του. Όμως, υπάρχει ένα πρόβλημα.
Και μιλάω για την περίπτωση Ναγκίνι. Ο Νέβιλ την έκοψε με το σπαθί. Για μένα υπάρχουν δύο θεωρίες. Η πρώτη: Ο Νέβιλ καταστρέφει τον Πεμτουσιωτή μέσα στη Ναγκίνι και αυτή ζει.
Η δεύτερη: Ο Νέβιλ καταστρέφει τη Ναγκίνι και επιβιώνει ο Πεμτουσιωτής μέσα της.

Η Ρόουλινγκ κατέστρεψε και τη Ναγκίνι και τον Πεμπτουσιωτή. Πώς γίνεται αυτό? Αφού ο Πεμτουσιωτής δεν είχε γίνει η ίδια η Ναγκίνι, απλά ένα μέρος της, όπως και το θραύσμα της ψυχής του Βόλντεμορτ στον Χάρι...

Κάπου η Τζόαν δεν μας τα λέει καλά...

Όμως επίσης η Ερμιόνη λέει στο έκτο ότι αν καταστραφεί το αντικείμενο που περιέχει τον πεμπτουσιωτή καταστρέφεται και ο ίδιος,...Είναι δηλαδή το ακριβώς αντίθετο της ψυχής!

Rose Black έγραψε:Όμως επίσης η Ερμιόνη λέει στο έκτο ότι αν καταστραφεί το αντικείμενο που περιέχει τον πεμπτουσιωτή καταστρέφεται και ο ίδιος,...

Οπότε ο Χάρι πρέπει να είχε πεθάνει...

Γιατί; ήταν απλώς η "συσκευασία" του πεμπτουσιωτή

Ναι, αλλά άμα καταστρεφεί ο Πεμτουσιωτής τότε καταστρέφεται και ο ξενιστής, που στην προκειμένη περίπτωση είναι ο Χάρι...

οποτε με λιγα λογια η ροουλινγκ παιζει να εκανε βλακεια...

Επισκεπτ, έχεις δίκιο σε πολλά, αλλά αν με ρωτούσες θα σου έλεγα πως η πλοκή των Κλήρων είναι για σεμινάριο

Επισκέπτ έγραψε:Ναι, αλλά άμα καταστρεφεί ο Πεμτουσιωτής τότε καταστρέφεται και ο ξενιστής, που στην προκειμένη περίπτωση είναι ο Χάρι...

οχι,αυτο δεν μας το λεει πουθενα στο βιβλιο.!
κοιταξτε,οπως ξερετε οπαν πεθανει το σωμα πεθαινει και το θραυσμα ψυχης,οχι το αντιθετο.
Ηταν επικινδυνο να κανει πεμπτουσιωτη την ναγκινι,γιατι ως ζωντανο πλασμα ακομα και μια αβαντα κενταβρα θα την σκοτωνε.απλα ειχε μεγαλη εμπιστοσυνη στο φιδι γιατι μπορουσε να κρυφτει αν κινδυνευε ο ιδιος(οπως ειχε γινει οταν εχασε τις δυναμεις του)
στο θεμα των πεμπτουσιωτων δεν εκανε βλακεια,το καλυπτει αριστα.
παντως δεν μου αρεσε που επι 150-200 σελιδες μιλαει για εναν πεμπτουσιωτη (μενταγιον) και στο τελος καταστρεφονται 4 σε μικρο διαστημα μεταξυ τους...

Να μου εξηγήσει κάποιος πως γίνεται όταν ο Βόλντεμορτ έκανε την Αβάντα στον Χάρι να μην πεθάνει αυτός, αλλά μόνο το θραύσμα της ψυχής του Βόλντεμορτ μέσα του και ενώ όταν ο Νέβιλ σκότωσε τη Ναγκίνι, πέθανε και το φίδι

Prongs έγραψε:Να μου εξηγήσει κάποιος πως γίνεται όταν ο Βόλντεμορτ έκανε την Αβάντα στον Χάρι να μην πεθάνει αυτός, αλλά μόνο το θραύσμα της ψυχής του Βόλντεμορτ μέσα του και ενώ όταν ο Νέβιλ σκότωσε τη Ναγκίνι, πέθανε και το φίδι

Kοιτα πως το εχω σκεφτει εγω...

Οταν ο Χαρι χτυπηθηκε απο την Αβαντα Κενταβρα δεν πεθανε επειδη δυαλιθηκε μονο το κομματι της ψυχης του Βολντεμορτ που ηταν μεσα του (μπορει να τον προστατεψε και η μητερα του). Μην ξεχνας οτι οταν καποιος σκοτωνετε απο το συγγεκριμενο ξορκι, δεν υπαρχουν "συμπτωματα θανατου" (οπως αν θυμασαι στο πρωτο κεφαλαιο του Κυπελου της Φωτιας, οπου κανεις δεν μπορεσε να μαθει απο τι πεθαναν οι Χερτ).

Δες κι εδω αν θες:

RemousLoupin έγραψε:Οταν ο Βολντεμορτ "σκοτωσε" τον Χαρι στο Δασος, ουσιαστικα κατεστρεψε το κομματι του εαυτου του που βρισκοταν μεσα στον Χαρι... Οχι τον ιδιο τον Χαρι. Για να πεθανει ο Χαρι θα επρεπε να τον "ξανασκοτωσε" ο Βολντεμορτ, δλδ να τον ξαναχτυπησει Αβαντα Κενταβρα.

Απο την αλλη η Ναγκινι δεν πεθανε απο καποιο ξορκι, αλλα ο Νεβιλ την εκοψε στα δυο. Μαζι με το κομματι της ψυχης του Βολντεμορτ πεθανε και αυτη, επειδη καταστραφηκε το σωμα της, η υλη της. Κατι που δεν συνεβη στην περιπτωση του Χαρι.

Ελπιζω να βοηθησα...

Δηλαδή τώρα παίζει ρόλο και η ύλη; Δεν νομίζω να τα έχει σκεφτεί όλα αυτά η Ρόουλινγκ, αλλιώς θα μας έδινε εξηγήσεις σχετικά

Ρε παιδιά η Rowling ήθελε να συνεχίσει στο ίδιο μοτίβο πού άρχισε όταν έγραψε το πρώτο βιβλίο.Έναν φανταστικό κόσμο στον οποίο ο ήρωας να βασίζεται στην τύχη.Δεν θα είναι ο τέλειος άνθρωπος ο οποίος παίρνει ένα όπλο και αρχίζει και κυνηγάει τους κακούς.Γι'αυτό έβαλε αυτή τη διαφορά ηλικίας και ικανότητας.
Ο Χάρι πρέπει να περάσει από δύσκολες συνθήκες και αντιξοότητες και στο τέλος να αποκτήσει αυτό που ήθελε.
Εντάξει όλες αυτές οι συμπτώσεις και συγκυρίες ειδικά στο 7ο είναι εκτός τόπου και χρόνου και η συγκεκριμένη με τον Πεμπτουσιωτή-Ναγκίνι και τον Πεμπτουσιωτή-Χάρι έπρεπε πριν γραφτεί να εξεταστεί προσεκτικά.Αυτό με τον Ρον είναι εντελώς ηλίθιο και κουφό όπως είπε ο Sev.
Έχετε δίκιο η Rowling χρησιμοποιεί πολύ την τύχη του Χάρι αλλά ποντάρει στο ότι ο αναγνώστης δεν θα καταλάβει τια λάθη της λόγω της καταιγιστικής δράσης,που πρέπει να παραδεχτείτε ότι υπαρχει, και των γεγονότων που διαδέχονται το ένα μετά το άλλο.
Ήταν μεγάλη προχειροδουλειά αλλά σκεφτείτε από τη θέση της.Ο κόσμος,οι εταιρείες,η διαθεσή να μην θέλει να γράψει άλλο την οδήγησαν σε αυτό το αποτέλεσμα.Λεφτά έχει φήμη έχει δεν θέλει άλλα,δεν την ενδιαφέρει πλέον η αντίδραση του κόσμου.

Prongs έγραψε:Δηλαδή τώρα παίζει ρόλο και η ύλη; Δεν νομίζω να τα έχει σκεφτεί όλα αυτά η Ρόουλινγκ, αλλιώς θα μας έδινε εξηγήσεις σχετικά

Mα γιατι οχι; Στην 1η περιπτωση ο Χαρι "πεθανε" ομως το σωμα του δεν καταστραφηκε. Σ'αντθεση με την Ναγκινι της οποιας το σωμα καταστραφηκε, η υλη της διαλυθυηκε... Και τι παει να πει αποκλειεται να τα εχει σκεφτει ολα αυτα η Ροουλινγκ...;

Άμα τα σκεφτόταν όλα αυτά θα μας έδινε και σχετικές εξηγήσεις δε νομίζεις;

^^Συμφωνώ μαζί σου harry kapotter

Τι να πω, η τύχη συνεπάγεται και με την καλοσύνη.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση η τύχη συνεπάγεται με την ανικανότητα της συγγραφέα να συνδέσει καλύτερα τα γεγονότα