^ Η γνωστή κυρία που εχεις αναφέρει και σε αναρτήσεις;
Να της πεις πως σε μερικά χρόνια τη θέλω για μαθημα.
Ε: Εγώ
Χ: Ο διπλανός μου
Α: Η φίλη μου
22-28 Απριλίου είναι η παγκόσμια εβδομαδα δράσης για την εκπαίδευση, μαζέψανε υλικό οι καθηγητές από την άξιονέιντ (νομίζω
) και μας έγινε μια παρουσίαση υποτίθεται.
Καθ: *μπλαμπλαμπλα*...στη πρώιμη παιδική ηλικία οι γονείς είναι υπεύθυνοι για να διαμορφώσει το παιδί το κατάλληλο περιβάλλον για το παιδί *μπλαμπλαμπλα*
Ε στην Α: Και αυτό ακριβώς είναι ο λόγος που δεν θα κάνω ποτέ παιδιά.
Α:
Ε: Μέχρι τα 30 τουλάχιστον...35.
Καθ: *μπλαμπλαμπλα* να εξασφαλίσει την ιατρική περίθαλψη, την εκπαίδευση... *μπλαμπλαμπλα*
Α: Κάντο 40.
Ε: Και αυτό είναι ακριβώς γιατί δεν θα κάνω παιδιά μέχρι να ζήσω τη ζωούλα μου.
Καθ: ...ιδίως η μητέρα είναι άκρως απαραίτητη στο πλευρό του παιδιού, να φροντίζει πάντα για αυτό...
Χ γυρνάει προς το μέρος μου: Άσε με να μαντέψω! Άλλος ένας λόγος που δεν θα κάνεις ποτέ παιδιά!
Α: Μωρήηηηη, πάμε να υιοθετήσουμε ένα μαυράκι;
Το καημένο, θα καταντούσε παραπληγικό!
2ο φέιλ:
Όχι τόσο σε σχέση με το σχολείο, απλά έγινε εν ώρα μαθήματος. Ωδείο, χορωδία.
Παρτ 1:
Καθηγητής: Ωραία, τώρα που τελειώσαμε με τον Τιτανικό (1ο τραγούδι στη πλειλίστ
), πάμε να πούμε μια φορά τον "άφρο της θάλασσας" (2ο τραγούδι στη πλειλίστ
). Άλτο κ βαρύτονοι πρώτα!
Ι: Αμάν κύριε, από τον πάτο στον αφρό μας πάτε;;;
Παρτ 2: 3ο τραγούδι στη πλειλίστ το "θαλασσάκι".
Σας παραθέτω
περίπου τους στίχους
.
Θάλασσα, θάλασσα τους
θαλασσινούς θαλασσάκι μου
μη τους θαλασσοδέρνεις,
θαλασσώνουμε για σένα
ξημερώνουμαι.
Ροδόσταμο, ροδόσταμο να γίνεσαι
ωχ κι αμάν αμάν,
τη ρότα τους να ραίνεις
θαλασσάκι μου και φέρε
το πουλάκι μου.
Θάλασσα κι αλμυρό νερό
να σε ξεχάσω δεν μπορώ.
Να σε ξεχάσω δεν μπορώ
θάλασσα κι αλμυρό νερό.
Θάλασσα, θάλασσα που τον
έπνιξες ωχ κι αμάν αμάν
της κοπελιάς τον άντρα,
θαλασσάκι μου και φέρε
το πουλάκι μου.
Κι η κοπελιά κι η κοπελιά
είναι μικρή θαλασσάκι μου
και δεν της παν τα μαύρα
θαλασσάκι μου και φέρε
το πουλάκι μου.
Θάλασσα κι αλμυρό νερό
να σε ξεχάσω δεν μπορώ.
Να σε ξεχάσω δεν μπορώ
θάλασσα κι αλμυρό νερό.Επειδή με τις μεγάλες διαφορές στη τονικότητα άλτο-σοπράνο δεν... πιάναμε και πουλιά στον αέρα, ο κύριος το απέδωσε στο ότι δεν καταλαβαίναμε το βαθύτερο νόημα του τραγουδιού και έπιασε να μας το εξηγήσει στίχο-στίχο.
Έφτασε στο τελευταίο κουπλέ, με τη μαυροφορεμένη νεαρή.
Καθ: Δεν της έφτανε ο καημός, ήτανε και χαλασμένη τώρα! Ποιος θα την έπαιρνε; 15 χρονών κοπέλα και χήρα, απαπαπα αν δεν είχε ο άλλος να κρεμάσει τα αιματοβαμμένα σεντόνια από το παράθυρο τη πρώτη νύχτα του γάμου, πάει, θα έψαχνε αλλού για πορτοκαλιές! Αλλά γινόταν συχνά αυτό τότε, κάθε βδομάδα κλαίγανε και βέβαια οι άντρες δεν δείλιαζαν, ξανοίγονταν στη θάλασσα. Πλέον έχουμε καταντήσει κότες, συμπεριλαμβάνοντας και τον εαυτό μου μέσα, χλεχλέδες.
Τι γλιστρίδα έφαγε;
Τα λέει τόσο ΘΕΙΚΑ.
3ο φειλ:
Συζήτηση με Χάρη, στην τάξη των αγγλικών.
- Η Μαρία είναι ερωτευμένη.
-
Μεγάλη κουβέντα.
- Έλα, έλα, το βλέπω.
-
- Τον ξέρω;
- Ναι.
- Από το σχολείο;
- Ναι.
- Καλό παιδί;
- Αρκετά.
- Δώσε μου ένα στοιχείο.
-
- Έλα, ένα στοιχείο μόνο, πώς θα τον χαρακτήριζες;
- Γουρούνι.
*οι φίλες μου που άκουγαν*:
- Σπόιλερ:
Σημ: Αναφερόμουν στον ίδιο.
4ο (και καλύτερο) φέιλ:
Σήμερα είχαμε 9ωρο, 8η-9η ώρα Αγγλικά.
Είχαμε διάλειμμα και είχαμε κάτσει μέσα με 5 κορίτσια και...ξεκατινιαζόμασταν.
Τ: Ρε, η τάξη έχει άλλη αύρα χωρίς το Χάρη.
Ε: Πω, ναι. Γιατί λείπει σήμερα είπαμε;
Ε: Έχει αγώνες.
Π: Ναι, το καημένο μας!
Τ: Ρε, ξέρετε πόση συμπάθεια του έχει η Γ. (καθηγήτρια, μας αντιπαθεί σχεδόν όλους
);
Ε: Όντως ρε συυυυυ! Δεν του λέει ποτέ τίποτα.
Π: Γιατί τον γουστάρει. Απλό.
Α: Χαχ, τι;
Π: Τον γουστάρει, τον γουστάρειιιι! Η Γ. ΓΟΥΣΤΑΡΕΙ ΤΟΝ ΧΑΡΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗ!
*ανοίγει η πόρτα και μπαίνει μέσα ο Χάρης, με τα βιβλία των αγγλικών, κανονικότατα*
Χ: Γεια σας!
Όλες:
Χ: Πώς πάει;
Π: Πόση ώρα είσαι εδώωω;
Χ: Αρκετή θαρρώ. Ο διάδρομος είναι μακρύς. Δε μιλούσατε ιδιαίτερα χαμηλόφωνα.
Γέλασα τόσο πολύ εκείνη την ώρα, είχα πεθάνει στα γέλια.