<Δεν μπορεις να κανεις τπτ καλυτερο?. την προκαλεσε με φωνη που αντιλαλησε στον αχανη χωρο.
Ο δευτερος πιδακας που εξαπολυθηκε, ομως, τον χτυπησε καταστηθα. Δεν ειχε προλαβει να σβησει καλα καλα το χαμογελο του και γουρλωσε εκπληκτος τα ματια του.
.....
Ο Σειριος αρχισε να πεφτει σαν σε αργη κινηση, το κορμι του διεγραψε ενα κομψο τοξο καθως περνουσε μεσα απο το κουρελιασμενο πεπλο που κρεμοταν απ την αψιδα.
Ο Χαρι ειδε το φοβο ν αποτυπωνεται μαζι κ εκπληξη στο βασανισμενο, αλλοτε ομορφο προσωπο του νονου του, καθως περνουσε απο την αρχαια εισοδο και εξαφανιζοταν πισω απο το πεπλο. Αυτο ανεμισε για μια στιγμη σαν να το παρεσυρε δυνατος αγερας και υστερα επανηλθε στη θεση του."
Βασικα ηθελα να βαλω και το υπολοιπο κομματι, γυρω στη μιση σελιδα ακομα, αλλα λεω να μην το παραχεσω :P
Ο θανατος του Σειριου λοιπον, ηταν αυτος που μου εμεινε εμενα κ απ τα εφτα βιβλια... Και η ολη περιγραφη μου αρεσε παρα πολυ..