O ''ωραιότερος'' Θάνατος ...

Hemione94 έγραψε:Ντάμπλντορ, <<Σέβερους...σε παρακαλώ...>>
Ο Σνέιπ σήκωσε το ραβδί του και σημάδεψε τον Ντάμπλντορ.<<Αβάντα Κεντάβρα>>
Ένας φωτεινός πράσινος πίδακας ξεπήδησε απο τη μύτη του ραβδιού του Σνέιπ και χτύπησε κατάστηθα τον Ντάμπλντορ.
Το ουρλιαχτό φρίκης του Χάρι δεν βγήκε ποτέ απο τα χείλη του,βουβός και ασάλευτος ανίκανος να αντιδράσει,είδε τον Ντάμπλντορ να τινάζεται στον αέρα ,για μια στιγμή έμεινε μετέωρος κάτω απο την λαμπερή νεκροκεφαλή και ύστερα έπεσε αργά πίσω απο τις επάλξεις,σαν τεράστια πάνινη κούκλα και εξαφανήστηκε.

ermionaki έγραψε:Χε χε, πολύ χάρηκα που πέθανε! Για να μη λες...

Rose Black έγραψε:Ο λούπιν και η Τονκς πέθαναν όπως ο Τζέιμς και η Λίλη. Από κει καταλαβαίνει κανείς γιατί ο Τζέιμς έκανε παρέα τον Ρέμους. Ήταν καταβάθως ίδιοι.

RemousLoupin έγραψε:Όλοι μας γνωρίζουμε πολύ καλά ότι στα βιβλία Χάρι Πότερ πολλοί ήταν οι ήρωες που πέθαναν ... Άλλοι σημαντικοί και άλλοι όχι και τόσο σημαντικοί ...

Έσας , λοιπόν , ποιός θάνατος σας άγγιξε περισσότερο ? Για ποιόν λόγο η περιγραφή της Ρόουλινγκ σας συγκίνησε ? Βρείτε το σημείο στο οποιό πεθαίνει ο αγαπημένος ήρωας και κάντε το post σ'αυτό το topic !

ermionaki έγραψε:

RemousLoupin έγραψε:Όλοι μας γνωρίζουμε πολύ καλά ότι στα βιβλία Χάρι Πότερ πολλοί ήταν οι ήρωες που πέθαναν ... Άλλοι σημαντικοί και άλλοι όχι και τόσο σημαντικοί ...

Έσας , λοιπόν , ποιός θάνατος σας άγγιξε περισσότερο ? Για ποιόν λόγο η περιγραφή της Ρόουλινγκ σας συγκίνησε ? Βρείτε το σημείο στο οποιό πεθαίνει ο αγαπημένος ήρωας και κάντε το post σ'αυτό το topic !

Σημειο απο το βιβλιο γραφετε!!!!

nana έγραψε:συμφωνώ απόλυτα μαζί σας παιδια!! όλες αυτές οι σκήνές ήταν πάρα πολύ συγκυνιτικές!
όμως εμένα με αγγιξε πάρα πολύ και ο θάνατος ενός άλλου προσώπου, λιγοτερο συμαντικού: του Ντόμπι.
Το σημείο είναι:

Ο Χάρι κοίταξε το σκοτάδι γύρω του.Λίγο πιο πέρα διέκρινε ένα σπιτάκι κάτω από τον απέραντο έναστρο ουρανό και του φάνηκε πως έξω απ' το σπιτάκι είδε κίνηση.
"Ντόμπι, αυτό είναι το Σελ Κότατζ;" ψιθύρισε, σφίγγοντας τα δύο ραβδιά που είχε πάρει από τον Ντράκο, έτοιμος για μάχη αν χρειαζόταν Κοίταξε δίπλα του. Το μικρό ξωτικό στεκόταν ένα βήμα πιο πέρα. "ΝΤΟΜΠΙ!" φώναξε.
Το ξωτικό ταλαντεύτηκε και στα μεγάλα λαμπερά μάτια του καθρεφτίστηκαν τ'αστέρια. Και ο Ντόμπι και ο Χάρι είδαν ταυτόχρονα την ασημένια λαβή του μαχαιριο΄τ που ξεπρόβαλλε από το λαχανιασμένο στήθος του ξωτικού.
"Ντόμπι...όχι...ΒΟΗΘΕΙΑ!" φώναξε ο Χάρι προς την κατεύθυνση του σπιτιού, προς τους ανθρώπους που ήταν εκεί. "ΒΟΗΘΕΙΑ!"
Δεν ήξερε και δεν τον ένοιζε αν ήταν μάγοι ή Μαγκλ, φίλοι ή εχθροι. Το μόνο που τον ενδιέφερε ήταν εκείνος ο σκούρος λεκές, που απλωνόταν στο στήθος του Ντόμπι, κι ότι ο Ντόμπι τέντωσε τα αδύνατα χεράκια του στον Χάρι με μια έκφραση ικεσίας.
Ο Χάρι τον έπιασε και τον ξάπλωσε στο δροσερό χορτάρι."Ντόμπι, όχι, μην πεθάνεις, μην πεθάνεις..."
Τα μάτια του ξωτικού αναζήτησαν τον Χάρι και τα χείλη του τρεμούλιασαν από την προσπάθεια να σχηματίσουν λέξεις. "Χάρι...Πότερ..."
Και ύστερα, μ' ένα μικρό σπασμό, το ξωτικό έμεινε εντελώς ακίνητο και τα μάτια του δεν ήταν παρά δύο μεγάλες γυάλινες σφαίρες, λουσμένες στο φως των αστεριών, που δεν μπορούσαν πια να δουν.