Όνειρα

Εμένα τα όνειρά μου είναι γεμάτα δράκους τελευταία.

Δε φταίω εγώ, ο Έραγκον.

Εγώ σήμερα είδα ότι ήρθε ενας πρίγκηπας με γαλάζια μάτια πάνω σε άσπρο άλογο να με παντρευτεί.
Και πηγαίναμε βόλτα με το άλογο και ήταν τόσο τέλεια.

Ποιός οδηγούσε;^

Αυτός βέβαια.

Εγώ δεν είμαι να κοιμάμαι... Όταν με βλέπετε να κλείνουν τα μάτια μου σκουντάτε με

Είδα λέει ότι ήμουν σε ένα σπίτι μαζί με κάποιους από την οικογένεια μου την κανονική και κάποιους από την φορουμική. Σε κάποια φάση άρχισα να τσακώνομαι με έναν από το φόρουμ που όμως δεν έχω ιδέα ποιος ήταν ή αν ήταν υπαρκτό μέλος. Κατά 99.9% εγώ έφταιγα αλλά δεν το παραδεχόμουν και φώναζα πως δεν θέλω να τον ξαναδώ στα μάτια μου, να φύγει να πάει στα τσακίδια κτλ. οπότε αυτός, αφού του είχα κάνει τα νεύρα κορδέλες αρχίζει να μαζεύει τα πράγματα του και να ζητάει πίσω τη σακούλα με τραχανά που είχε φέρει δώρο. Εγώ σηκώνομαι και φεύγω και μπλέκομαι σε κάτι στενάκια όπου γινόταν Ο πανικός γιατί είχε βγει στη γύρα μια τύπισσα με ένα κόκκινο/ντοματί τανκς φτιαγμένο από αυτά τα σίδερα που έχουν στις άκρες του δρόμου για να φεύγουν τα νερά της βροχής και όποιον πάρει ο Χάρος. Η τύπισσα κατέβηκε κάποια στιγμή και γω έκοψα ένα σωληνάκι που περίσσευε από το τανκς και το έβαλα στα πόδια. Πήγα και κρύφτηκα στην αποθήκη ενός κοσμηματοπώλη όπου πρέπει να έμεινα καμια βδομάδα και την ημέρα που έφυγα μου έκαναν δώρο μια σφίγκα φτιαγμένη από πολύ μικρά κομματάκια χρυσού και λεπτά κρυσταλλάκια, την οποία και κομμάτιασα όταν πήγα να την βγάλω από το κουτί της επειδή είμαι και πολύ προσεκτικός άνθρωπος. Χαιρέτησα τον κοσμηματοπώλη, τη γυναίκα του και τη Γιάννα που διακτινίστηκε μόνο για να τη χαιρετήσω και έφυγα να πάρω το μετρό. Αντί όμως να βρεθώ στη σταθμό στο Μοναστηράκι όπως υπολόγιζα βρέθηκα σε έναν άλλο σταθμό απ' όπου περνούσε μία μόνο γραμμή που έκανε το δρομολόγιο Άγιος Στέφανος - Παρίσι. Για μερικά λεπτά προσπαθούσα να καταλάβω ποια κατεύθυνση με βόλευε περισσότερο και αποφάσισα να πάω προς Άγιο Στέφανο. Όταν μπήκα στο τρένο είδα ότι ετοιμάζονταν να αρχίσουν τα γυρίσματα μιας νέας καθημερινής σειράς και είχαν γεμίσει το βαγόνι με κάμερες και μικρόφωνα και βιντεοσκοπούσαν ένα ζευγάρι που καθόταν στην αποβάθρα.

Ρε,Εκάτη και στο όνειρο σου ακόμα χάνεσαι.

Εγώ σήμερα είδα πως ήμουν βαμπιρ.

Ακούστε όνειρο της μάνας μου. Ήταν λέει μαθήτρια και πήγαινε στο ίδιο σχολείο με τον Χάρι και ήταν πολύ καλοί φίλοι και μιλούσαν αγγλικά και όλα τα σχετικά και μετά της ζήτησε να τα φτιάξουνε Αφού όταν μου το είπε της λέω ότι θέλω κ εγώ τέτοιο όνειρο..!

Εγώ είχα δει την γιαγιά μου να μου μιλάει.Μου έλεγε να μην στεναχωριέμαι και ότι είναι καλά εκεί ψηλά που είναι τώρα.Και μου έλεγε ότι με αγαπάει και με προσέχει,μαζί με την θεία μου,που είναι μαζί της.Μου λείπουυν τοοοσοοοο πολυυ...

^ωωω.

Σήμερα είδα ότι ήμουν στο Σύνταγμα.Υπήρχε πολύς κόσμος. Αλλά ξαφνικά υποτίθεται ότι έγινε μια τρομοκρατική ενέργεια.Όλοι αρχίσαμε να τρέχουμε προς ανεξέλγκτα σημεία. :panic: Εγώ μαζί με τους συμμαθητές μου που βρέθηκαν εκεί ανεβήκαμε σ'ένα βουνό δίπλα στο Σύνταγμα και μπήκαμε μ'έσα σ'ένα λεοφορείο το 250. Εκεί υπήρχε και ένα καθηγητής μας ο οποίος άρχισε να μας κάνει μάθημα.Ξαφνικά έπιασε φωτιά στο βουνό. Έτσι εμφανίστηκαν ιπτάμενα αεροπλάνα για να την σβήσουν.Παρολ'αυτά πάλι κάποιοι τρομοκράτες φρόντισαν να χτυπήσουν τα αεροπλάνα. Έτσι τα αεροπλάνα άρχισαν να πέφτουν.Ένα έπεσε δίπλα μας και έκανε μπουμ βγάζοντας καπνούς.Όλοι μας κατατρομάξαμε και αρχίσαμε να τρέχουμε πάλι προς το Σύνταγμα.

Σε απροσδιόριστη στιγμή ο καθηγητής μας πετάχτηκε και φώναξε"ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ ΓΥΡΝΑ ΠΙΣΩΩΩ!!Ο γιος μου είναι παγιδευμένος στις φωτιές και πρέπει να με βοηθήσεις να τον σώσω.ΕΛΑ ΕΔΩ ΤΩΡΑ ".Αλλά η Διαμαντοπούλου που εμφανίστηκε εκεί απάντησε"Λυπάμαι αλλά πρέπει να σωθούμε και εμεις! "

Εγώ πανικόβλητη πήγα στο πρώτο περίπτερο που βρήκα και τους ζήτησα ένα ποτήρι νερό.Μέσα στο περίπτερο ήταν δυο κοπέλες με ποδιές οι οποίες ήταν πολύ ήρεμες. Ύστερα άρχισα να περπατάω και βρήκα έναν κύριο,μπαμπά μιας φίλης μου,και μου είπε"Πάρε 169 ευρώ να φας τίποτα στο Ζάπειο " Σημείωση:Υπήρχε χαρτονόμιστα των 69 ευρώ ! "Μπα του λέω,μου έδωσα οι γονείς μου 50,οπότε έχω "(Τόσο πολύ κόστιζε το φαί?)Τέλος έφυγα αλλά από μέσα μου έλεγα"Χαζή Μαρία που δεν τα πήρες "

Αυτό.

Συγνώμη αλλά αυτό που μου έκανε εντύπωση στο όνειρό σου ήταν που είπες τα αεροπλάνα ιπτάμενα...

Εμένα όχι γιατί έχω δει και σε όνειρο μου και αεροπλάνα που δεν πετάνε.

Χαχαχα έλεος

Εγώ προχθές είδα ένα όνειρο που μιλούσα στο φόρουμ με την 258 Μόνο που δεν θυμάμαι το κόνσεπτ του Αλλα θυμάμαι οτι μιλούσαμε

Ειδα ενα αποψε...

Λεει κοιμόμουν έξω απο το σπιτι μου στην αιώρα,η αυλή ηταν η ίδια αλλα το σπιτι μου ηταν λαδί και πιο χαμηλό. Και ενω κοιμομουν ακουγα το Βlow blow thou winter wind (παραξενο που ακουγα ενα τραγουδι που μολις εμαθα) και μετα αρχισα να τραγουδάω, αλλα τραγουδούσα πολύ ομορφα! Και μετά ηρθε μια φιλη μου και μου ειπε οτι δεν τραγουδαω ωραια και τρομάζω τα πουλιά. Και αρχισα να κλαιω και να τρεχω και βρεθηκα στο Σαλζμπουργκ, εκει στους κηπους και εκλαιγα μονη μου, και τοτε ηρθε ο Kurt Cobain και με κρατουσε αγκαλια για να μην κλαιω. Αλλα τοτε αρχισαν να με κοιταν ολοι οι περαστικοι με μισο ματι.

Και εκει καπου χτυπησε το ξυπνητηρι.

Phineas Nigellus Black έγραψε:Εγώ προχθές είδα ένα όνειρο που μιλούσα στο φόρουμ με την 258 Μόνο που δεν θυμάμαι το κόνσεπτ του Αλλα θυμάμαι οτι μιλούσαμε

έλα ρε μακάρι να θυμόσουν τι λέγαμε.

Περίεργο όνειρο Πέννυ.
Αλλά άμα κλαις είναι καλό.

Και μαντέψτε. Είδα κουλό όνειρο.

Θυμάμαι ότι ήμουν σ'ένα μυτινγκ και είχαμε μαζευτεί πολλά άτομα.Θυμάμαι στάνταρ την Μαρία δίπλα μου.Μετά όλοι φύγατε και εγώ έμεινα μόνη μου μέσα σ'ένα άδειο σπίτι. Ύστερα πήρα τηλέφωνο την Γίαννα να μου πει που είστε,και μου είπε ότι βρισκόσασταν σε μια παιδική χαρά. Όταν όμως ξεκίνησα για την παιδική χαρά άρχισε να βρέχει πάρα πολύ.Έβαλα την κουκούλα μου και όταν έφτασα στην παιδική χαρά αρχίσατε όλοι να τρέχετε να μην βραχείτε,και φύγατε. Έτσι πήγα σε δυο φίλες μου,που είχαν πιάσει ένα μπουκάλι και τραγούδαγαν Σάκη. Μετά βρέθηκα σ'ένα αυτοκίνητο,το οποίο δεν θυμάμαι ποιος οδήγαγε ,και σταματήσαμε έξω από ένα σπίτι.Έξω από το σπίτι βρισκόταν μια αραπίνα με περίπου 10 παιδιά αραπάκια.Τα αραπάκια μόλις μας είδαν άρχισαν να χτυπάνε το αμάξι γιατί υποτίθεται κρύβαμε σοκολάτες. Παρολ'αυτά εγκατέλειψαν γρήγορα την προσπάθεια και έφυγαν,ενώ η μητέρα τους μας έψησε καλαμπόκι και μας έφερε να το φάμε μέσα στο αμάξι.
Μετά αλλάζει στο σκηνικό και βλέπω τον Χάρι,τον Ρον,και την Ερμιόνη σ'ένα δάσσος.Ο Ρον έτρεξε προς μια σκηνή Ινδιάνων και οι Ινδιάνοι του επιτέθηκαν. Ένα βέλος τον πέτυχε στην καρδιά,για μια στιγμή ο Ρον εξαφανίστηκε και μετά ξανά εμφανίστηκε ολοζώντανος και αλάβωτος. Οι Ινδιάνοι τον πέτυχαν με τα βέλη τους και στον ώμο αλλά ο Ρον πάλι δεν έπαθε τίποτα.
Ύστερα από αυτό ο Ρον,ο Χάρι και η Ερμιόνη ήρθαν να μου εξηγήσουν τι συναίβει.
Υποτίθεται ότι μέσα στις εκατομμύρια τράπουλες τίτσου που υπάρχουν στον κόσμο,περίπου οι 10 έχουν μια μυστική κάρτα. Όταν παίζεται ο δράκος αν είναι η μαγική κάρτα μετατρέπεται σ'ένα σπαθί.Και όποιος την έχει αυτή την κάρτα μπορεί να την χρησιμοιποιήσει άμα του επιτεθούν για να γίνει αθάνατος. Αλλά από την στιγμή που επιλέγει να μην παιθάνει,και να την χρησιμοποιήσει γίνεται όπως είπα αθάνατος και έλα ντε για πόσο θα βρίσκεται πάνω στην γη.
Αυτό έκανε λοιπόν Ρον. Την τυχερή κάρτα την βρήκε όταν έπαιζε τίτσου με τον Χάρι.

Έτσι πήγα σε δυο φίλες μου,που είχαν πιάσει ένα μπουκάλι και τραγούδαγαν Σάκη.

ΕΦΙΑΛΤΗΗΗΗΗΣ.


Καιρό είχα να δω κουφό όνειρο και λέω να το γράψω. Βασικά δε θυμάμαι πολλά, αλλά anyway.

Ήμασταν λέει στο σπίτι του Λάζαρου (σε μεγαλύτερη βερσιόν το σπίτι εννοείται) και πρώτο πλάνο ο Λάζαρος να πηγαινοέρχεται στα 2 από τα 3 υπνοδωμάτια γιατί α) στο ένα ήταν μια φίλη μου από το σχολείο η οποία είχε πεθάνει από ηπατίτιδα ( ) και β) στο δεύτερο ήταν ο Δημήτρης-Γκέλερτ ο οποίος ήταν βαριά άρρωστος και την έβγαζε, δεν την έβγαζε.

Μετά το πλάνο αλλάζει, και είμαστε εγώ και ο Νίκος στο τρίτο υπνοδωμάτιο, εγώ να κυλιέμαι στο πάτωμα από τα γέλια, ποιος ξέρει τι έλεγε πάλι, με αποτέλεσμα σε κάποια φάση να τον χτυπήσω στο πόδι, δεν ξέρω πως έγινε αυτό. Μετά έρχονται οι γονείς μου και μου φωνάζουν για φαγητό. Στο τραπέζι ήταν οι γονείς μου, η γιαγιά μου (αν και δεν παίρνω όρκο ) και η ξαδέρφη μου από την Κρήτη μαζί με Λάζαρο, Νίκο κι εμένα.

Βγάλτε νόημα.

Amelia Blackfoot έγραψε:Βγάλτε νόημα.

Σαν πολλά δε θες?

Μια ερώτηση μόνο... τον Δημήτρη πως τον έβλεπες στο όνειρο?



Έτσι?

Το νόημα που έβγαλα είναι ότι τα όνειρα σου είναι εξίσου ότι να 'ναι όσο και τα όνειρα της Μαρίας258 βέβαια πολλές φορές και τα δικά μου...!

Έμυ όντως ο Δημήτρης πως ήταν?

Εγώ σήμερα θυμάμαι ότι η Ανθή είχε έρθει στην Αθήνα.Και είχε αναλάβει να χορέψει μαζί με κάτι παιδάκια.
Όταν ήρθε η στιγμή της παράστασης απόλαυσα την Ανθή να φοράει πολύχρωμα ρούχα και να χορεύει και πολλά παιδάκια ενώ εγώ τους έβγαζα βίντεο.

Δεν τον είδα ρε σεις, αφού ήταν κρεβατωμένος.
Δεν έμπαινα εγώ στα δωμάτια.

Εγώ αυτό που κατάλαβα είναι ότι όλη αυτή η ανωμαλία μόνο στο σπίτι του Λάζαρου (που τώρα ανακαλύψαμε πως επιμηκύνεται εσωτερικά σαν την τσάντα της Ερμιόνης) θα μπορούσαν να συμβαίνουν αυτά.

Ρε παιδιά πως κατέληξε πάλι να είναι το δικό μου σπίτι το δυομισάρι της ακολασίας?

Ή μάλλον αφήστε καλύτερα μην απαντήσετε.
Φοβούμαι γαρ.

Εσύ δεν είχες σπίτι, γραφείο τελετών και κέντρο διερχομένων (2σε1) είχες.

Το δεύτερο το κατάλαβα, το πρώτο nein. :/