Το πιο θλιβερό- τραγικό πρόσωπο

ο σεβερουσ σνειπ.περασε παρα πολλα

Νέβιλ.
Ήταν αυτός που έχασε τους γονείς του, ο πιο αξιολύπητος από όλους τα 6 από τα 7 χρόνια του στο Χόγκουαρτς, αυτός που προσπαθούσε να προστατέψει το Χάρι και τους υπόλοιπους όπως μπορούσε, που προσπαθούσε να εκδικηθεί για τον άδικο χαμό των γονιών του. Ο πιο τραγικός από όλους νομίζω, που στο τέλος αποδείχθηκε ένας από τους πιο θαρραλέους σύμμαχους του Χάρι.

Ο Σεβερους τραβηξε πολλα ο κακομηρης ....

ο Σεβερους απο την αρχη ηταν ενα θληβερο ποσωπο

Σνειπ

Κατι μου λεει πως οι περισσοτεροι μαλλον δεν θα συμφωνησουν μαζι μου αλλα κατα την γνωμη μου το πιο τραγικο-θλιβερο προσωπο της σειρας χαρι ποτερ ειναι ο Τομ.Ειναι θλιβερο,γιατι μεγαλωσε κατω απο αθλιες συνθηκες ζωης χωρις να εχει καθολου προτυπα και ετσι εγινε αυτος που εγινε.Ειναι τραγικο προσωπο,γιατι εκανε ολο τις λαθος επιλογες και το χειροτερο ηταν πως δεν ηξερε καν οτι εκανε λαθος.Ολη του η ζωη απο την αρχη μεχρι το τελος της ηταν τραγικη και ο βολντεμορτ ποτε δεν καταλαβε οτι πηρε τον λαθος δρομο ουτε καν στο τελος του

^Συμφωνώ.
Ο Βόλντεμορτ γεννήθηκε υπό την επείρια ερωτικού φίλτρου και έτσι δεν αγάπησε ποτέ.Αυτό το αποτέλεσμα που βγήκε από το ερωτικό φίλτρο δεν μπόρεσε ποτέ να αγαπήσει κανένα παρόλο που του έδωσαν αγάπη στο ορφανοτροφείο.Εξαιτίας αυτού,ο Τομ κατέληξε να ασχοληθεί με τις σκοτεινές τέχνες.Οπότε είναι και αυτός ένα τραγικό πρόσωπο.

εγώ πάλι νομίζω πως ήταν ο Σνέιπ.Πέρασε δύσκολα παιδικά χρόνια,αγαπούσε σε όλη του την ζωή τη Λίλη αλλα συνέβαλε άθελά του στον θανατό της.Μισούσε τον Τζέιμς και αναγκάστηκε να προστατεύει τον γίο το δικό του και της Λίλη.Είναι ο ήρωας που μισήθηκε όσο κανείς απο τους μαθητές,τους καθηγητές,το τάγμα ακόμα και απο τους φαν στα πρώτα βιβλία και πέθανε τόσο άδικα, τόσο μάταια...δεν πέθανε καν στον πέλεμο.Πέθανε απο το χέρι του Βολντερμορτ για ενα ραβδί του οποίου ποτέ δεν υπήρξε κύριος.

Εγραφα ποστ μιση ωρα και σβηστηκε. Ααααα!!!


Λοιπον επειδη βαριεμαι να τα γραφω απ'την αρχη, θα πω οτι ο πο τραγικος χαρακτηρας για μενα ηταν ο Λουπιν. Γιατι, σε αντιθεση με τους αλλους (Σειριος, Σνειπ, Χαρι, Νεβιλ -τον Βολντερμοντ δεν το θεωρω τραγικο, τραγελαφικο ισως αλλα τραγικο με ολη τη σημασια της λεξης οχι ) ειχε να αντιμετωπισει ενα μονιμο προβλημα που τον εκανε επικυνδυνο. Η τραγικοτητα του δεν ωφειλοταν σε εξωτερικες συνθηκες, π.χ σε κατι που εγινε πριν τη γεννηση του, σε παρεξηγηση, σε αδικια, σε επιλογες αλλων αλλα στον ιδιο του τον εαυτο. Ηταν λυκανθρωπος και δεν μπορουσε να το αλλαξει. Δεν ειχε αλλη επιλογη απο το να το κραταει μυστικο. Ζουσε αποδιωγμενος απο την κοινωνια, καταδικασμενος να φοβαται μια ζωη μην αποκαλυφθει το μυστικο του, μην κανει κακο στους ανθρωπους που αγαπαει, μη χασει τον ελεγχο. Εξαιτιας της αντιληψης των μαγων για τους λυκανθρωπους ο κοσμος θα τον απεφευγε και θα τον φοβοταν. Και δεν εφταναν ολα αυτα, ειχε και τα διαταγματα της Αμπριτζ για τους λυκανθρωπους που τον αναγκασαν να ζει μεσα στη φτωχεια και να μη βρισκει πουθενα δουλεια. Απομωνομενος, κυνηγημενος, φτωχος, κουρασμενος φοβοταν ακομα και να φτιαξει τη ζωη του εξαιτιας της παθησης του. Θυμαστε γιατι απεριπτε την Τονγκς? Της ειχε πει οτι ηταν πολυ μεγαλος,πολυ επικινδυνος και πολυ φτωχος για αυτην. Και οταν τελικα αποφασισε να δωσει μια ευκαιρια στον εαυτο του και να φτιαξει οικογενεια, πριν καλα καλα προλαβει να την χαρει πεθαινει! Και πεθαινει μαζι του και η γυναικα του


Αυτα για τωρα. Θα επανελθω

^ Στμφωνώ, ο Λούπιν ήταν όντως ένας από τους τραγικότερους ήρωες της σειράς.

Επίσης, θα πω κι εγώ τον Σείριο για τους λόγους που όλοι ανέφεραν. Δεν έχει νόημα να τα ξαναγράψω.

Καταρχάς ο Σνέιπ. Έζησε δυσάρεστα παιδικά χρόνια, πέρασε άσχημα στο σχολείο με ελάχιστους φίλους,η γυναίκαπου αγαπούσε ερωτεύτηκε και παντρεύτηκε άλλον και στο τέλος πεθαίνει από το χέρι αυτού που ο ίδιος ''υπηρετούσε''. Και πέρασε την υπόλοιπη ζωή του παλεύοντας στα κρυφά ενώ όλοι συνέχιζαν να τον αντιπαθούν...

Έπειτα ο Σείριος.Τα άσχημα παιδικά χρόνια, ο θάνατος του καλύτερού του φίλου, η φυλάκιση στο Αζκαμπάν, η ζωή σα φυγάς, ο άδικος θάνατός του...

Τέλος ο Νέβιλ... Πάντα μου προκαλούσε θλίψη η κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι γονείς του, ο τρόποςπου του φέρονταν οι περισσότεροι στο σχολείο... Ευτυχώς όμως είχε καλό τέλος!

Ξέχασα το Λούπιν, για τους λόγους που αναφέρετε...

Σίγουρα ο Σείριος.Για την οικογένειά του δεν υπάρχουν σχόλια.Ο καλύτερός του φίλος δολοφονήθηκε,πήγε 12 χρόνια στο Αζγκαμπάν για κάτι που δεν έκανε,όταν βγήκε ήταν αναγκασμένος να κρύβεται(και με τον χαρακτήρα που είχε αυτό δεν ήταν καθόλου εύκολο),ζούσε με το στίγμα του προδότη και του δολοφόνου και τελικά σκοτώθηκε από την ίδια του την ξαδέρφη.

Επίσης θεωρώ τραγικό πρόσωπο την Ανδρομέδα.Η οικογένειά της την πέταξε έξω και αγνόεισε την ύπαρξή της μόνο και μόνο επειδή ερωτεύτηκε.Ο άνδρας της δολοφονήθηκε και πριν προλάβει να ξεπεράσει αυτό το χτύπημα η μοναχοκόρη της σκοτώθηκε.Από την μια στιγμή στην άλλη βρέθηκε μονάχη της χωρίς κανέναν να την βοηθήσει και να την υποστηρίξει.Επίσης την κόρη της την σκότωσε η ίδια της η αδερφή.

Ο Σνέιπ για τους γνωστούς λόγους
και
ο Σείριος.Στην οικογένεια του δεν υπήρχε κανένας που να τον αγαπούσε,και ούτε εκείνος αγαπούσε την οικογένειά του.Εκανε τα πάντα για να τους εκνευρίσει και μισούσε μέχρι και το ίδιο του το σπίτι.Στο τέλος,σε μια προσπάθεια να σώσει τον Χαρι πέθανε χάρης την Μελλατριξ.Μετά απ'αυτό την μίσησα όσο και ο Χάρι,μιας που ο Σείριος ήταν εξαίρετος νονός και ο αγαπημένος μου χαρακτήρας...

Ο Σεβερους Σνειπ ειναι ο ορισμος του τραγικου προσωπου κατα τη γνωμη μου. Ξεπερασε το πιο παθιασμενο μισος του για να προστατευσει τη μοναδικη αναμνηση που του αφησε η Λιλη, την οποια ποτε δεν καταφερε να αποκτησει, και αφιερωσε ολο του το ειναι σ αυτη.
Επισης, ο Σειριος ειχε τη χειροτερη ζωη... Περασε χαλια στην οικογενεια του, εχασε τους φιλους του, μπηκε στο Αζκαμπαν χωρις λογο τα καλυτερα του χρονια, και μολις βγηκε και μπορεσε να ελπιζει λιγο, πεθανε.

θεωρώ πως ο Σέβερους Σνέιπ ήταν το πιο τραγικό πρόσωπο...Δεν μπόρεσε ποτέ να έχει δίπλα του την γυναίκα που αγαπούσε,την λάτρευε ακόμα και χρόνια μετά τον θανατό της και δεν έγινε ποτέ στα αλήθεια ευτυχισμένος..Αλλά και ο ίδιος ο Βόλντεμορτ πιστεύω πως είναι αρκετά τραγικό πρόσωπο,δεν έζησε ποτέ καμμία χαρά της ζωής...!

Η Κλαίουσα Μυρτιά είναι σίγουρα ένα πολύ καταθλιπτικό πρόσωπο στην ιστορία. Αν και δεν είναι από τους πιο συχνούς χαρακτήρες, από την πρώτη στιγμή καταλαβαίνουμε πως είναι αρκετά τραγική.

Ο Σεβερους Σνειπ για λογους που ολοι ξερουμε

Ο Σνέιπ είναι τραγικο πρώσοπο αλλα όχι το πιο τράγικο.
Κατά τη γνώμη μου ο Σείριος είναι το τραγικότερο πρώσοπο. Το μεγαλύτερο παράπονο από τα Χάρι Πότερ είναι ο θάνατος του Σέιριου. Μετά από όλα αυτά που πέρασε ήταν άδικο να πεθάνει έτσι.

Ο Σέβερους Σνέϊπ νομίζω και εγω..
Αγαπούσε την Λίλυ όσο τίποτε άλλο και την είδε να πεθαίνει, όταν ήταν μικρότερος τον κορόιδευαν όλοι, σκότωσε τον Νταμπλντορ στη θέση του Ντράκο και στο τέλος πέθανε με ανεκπλήρωτα όνειρα και πόθους..

o Σέβερους Σνέιπ,ο Σείριος Μπλακ και ο Άλμπους Ντάμπλντορ!!!!

Σεβερους Σνειπ

0 Σνέιπ γιατί όταν ήταν παιδί δεν περνούσε καλά, είδε την Λίλυ να πεθαίνει και παρόλα αυτά όταν ήταν καθηγητής οι περισσότεροι δεν τον συμπαθούσαν.

Ο Σίριους και ο Σνέιπ! Και οι δύο έχουν πολλές άσχημες εμπειρίες,έχουν αδικηθεί και έχουν χάσει πολύ αγαπητα πρόσωπα...

Ο Σνέιπ είχε μια πληγωμένη αγάπη, βίωσε το bulling, και μέσω αυτού επιρρεάστηκε και έχασε για πάντα τη Λίλυ..

Ο Σείριος... Μεγάλη αδικία για τα 12 χρόνια στο Αζκαμπάν, για κάτι που ποτέ δεν έκανε, για κάτι που έκανε ένας άλλος φίλος των Πότερ... Ο Σνέιπ επίσης, λένε πολλοί ότι είναι ο πιο τραγικός, εντάξει, ήταν, πέρασε πολλάαα αλλά γιατί έκανε τη ζωή του Χάρι μαύρα μεσάνυχτα???