Ήταν να πάμε όλο το σχολείο εκδρομή 4 ημέρων σε μια κατασκήνωση, όμως το βράδυ πριν φύγουμε εγώ έλιωνα στο πισι με αποτέλεσμα το πρωί να κοιμάμαι όρθια...Αλλά σαν καλό παιδί σηκώθηκα και ντύθηκα για να πάω κι εγώ στην εκδρομή Βγήκα έξω στην αυλή ,λοιπόν ,κι είδα ότι όλο το σχολείο περίμενε εκεί...[μάλλον νόμιζαν πως θα τους πάμε εμείς. ] Τέσπα βρίσκω τον μπαμπά μου ο οποίος μιλούσε με ένα παιδί το οποίο υποτίθετε πως ήταν το αγόρι μου..Μπήκαμε στο αυτοκίνητο κι αυτός κάθισε δίπλα μου..
Ξεκινήσαμε να φύγουμε ,όμως μας σταμάτησαν και μας είπαν πως θα φεύγαμε όταν άνθιζαν κάτι τριαντάφυλλα[κάπου εκεί έγινε και κάτι με κάτι άγγλους και κάτι γάλλους, αλλά δεν θυμάμαι τι..] Τέλως πάντων φυλάω εγώ το αγόρι μου, γιατί αυτός ήταν ένας τρόπος να ανθίσουν πιο γρήγορα τα τριαντάφυλλα. Ανθίσαν, έγιναν λαμπερά κι υπέροχα, είχα μείνει να τα κοιτάω, κι όταν συνήλθαμε από το σοκ της ομορφιάς τους σηκωθήκαμε και φύγαμε.
Ξεκίνησαν οι άλλοι με τα πόδια[μόνο 3 άτομα είχαμε μεταφορικό μέσο. Εγώ, το υποτιθέμενο αγόρι μου και μια Ίζαμπελ...που την βρήκαμε πάλι αυτή...] κι εγώ ξαφνικά θυμήθηκα πως δεν έχω ετοιμάσει βαλίτσες.Ο_ο Γυρνάω σπίτι και προσπαθώ, ενώ δεν μπορώ να κρατήσω τα μάτια μου ανοιχτά από την νύστα να ετοιμάσω τις βαλίτσες και να τους προλάβω...Μετά από μισή ώρα τις είχα έτοιμες, αλλά δεν άντεχα άλλο κι αφού είχα το κρεβάτι μου από δίπλα ξάπλωσα και ξεράθηκα. Μετά θυμάμαι πως ξύπνησα το ηλιοβασίλεμα, στην κατασκήνωση, μέσα στην σκηνή και απο δίπλα μου ήταν ξαπλωμένο το παιδί που ανέφερα ποιο πριν...Ο_ο
*Σημείωση: Ούτε που το ξέρω το αγόρι που είδα. Ούτε όνομα δεν ξέρω-θυμάμαι.Ο_ο