Harry Potter - Κατά πόσο επηρέασε και επηρεάζει την ζωή μας;

να φανταστεις κανω μαγια στον μπροστινο μου στο σχολειο την ωρα του μαθηματος
-Μανωλη διαβασες???
-βασανους κυρια!

ειχα πεσει σε καταθλιψη οταν πεθανε ο αδερφος του ρον
ο φρεντ και ο τζοντζ ειταν οι αγαπημενοι μου ζαρακτηρες!
ειχα ριξει κατι γελια!!!

Γιατί δεν είχα ποστάρει σε αυτή το τόπικ από την πρώτη στιγμή; Και γιατί το προσέχω τώρα;

Βασικά εγώ τα δύο πρώτα βιβλία τα σνόμπαρα, και πολύ μάλιστα : Αλλά παρ' όλα αυτά όταν βγήκε το τρίτο το πήρα, και εκεί έφαγα το κόλλημα. Δεν θυμάμαι συγκεκριμένα ποιο σημείο ήταν που με έκανε να μην αφήνω κάτω το βιβλίο, αλλά θυμάμαι πως εκείνο το διάστημα το κουβαλούσα σπίτι-σχολείο-γιαγιά :
Τώρα, για επιρροή σε στυλ του πρώτου ποστ... Εντάξει με τον θάνατο του Ντάμπλντορ ήμουν λίγο χάλια γιατί δεν το περίμενα αλλά όχι κι έτσι : Βέβαια εγώ δεν είχα πανελλήνιες, ήμουν πρώτη γυμνασίου όταν βγήκε ο Ημίαιμος :
Αυτό που με επηρέασε πολύ και ακόμα κάθε φορά που το διαβάζω ψυχοπλακώνομαι είναι το 7ο, από την πρώτη μέχρι την τελευταία σελίδα.

Εμένα με έχει επιρεάσει υποσυνειδιτα...
Στον ύπνο μου...

Την ώρα που κοιμόμουν (είχα δει το Τάγμα του Φοίνικα τότε και επηρεάστηκα υποσυνήδιτα από αυτό) είδα ότι ο Βόλντεμορτ πήγε να με σκοτώσει (ενώ με είχε βασανίσει πρώτα),αλλά τη τελευταία στιγμή (εκεί που με σημάδευε) κάτι έγινε και σώθηκα...
Τραντάχτηκα από το κρεβάτι μου ιδρωμένη!!!

Επίσης...
Χθες το βράδυ (έβλεπα Videos με τον Σνέιπ στο YouTube) στον ύπνο μου είδα ότι ήμουν μάγισσα και ότι είχα πάει στο Χόγκουαρτς όταν είχε πεθάνει ο Σέβερους...
Όταν πέθανα τον συνάντησα να μιλάει με τον Ντάμπλντορ εκεί που πάνε οι ψυχές όταν πεθαίνουν τα σώματα και πήγα και τους μίλησα....
Τους έλεγα ότι τους θαύμαζα κλπ...

Επίσης...
(Πάλι την ώρα που κοιμόμουν όταν είχα δει το Κύπελλο της φωτιάς και έπαψα να έχω παρτίδες με ένα κορίτσι που είμασταν πολύ φίλες αλλά με έθαβε πίσω από τη πλάτη μου και για αυτο τα σπάσαμε...)είδα ότι ήμασταν φίλες στο Χόγκουαρτς (εγώ στο Γκρίφιντορ και αυτή στο Σλίθεριν).Πήγαμε να μιλήσουμε στον Ντάμπλντορ για ευχές κλπ επειδή ήταν τελευταία μέρα.Φύγαμε μετά απο εκεί και μόλις πήγαμε να βγούμε από τη πόρτα για να φύγουμε για να γυρήσουμε στα σπίτια μας (είμαστε και γειτόνισες) βγάζει το ραβδί της και μου κάνει Avada Kedavra!!!Αλλά για κάποιο περίεργο λόγο δεν πέθανα...

Επίσης...
(Πάλι την ώρα που κοιμόμον όταν είχα δει τον Αιχμάλωτο του Αζκαμπάν) έιδα ότι πήγε να μου ορμήξει και να με σκοτώσει για να με φάει ένας λυκάνθρωπος και τη τελευταία στιγμή με έσωσε ο Σνέιπ!!!!

Μπορεί κάποιος από εσάς να μου εξηγήσει κάποιο (έστω ένα) από αυτά;;

Οπως λεει και ο Φροιντ μαλλον εχεις πολυ καταπιεσμενη σεξουαλικοτητα η απλα σαρεσει πολυ ο Χαρι!

Στον ύπνο μου κηρίως...

Όχι ιδιαίτερα γιατί ξέρω ότι είναι φανταστικά!Άρα με επηρέασε λίγο

εμενα με επηρρέασε πολύ. τα διαβαζα μανιωδώς... αφου να φανταστειτε, η μανα μου τα χε κλεισει σε ένα μπαούλο γιατι δεν διαβαζα για το σχολείο
οτι να ναι όμως. και στο 3ο, οτν βγηκε σε ταινία, ήμν σετικα μικρή κ ειδα κ γω εφιάλτη μ λυκανθρωπο. το 2ο ειναι η χειροτερη μ ταινια. ΜΙΣΩ ΤΙΣ ΑΡΑΧΝΕΣ! (ταιριαζω με το Ρον δλδ, Ερμιονη, κανε στην μπαντα και ασε τν κοκκινομαλλη γ μενα!!!)
στ δημοτικό θυμαμαι είχαμε κανει κλαμπ χαρι ποτερ ειχαμε ραβδια και τα συναφη και παιζαμε. ητν πολυ ωραία...
ειχαμε βγλαει κ εφημεριδα χαρι ποτερ9δικη μ ιδεα) που γραφαμε οδηγιες για να καθαρίζονται τα λεπια δρακου καλυτερα.
ο χαρι ποτερ ήτν μια σειρα που δν ηθελα να τελειωσει ποτε. διαβασα το 70ο σε μια μερα κ μτ κοιταγα το κενο κ ελεγα συνεχεια(ακομα κ στν υπνο μ συμφωνα με τους γονεισ μ: ''τελειωσε.....''σαν να χε πεθανει κπς κ οχι ν χα τελειωσει ένα βιβλίο

καλα λιγο υπερβολικη αντιδραση...

στο δημοτικο δυστυχως δεν ειχα κανεναν που να του αρεσε ο χαρυ.....
αλλα εγω εκει....κολημενος......μεχρι που διαβαζα τον χαρυ μεσα στην ταξη....

Ο Σέβερους Σνέιπ σαν χαρακτήρας με έκανε να καταλάβω πως πολλές φορές τα πράγματα δεν είαναι έτσι όπως φαίνετει,και ότι για να κρίνεις κάποιον πρέπει να μάθεις όλες τισ πτυχές του χαρακτήρα του...

Ο Άλμπους Ντάμπλντορ σαν χαρακτήρας με έκανε να καταλάβω πως πολλές φορές στη ζωή πρέπει να μάθεις να κάνεις στην άκρη για κάποιον άλλο καλύτερο από εσένα,και ότι πρέπει να ξέρεις να κρατάς μυστικά για να προχωρίσεις...

Εγω περναω διαφορες φασεις.Αλλες φορες δε μπορω να ξακολλησω και αλλες μου φευγει η μεγαλη πορωση.Παντως στο γυμνασιο οταν τα διαβαζα για πρωτη φορα τα βιβλια,υπηρχαν κατι φημες οτι ο Χαρι στο τελος θα πεθαινε και οταν το ακουσα, για μια μερα ημουν καπως ετσι και ετσι που υπηρχε η περιπτωση να σκοτωθει ο αγαπημενος μου ηρωας.Παντως σιγουρα μ επιρεασαν.Μ αυτα μεγαλωσα.

Πολύ ενδιαφέρον τόπικ!!!

Να σας πω την αλήθεια,δεν με έχει επηρεάσει τόοοοοοοοοοοοοσο πολύ!!!
Μπορώ να πώ ότι τα βιβλία και οι ταινίες είναι μια υπέροχη ψυχαγωγία,έχω αποκομίσει πάρα πολλά διδάγματα από τα βιβλία και...μιλάω στους πάντες για το Χάρι Πότερ!!!Αυτό για τους πιο πολλούς είναι λιγάκι σπαστικό,αλλά ευτυχώς έχω την κολλητή μου και τον κολλητό μου που είναι κι αυτοί ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟΙ φαν του Χάρι Πότερ (ειδικά με τον κολλητό μου... ανταγωνιζόμαστε για το ποιος θα έχει το...πτυχίο στη...''Χαριποτερολογία''!!!) και ευτυχώς μπορώ να μιλάω μαζί τους γι'αυτό ακόμα και επί ώρες.

Δεν θα έλεγα όμως ότι επηρέασαν τη γενικότερη ζωή μου σε υπερβολικό βαθμό κάποια δυσάρεστα γεγονότα...το πολύ να έμενα κάπως μελαγχολική για μια-δυομέρες,αλλά ΟΚ!!!

Εγω δεν διαβασα το βιβλιο αρχικα πρωτα ειδα τις 2 πρωτες ταινιες μου αρεσαν τοσο πολυ αυτες οι ταινειες που αρχισα γενικα να ασχολουμε με το χαρι ποτερ και γενικοτερα με τη μαγεια και το κοσμο των μαγων αργοτερα ειπα να αρχισω με τον αιχμαλωτο του Αζκαμπαν να διαβαζω τα βιβλια εκει τρελαθηκα με το βιβλιο και εφαγα το ποιο χοντρο κολημα μου μετα στη συνεχεια διαβαζα τα υπολειπα βιβλια οχι γιατι μου αρεσε η πλοκη αλλα γιατι ηθελα να μαθω περισσοτερα πραγματα και να ανακαλυψω τον κοσμο των μαγων !

Μεσα στην φρενιτιδα του Δυτικου πολιτισμου,με την τεχνολογικη αναπτυξη και το απροσωπο των ανθρωπινων σχεσεων,αυτο το βιβλιο ηταν κατι το τελειως διαφορετικο.Μπορεις να σκεφτεις την ζωη σου χωρις ηλεκτρικο ρευμα,κινητο τηλεφωνο και pc; Κι'ομως,αν το καλοσκεπτουμε,αυτο το μοντελο πλασαρε ο κοσμος του Χαρι Ποτερ.Οταν εμεις αναβουμε τα φωτα,αυτοι απλως χτυπουσαν με το ραβδι λαμπες πετρελαιου.Κατι τετοιο δεν μπορει να περασει χωρις να αφησει κατι μεσα σου,εστω μια νοσταλγια...

Ενταξη, και εγω εχω φαει κολημα οπως ολοι μας αλλωστε!!! Δεν ξεκολαγα απ' τα βιβλια οταν τα προτοδιαβαζα και το ενδιαφερον μου δεν ελλατωθηκε ουτε την εκατοστη φορα που τα διαβασα!

Εμένα είναι ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής μου.Επαθα σχεδόν κατάθλιψη όταν τελείωσε το 7ο γιατί δεν θα έβγαιναν άλλα.

Δεν μπορώ να πω πως επηρεάζει ιδιαίτερα την ζωή μου, πέρα απο το ότι συζυτάω για Χάρι Πότερ με τους φίλους μου κάποιες φορές...Και όταν βγει η ταινία θα πάω στην πρεμιέρα βρέξει χιονίσει ότι άλλες προτάσεις για έξοδο κ αν έχω...Κολλήματα είναι ομως αυτά!

Το οτι μας επηρεασε ολους, εινια γεγονος. Αλλους περισσοτερο αλλους λιγοτερο. Πολλες φορες, με βοηθανε στη ζωη μου παραδείγματα απο τα βιβλια και με μερικους φιλους μου, η συζητηση περι Χαρι Ποτερ, ειναι πολυ ενδιαφερουσα.

Με εχει περασει παρα πολυ!!! καταρχας το γεγονος οτι πωρωνω οποτε εχω εστω και ελαχιστο χρονο στο harry world και οτι εχω διαβασει τα βιβλια απο 20 φορες σιγουρα κατι λεει αυτο!

Αλλα η αληθεια ειναι οτι με εχει βοηθησει να καταλαβαινω καλυτερα στους ανθρωπους... γιατι οι χαρακτηρες μπορει να μην ειναι υπαρκτοι αλλα εχουν πραγματικες προσωπικοτητες και χαρακτηριστηκα τους διακρινω σε ολους τους γνωστους μου και οι σχεσεις μου μαζι τους ειναι καλυτερες!

O Harry Potter είναι η παιδική μου ηλικία. Το διαβάζω από όταν ήμουν 9. Έχει διαμορφώσει το χαρακτήρα μου. Όσες φορές και να τα διαβάσω ποτέ δε θα τα βαρεθώ!!!

Lily Luna Potter έγραψε:Αλλα η αληθεια ειναι οτι με εχει βοηθησει να καταλαβαινω καλυτερα στους ανθρωπους... γιατι οι χαρακτηρες μπορει να μην ειναι υπαρκτοι αλλα εχουν πραγματικες προσωπικοτητες και χαρακτηριστηκα τους διακρινω σε ολους τους γνωστους μου και οι σχεσεις μου μαζι τους ειναι καλυτερες!

Οντως!Η Ροουλινγκ ξερει να χειριζεται εξυπνα την ψυχολογια.

Όταν πρωτοάρχισα να βλέπω Harry Potter...περπατούσα στον δρόμο όταν γυρνούσα από το σχολείο και όταν δεν με έβλεπε κανείς έπαιρνα ένα μολύβι και έλεγα 'Καλώ τον προστάτη!' Φανταστείτε! Πόρωση! Στενοχωριέμαι πολύ που θα τελειώσει τώρα...Μεγάλωσα με αυτό...

Δεν θα τελειώσει όσο θα υπάρχει αυτό to foroum, και αλλα πολλα ανα τον κόσμο, όσο θα σχολιάζεται και όσο θα κυκλοφορούν τα βιβλία.

Το Χαρι Ποτερ, με ακολούθησε στην πορεία της παιδικης και εφηβικής μου ηλικίας! Μου έμαθε πόσο σημαντικη ειναι η αγάπη και πως το χειρότερο πράγμα δεν είναι ο θάνατος και αυτο με έκανε να μην φοβάμαι τίποτα! Μου κρατούσε συντροφια κάθε χειμώνα και κάθε καλοκαίρι. Το χαρι ποτερ ειναι η ζωη μου

Εμενα η ζωη μου αλλαξε τελειος απο την μερα που αρχισα να διαβαζω Χαρι Ποτερ.