The Lord of the Rings J.R.R Tolkien

Καλά ο καθένας έχει τη γνώμη του ...αλλά θα μ επιτρέψετε να συνεχίσω να απορώ

Είναι φυσικό να βαριέστε ρε παιδιά αφού έχετε ήδη δει τις ταινίες. Κι εγώ βρίσκω εξαιρετικά ανιαρό το κομμάτι με τον Τομ Μπομπαντίλ αλλά από εκεί και μετά, ειδικά μόλις περνάμε στο δεύτερο βιβλίο κολλάς! Θα έλεγα πως οι μακροσκελείς περιγραφές μάλλον καλό κάνουν αφού έναν τέτοιο κόσμο μόνο με εξαντλητική περιγραφή μπορούμε να τον φανταστούμε!

Purple Butterfly έγραψε:Εγώ αυτό το βιβλίο δεν έχω καταφέρει να το τελειώσω ποτέ. (Πόσο μάλλον να το αρχίσω κανονικά. ) Έχω τα 2 πρώτα, και κάθε φορά που πάω να ξεκινήσω το πρώτο, κολλάω στην εισαγωγή. Ξεκινάω, στην αρχή μαρέσει, αλλά μετά από λίγες σελίδες έχω μπερδευτεί/ζαλιστεί/κουραστεί τόσο πολυ, που στο τέλος το παρατάω. Δεν έχω καταφέρει να την τελειώσω..Για να μπω στο πρώτο κεφάλαιο, ούτε λόγος

αυτο ακριβως αλλα τα πρωτα 2 τα εχω βγαλει στο 3ο εχω κολλησει αλλα επογασισα να το ξαναρχίσω... καποτε

Κοιτα και τις ταινιες του χαρι ποτερ εχεις δει αλλα δεν βαριέσαι να ξανα-ξανα-ξανα-ξανα-ξανα-ξανα-διαβασεις τα βιβλια!
Ειναι μερικα κεφαλαια που δεν μπορεις βαριεσαι και το κλείνεις.
Σε αλλα κεφαλαια θυμαμαι στο πρωτο και το δευτερο καθομουν μεχρι τις 4-5 το βραδυ (επειδη εγω διαβαζω πιο πολυ το βραδυ)γιατι ηθελα να μαθω την συνεχεια!

ειμαι η μονη που δεν βρισκει βαρετες τις περιγραφες και λατρευει τον τροπο γραφης του καθηγητη?

αναρωτιεμαι πως μπερδευονται οι αναγνωστες ακομα και στο σιλμαριλλιον που ειναι οντως δυσκολο βιβλιο αφου ο συγγραφεας ειναι τοσο σαφης

Αλεξ πραγματικα την εχω και εγω αυτην την απορια!Στο Σιλμαριλλιον που το διαβασα φαντασου στην πεμπτη η εκτη δημοτικου δεν ειχα μπερδευτει καθολου!Και δεν το λεω για κανω τον εξυπνο ορ σαμθινγκ απλα μου φαινεται πολυ σαφης ο συγγραφεας οπως ειπες και εσυ!
Ρε Λευτερη δεν ηταν βαρετο το κομματι του Τομ Μπομπαντιλ εγω παντα εκστασιαζομαι οταν το διαβαζω γιατι θελω να δω αν θα προσεξω κατι καινουργιο η καταλαβω αυτην την φορα περισσοτερα για το τι ειναι στην πραγματικοτητα ο Τομ και γενικα ολη αυτην την φαση που φαινοταν το Βαλινορ απο το παραθυρο!
Το μονα βαρετα σημεια σε ολα τα βιβλια ειναι καποια σημεια στο ταξιδι του Φροντο του Σαμ και του Σμηγκολ στην Μορντορ.Αλλα και παλι διαβαζονται και αυτα τα σημεια

Επισης να πω οτι μπερδευομουν πολυ με τα ονοματα... Τοοοοοοοοοοοοσα πολλα ονοματα και περιπλοκα, εκτος απο το οτι δεν προφερα κανενα σωστα, τα ξεχνουσα και τα ξανασυναντουσα και δεν ηξερα τι ειναι και επρεπε να παω πισω. Επισης μπερδευα το ποιος ειναι ποιος, με ποιον κτλ...

εχει γενεαλογικα δενδρα και σχεδιαγραμματα στο τελος μην αγχωνεσαι

Ναι το ξερω αλλα δεν μπορω καθε λιγο να γυρναω στις πισω σελιδες...

Phineas Nigellus Black έγραψε:Επισης να πω οτι μπερδευομουν πολυ με τα ονοματα... Τοοοοοοοοοοοοσα πολλα ονοματα και περιπλοκα, εκτος απο το οτι δεν προφερα κανενα σωστα, τα ξεχνουσα και τα ξανασυναντουσα και δεν ηξερα τι ειναι και επρεπε να παω πισω. Επισης μπερδευα το ποιος ειναι ποιος, με ποιον κτλ...

Αυτό.

Το Σιλμαρίλλιον είναι από τα πιο καλογραμμένα και τα ευφυή βιβλία που έχω διαβάσει. Άσχετα αν έπρεπε να γυρνάω κάθε τρεις και λίγο στο χάρτη και στα ονόματα για να δω τι είναι ο καθένας. Ήταν και μερικοί κιόλας που είχαν παραπάνω από ένα ονόματα και πραγματικά εκεί ήταν το μπέρδεμα του αιώνα. Πραγματικά ο Τόλκιν θα έπρεπε να είχε ανεξάντλητη μνήμη για να γράψει ένα βιβλίο σαν κι αυτό. Απορώ πως χώρεσαν τόσα πολλά ονόματα σε ένα κεφάλι. Να προσθέσω ότι ο χάρτης που είχε πίσω ήταν μισοενημερωμένος και δεν είχε όλες τις τοποθεσίες (μερικές τις είχε με άλλα ονόματα κιόλας ). Πέρα απ' το οτιδήποτε όμως το Σιλμαρίλιον είναι λατρεία. Τέλος.

Για Χόμπιτ και LotR θα επανέλθω.-

δεν λεω βρε παιδι μου να γυρνας συνεχως τις σελιδες αλλα μπορεις να αφιερωσεις λιγο πριν αρχισεις το διαβασμα λιγη ωρα στα γενεαλογικα δενδρα

εγω τουλαχιστον ετσι καταφερα να μην μπερδευω τους γιους του φινγκολφιν με τους γιους του φιναρφιν

του φεανορ τους εμαθα ολους απο την αρχη

Κοίταζα για ώρες τα συμπλέγματα με τις οικογένειες των ξωτικών...
Μετά ήθελα λίγο χυμό λεμόνι.

Να προσθέσω ότι το γενεαλογικό του Φινάρφιν μου είχε βγάλει το λάδι περισσότερο απ' όλα.-

φανταζομαι του φεανορ το εμαθες στο πι και φι

Toν Άρχοντα δεν μπόρεσα ποτέ να τον διαβάσω κανονικά. Το διάβασα κομμάτι κομμάτι με μεγάλα χρονικά διαστήματα ανάμεσα στο καθένα γιατί η σχέση μου με τον Τόλκιν περιγράφεται από την παρακάτω εξίσωση:
Τόλκιν + ΔΕΠΥ =
Οι περιγραφές με πέθαιναν ενώ είχα φτάσει στα όρια μου από την αρχή αρχή, στο σημείο που εμφανίζεται ο Μπομπαντίλο.

Το Σιλμαρίλλιον με κούρασε επίσης, για αρκετό καιρό διάβαζα μόνο την πρώτη σελίδα και μετά τα παρατούσα. Δεν χανόμουν όμως στα οικογενειακά δέντρα, τουλάχιστον όχι όσο περίμενα.

Δεν εχω διαβασει τα βιβλια, αλλα ημουν και θα ειμαι πορωμενος με την τριλογια

Πριν λίγες μέρες αγόρασα το πρώτο.
Βέβαια δεν είχα χρόνο να διαβάσω και πολύ απο αυτό αλλά και πάλι μου φάνηκε πολυ καλογραμμένο. Όμορφο βιβλίο!
Και οι ταινίες είναι φανταστικές!

Λατρεύω την προφορά του

Cassandra Black έγραψε:
Λατρεύω την προφορά του

πωω ανατριχιασα

Ποπο είναι πολύ καλό

Και εγώ ανατρίχιασα μιλάμε...ειδικά έτσι όπως λέει το Mordor ..τσουτσουριασα

Τραβάει υπέροχα το ρο
Τώρα καταλαβαίνω γιατί δεν του άρεσαν τα γαλλικά και τα γερμανικά που το τρώνε

Τα έχω διαβάσει όλα
Είναι υπέροχα

δεν το εχω διαβασει.μα οι ταινιες ειναι τελειες!

Έχω ξεκινήσει το πρώτο βιβλίο αλλά από το λίγο που διάβασα είναι πολύ καλό

Ξεκίνησα το πρώτο αλλά δεν μπόρεσα να το τελειώσω Με κούραζαν οι περιγραφές και με ενοχλούσε που κάθε τρεις και λίγο έβαζε τραγούδια.Επίσης δεν μπόρεσα να βρω έναν χαρακτήρα για να συμπαθήσω ή να σιχαθώ.Όλοι μου ήταν αδιάφοροι

Μα αν δεν τελείωσες ούτε το πρώτο είναι λογικό να μην βρίσκεις χαρακτήρα της προκοπής
(Μεταξύ μας, ούτε γω τα πάω καλά με τα Χόμπιτ, εκτός ίσως απ' τον Πίπιν )