The fail topic

είχα πάρει τηλέφωνο να παραγγείλω σουβλάκια για όλη την παρέα μου ενώ ταυτόχρονα παίζαμε χαρτιά, είχε έρθει η σειρά μου να παίξω με σκουντάγανε και η άλλη μου έλεγε ξανά την παραγγελία και πάνω στο άγχος μου της λέω "ναι εντάξει σωστά είναι τα λέμε από κοντά φιλάκια" και κλείνω το τηλ χωρίς να συνειδητοποιήσω ότι κάτι περίεργο έχω πει, παίζω και τους βλέπω όλους να με κοιτάνε παράξενα οπότε έχοντας πλήρη άγνοια εγώ λέω σαν 3χρονο "καλέ τι πάθατε??" και είχαν λιώσει στα γέλια όλοι....

εεεεεελα μωρε.


Εγω χθες πηγα ησυχα ησυχα να περασω και σκονταψα και εριξα κατω τον ανεμιστηρα. ε και φυσικα γυρισαν ολοι και με κοιτουσαν. #fail

Η μαμα μου κάθεται και μου κάνει κυρηγμα ότι δε πρέπει να μιλάω με όποιον να ναι στο ίντερνετ κτλκτλ

Εγω:Μάνα κουλαρε, ήμαστε στο ίδιο fandom
Γιολο

Είχα δυο κουτιά γλυκά, το ένα για τους συναδέλφους, το άλλο για το αφεντικό μου, και άφησα αυτό για τους συναδέλφους στο αφεντικό
Ευτυχώς το κατάλαβα πριν έρθει και πρόφτασα να τ' αλλάξω

αντιγραφω τωρα κατι απαντησεις στα αρχαια απο το τετραδιο μιας φιλης μου. βλεπω 'ασκηση 4', ψαχνω στο δικο μ τετραδιο να δω αμα την εχω, δεν την βρισκω. την ανιγταφω. μου πιανει μια σελιδα. λεω 'ρε συ γνωστη μ φαινεται αυτη η ασκηση'. γυρναω δυο σελιδες πισω και βλεπω οτι την εχω ηδη

Stiles Stilinski έγραψε:Η μαμα μου κάθεται και μου κάνει κυρηγμα ότι δε πρέπει να μιλάω με όποιον να ναι στο ίντερνετ κτλκτλ

Εγω:Μάνα κουλαρε,  ήμαστε στο ίδιο fandom
Γιολο

ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΧΑΑ ηταν καλο

Καναμε θρησκευτικα στο σχολειο και πριν μπουμε στη ταξη καποιος ειχε κανει στο πινακα μια τεραστια .|. Μπηκαμε λοιπον στη ταξη και μετα απο 1 λεπτο μπηκε και η καθηγητρια, μια ψηλοπυροβολημενγ. Αυτη λοιπον μας ειπε οτι δεν ειναι κατι κακο και οτι μπραβο σε αυτον που το ζωγραφισε και οτι ειναι συμβολο θρησκειας και αλλα κουφα. Και μετα καναμε τεστ, και επειδη ελεγε στο τεστ κατι για την περιτομη, πηγαινε πανω απο οποιον φαινοταν να πεδευεται, και του ελεγε "Ελα μωρεε, θες βοηθεια; Η απαντηση εχει σχεση με... αυτο που ζωγραφισατε στο πινακα"

πες και το αλλο....

ΘΕΕ ΜΟΥ

ΑΧΑΧΑΑΧΑ οκκ.
Το πρωι πρωτη ωρα με τη Σαβινα αργησαμε να παμε σχολειο, και την πρωτη ωρα κατσαμε κατω. Ειμασταν μονες στο πραυλιο και βγαλαμε το ταμπλετ να βγαλουμε σελφι (γτ που πς χωρις 1-2 χιλιαδες σελφι? ). Εκει που καθομασταν ειναι μια σκαλιτσα διπλα στο κτηριο, και υπαρχει τζαμι βαμενο ασπρο και κουρτινες. Ετσι οπως βγαζαμε λοιπον, ξαφνικα ακουμε απο το τζαμι τον γυμναστη ενα πολυ μπρουνταλ τυπο, πολυ ανδρα που αρεσει σε ολες και ετσι, πολυ πεφτουλας κτλ κτλ να μας μιλαει:
Αυτος: Κοριτσια τι κανετε εκειιι;
Εμεις:
Αυτος: Κοριτσια τι κανετε με το ταμπλετ;
Εμεις:
Αυτος: Κοριτσια τι κανετε τσοντες βλεπετεε;
Εμεις:
...
Σαβινα: Τι λετε κυριεεε σελφι βγαζαμε!.. Τι ειναι οι τσοντες;
Εγω: Αχχχ δνε εχω ιδεα, θα το ψαξω και θα σου πω αυριο
Σαβινα: Κυριεεε ετσι κι αλλιως για να βλεπαμε αυτο που ειπατε θελουμε ιντερνεετ
Εγω: Μπορεις και να κατεβασεις βασικα... ΥΠΟΘΕΤΩ, ΔΕΝ ΕΧΩ ΙΔΕΑ

Και ολη μερα μας ακολουθουσε παντου και μας ελεγε μπροστα σε ολους "Κοριτσια μου ειδα τι κανατε εκει με το ταμπλεεετ δεν ειναι σωστα αυτααα κτλ κτλ" και ολοι μας κοιτουσαν σο ακγουαρντ

Σημερα λοιπον, ειχα παει στα γενεθλια μιας φιλης μου που ηταν σε ενα μπαρ στο Χαλανδρι. Πηγαμε με λεωφορειο και θα γυρνουσαμε ειτε με καποιον που ειχε αυτοκινητο ειτε με ταξι. Μια κοπελα η Β. ειπε καποια στιγμη σχετικα νωρις πως σιγα σιγα θα εφευγε και μιας και εμενε κοντα να γυρνουσε εμενα και μια αλλη φιλη την Κ. Ξεκινησαμε, βρηκαμε ευκολα το αυτοκινητο(σαξες) και μοολις πηγαμενα βγουμε απο χαλανδρι, χαθηκαμεεε. Η Β ηλπιζε πως θα βοηθουσε η Κ που βγαινει συχνα στο χαλανδρι αλλα ουτε καααν. Ε βγηκαμε στην Κηφισιας και μιας και η Β ειχε μια δυσκολια στο να στριψει ειπε να το παει ευθεια και ναστριψει οταν το βρει ευκολο. Δεν το βρηκε ευκολο και δεν στριψαμε. Ε ειδαμεκαι μια ταμπελα προς αθηνα , βολευε και σαν κατευθυνση καθως δεν θα στριβαμε, τη ακολουθησαμε. Μετα φτασαμε ψυχικο. Εκει ειπαμε να ρωτησουμε. Στειλαμε την Κ σε ενα 24ωρο ζαχαροπλαστειο και κατι μας ειπαν αυτοι τωρα η Β δεν καταλαβε εγω δεν ακουγα, η Κ ειπε πως κατι επιασε. Μετα ειδαμε εναν γερακο ταξιτζη ,ε λεμε κατι θα ξερει ο ανθρωπος, αρχιζουμε να κορναρουμε για να σταματησει να τον ρωτησουμε. Νταξ τελικα κατι ειπε αλλα ειπε να κανουμε αναστροφη κι απαγορευοταν. Μετα απο σκεψη και συζητηση ειπαμε να το κανουμε κι αυτο. Μετα σειρα ειχε ενα βενζιναδικο που ηταν ανοιχτο και ειπαμε να ρωτησουμε κι εκει. Στο τελος παντως φτασαμε στον προορισμο μας αφου βεβαια περασαμε και απο πανορμου και μετα κατεχακη. Τελικα καταληξαμε πως η Κ δεν θα πιασει τιμονι στα χερια της μετα απο αυτο, εγω δεν θελω να μαθω να οδηγω και η Β λεει πως της το λενε συχνα πως κατα λαθος το πηρε το διπλωμα αλλα δεν μασαει. Σημασ΄ια εχει πως φτασαμε.

Έχω πια αποδεχτεί το γεγονός πως αυτό είναι το τόπικ μου και όχι αδιαφορώ που το τελευταίο ποστ ήταν από μένα
Σήμερα λοιπόν θα δώσω και άλλα αθήματα ζωής by Aurora.
Που λέτε, είμαι ως γνωστόν άζωη και λέω τι να κάνω με τον ελεύθερο χρόνο μου εγώ η άζωη soon to be πτυχιούχος;;; Ήρθε η θεία φώτιση λοιπόν ένα όμορφο βράδυ (γιατί πάντα βράδυ κατεβαίνουν οι ΙΔΕΑΡΕΣ) και μου είπε να πάω να γραφτώ σε θεατρική( άλλη φορά έλεγε να πάω σε μια λέσχη ανάγνωσης, το κανα κι αυτό αλλά είναι μια φορά το μήνα μόνο). Ρωτάω απο δω και απο κεί μου λένε να πάω στο ΕΜΠ που είναι μια φορά τη βδομάδα ανοιχτά σεμινάρια κτλ. Πάω λοιπόν, δεν έχω ιδέα πως θα βρω το κτήριο εν τω μεταξύ απλά πάω και ελπίζω στο γκουγκλ μαπς ή τυχαίο περαστικόοο. Κατεβαίνω λοιπόν κατεχάκη, λέω όλα κομπλέ θα πάρω 242 και θα πάω όπως πάω σχολή(γιατί πάω κάθε μέρα σχολή μέσα από το πολυτεχνείο). Το 242 βέβαια δεν περνούσε τέτοια ώρα αλλά όλα κομπλέ πήρα 140. Κατεβαίνω λοιπόν στην στάση πολυτεχνούπολη και κάνω να μπω.... Κλειστή η πύλη. Βλέπω μια άλλη κοπελίτσα, μου πιάνει κουβέτα μου λέει πως είναι και εκείνη για τη θεατρική.(έχω ιδιαίτερο ταλέντο στο να βρίσκω ομοιοπαθούσες). Παίρνει τηλ τον φίλο της που ήταν στην θεατρική, του λέει έλα πάρε μας είμαστε στην πύλη κατεχάκη. Πάει ο καψερός στην πύλη, δεν μας βρίσκει. Παίρνει τηλ την κοπέλα, κράζει, δεν... Τελικά ήμασταν σε λάθος πύλη. Προσπαθεί να μας πεί πως να πάμε, πάμε προς λάθος κατεύθυνση, καταλήγουμε στις εστίες. Τον παίρνουμε παααλι τηλέφωνο να μας μαζέψει, αυτή τη φορά έρχεται στην πύλη κοκκινοπούλου. Μας βάζει να τρέχουμε στην πύλη, μετά μας γυρνάει πίσω στις εστίς, τελικά μας πήγε αφού κάναμε 3 φορές τη διαδρομή. Όταν μας πήγε και ρωτούσαν οως γνωριστήκαμε με την άλλη κοπέλα λέγαμε πως χαθήκαμε στο ίδιο μέρος κιολας. Εννοείται πως δυσκολευομουν και στον γυρισμο, αλλά οκ, με είδε χαμένη και με περιμάζεψε ο δάσκαλος/συντονιστής της ομάδας.

Αν θέλετε πληροφορίες πως να πάτε κάπου, ρωτήστε εμένα, εγγύηση.

ΧΑΧΑΧΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ


εγω ηρθα να πω οτι επεσα μπαινοντας σε λεωφορειο. επεσα στα τεσσερα. και σηκωνομαι και ημουν σε φαση "ολα καλα. ειμαι οκ." και οταν πηγα να κατσω, γυρισε μια γριουλα απο μπροστα και με ρωτησε αν ειμαι καλα.

αλλα το δικο σου ηταν πολυ καλυτερο. εχεις αλλο στορυ να μας πεις;

Ζητήσατε κι άλλο στόρι; Το ζητήσατε;
Ε λοιπόν. Σας το έχω. ΌΟΟΟΟχι πως είμαι ένα κινούμενο φέηλ και μου συμβαίνουν τέτχοια κάθε μέρα(ή όποτε βγαίνω από το σπίτι τέλος πάνδων) αλλά έχω.
Και που λέτε, μέσα στην χαρά μου που πήρα πτυχίο είπα να πάω άμεσα στην αστυνομία να δηλώσω απώλεια πάσου για να πάω το χαρτί στην γραμματεία και να κάνω αίτηση για ορκωμοσία(ναι, η γραμματεία μας ζητάει τέτοιο χαρτί, όχι δεν αρκεί το κλασικό το έχασα). Το σκέφτομαι λοιπόν, το συζητάω και με τη μαμά, τι να πούμε της λέω, της είπα την ΙΔΕΑΡΑ μου να πούμε πως με κλέψανε για να μην είναι πολύ προφανές(γιατί θα μου πούνε τι τη θες κυρά μου την απώλεια, βγάλε καινούριο χωρίς και παρατα μας). Οπότε λέω θα πω πως μου κλέψαν την τσάντα, είχα μέσα 20 ευρώ, είχακαι ενα βιβλίο, δεν είχα ταυτότητα 'η κατι άλλο, τα κλειδιά τα είχα στην τσέπη κτλ. Όλα καλά όλα ανθηρά ως εδώωω.... Έλα όμως που δεν το χαμε κάνει πρόβα, δεν το χαμε στήσει καλά και μας κατάλαβε πως έμπαζε το πράγμα απο την αρχή ο αστυνόμος κόμπλαρα ακόμα περισσότερο εγώ (αφήστε που δεν το χω με τ ψέμματα) και εκεί που σκεφτομουν την εικόνα πως με κλέψαν σε λεωφορείο΄ όως γύριζα από τη σχολή, συνωστισμός κττλ φίσκα δεν κατάλαβα τίποτα, κατέληξα να λέω άλλα ντ άλλων μέρος και να μην μαζεύεται μετά, αφήστε και ήμουν σε φάση ναι με κλέψανε ούτε που το κατάλαβα πως ποτε. Και ο αστυνόμος ήταν σε φάση καλά με δουλεύετε; και τέλος πάντων καταφέραμε χάρη στην μανούλα να τον πείσουμε πως 'είμαι τέρμα αφηρημένη και παρόλο που το αρνιόμουν (για τα προσχήματα) και ξέχασα την τσάντα άλλον κάπου. Οπότε απλά κάναμε την δήλωσω για απωλεια ακαδημαικης ταυτοτητας που προτεινε μονος του και φυγαμε μια χαρα ευτυχιμενες. Αλλα το ρεζιλικι ρεζιλικι. Στο τελος όπως φεύγαμε μου είπε να προσέχω, σου λέει αν είναι ικανή να της κλέψουν τσάντα και να μην καταλάβει τίποτα, άστα να πάνε Αφήστε, δεν είμαι να λέω ψέμματα ...

κατα την αποψη μου αν ειναι να εισαι "κακος" σε κατι, ειναι θετικο αυτο το κατι να ειναι τα ψεματα παντως

πω πω αρκετα ρεζιλι. οντως. και ποση ωρα διηρκησε ολο αυτο; ποση ωρα ησουν εκει με την μαμα και τον αστυνομικο; 5-10 λεπτα, ενα 20λεπτο; ενα μισαωρο; παραπανω;

Έχεις δίκιο, είναι από τα καλύτερα ελαττώματα. Κοίτα να δεις τι τραβάει κανείς για μία ταυτότητα.

Ήμουνα με μία φίλη μου, ήμασταν τότε πολύ μικρές, και κάναμε τηλεφωνικές φάρσες. Αφού συμφωνήσαμε τι θα πούμε, πήραμε έναν άντρα και μίλησε εκείνη. "Γεια σου…είμαι η Σταχτοπούτα"του λέει."κι εγώ ο πρίγκιπας"της απαντά αυτός. Όλα αυτά τα άκουγα και εγώ ταυτόχρονα γιατί είχαμε βάλει ανοιχτή, και έτσι επειδή δεν μπορούσαμε να συγκρατηθούμε ούτε στιγμή μετά από αυτό που ακούσαμε , του το κλείσαμε του καημένου στα μούτρα για να μπορέσουμε να γελάσουμε με την ησυχία μας.

Χαλλο ιτς μι εγκεν. Ήρθα να γράψω για το τελευταίο μου φεηλ γιατί έχω καιρό να τιμήσω αυτό το τόπικ. Και που λέτε ένα από τα κυριότερα χαρακτηριστικά μου είναι η αφηρημάδα, ίδια η Λούνα ένα πράγμα, αφήστε. Τελευταία λοιπόν ήμουν ιδιαίτερα περήφανη που δεν είχα χάσει ποτέ μου την κάρτα μου για τα μέσα και όπου την παρατούσα μου έπαιρνε λίγο αλλά την έβρισκα Προφανώς αυτό δεν έμελλε να κρατήσει... Η μοίρα είχε άλλα σχέδια για την καρτούλα μου και έτσι μια ωραία μέρα δεν την έβισκα πουθενά, είχα αργήσει κιόλας λέω ασε θα βγάλω εισιτήριο και την ψάχνω μετά. Και λαμβάνω μήνυμα στο μεσσεντζερ απο κάποιον με φωτό της καρτούλας μου (χαράα εγώ που δεν θα έψαχνα ). Αυτός ο κάποιος ήταν ο υπεύθυνος σταθμούς (εντελώς ρεζίλι έγινα αλλά ενιγουει). Την πήρα την κάρτα. Όπως όμως είπα τοι σύμπαν είχε άλλα σχέδια... Μια μέρα μετά είχα βγει την ψάχνω παντού, πουθενά η κάρτα!! Βγάζω εισιτήριο λοιπόν, τι να κανα, και ενώ ήμουν μέσα στο μετρό συνειδητοποιώ ποως το έχασα και αυτό!!! (μπήκα πίσω από κάποιον και βγήκα ). Μετά πάω να βγάλω κάρτα καινούρια μου λένε κάτι ια πιν για να μην χάσω τις μέρες, ούτε που θυμόμουν πως είχα πιν Με έστειλαν στον οασα. Πήγα λοιπόν πρωί πρωί χαρωπή χαρωπή σε μια φάση έχασα την κάρτα, έχασα και το πιν κάντε κάτι, ελεήστε το ανάπηρο . Προς μεγάλη μου τύχη η κυρία που ήταν εκεί δεν είχε κόσμο και μάλλον βαριόταν οπότε μου ειπε πως το μονο που μπορούσαμε να κανουμε ηταν να προσπαθησουμε να μαντεψουμε. Βαλαμε όλους τους πιθανούς συναδυασμους, τηλέφωνο, κινητό σταθερό,παλιό καινούριο, ημερομηνία γέννησης, αριθμό μητρώου πάσου τα πάντα. Ε στο τέλος αφού είχαμε απελπιστεί βάλαμε τν αριθμό της παλιά καρτας (την ειχα σε φωτο, να ναι καλα ο σταθμαρχης) και το πετυχαμε Βέβαια επειδή είμαι εγώ αφού έβαλα καινούριο κωδικό πηγα να τον αποθηκευσω και μεχρι να τον αποθηκευσω ειχα ξεχάσει τι κωδικό έβαλα Η κυριούλα με κοίταζε καλά καλά, νταξει εν τέλει θυμηθηκαμε, με βοήθησε και εκείνη. Νομίζω ήμουν χαλαρα απο τους πιο φεηλ ....

ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ

ΠΕΡΣΙ αργησα μια μερα να ξυπνησω και για να προλαβω το εργαστηριο μου ετρεχα να προλαβω λεωφοριο και μου επεσε το κινητο καθως ετρεχα, και ραγισε ολοκληρη η οθονη. θρυμματισε. δουλευε κανονικα το κινητο αλλα το πανω layer της οθονης ηταν τοσο θρυμματισμενο που εαν το ακουμπουσα εμπαιναν κομματακια στα δακτυλα μου. ενα μηνα αφου εγινε αντικατεστησα την οθονη και ειχε καποια θεματακια αλλα τα αγνοουσα... εντελει μια μερα απλως σταματησε η οθονη να ανοιγει. οποτε τελικα πηρα καινουριο. το ειχα χωρις προστατευτικο οθονης για σχεδον 6 μηνες και ολα καλα. πριν κατι βδομαδες ειχα ενα feeling και ηθελα να βαλω προστατευτικο. εκτοτε μου εχει πεσει τοσες φορες και το προστατευτικο εχει ραγισει οποτε πρεπει να το αλλαξω βεβαια 30 δολλαρια ειναι πολυ λιγοτερα απο 250

Και που λέτε ξανάρθα γιατί όπως έχω δηλώσει ουκ ολίγες φορές, αυτό είναι το τόπικ μου. Αυτή τη φορά όμως δεν πρόκειται για δικό μου φεηλ, η τουλάχιστον όχι μόνο δικό μου. Κι όμως συνέβη. Γνώρισα κάποιος το ίδιο (ή και περισσότερο) αφηρημένο με εμένα.
Ο πρωταγωνιστής αυτής της ιστορίας λέγεται Σ.
Είχα πάει λοιπόν στην ανασκαφούλα και είχα φτάσει ωραία και καλά με το κτελ με το υπόλοιπο κρου και περιμέναμε τους άλλους δύο που φυσικά είχαν χαθεί στον δρόμο (3 φορές όπως μάθαμε μετά από πολλά τηέφωνα και είχαν και gps, πολύ καλή αρχή, προφανώς οδηγούσε ο Σ). Αλλά αυτή ήταν μόνο η πρώτη μέρα. Ο Σ αποφάσισε την δεύτερη μέρα της ανασκαφούλας να μας δείξει το πλήρες εύρος των δυνατοτήτων του και μας ανακοίνωσε το βράδυ πριν πάμε για ύπνο πως ε μωρέ ξέχασε τα κλειδιά στο αμάξι, δηλαδή τα κλείδωσε μέσα και το άλλο κλειδί είναι στην Αθήνα. Σοκ εμείς. Εκείνος το έθεσε πολύ ψύχραιμα καθώς πρέπει να ήταν για κείνον ένα απλό καθημερινό φαινόμενο. Ο καθηγητής μας αντέδρασε ψύχραιμα, ήρθε την επόμενη το πρωί ένα άλλο παιδί με αμάξι να μαζέψει όσους δεν χωρούσαμε στα άλλα. Τελικά μετά από διαβούλευση αποφασίστηκε να δοκιμάσουμε να καλέσουμε συνεργείο. Μετά από δύο ώρες κατάφεραν να διαρρήξουν το αμάξι (από το πορτμπαγκαζ αν χρειαστεί ποτέ να ανοίξετε και εσείς αυτοκίνητο). Κάπου εκεί ένιωσα πως έχω ανταγωνισμό στην αφηρημάδα.
Έδειξα κι εγώ μικρά δείγματα του ταλέντου μου, τύπου να πηγαίνω σουπερ μάρκετ και να έχω το κλειδί ενώ η συγκάτοικος πήγαινε προς ξενοδοχείο και δεν είχαμε δεύτερο (αναγκαστικά περίμενε να γυρίσω), να ξεχνάω μπλοκ τετράδι στιλό κτλ αλλά δεν μπόρεσα σε καμία περίπτωση να κερδίσω τον Σ ο οποίος προφανώς και ξέχναγε κλειδιά, τα έδινε στον συγκάτοικό του και δεν είχε να μπει κτλ, αυτό ήταν ένα απλό καθημερινό φαινόμενο στο σκάμμα μας. Έχουμε μια εβδομάδα ακόμα βέβαια και θα δούμε ποιός θα κερδίσει.

Milady D' Hiver έγραψε:ΠΕΡΣΙ αργησα μια μερα να ξυπνησω και για να προλαβω το εργαστηριο μου ετρεχα να προλαβω λεωφοριο και μου επεσε το κινητο καθως ετρεχα, και ραγισε ολοκληρη η οθονη. θρυμματισε. δουλευε κανονικα το κινητο αλλα το πανω layer της οθονης ηταν τοσο θρυμματισμενο που εαν το ακουμπουσα εμπαιναν κομματακια στα δακτυλα μου. ενα μηνα αφου εγινε αντικατεστησα την οθονη και ειχε καποια θεματακια αλλα τα αγνοουσα... εντελει μια μερα απλως σταματησε η οθονη να ανοιγει. οποτε τελικα πηρα καινουριο. το ειχα χωρις προστατευτικο οθονης για σχεδον 6 μηνες και ολα καλα. πριν κατι βδομαδες ειχα ενα feeling και ηθελα να βαλω προστατευτικο. εκτοτε μου εχει πεσει τοσες φορες και το προστατευτικο εχει ραγισει οποτε πρεπει να το αλλαξω βεβαια 30 δολλαρια ειναι πολυ λιγοτερα απο 250

ναι, εντελει εδωσα 200 για την αλλαγη οθονης η οποια δεν ηταν και πολυ καλη. σε καποια φαση εμεινε μαυρη οποτε τελικα πηρα καινουριο κινητο. αργησα να ξυπνησω, ξοδεψα 800 δολλαρια.

αυτα ομως ηταν περσινα ξινα σταφυλια. εχω νεα φρεσκια ιστορια που σπαρταραει!

Θυμαστε που πρωταπριλια εσπασα τον καρπο μου και εβαλα γυψο την χρονια που εδινα πανελληνιες επειδη κυνηγουσα μια γατα; Θυμαστε δυο χρονια πριν, παραμονη πρωταπριλιας που κατεβαινα σκαλια και εσπασα το δεξι μου ποδι στον αστραγαλο, στο πρωτο εξαμηνο της πρωτης μου χρονιας στο πανεπιστημιο; Ε, φετος, πριν δυο μηνες, στις 4 ιουλιου, ημουν στο πανεπιστημιο, κατεβαινα κατι αθλια σκαλια και εστελνα μνμ στο κντ. Αυτην την φορα ηταν το αριστερο ποδι. Ψιλοκουτσαινω ακομα αλλα ενταξει