από Tom Marvolo Riddle Πεμ Οκτ 10, 2013 11:51 pm
Ο εχθρός είναι στις τράπεζες και στα υπουργεία
Το πρόβλημα δεν ήταν ότι το ανέλαβαν οι θανατοφάγοι είδαμε ότι και πριν από αυτούς υπήρχαν πρόσωπα σαν την Άμπριτζ που όχι μόνο δεν δίσταζαν να εκφράζουν τις απόψεις τους περί καθαρότητας του αίματος και ανωτερότητας της φυλής των μάγων, αλλά κατάφερναν και να περάσουν νόμους που ταπείνωναν τα πλάσματα όπως οι λυκάνθρωποι και οι κένταυροι. Και με μία αναφορά στο 5ο βιβλίο, γνωρίζουμε ότι οι νόμοι ψηφίζονταν από κάποιο σώμα αν και δεν γίνεται σαφές το όνομά του. Πραγμα που σημαίνει ότι ήταν και άλλοι που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, συμφωνούσαν με την Άμπριτζ αλλά και με τις γραφειοκρατικές διαδικασίες που διακατείχαν την διοίκηση του υπουργείου μαγείας.
Ο Κίνγκσλι λογικά θα ήταν καλός υπουργός, δεν έχουμε στοιχεία για το αντίθετο τουλάχιστον, αλλά δεν γνωρίζουμε για πόσο μεγάλο διάστημα παρέμεινε στη θέση, και επίσης δεν γνωρίζουμε τον τρόπο ανάδειξης του υπουργού μαγείας.
Ο Σκρίμτζεουρ δεν μας λέει πως ανέλαβε τη θέση μετά τον Φαντζ αλλά διαβάζουμε πως σύσσωμη η βρετανική κοινότητα των μάγων ζητούσε την παραίτηση του δεύτερου, πράγμα που παραπέμπει σε δημοψήφισμα ή κάποιον τύπο εκλογών. Ο Κίνγκσλι όμως τίθεται επικεφαλής του υπουργείου αμέσως μετά τον εκτοπισμό του Θίκνες (ο οποίος ξεκάθαρα ορίστηκε και δεν εξελέγη...) και δεν γνωρίζουμε ούτε ποιος τον όρισε ούτε αν οι μάγοι μετά τη μάχη αποφάσισαν να του αναθέσουν αυτά τα καθήκοντα.
Με ασαφή τον τρόπο ανάδειξης του υπουργού, κλίκες που επιβάλλουν νόμους που συμφέρουν τους ισχυρούς (όπως έκανε για χρόνια ο Μάλφοι), υπεύθυνους που καταπατούσαν τον νόμο ακόμα και στην προσπάθειά τους να τον εφαρμόσουν, αλλά και διεφθαρμένα δικαστικά όργανα (όπως η δημογεροντία),καταλήγουμε ή σε ένα προσωποπαγές υπουργείο που λειτουργεί καλά επειδή υπουργός είναι ο Κίνγκσλι και προεδρος της δημογεροντίας κάποιος σαν τον Ντάμπλντορ, ή σε ένα μοντέλο που θα αποτελούσε επανάληψη του προηγούμενου, αποτυχημένου.
Γνωρίζουμε για την Ερμιόνη και τον Χάρι ότι κατέληξαν να εργάζονται στο υπουργείο. Το τμήμα επιβολής μαγικού νόμου και το γραφείο χρυσούχων σίγουρα απέκτησαν δύο προσωπικότητες που γνωρίζουμε πως σκέφτονταν και πως υπηρετούσαν το κοινό συμφέρον, αλλά αρκεί τελικά αυτό; Και η Αμέλια Μπόουνς καλή ήταν αλλά δεν κατάφερε να αλλάξει κάτι στο υπουργείο.
Καταλήγοντας, θεωρώ πως σε μεγάλο βαθμό καθαρίστηκε από τα στοιχεία που φανερά το κρατούσαν προσκολλημένο στην αυταρχική του δομή αλλά όχι και ότι κατάφερε να λειτουργήσει εντελώς αποτελεσματικά.
Άλλωστε μιλάμε για θέσεις εξουσίας και ο ίδιος ο Ντάμπλντορ μιλάει ξεκάθαρα για το πως η εξουσία διαφθείρει αυτούς που την κυνηγούν.
) ήταν τα πράγματα.
......................
