Έχουμε δει το υπουργείο μαγείας της Αγγλίας σε καλές και κακές εποχές του. Στις καλές, επρόκειτο για έναν γραφειοκρατικό οργανισμό, ένα σώμα στο οποίο δούλευαν μάγοι που εφάρμοζαν τη σκοτεινή μαγεία, μάγοι που διαστρέβλωναν τον νόμο για όφελος δικό τους ή και γνωστών "χρηματοδοτών" τους, και μάγοι των οποίων η αξία δεν αναγνωριζόταν. Στις κακές πάλι, υπουργός ήταν ο ίδιος ο Βόλντεμορτ.
Ο ρόλος του "να είσαι μάγος" αλλάζει κατά τις διαδοχικές αλλαγές του ανώτατου επιτελείου στο Υ.Μ. όμως σταθερή παραμένει η πολιτική απέναντι σε μάγους που αοβάλλονται από το Χόγκουαρτς, τουλάχιστον για 53 χρόνια.
Ο Χάγκριντ, ο πρώτος μάγος για τον οποίο μαθαίνουμε ότι έχει αποβληθεί, υφίσταται σπάσιμο του ραβδιού του μετά τα γεγονότα της Καμαρας με τα μυστικά. Ο ίδιος ο Χάρι, όταν στις αρχές του 5ου έτους αποβάλλεται με μονομερή απόφαση του Υπουργείου από το Χόγκουαρτς, έρχεται αντιμέτωπος με την ίδια κατάσταση, και περιμένει από στιγμή σε στιγμή τους μάγους του υπουργείου να καταστρέψουν το ραβδί του.
Βλέπουμε λοιπόν ότι η αποβολή από το χόγκουαρτς συνεπάγεται και την αποβολή της ταυτότητας του μάγου. Ένας μάγος χωρίς ραβδί δεν μπορεί να εκτελέσει ξόρκια, να διακτινιστεί, να εισέλθει στο υπουργείο ίσως, ή και ακόμα αισθάνεται πως λείπει κομμάτι από το χέρι του. Με ποια δικαιοδοσία το υπουργείο μπορεί να στερεί από κάποιον ανήλικο αυτό το δικαίωμα, θεωρώντας πως το αδίκημα του ανηλίκου σπάνια θα είναι κάτι πιο σοβαρό από ξόρκια εκτός Χόγκουαρτς;
Επίσης γιατί έχει συνδεθεί με το Χόγκουαρτς αυτή η πρακτική; Να θυμιθούμε ότι μέχρι το 1997 τουλάχιστον η φοίτηση στο Χόγκουαρτς δεν ήταν υποχρεωτική. Άρα γιατί η στέρηση της δυνατότητας να φοιτήσει κάποιος εκεί να έχει τόσο απόλυτη και μη αντιστρεπτή τιμωρία;
Να θυμίσουμε επίσης πως ο Ντάμπλντορ διαφωνούσε με αυτήν την πρακτική, καθώς επέτρεψε στον Χάγκριντ να έχει ραβδί παρ' όλο που το υπουργείο του το είχε απαγορέψει.
Ο ρόλος του "να είσαι μάγος" αλλάζει κατά τις διαδοχικές αλλαγές του ανώτατου επιτελείου στο Υ.Μ. όμως σταθερή παραμένει η πολιτική απέναντι σε μάγους που αοβάλλονται από το Χόγκουαρτς, τουλάχιστον για 53 χρόνια.
Ο Χάγκριντ, ο πρώτος μάγος για τον οποίο μαθαίνουμε ότι έχει αποβληθεί, υφίσταται σπάσιμο του ραβδιού του μετά τα γεγονότα της Καμαρας με τα μυστικά. Ο ίδιος ο Χάρι, όταν στις αρχές του 5ου έτους αποβάλλεται με μονομερή απόφαση του Υπουργείου από το Χόγκουαρτς, έρχεται αντιμέτωπος με την ίδια κατάσταση, και περιμένει από στιγμή σε στιγμή τους μάγους του υπουργείου να καταστρέψουν το ραβδί του.
Βλέπουμε λοιπόν ότι η αποβολή από το χόγκουαρτς συνεπάγεται και την αποβολή της ταυτότητας του μάγου. Ένας μάγος χωρίς ραβδί δεν μπορεί να εκτελέσει ξόρκια, να διακτινιστεί, να εισέλθει στο υπουργείο ίσως, ή και ακόμα αισθάνεται πως λείπει κομμάτι από το χέρι του. Με ποια δικαιοδοσία το υπουργείο μπορεί να στερεί από κάποιον ανήλικο αυτό το δικαίωμα, θεωρώντας πως το αδίκημα του ανηλίκου σπάνια θα είναι κάτι πιο σοβαρό από ξόρκια εκτός Χόγκουαρτς;
Επίσης γιατί έχει συνδεθεί με το Χόγκουαρτς αυτή η πρακτική; Να θυμιθούμε ότι μέχρι το 1997 τουλάχιστον η φοίτηση στο Χόγκουαρτς δεν ήταν υποχρεωτική. Άρα γιατί η στέρηση της δυνατότητας να φοιτήσει κάποιος εκεί να έχει τόσο απόλυτη και μη αντιστρεπτή τιμωρία;
Να θυμίσουμε επίσης πως ο Ντάμπλντορ διαφωνούσε με αυτήν την πρακτική, καθώς επέτρεψε στον Χάγκριντ να έχει ραβδί παρ' όλο που το υπουργείο του το είχε απαγορέψει.