Πόλη ή Ύπαιθρος;

υπαιθρος

Με αφορμη ενα μονοημερο ταξιδακι που εκανα την περασμενη βδομαδα ειπα να απαντησω. Δεν ειχα απαντησει τοσο καιρο γιατι το νησι που εμενα στην ελλαδα δεν μου φαινοταν "υπαιθρος" και δεν ειχα ζησει ποτε σε πολη. Τωρα εχοντας ζησει σε πολη και εχοντας δει υπαιθρο εχω μια καθαρη αποψη. Βεβαια, δεν εχω ζησει στην υπαιθρο αυτη που ειδα, να το ξεκαθαρισω.

Διαλεξα πολη. Η υπαιθρος ειναι υπεροχη. Θα μπορουσα να παω για μερικους μηνες να ηρεμησω απο ολους και απο ολα. Λατρευω αυτους τους πιο αργους ρυθμους. Δεν ειναι ακριβως αργοι αλλα σιγουρα πιο αργοι απο πολη. Θα ηθελα αυτην την εμπειρια. ΑΛΛΑ δεν θα μπορουσα να μετακομισω για παντα εκει. Εχω αγαπησει την πολη. Την ευκολια των τακτικων λεωφοριων, την προσβαση σε τραινα. Τα εμπορικα που σου δινουν τοσες επιλογες για ρουχα, παπουτσια και γενικα διαφορα προιοντα. Βεβαια ενα αρνητικο της πολης ειναι η κινηση στους δρομους και οπως ειπα πριν οι γρηγοροι ρυθμοι. Ακομα και αν δεν εχω κατι να κανω, καπου να παω σε τοσα λεπτα, βρισκω τον εαυτο που να περπαταει γρηγορα, να κουνιεται γρηγορα. Προσαρμοζεσαι στους ρυθμους της πολης, γινεσαι ενα με το πληθος.

Αλλα οπως ειπα, πολη για μενα. Μ' αρεσει κι ολας αυτο που χανεσαι στο πληθος, αυτη η ανωνυμια. Μ αρεσει να εχω τα παντα ευκολα προσβασιμα. Εχοντας ζησει σε νησι στο οποιο δεν ειχαμε ολες τις ανεσεις της Αθηνας, μπορω να εκτιμησω τωρα τις ανεσεις μιας μεγαλουπολης.

Αν και απο μικρή η ζυγαριά "πολη-χωριό" εγερνε πάντα προε το δευτερο άκρο για μένα, μεγαλώνοντας αρχισα να αγαπώ και τις πόλεις. Συγκεκριμένα την Αθήνα βασικά, γιατί σε αυτήν έχω ζήσει.

Απλά ώς παιδί, δεν εκτιμάς όλα όσα σου προσφέρει μια πόλη, γιατί δεν μπορείς να τα εξερευνήσεις. Ολες αυτές οι ανέσεις που αναφερουμε για τις πόλεις, είναι οι ανέσεις ενός ενήλικου, τα πράγματα που θέλει και εκτιμάει κάποιος στην ενήλικη ζωή ή απο την εφηβεία και μετά. Γρήγορες μετακινήσεις, εμπορικά, κτλ.

Σε αυτή τη φάση της ζωης μου λοιπον, διαλέγω πολεις.  Αλλά είμαι σχεδόν σιγουρη ότι καααποια στιγμη στο μακρυνο μέλλον, θα θέλω αποκεντρωση. Όπως οι συνταξιούχοι που μετακομίζουν πίσω στα χωριά τους ξερω γω.

Γενικά, δε θα'θελα να περάσω όλη μου τη ζωή σε μια μεγαλούπολη. Βασικά, δε μπορώ να με φανταστώ να μένω κάπου μόνιμα, αλλά άλλο αυτό. 
Το ιδανικό θα ήταν κάτι ενδιάμεσο σε πόλη και χωριό. Δε θέλω ούτρε το αγχος και τους μουντους ρυθμους ζωης των μεγαλουπόλεων αλλά ούτε την πλήρη απομώνοση ενός απομακρυσμένου, μικρού, εκατό χρόνια πίσω χωριού. 
Αν έμενα σε χωριό θα ήθελα να είναι κοντά σε πόλη και αν έμενα σε πόλη, θα ήθελα να είναι επαρχιακή.
Και θα είχα και ένα σκύλο χορτάτο και μια πίτα ολόκληρη.

Πόλη!!!

Ύπαιθρος Αν και πιο πίσω στην εποχή, είναι πολύ πιο ήσυχα και μπορεί να απολαύσει κανείς τη φύση..

Είμαι ξεκάθαρα άτομο της πόλης. Ωραία η ύπαιθρος να πάμε μια εκδρομή, να πάμε έστω ένα κάμπινγκ το καλοκαίρι αλλά ως εκεί. Δεν θα ήθελα με τίποτα να μένω σε χωριό. Εδώ στις λίγες μέρες που κάθομαι ζω με το μόνιμο άγχος μην πετύχω κανένα σκορπιό (στην Ζάκρο πετύχαμε 3), κανένα φίδι (η Ικαρία που πηγαίνω έχει πολλά, φέτος νομίζω είπε η θεία μου που πήγε χωριό πως της λέγανε να προσέχει γιατί είχανε δει και οχιά και ας μην μιλήσουμε καλύτερα για τις ανασκαφές) ή κανένα άλλο ζωύφιο.

Πέρα από αυτά μου αρέσει να έχω επιλογές, στο φαί την διασκέδαση, τα ρούχα και οι μεγάλες πόλεις το έχουν αυτό.

π ό λ η.

Δεν ξέρω πως να το εξηγήσω καλύτερα. Στην πόλη αισθάνομαι νέα και ζωντανή.
Μου αρέσει η ύπαιθρος, μου αρέσει η φύση, με ηρεμεί. Αλλά δεν είναι για χόρταση και σίγουρα όχι για να ζησω μόνιμα. Αν ζήσω κάποια στιγμή θα είναι μετά τα 40 μου, που θα είμαι πελούσια, καταξιωμένη και θα αποσυρθώ να ζωγραφίσω πίνακες που θα αναγνωριστούν αφού πεθάνω.