Πού πήγε ο Πλατωνούκος που θα έπεφτε φέτος;
Το πρωί που περιμέναμε τα θέματα ήμασταν όλοι σε φάση "ΠλάτωναςΠλάτωναςΠλάτωναςΠλάτωνας ΑνπέσειΑριστοτέληςκαήκαμεόλοι" και είχαμε πει στην επιτηρήτρια όταν έρθουν τα θέματα να τα δει πρώτα αυτή και να μας προετοιμάσει.
Έρχονται τα θέματα, τα κοιτάει, μας κοιτάει, ξανακοιτάει τα θέματα, ξανακοιτάει εμάς, μας λέει "Θέλω να πάρετε ψύχραιμα αυτό που θα σας πω...αλλά είναι Αριστοτέλης"
Εκείνη τη στιγμή νομίζω έπαθα μια μίνι κρίση πανικού
Πήρα τα θέματα και τα γύρισα ανάποδα και τα πλάκωσα με το τετράδιο και σκεφτόμουν ότι δεν θέλω να τα κοιτάξω, γιατί αν τα κοιτάξω μπορεί και να είναι Πολιτικά και αν είναι Πολιτικά δεν θα γράψω και θα απογοητευτώ και δε θέλω, αλλά τελικά ήταν Ηθικά...ευτυχώς. Από Ηθικά -που σαφώς τα προτιμώ από Πολιτικά, η λατρεία είναι ο Πλάτωνας βέβαια αλλά και τα Ηθικά είναι γλυκούλια μωρέ
- ένιωθα ότι ξέρω καλύτερα τις 2 πρώτες ενότητες. Και ναι ήταν οι 2 πρώτες ενότητες!
Έκανα μετάφραση-εισαγωγή (που κι εκεί είχα αγχωθεί γιατί δεν είχα προλάβει να βγάλω την εισαγωγή, οπότε ουσιαστικά έγραφα με ο,τι θυμόμουν από όλη τη χρονιά...αλλά οκ η διαίρεση της ψυχής δεν τη θεώρησα ποτέ δύσκολη, αν και τα γραψα με δικιά μου σειρά γιατί το βιβλίο τα χει μπάχαλο, και δε με νοιάζει που δεν τα γραψα ακριβως ενω ειναι εισαγωγη, εγω δε μπορούσα να τα μάθω ακριβώς, άντε
τα ίδια πράγματα είπα εξάλλου απλά πιο κατανοητά
) και λεξιλογικά, μετά διάβασα λίγο φοβισμένη τις ερμηνευτικές και ενθουσιάστηκα γιατί τα ήξερα τόσο τέλεια και ήμουν τόσο σίγουρη ότι θα γραψω και ξεκίνησα να σημειώνω στο κείμενο τι στοιχεία ήθελα να πάρω, ξεκίνησα να γράφω και έπαθα μπλακ άουτ... Δεν θυμόμουν τίποτα
Και πρώτα πανικοβλήθηκα, μετά ηρεμησα και τα γραψα
Και τα γραψα τόσο καλά και νιώθω πως οι απαντήσεις μου είναι υπερπλήρεις και αισθάνομαι πολύ σίγουρη
Μετά, το άγνωστο
Το άγνωστο το αγαπώ πολύ περισσότερο από το γνωστό, και πάντα το είχα σαν μια πρόκληση που έπρεπε να λύσω... Και ξεκίνησα με αυτοπεποίθηση, χάρηκα που μου έβγαινε, μετά από ένα σημείο όμως σταμάτησε να βγαίνει
Αλλά εγώ το βγαλα. Και μπράβο μου. Και μια προτεινόμενη μετάφραση που είδα μετά στο φροντ, είναι σχεδόν πανομοιότυπη με αυτή που έβγαλα εγώ...και χάρηκα τόσο γι αυτό!
Το συντακτικό ήταν απλό, το χω σωστό όλο εκτός από έναν τύπο, και τον πλάγιο λόγο σωστό..ήταν πολύ απλός!
Γραμματική....το χάος. Απλά. Και όχι γιατί δεν τα ήξερα να πάρει, γιατί αγχώθηκα. Δεν είχα πολύ χρόνο και προσπαθούσα να σκεφτώ και δεεν. Πρέπει να χω πιάσει 3-4 από τα 10.
Στενοχωρήθηκα πολύ με αυτό, όχι από άποψη του πόσους βαθμούς χάνω, αλλά γιατί ήταν όλοι τύποι που
ξέρω. Και που είχα βάλει στοίχημα με τον εαυτό μου ότι δεν θα κάνω λάθη στη γραμματική γιατί τα έχω δουλέψει, τα ξέρω, και μπορώ να τα βγάλω. Αλλά δεν τους έβγαλα. Και αυτό με έχει νευριάσει και με έχει απογοητεύσει αρκετά μπορώ να πω.
Σε γενικές γραμμές πάντως, πιστεύω ότι έχω γράψει καλά. Καλύτερα κι από καλά. Και αυτό είναι το πρώτο στοίχημα με τον εαυτό μου που θεωρώ πως κέρδισα, γιατί όλη τη χρονιά δεν είχα γράψει καλά σε κανένα μάθημα και κανένα διαγώνισμα και είχα πεισμώσει πως δε γίνεται να ξεσκίζομαι και να μην γράφω, και γι'αυτό στις πανελλήνιες θα γράψω. Και μέχρι στιγμής -αν και δε θέλω να λέω πολλά και απογοητευτώ μετά- γράφω. Γράφω πολύ καλά, πολύ καλύτερα από όσο θα περίμενα.
@Βασιλική, το άγνωστο του 13 ήταν πιο εύκολο;
Έλυνα τις προάλλες παλιά θέματα και του 13 μου πήρε 3,5 ώρες περίπου και το βγαλα όλο λάθος.
Αλλά από τη στιγμή που έβγαλα το άγνωστο του 2007 με το διάλογο του Πλάτωνα για ένα μάτι, νιώθω πλέον πως μπορώ να βγάλω τα πάντα