Προτείνω ένα βιβλίο/Κριτικές-reviews βιβλίων

Να διαβάσετε το νέο βιβλίο της Ακρίτα.

Το μήλο βγήκε απο τον παράδεισο.

ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ!

Hecate έγραψε:Χμ, μπορεί να το τιμήσω το τόπικ, έχω μερικά βιβλία στο μυαλό μου αλλά πάει τόσος καιρός από τότε που τα διάβασα.

Μιλάς για τα ελαφρά βιβλία που διαβάζουν οι μικρές ηλικίες, λες και οι μεγαλύτερες δεν είναι χωμένες μες τη Μαντά και τη Δημουλίδου. Αν και να σου πω την αλήθεια τις προτιμώ από το συρφετό Paranormal ΥΑ των τελευταίων ετών (πες μου που θες να σου γράψω ανάλυση γι' αυτό)
Από Γιάλομ μ' αρέσει πολύ περισσότερο η Θεραπεία του Σοπενάουερ.

α) Να το τιμήσεις.
β) Ναι, οκ, είμαστε χωμένοι και σε Μαντά και Δημουλίδου, εγώ όμως μιλάω για τα ενήλικα βιβλία με την έννοια του θέματος "αναζήτηση". Δηλαδή ένα βιβλίο να κινεί κάτι μέσα σου, να σε κάνει να αναζητήσεις, όχι απλά να είναι μία ακόμα ιστορία Λάμψης. Και κακογραμμένη, at that.
γ) Και γω προτιμώ το συρφετό YA paranormal και ναι, σε ικετεύω να γράψεις extensively για το θέμα
δ) Θα το διαβάσω.

Γκαμιανί ή δύο νύχτες παραφοράς, του Αλφρέ Ντε Μυσσέ.

Πορνογράφημα κανονικό  10/10 για το είδος του

"100 Χρόνια Μοναξιάς" του Μαρκές.

Αξίζει με τα χίλια γιατί είναι καθαρόαιμη λογοτεχνία και υπάρχει μία συγκλονιστική φράση κάπου εκεί στο τέλος που αξίζει ό,τι και αν έχει συμβεί στο βιβλίο.

Θαυμαστός Καινούριος Κόσμος, Άλντους Χάξλει
Δεν γίνεται να διαβάζεις δυστοπικά ΥΑ και να μη ρίξεις μια ματιά σε κάτι ορίτζιναλ. Κυριολεκτικά το ρούφηξα. Και βρήκα πολλές ομοιότητες με την σημερινή κοινωνία, στο πιο σκληρό βέβαια. Αξίζει.-

^Καλό αλλά πολύ στριφνό με την έννοια του ότι μπαίνει πολύ απότομα στην ουσία (αν δεν ξέρεις ήδη το τι διαπραγματεύεται) και καταλήγει το ίδιο απότομα-ίσως λιγότερο.Είναι λίγο υπερβολικό αλλά το μήνυμα το περνάει.

Ισχύει αλλά επειδή είχα υπόψη μου την υπόθεση κι είχα διαβάσει και την εισαγωγή δε μου φάνηκε τόσο  
Πάντως από κριτικές κλπ που έχω πετύχει, παίζει να είναι λιγότερο κλειστοφοβικό και αυστηρό από το 1984, το οποίο επίσης σκοπεύω να διαβάσω.

The Hobbit, by J. R. R. Tolkien, 10/10

Από εκείνα τα βιβλία που ίσως δεν πρέπει να διαβάσεις δεύτερη φορά, γιατί πάνω από όλα ήταν ένα ταξίδι ανακάλυψης. Παρόλο που είχε τα πάνω του και τα κάτω του μέχρι να φτάσει στον Μπέορν, και πολλές μα πολλές περιγραφές, του δίνω δεκάρι γιατί μόνο δεκάρι δίνουν σε τέτοια μεγάλα ταξίδια. Μου έχει λείψει η αθωώτητα χαρακτήρων όπως ο Μπίλμπο, που παρόλο που τις κάνει τις μαλαγανιές του, είναι αγνός στην καρδιά του και αγαθός, και έχει φιλότιμο πάνω από όλα. Δεν άντεξα τον θάνατο τριών συγκεκριμένων χαρακτήρων, αυτοί που έχουν διαβάσει το βιβλίο, ξέρουν. Α, και είχα ένα θέμα με την μάχη, και γενικά λίγο με την αφήγηση. Έπαιρνε μια περίεργη απόσταση ο Τόλκιν, και ειδικά στην μάχη, περίμενα να περιγράψει περισσότερο. Σαν να την πέρασε κάπως γρήγορα, σαν να μην ήταν σημαντική. In any case.

Εν τέλει το βιβλίο αυτό έχει πια μεγάλη θέση στην καρδιά μου, και νομίζω πως ήταν καιρός να μπω στο σύμπαν του Τόλκιν. Και είμαι έτοιμη να το πάω ένα βήμα παραπέρα με τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών

ΥΓ: Επίσης άλλαξε ριζικά η συνήθειά μου να τον συγκρίνω με τον Μάρτιν. Γράφουν δύο τελείως διαφορετικά πράγματα.

Να σου πω,εγώ το βαρέθηκα.Ελεγα δεν θα τελειώσει ποτέ.300 σελίδες και μου φάνηκαν 900 περίπου. 
Η ταινία όμως... τέλεια!  

^Δεν ειναι καθολου βαρετοοο! 


Να μου το ελεγες για την Συντροφια ειδικα για τις αρχες να ελεγα νταξει αλλα στο Χομπιτ γινονται συνεχως πολλα πραγματα!

Σπόιλερ:

Δεν σου λέω ότι είναι βαρετό,εγώ σου λέω ότι βαρέθηκα. 
Και ο Άρχοντας με τις περιγραφές του με είχε κουράσει λίγο. 

Ο Τόλκιν πάντα κουράζει με τις περιγραφές του, αυτό είναι δεδομένο

ΝΑΙ ΓΕΙΑ ΣΑΣ

Νικολλό Μακιαβέλλι - Ο Ηγεμόνας 10/10

Δεν θα κάτσω να πω τώρα τις πολιτικές μου απόψεις, ούτε και ποτέ τώρα που το σκέφτομαι, αλλά μπορώ να πω πως υποστηρίζω 100% τα λεγόμενα του Μακιαβέλλι, τα οποία έβγαλε εμπειρικά και όχι θεωρητικά, για αυτό ακριβώς αυτός ο άνθρωπος έχει μια καταπληκτική μέθοδο. Και τον λατρεύω, και τελικά ο όρος μακιαβελλικός χρησιμοποιείται πολύ λάθος στις μέρες μας, γιατί παρόλο που χονδρικά ο Μακιαβέλλι όντως λέει ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, παραμένει έμπιστος υποστηρικτής της δημοκρατίας και ονειρεύεται την απόλυτη δημοκρατία και του βγάζω το καπέλο.
Δεκάρι γιατί είναι εξαιρετικός ο συγγραφέας, εξαιρετικό το σύγγραμα, και ακόμα πιο εξαιρετικός στα παραδείγματά του.

Σημ: Ο Καίσαρας Βοργίας τελικά είναι ο ηγεμόνας, il Duce, il Valentino, il Principe, όπως έγραψε ο Μακιαβέλλι, παίρνοντάς τον ως πρότυπο ηγεμονικό. Και μου προκαλεί νοσταλγία για καιρούς που δεν έχω ζήσει ποτέ, και που δεν πρόκειται να ζήσω, γιατί είναι παρελθόν.

Morgan Le Fay έγραψε:ΥΓ: Επίσης άλλαξε ριζικά η συνήθειά μου να τον συγκρίνω με τον Μάρτιν. Γράφουν δύο τελείως διαφορετικά πράγματα.

Αυτό το πράγμα το λέω εδώ και δυο χρόνια, αλλά ποιος μ ακούει, αν δεν τα διαβάσουν δεν θα καταλάβουν ποτέ

Ον τόπικ, διάβασα το 1984. Δεν μου φάνηκε βαρύ στην ανάγνωση ή στο στυλ γραφής, αν και το θέμα που πραγματεύεται είναι πολύ σοβαρό. Όμως έχει ένα πολύ ιδιαίτερο μαύρο χιούμορ. Το τέλος μου φάνηκε σχεδόν σαν κάθαρση, αν και μάλλον δεν ήταν αυτό το ζητούμενο
Πάντως μιας και πλέον μπορώ να κάνω τη σύγκριση ανάμεσα σ αυτό και στον Θαυμαστό Καινούριο Κόσμο, νομίζω πως το δεύτερο έρχεται πιο κοντά στην σύγχρονη πραγματικότητα και γι αυτό με επηρέασε και περισσότερο.

Το οπτικό αποτέλεσμα (σειρά γκοτ, ταινίες τζάκσον) είναι που τους κάνει να συγκρίνουν, γιατί είναι επική φαντασία κλπ Που πάλι δεν είναι το ίδιο πράμα αλλά τέσπα

Cassandra Black έγραψε:

Ον τόπικ, διάβασα το 1984. Δεν μου φάνηκε βαρύ στην ανάγνωση ή στο στυλ γραφής, αν και το θέμα που πραγματεύεται είναι πολύ σοβαρό.

Το είχα ξεκινήσει στη δευτέρα λυκείου στα αγγλικά και με σημάδεψε. Οι πρώτες σελίδες μου φάνηκαν "βαριές" και για αυτό το 'χα σταματήσει.  

Οf mice and men by John Steinbeck.Αρκετά δυνατό αλλά πολύ ουσιαστικά και σύγχρονο.
Cassandra Black εσένα που σου άρεσε ο Θαυμαστός Καινούριος Κόσμος,τα Πυροτεχνήματα είναι πολύ καλό,του ιδίου.

Το τέλειωσα το "Μυστικό του Μπαχ" και νομίζω ότι ήταν καλό.Είχε μια ένταση,το θέμα όμως ήταν τραβηγμένο απο τα μαλλιά και φάνηκε εντονότερα στο τέλος που έπρεπε να βρεθεί συμπληρωματικό μυστικό.Πάντως το διάβαζες άνετα,αν και πρέπει να έχεις κάποιες στοιχειώδεις γνώσεις μουσικής.

Τελείωσα τον Μέγα Ανατολικό του Εμπειρίκου κι έχω ανάμεικτα συναισθήματα.
Μιλάμε για 8 τόμους καθαρού κι ανεπαίσχυντου ΣΕΞ. Έπι 10 μέρες, όλοι οι επιβάτες αυτού του υπερωκεανίου (φανταστείτε Τιτανικό καμιά 30αριά χρόνια νωρίτερα) πάνε με όλους, ΣΥΝΕΧΕΙΑ. Κι οι περιγραφές είναι καλές μέχρι τον 3ο τόμο, μετά είναι τα ίδια λόγια εφαρμοσμένα σε άλλους χαρακτήρες. Δηλαδή εντάξει, από κάποιο σημείο κι έπειτα λες, γιατί πρέπει να μας το περιγράψεις κι αυτό τώρα ας πούμε.
Πάντως δεν με πείραξε αυτό ούτε η συνεχής αθυροστομία του. Ο τύπος εξάλλου είναι ο Προφήτης της ερωτικής ουτοπίας, μιας ιδανικής κοινωνίας χωρίς κανέναν περιορισμό στις σεξουαλικές πρακτικές και πάνω απ' όλα χωρίς ντροπή. Δεν με βρίσκει 100% σύμφωνη όμως γιατί δεν κολλάει πουθενά. Ακόμα και τα (λογικά) ταμπού παιδοφιλίας κι αιμομιξίας πετιούνται απ' το παράθυρο. Είπαμε, είμαστε απελευθερωμένοι, αλλά όχι και να μου εξυμνείς το σεξ με 7χρονα κοριτσάκια!
Ευτυχώς δεν ασπάζεται τις απόψεις του ντε Σαντ περί συνάρτησης πόνου και ηδονής οπότε γλιτώσαμε το σαδομαζοχισμό.
Έχω σκάσει όμως που διάβασα 1000 σελίδες και δεν έμαθα ποια ήταν η μαυροντυμένη μασκοφορεμένη που γύρναγε στο πλοίο και πήγαινε με τον έναν και με τον άλλον.
Κώνι, Θάνο, Εκάτη, Υπαπαντή, να το διαβάσετε. Τους υπόλοιπους δεν μπορώ να σας πάρω στο λαιμό μου.

Αν τα έχεις σε έντυπη μορφή τα δανείζομαι. Αν όχι, δεν θα βγάλω τα μάτια μου διαβάζοντας για ανθρώπους που βγάζουν τα μάτια τους   

Σιγά μην αγόραζα 100 ευρώ τσόντα ρε Pdf τα 'χω, σκαναρισμένα

Χμφ   Ίσως όταν τελειώσω ότι άλλο έχω κατεβάσει   

Cassandra Black έγραψε:
Κώνι, Θάνο, Εκάτη, Υπαπαντή, να το διαβάσετε. Τους υπόλοιπους δεν μπορώ να σας πάρω στο λαιμό μου.

Αν τα έχεις,στείλ΄τα να τα διαβάσω.  

Με περιμένει ταξίδι αύριο, να πιάσω Woolf, Joyce ή Foucault; Δεν έχω διαβάσει τίποτα από δαύτους και πριν κάνω το πείραμα της πρώτης σελίδας (ή άμπεμπα μπλομ) είπα να ρωτήσω εδώ.

Δεν έχω διαβάσει Φουκώ κι απ' τους άλλους δύο είναι δύσκολη η επιλογή, οπότε why not both