Γονείς και βαθμοί

Κάθε φορά που έχυμε εξτάσεις έχω τους γονείς μου να με ζαλίζουν ,διάβασε και διάβασε.ν οι βαθμοί μου δνε είανι καλοί μου βάζουν τιμωρίες και στερήσεις.Ενώ προσπαθείς τόσο σκληρά να τους ευχαριστήσεις αυτοί σου φωνάζουν και απο πάνω.Ο καθένας μπορεί α προσπαθεί με τον δικό του τρόπο.Αν δνε βγάλω καλούς βαθμούς πρόβλημα μου.Δεν πιστευω ωπς οι γονείς έπρεπε να φωνάζουν στα απδιά και να τοους βάζουν τιμωρίες μόνο και μόνο επειδή δνε έβγαλαν καλούς αβθμούς.Κια στοο κάτω κάτω,δική τους αποτυχία δνε ήταν;Γιατί ασχολούνται τόσο οι γονεις;

Όλοι οι γονείς είναι λίγο-πολύ υπερβολικοί με τους βαθμούς. Εμένα δεν με έχουν τόσο στην πίεση αλλά δεν θέλουν να βλέπουν χάλια βαθμούς. Η μαμά μου είναι πιο ήρεμη αλλά ο μπαμπάς μου θα φωνάξει πολύ πολύ λίγο..! Γενικά νομίζω πως είναι άδικοι τις περισσότερες φορές. Τόσο μπορούμε, τόσο βγάζουμε. Ένας γνωστός μου, όταν πήγαινε ακόμα σχολείο ο χαμηλότερος βαθμός του ήταν 18. Μια φορά πήγαιναν οι γονείς του να πάρουν τους βαθμούς του και κάπου τους συναντήσαμε όταν γύρισαν και μας λένε με όλα τα νεύρα: Είχαμε πάει να πάρουμε τα σκ*τά του Χρήστου... Τι να πει κανείς..??

Ποτέ δεν με πίεζαν, επειδή ποτέ δεν τους έδωσα το δικαίωμα να το κάνουν. Αλλά δεν με απασχολεί. Δεν διαβάζω για να τους ικανοποιήσω αλλά για προσωπικό μου όφελος

εμενα ποτε δεν με πιεζαν για τους βα8μους μου.
στο πρωτο τριμηνο στην γλωσσα ειχα παρει 14. Δεν μου φωναξε κανενας απο τους δυο κα8ησαμε κατω και συζητησαμε και ειπαμ πως απλα πρεπει να προσπα8ησω λιγο περισσοτερο και 8α τα παω καλυτερα. Και οντως στο δευτερο τριμηνο στην γλωσσα ειχα 16 και στο τριτο 18 και στις εξετασεις εγραψα 17.
Και ξερω πως ξερουν οτι παροσπα8ω και διαβαζω και για αυτο δεν μου φωναζουν ουτε μου λενε <<ΔΙΒΑΣΕ>>
και φετος ( ηταν η πρωτη φορα που εδινα εξετασεις) δεν με πιεσαν κα8ολου ουτε με μαλωσαν που οδυσσεια εγραψα 15
ειληκρινα τους ευχαριστω για αυτο γιατι πιστευω πως με κανουν να 8ελω να τα παω καλυτερα!!!

Eleanna Lovegood έγραψε:Εσάς πως σας συμπεριφέρονται οι γονείς σας σε αυτό το θέμα;

Με μία λέξη: λάθος

Eleanna Lovegood έγραψε:Σας πιέζουν σχετικά με τους βαθμούς ή σας αφήνουν πιο χαλαρούς;

Με πιέζαν υπερβολικά πολύ -.-'

Eleanna Lovegood έγραψε:Εάν δεν έχετε καλούς βαθμούς φωνάζουν, ή σας ενθαρρύνουν να τα πάτε καλύτερα την επόμενη φορά;

Βασικά, γενικότερα φώναζαν. Μία φορά που χα στο τρίμηνο 14 σε μάθημα έγινε χαμός. Μα και μέσο όρο 18 να έβγαζα, πάλι χαμός θα γίνονταν.

Γενικά, για κάποιο λόγο πάντα είχαν τεράααααστιο πρόβλημα με τους βαθμούς μου, είτε ήταν άνω του 18 είτε κάτω. Το θέμα είναι πως ποτέ δεν ήμουν κακή μαθήτρια και ίσα-ίσα έβλεπαν πως προσπαθούσα και τα σχετικά, οπότε δεν καταλαβαίνω καν πως προήλθε όλο αυτό Και σε περίπτωση που δεν είχα καλό βαθμό είχαμε ειρωνείες του τύπου "Παραπάνω δε μπροούσες;".
Γενικά, είμαι πολύ απογοητευμένη από τη συμπεριφορά τους ως προς αυτό το θέμα. Ξέρω πως το έκαναν για να με ενθαρρύνουν να γίνω καλύτερη και τα σχετικά, όμως ο τρόπος που το έκαναν ήταν εντελώς λάθος για την ψυχολογία ενός παιδιού και θεωρώ πως μου δημιούργησε εξαιρετικά τρομερές ανασφάλειες για τους βαθμούς μου, σε σημείο να κλαίω ξερω 'γω επειδή πήρα 18.5 στα Λατινικά και όχι 19. Oh well

Εμενα η μανα μου στεναχωριεται ΤΟΣΟ πολυ οταν φερνω κακους βαθμους που την λυπαμαι
Βασικα εγω θελω να φερνω καλους βαθμους ειδικα σε αυτα που κανω φροντ. γιατι ξερω πως πληρωνουν πολλα και νιωθω τελειως αχρηστος αμα γραψω ασχημα σε μαθημα φροντιστηριου.
Ο πατερας μου απο την αλλη νευριαζει παρα πολυ πραγματικα.
Αμεσως αρχιζει το γνωστο:Τερμα ο υπολογιστης θα μπαινεις μονο οταν στο λεω εγω και αμα θελω και τετοια με την καταληξη να μπαινω κρυφα και καθε φορα που τον ακουω να ερχεται να τρεχω να κλεινω τον υπολογιστη

Εγω ειμαι απο τα ατομα που δεν παιρνουν ωρες διαβαζοντας, και οι γονεις μου το ξερουν αυτο. Θα μου πουν να παω να διαβασω, ισως το κανω καποιες φορες, αλλα οταν τους φερω το δεκαεννιαμιση στο σπιτι θα χαλαρωσουν.
Δεν με πιεζουν σχετικα με τους βαθμους. Η μανα μου οσο χαλια βαθμο και να παρω, θα με ρωτησει μεν γιατι, εαν δεν καταλαβα κατι καλα, μηπως θελω να με βοηθησει σε τιποτα, αλλα θα μου πει οτι θα τα παω καλυτερα την επομενη φορα κλπ.
Ο πατερας μου κανει συνεχεια πλακες σχετικα με τους βαθμους, λεει πραγματα σε στυλ "Εαν παρεις κατω απο 18 μην ερθεις σπιτι", αλλα ξερω πως δεν προκειται να με μαλωσει εαν δεν τα παω καλα. Ξερω ομως πως θα απογοητευτει, ειδικα εαν ξερει πως αξιζω περισσοτερο η οτι εγω εκανα βλακεια, γι' αυτο και εγω προσπαθω οσο μπορω και δοξα τω θεο, μεχρι στιγμης δεν εχει γινει ποτε χαμος στο σπιτι σχετικα με αυτο το θεμα.

Eleanna Lovegood έγραψε:Εσάς πως σας συμπεριφέρονται οι γονείς σας σε αυτό το θέμα;

Μας λένε ένα μπράβο και τέρμα

Eleanna Lovegood έγραψε:Σας πιέζουν σχετικά με τους βαθμούς ή σας αφήνουν πιο χαλαρούς;

Μας αφήνουν πιο χαλαρούς

Eleanna Lovegood έγραψε:Εάν δεν έχετε καλούς βαθμούς φωνάζουν, ή σας ενθαρρύνουν να τα πάτε καλύτερα την επόμενη φορά;

Δεν έτυχε να έρθω αντιμέτωπος με τέτοια κατάσταση

Έλεος!! Περσινά ξυνά σταφίλια, όλοι οι γονείς το ίδιο κάνουν. Ακόμη κι εγώ που έβγαλα καλό Μ.Ο. με πίεζαν (μόνο η μάνα μου) λες και είχα βγάλει 15!!! Δεν παίζονται πραγματικά και πάλι καλά που εδώ δεν πρόκειται να μάθουν ότι λέμε γιατί αλλιώς.....

Εμένα ήταν πολύ ευχαριστημένοι φέτος με το 18,3 που έβγαλα!

Οχι δεν με πιέζουν καθόλου,έχου μαλιστα να με ελένξουν απο τη τρίτη δημοτικού και το καλό που τους θελω να μην εχουν και παραπονο γιατί 19,2 τους εβγαλα και εχω και καθε μερα μουσικη σχετικα με τα δώρα όχι δν γίνετε κάτι τέτοια και δεν υπάρχει και λόγος.

Εμένα ο πατέρας μου και 20 να πάρω θα θέλει 21

εμενα οτι παρω ενα παραπανω .ποσο σπαστικο ειναι

Εμένα φέτος ήρθε η γιαγιά μου να τους πάρει και ήταν η πιο κουλάτη! Σ'αγαπώ γιαγιά

Εμένα παρά τους υψηλούς μου βαθμούς δεν ευχαριστιούνται με τίποτα. Να φανταστείς πήγε η μάνα μου την Παρασκευή να πάρει τους βαθμούς μου, και δεν ευχαρίστησε που ήρθα πρώτος στην τρίτη, αλλά μεκατέκρινε εμμέσως που τα ένα μάθημα μου στέρησε το 20.

Alviva Black έγραψε:Εμένα ο πατέρας μου και 20 να πάρω θα θέλει 21  

Αυτό!!  

εμενα με εξεταζε η μανα μου εξονυχίστηκα καθε μερα μεχρι το πρωτο τριμηνο της 1ης Γυμνασιου που ειχα 19 επειτα απο εκει με εξεταζε σπανια....Ποσο μου την εδινε αυτο το πραγμα να σου πεταει στο ακυρο ελα να σε εξετασω -_- α κι ειχε μεγαλο κολλημα με τους βαθμους. Ολοι ξερουμε οτι στην 1η Γυμνασιου στο 1ο τριμηνο δε βαζουν σχεδον ποτε 20...ετσι λοιπον να εχω παρει 19 στην Οικιακη και να μου λεει οτι τα πηγα χαλια... ειναι ια σκοτωμα. ή και το αλλο...να εχω τελειωσει τα μαθηματα και να μου κανουν : καλα ντε τοσα λιγα εχετε; δεν τη ανοιξες την τσαντα σου ε ειναι για σκοτωμα   

Εμένα η μαμά μου είναι σούπερ κουλ. Οτι βγάλω μπράβο μου λέει. Ο μπαμπάς μου είναι πιο αυστηρός. Αλλά μέχρι τωρα δεν έχουν λόγω να παραπονεθουν, κάτω από 19 δεν τους έχω βγάλει.

Violleta Black έγραψε:Εμένα η μαμά μου είναι σούπερ κουλ. Οτι βγάλω μπράβο μου λέει. Ο μπαμπάς μου είναι πιο αυστηρός. Αλλά μέχρι τωρα δεν έχουν λόγω να παραπονεθουν, κάτω από 19 δεν τους έχω βγάλει.

γιωτα μου ολοι ξερουμε οτι εσυ εισαι η μις τυχερη   οχι σαν εμας

Katherine Black έγραψε:

Violleta Black έγραψε:Εμένα η μαμά μου είναι σούπερ κουλ. Οτι βγάλω μπράβο μου λέει. Ο μπαμπάς μου είναι πιο αυστηρός. Αλλά μέχρι τωρα δεν έχουν λόγω να παραπονεθουν, κάτω από 19 δεν τους έχω βγάλει.

γιωτα μου ολοι ξερουμε οτι εσυ εισαι η μις τυχερη   οχι σαν εμας

I know, I know  

Εχω ξαναγράψει σε αυτό το τόπικ αλλά απο τότε αρκετά πραγματα έχουν αλλάξει.Δηλαδή εγώ εχω αρχισει να συνειδητοποιώ κάποια πράγματα. Κατάλαβα πόσο λάθος ήταν ο τρόπος που έβλεπα τα πράγματα όταν ο αδερφός μου δεν τα πήγε καλά και πήγα και ρώτησα τους γονείς μου γιατί δεν του λένε τίποτα ενώ σε εμένα φωναζαν κτλ. Και τότε με ρωτησαν πότε. Είδα πως δεν είχα ξεκάθαρη απάντηση.Μου ερχόντουσαν κάποιες περιπτώσεις αλλα κοιτάζοντάς τες απο μακριά κατάλαβα πως οι γονείς μου ποτέ δεν μου φώναξαν.Απλά εξέφραζαν τις ανησυχίες τους. Ανησυχούσαν επειδή εγω δεν θα έπιανα τους στόχους που είχα θέσει. Εκείνοι ποτέ δεν μου είπαν οτι θέλουν να πάρω πάνω απο καποιο συγκεκριμένο βαθμό.Είχα σοκαριστεί όταν το κατάλαβα.Όλα τα χρόνια που έπαιρνα βαθμούς αγχωνόμουν πάρα πολύ αλλά δικαιολογούσα το αγχος μου με το"θα με μαλώσουν οι γονείς μου""πώς θα πάω σπίτι με τέτοιους βαθμούς"κτλ.Ουσιαστικά μια καθηγήτρια είχε καταλάβει πως είχα άγχος και όταν μου το είπε γέλασα και σκεφτόμουν πόσο λάθος κάνει και πόσο λίγο με ξέρει κτλ. Ενώ είχε δίκιο απλά εγω δεν ήθελα να το καταλάβω.Ήθελα να είμαι η φυσιολογική που δεν εχει καθόλου αγχος και οι γονείς μου εκείνοι που εχουν κόπμλεξ και με μαλώνουν.Ακόμα και τώρα παρατήρησα πως ανησυχούσα για το πως θα τους το πω πως δεν θα πάω να δώσω μάθημα.Οταν τους το είπα οι γονείς μου προσπαθησαν να μου εξηγήσουν ήρεμα πως δεν έχουν κανένα πρόβλημα,να κάνω ο,τι νομίζω και πως δεν υπάρχει κανένας λόγος βιασύνης.Αμα θέλω μπορώ να τελειώσω τη σχολή και στα 5 και στα 6 χρόνια.Και κανένα άλλο μάθημα να μη δώσω δεν υπάρχει πρόβλημα εκείνοι με αγαπάνε.Μου εξηγησαν πως δεν πειράζει να περάσω μάθημα με 5 απλά ξερουν πως εγώ δεν το αντέχω. Δεν μου αρέσει καθόλου να βλέπω πως εγω τελικά είμαι η προβληματική.Πως ποτέ δεν με τιμώρησαν οι γονείς μου αλλα εγώ πηγαινα στο δωματιο μου και εκλαιγα νομιζοντας πως με μαλωσαν.Πως στην τελική εγω τιμωρώ τον εαυτό μου.Ακόμα το κάνω απλά τωρα πια η ψευδαίσθηση έχει αρχίσει να διαλύεται.Αν και νομίζω πως και την επόμενη φορά πάλι στους γονείς μου θα προσπαθήσω να το ρίξω

Το καλό είναι ότι δεν με πιέζουν
Ξέρουν τις ικανότητες μου και δεν μου λένε τίποτα