από RemousLoupin Δευ Σεπ 10, 2012 1:51 amΈχω κι εγώ γειτόνισσες, ακριβώς απέναντι κιόλας. 
Ντάξει, τα 80 τα περνάνε, αλλά είναι τρελά μωρά. 
Το δικό μου είναι ανάκτορο και πολύ πιο ωραίο απ'τα δικά σας!
Είναι τριάρι, γιατί τον πρώτο χρόνο συγκατοικούσα. Μέτα έφυγε το παιδί και το κράτησα μόνος μου.
Το σαλόνι έχει έναν άσπρο καναπέ με κόκκινο κάλυμμα, μια μαύρη πολυθρόνα, ένα κόκκινο φωτιστικό με καπέλο (περικαλώ), ένα τραπεζάκι κι ένα ακόμα τραπεζάκι με ένα παλιό ραδιόφωνο (για μόστρα). Ο ένας τοίχος είναι βαμμένος κόκκινος και τους υπόλοιπους κοσμούν μερικά από τα καλύτερα μου έργα.
Στην θέση του τέταρτου τοίχου υπάρχει μια συρώμενη πόρτα (ωωωωω) που οδηγεί στο πρώτο δωμάτιο. Αυτό ήταν το δωμάτιο του συγκάτικου, που όταν έφυγε έγινε -εχμμ- το εργαστήριό μου. Κι εκεί δεσπόζουν μερικά από τα έργα μου, κυρίως σε διαστάσεις 50x70, ενώ υπάρχει κι ένα στρώμα στο πάτωμα με κάποιες μαξιλάρες, όπου πέφτω καμια φορά κατάκοπος από τις εργασίες μου (ή και τα μεθύσια... κυρίως).
Ακολουθεί ένας διάδρομος, μπάνιο μικρό, κάπως αισχρό, κουζίνα μικρή, κάπως αισχρή, κι έπειτα το δωμάτιό μου.
Εκεί βρίσκεται η κρεβατάρα μου (καλά, ημίδιπλο με το ζόρι είναι) ο υπολογιστής μου, μία μικρή βιβλιοθήκη κι ένα παράθυρο που βλέπει την κρεβατοκάρα των κοριτσιών απ'απέναντι (που, ΕΥΤΥΧΩΣ, έχουν συνέχεια κλειστά τα πατζούρια). Ο μεγάλος τοίχος είναι πράσινος, όπου βρίσκονται τα πολύ πολύ αγαπημένα μου σκίτσα, κι ο μικρότεος με τα επίσης καλύτερά μου πορτρέτα.
Η φάση είναι ότι πριν απ'αυτό παραλίγο να έκλεινα ένα στοίντιο μικρότερο κι απ'το ένα δωμάτιο.
Ντάξει, τα 80 τα περνάνε, αλλά είναι τρελά μωρά. Το δικό μου είναι ανάκτορο και πολύ πιο ωραίο απ'τα δικά σας!
Είναι τριάρι, γιατί τον πρώτο χρόνο συγκατοικούσα. Μέτα έφυγε το παιδί και το κράτησα μόνος μου.
Το σαλόνι έχει έναν άσπρο καναπέ με κόκκινο κάλυμμα, μια μαύρη πολυθρόνα, ένα κόκκινο φωτιστικό με καπέλο (περικαλώ), ένα τραπεζάκι κι ένα ακόμα τραπεζάκι με ένα παλιό ραδιόφωνο (για μόστρα). Ο ένας τοίχος είναι βαμμένος κόκκινος και τους υπόλοιπους κοσμούν μερικά από τα καλύτερα μου έργα.
Στην θέση του τέταρτου τοίχου υπάρχει μια συρώμενη πόρτα (ωωωωω) που οδηγεί στο πρώτο δωμάτιο. Αυτό ήταν το δωμάτιο του συγκάτικου, που όταν έφυγε έγινε -εχμμ- το εργαστήριό μου.
Κι εκεί δεσπόζουν μερικά από τα έργα μου, κυρίως σε διαστάσεις 50x70, ενώ υπάρχει κι ένα στρώμα στο πάτωμα με κάποιες μαξιλάρες, όπου πέφτω καμια φορά κατάκοπος από τις εργασίες μου (ή και τα μεθύσια... κυρίως).Ακολουθεί ένας διάδρομος, μπάνιο μικρό, κάπως αισχρό, κουζίνα μικρή, κάπως αισχρή, κι έπειτα το δωμάτιό μου.
Εκεί βρίσκεται η κρεβατάρα μου (καλά, ημίδιπλο με το ζόρι είναι) ο υπολογιστής μου, μία μικρή βιβλιοθήκη κι ένα παράθυρο που βλέπει την κρεβατοκάρα των κοριτσιών απ'απέναντι (που, ΕΥΤΥΧΩΣ, έχουν συνέχεια κλειστά τα πατζούρια). Ο μεγάλος τοίχος είναι πράσινος, όπου βρίσκονται τα πολύ πολύ αγαπημένα μου σκίτσα, κι ο μικρότεος με τα επίσης καλύτερά μου πορτρέτα.
Η φάση είναι ότι πριν απ'αυτό παραλίγο να έκλεινα ένα στοίντιο μικρότερο κι απ'το ένα δωμάτιο.
Γενικά όμως θα το 'θελα άσπρο με έντονα πράσινα στοιχεία σε ορισμένα σημεία. 
..
Έχει κρεβάτι με κάγκελα 
