Νταμπλντορ-Βολντεμορτ: Ποια ηταν η πραγματικη σχεση τους;

Ο Ριντλ δεν ήταν ποτέ το"χαιδεμένο" του Ντάμπλντορ άλλα παρ'όλα αυτά ο Ντάμπλντορ τον πήρε από το ορφανοτροφείο και έτσι ο Ριντλ του χρωστούσε χάρη. Άρα ποτέ δεν τον σκώτωσε ο ίδιος

Οχι χαιδεμενο απλως ειχαν μια ιδιαιτερη και περισσοτερο προσωπικη σχεση. Δεν ξερω πως να το πω αλλιως. Δεν ηταν η συνηθισμενη τυπικη σχεση καθηγητη-μαθητη.

ενταξει δεν εχαν μια οποιαδηποτε σχεση αλλα ο ριντλ ποτε δεν ηθελε τον νταμπ κοντα του...ο νταμπ προσπαθησε να τον βοηθησει αλλα δεν τα καταφερε...και επειτα (5ο βιβλιο) μισουσαν ο ενας τον αλλον <<Δε μου αρκει να παρω τη ζωη σου, το παραδεχομαι>> αυτα ηταν τα λογια του νταμπ στον ριντλ (σελ 745 5ο βιβλιο)

Ο νταμπλντορ ένιωθε οίκτο για τον Τομ και προσπαθούσε να τον βοηθήσει με κάθε τρόπο αλλα σε καμία περίπτωση δεν θΑ πήγαινε με το μέρος του. Έτσι και αλλιώς είχε προ πολου ξεχάσει τα σχεδια του για κυριαρχία.

δεν νομιζω ο βολντι ποτε δεν θα μυραζονταν την εξουσια με τον παππου ασε που το ραμολιμεντο ειχε στραφει στην καλοσυνη πριν ενταξει τον βολντι στις ταξες του χογκουαρτσ

Πραγματικά,η γνώμη μου για τον Νταμπι είναι και ήταν αρκετά περίπλοκη.Εννοείται πως όλοι μας τον συμπαθούμε,αλλά τα παιδικά του χρόνια ήταν αρκετά διαφορετικά απο ότι είχαμε φανταστεί καθώς βλέπαμε τις 1-6 ταινίες.Αυτός πιθανόν να είναι και ο λόγος που δεν μιλούσε πολύ για τα παιδικά του χρόνια.Μπορεί να ένιωθε μετανιωμένος για ότι σκεφτόταν τότε.Αλλά μετά τον θάνατο της Ariana (  ) άλλαξαν τα πράγματα μέσα του.
Όσο για τον Βόλτι,εντάξει δεν έχουμε και πολλά να πούμε.

Ίσως παλιά να ήταν κολλητοί και ο Ντάμπλντορ να πρόδωσε τον Βολ. με αποτέλεσμα να γίνουν εχθροί.Ο Βόλντεμορτ μετά έγινε έξαλλος κάτι το οποίο τον έκανε κακό!

'νταξει δεν πιστευω πως ειχαν και τις καλυτερες σχεσεις...πως ειναι ο σνειπ με τον χαρι?
οκ οχι και τοσο κακιες...αρχικα ηταν μια σχεση καθηγητη-μαθητη..μετα....

Emily Lupin έγραψε:'νταξει δεν πιστευω πως ειχαν και τις καλυτερες σχεσεις...πως ειναι ο σνειπ με τον χαρι?
οκ οχι και τοσο κακιες...αρχικα ηταν μια σχεση καθηγητη-μαθητη..μετα....

Καλά όντως  :P . Πιο πιθανό το δικό σου

^αυτο σκεφτομαι παντα..χεχεχχε

πιστευω πως ο νταμπι ηθελε τους κληρους κι συγκεκριμενα την πετρα οπως λεει κι στο βιβλιο αλλα δεν νομιζω πως συμφωνουσε με την αντιληψη του βολντι.... οχι αλλα γιατι δεν οηγε να τον συλαβει φοβοταν μην χαθουν αθωες ψυχες οπως κι με την διαμαχη που χαθηκε η αδερφη του??????μηπως ομως ξερουμε πιανου ξορκι την τελιωσε??

και εγω πιστευω οτι ο βολντεμορτ ένιωθε απηλη στο πρόσωπο του νπαμπλαντορ και ήθελε να τον ξεφορτωθεί

ο ντλαμπαντορ ηποψηαστικε τον βολντι και γαιτο τον παρακολου θουσε

Ο Βόλντεμορτ και ο Ντάμπλντορ είχαν πολλές ομοιότητες. Μεγάλα μαγικά ταλέντα, με άσχημες εμπειρίες στην παιδική ηλικία και όνειρα εξουσίας κατα την εφηβεία.
Κατα την ενηλικίωση όμως του καθενός διάλεξαν διαφορετικό μονοπάτι. Αυτή ήταν η μεγάλη τους διαφορά.
Ο Ντάμπλντορ θεωρώ οτι έβλεπε τον εαυτό του στο πρόσωπο του νεαρού Άντον. Γι αυτό και δεν τον εμπιστευόταν, δεν έπεφτε με τις κολακείες του, αλλά δεν τον κυνηγούσε κι όλας.

Ένιωσε οτι ο ίδιος είναι εν μέρει υπεύθυνος που δεν κατάφερε να πλησιάσει αρκετά τον νεαρό για να τον βοηθήσει να απαλλαγεί από τις ιδέες εξουσίας.

σεβασμός ήταν αμφίδρομος καθώς ο καθένας έβλεπε στο πρόσωπο του άλλου ένα σπουδαίο μαγικό ταλέντο και έναν άξιο αντίπαλο.

Δεν ήταν και τόσο μεγάλο το πεπλο μυστηρίου περί της σχέσης Ντάμπλντορ-Βόλντεμορτ, είναι γνωστό πως ήδη από την πρώτη τους συνάντηση ο Ντάμπλντορ ένιωσε βαθυτατα προβληματισμένος από εκείνο το μοναχικό και επιθετικότατο αγόρι, είχε καταλάβει αμέσως ότι ητανε ένα απλό κλεφτρόνι που επέστρεψε τα κλεψιμαϊκά σε όλους τους υπόλοιπους απλά από φόβο, το ίδιο το γεγονός ότι μπορούσε να μιλάει στα φίδια-όπως ομολόγησε-σκίασε ακόμη περισσότερο την εντύπωση του Ντάμπλντορ για εκείνον...
 Παρόλαυτα προτίμησε να κρατήσει ουδέτερη θέση μαζί του, σαν μία απλή ψυχρή σχέση μεταξύ καθηγητή-μαθητή, οπωσδήποτε όμως κρατήθηκε μακριά από εκείνον, δεν ανέχτηκε να πέσει θύμα των τυχών ψεμάτων του και του γλυψείματος του(βλ. Σλάγχορν, τον διευθυντή της Σχολης), άλλωστε μην ξεχνάμε πως ήταν ο μόνος που αρνήθηκε να πιστέψει ότι ο Χάγκριντ ήταν εκείνος που άνοιξε την Κάμαρα με τα Μυστικά όταν ο Τομ Ριντλ είχε αποκτήσει βραβείο για αυτήν του την ανακάλυψη, πάντοτε ο Ντάμπλντορ ήξερε πως ο Τομ Ριντλ ήταν ένοχος για όλα και πως σίγουρα ήταν ικανός να κάνει τα πάντα για να πετύχει τους στόχους του...

 Κανένας σκοτεινός μέντορας δεν υπήρξε ο Βόλντεμορτ για τον Ντάμπλντορ, πάντοτε ο Ντάμπλντορ έβλεπε σαν κατώτερο του τον Βόλντεμορτ(στο Υπουργείο αναφέρει πως ήταν μεγάλη του ανοησία το γεγονός ότι εμφανίστηκε εκείνη την ημέρα, όταν θα μπορούσαν να πλακώσουν ένα σωρό χρυσούχοι, αναφέρει δεκάδες φορές στον Χάρρι πως ο Βόλντεμορτ είναι ανίκανος να κατανοήσει ένα σωρό πράγματα όπως η αγάπη κλπ), όχι μόνον διαφωνούσε με τα μέσα του αλλά ακόμη και με τους στόχους του(που δεν υπήρχαν καθαροί στόχοι στα σχέδια του Βόλντεμορτ)...Ο Ντάμπλντορ στόχευε απλά στην εξάλειψη των μαγκλ και την υγιή επικράτηση των μάγων, ενώ ο Βόλντεμορτ ήθελε απλά προσωπική εξουσία προτάσοντας ψεύτικες ιδεολογίες περί του ανόθευτου αίματος!

 Τώρα το γιατί ο Ντάμπλντορ δεν συνέλλαβε ποτέ τον Τομ Ριντλ μπορεί να δωθεί μόνο μία εξήγηση! Ίσως μετά το γεγονός με την Κάμαρα ο Ντάμπλντορ να περίμενε απλά στην γωνία μέχρις ότου ο Τομ να κάνει την λάθος κίνηση, σίγουρα έλεγχε πάντοτε τις κινήσεις του, το τι έκανε, ακόμη και χωρίς την χρήση διείσδυσης ήξερε πως ήταν ένοχος μα του έλειπαν οι αποδείξεις...Ο Χάγκριντ είχε την φήμη του ανθρώπου που καταπιάνεται με κάθε τι επικύνδινο μαγικό πλάσμα και πιάστηκε στα πράσα με μία γιγάντια αράχνη, ήταν κάπως στενά τα πράγματα για τον άτυχο γίγαντα...Ίσως βέβαια να τον θαύμαζε αρχικά για τις μαγικές του ικανότητες και για το γεγονός ότι είχε ξεχωρίσει τόσο πολύ στην σχολή μα μετέπειτα τα πάντα είχαν ευθυγραμιστεί...Και μόνο το γεγονός ότι δεν του επέτρεψε να διδάσκει στο Χόγκουαρτς παρά το πόσες σπουδαίες μαγικές ικανότητες είχε μαρτυρά την αποστροφή του προς το πρόσωπο του...

Εγώ πάλι πιστεύω ότι και οι δύο θαύμαζαν κάτι στον άλλα ταυτόχρονα "φοβόταν" ο ένας τον άλλο. Έτσι ενώ παρακολουθούσαν την πορεία τους διατηρούσαν την ίδια στιγμή μια ανάλογη απόσταση, σαν από κοινή μεταξύ τους συμφωνία ή θα έλεγε κανείς κατανόηση.

Ο Ντάμπλντορ θαύμαζε το έμφυτο ταλέντο και τη δύναμη που έβλεπε να αναπτύσσει ο μαθητής, ενώ ταυτόχρονα φοβόταν την έκταση των δυνάμεων που ένιωθε να μεγαλώνει, καθώς και την έπαρση του μαθητή, μιας και ο ίδιος είχε νιώσει την ίδια έπαρση. Ο Χερτ με τη σειρά του θαύμαζε το επίπεδο της δύναμης - εξουσίας που επέβαλε με την παρουσία του ο Ντάμπλντορ αλλά ταυτόχρονα φοβόταν ότι κάποια στιγμή ο τότε καθηγητής θα συνειδητοποιούσε την τόσο σκοτεινή πλευρά του, επίσης κρατούσε τα προσχήματα γιατί τον Ντάμπλντορ τον θαύμαζε και ήθελε να τον ξεπεράσει.

Κρατώντας έτσι απόσταση ο ένας από τον άλλο, ενώ υπήρχαν ευκαιρίες δεν συζήτησαν ποτέ πιο βαθιά και δεν άφησαν να τους επηρεάσει η κρίση/στάση του άλλου.

Εγω=ΧαριΠοτερομανιακη!  

---

Πιστεύω πως στην αρχή Ο Τομ Ριντλ σεβόταν τον Νταμπλντορ και τον θαύμαζε, επειδή πίστευε πως ως ένας από τους μεγαλύτερους μάγους της εποχής του είχε χρησιμοποιήσει ύπουλα και σκοτεινά μέσα για να φτάσει στην επιτυχία.όμως αργότερα συνειδητοποίησε πως ο Ντάμπλντορ δεν ήταν στη σκοτεινή πλευρά αλλά αποτελούσε από τους πιο αγνούς και ταυτόχρονα μετανιωμένους μάγους, παρόλο που στο παρελθόν του δεν είχε υπάρξει πάντα σωστός και διψούσε, σαν τον Βολντεμορτ, για δόξα και δύναμη. Έτσι, ο σκοτεινός μάγος αποφάσισε, με κίνητρο το ραβδί από κουφοξυλιά(όταν έμαθε γι'αυτό), να τον βγάλει από τη μέση σκοντώνοντας τον και αντικαθιστώντας τη θέση του ως ο μεγαλύτερος μάγος της εποχής του, χωρίς αυτό να σημαίνει ο πιο αγνός...



Edit απο Maic Is Might: απαγορευόνται τα διπλά ποστ σύμφωνα με τους κανονισμούς τους φόρουμ  

Καλά από τότε που το διάβασα αυτό έχει αλλάξει όλη η κοσμοθεωρία μου! Και εν τέλει θα συμφωνήσω!!! Το σκέφτομαι τελείως διαφορετικά πλέον!!! Βασικά πάντα πίστευα ότι ο Ντάμπλντορ ήταν πολύ εγωκεντρικός χαρακτήρας!

Βασιλίσκοςςς έγραψε:Ένα πέπλο μυστηρίου περιβάλλει τη σχεση των δυο μεγαλύτερων μάγων του κόσμου(του Ντάμπλντορ και του Βόλντεμορτ). Το μονο που ουσιαστικά γνωρίζουμε για αυτήν είναι πως ήταν οι αρχηγοί των δύο αντίπαλων παρατάξεων(των Θανατοφάγων και του Τάγματος του Φοίνικα).
Ποια ήταν όμως η πραγματική τους σχέση, ιδιαίτερα κατά την περίοδο φοίτησης του Βόλντεμορτ στο Hogwarts;

Μην ξεχνάτε πως σε νεαρή ηλικία ο κατά τα άλλα προστάτης των Μαγκλ,Νταμπλντορ,σχεδίαζε με τον Γκρίντελβαντ την επικράτηση των μάγων έναντι των Μαγκλ.
Μήπως λοιπόν ο Ντάμπλντορ,μετά την σύγκρουση του με τον Γκρίντεβαλντ, έβλεπε  στον Βόλντεμορτ το μέσο για την κατάληψη της εξουσίας και την επιβολή των ιδεών του;
Μήπως υπήρξε μέντορας του Βόλντεμορτ όσο ήταν στο Hogwarts;
Μήπως όμως και ο Βόλντεμορτ προοριζε τον Ντάμπλντορ ως επικεφαλής των Θανατοφάγων του,αναγνωρίζοντας την αξία του;
Σίγουρα όλα αυτά θα κακοφαίνονται στους υποστηρικτές της ακαιρεότητας του Ντάμπλντορ,αλλά σας θυμίζω πως και οι δυο αναγνώριζαν την αξία του άλλου και πως ως λάτρεις των μυστικών του Hogwarts ειχαν μια ιδιαίτερη σχέση. Τέλος,για να προλάβω και τους πιο δύσπιστους, γιατί ο Ντάμπλντορ δεν πήγε ποτέ να συλλάβει τον Βόλντεμορττ,όπως έκανε με τον Γκρίντελβαλντ; Μήπως γιατί συμφωνούσε με τους στόχους του αλλά διαφωνούσε με τις μεθόδους του;

Θα μπορουσε να ισχυει ανετα αυτη η θεωρια. Δυστυχως ομως η κυρια Ροουλινγκ δεν εχει γραψει ουτε ενα prequel, ουτε κατι γυρω απο αυτο... Αφηνει πολλα ερωτιματικα που θα πρεπε να μας κλεισει... Εχουν περασει τοσα χρονια αλλα φως δεν εχουμε δει ακομα! Θεε μου, φωτισε τη! Pray  Να μαθουμε και μεις...

πως αλλαζουμε εικονα προφιλ???????????

^Σου στέλνω μήνυμα.

Αλλα καλό είναι να κάνεις τις ερωτήσεις σου εδώ. Ή να στέλνεις πμ σε κάποιον με κόκκινο χρώμα.
Γενικά να προσέχεις το θέμα του τόπικ για να είσαι εντός θέματος.