Ως Ντράκο Μαλφόι θα σκοτώνατε τον Ντάμπλντορ;

Αν ήσασταν στην θέση του Μαλφόι με το ραβδί υψωμένο προς τον Άλμπους Νταμπλντορ,περιτριγυρισμένος από Θανατοφάγους και την Μπέλατρξ να σας λέει "κάντο,κάντο!" τι θα κάνατε;
Θα σκοτώνατε τον Άλμπους και θα σας δόξαγε ο Βόλντι με τιμές ή θα το ξανασκεφτόσασταν το θέμα και θα λέγατε "πού να τρέχω τώρα;Παιδιά αύριο πάλι γιατί έχω τρακ!";

Εγώ θα διάλεγα το πρώτο.Έτσι όπως τα κατάφερα.

Αν ήμουν τόσο μπλεγμένη ώστε να έφτανα μέχρι εκεί....
Δεν ξέρω, ίσως θα έλεγα σε καναν άλλο να το κάνει, δεν νομίζω να άντεχα να κάνω κάτι τέτοιο......ίσως με ξέμπλεκε κάποιος άλλος Θανατοφάγος, εγώ σίγουρα θα κόλλαγα, απλά δε θα μου έβγαινε....ελπίζω απλά να με ξελάσπωνε ο Σνέιπ...και φυσικά, μετά, τύψεις για μια ζωή....

Εξαρτάται ποια θα ήταν η θέση μου μπροστά στο Βόλντεμορτ.Αν συμπαθούσα πολύ τον Ντάμπλντορ(όπως ο Χάρι)ίσως να μην το έκανα και να θυσιαζώμουνα

εγω θα τον σκοτωνα

Εγώ δε θα το έκανα. θα γυρνούσε συνέχεια στο μυαλό μου το ότι πρέπει να το κάνω αλλά κάπου μέσα μου θα ευχόμουν να έρθει ο Σνέιπ να με ξελασπώσει, όπως τον Μαλφόι.

Cruella de Vil έγραψε:Εγώ δε θα το έκανα. θα γυρνούσε συνέχεια στο μυαλό μου το ότι πρέπει να το κάνω αλλά κάπου μέσα μου θα ευχόμουν να έρθει ο Σνέιπ να με ξελασπώσει, όπως τον Μαλφόι.

Κι εγω το ιδιο θα εκανα...

Άμα είχα κίνητρο θα τον σκότωνα αλλά το πιθανότερο
θα ήταν να μην τον σκοτώσω γιατί
τον συμπαθώ

επειδη το αντιπαθω λιγακι θα τον σκοτωνα..
εκτος αν μου λεγε ο Snape να μην το κανω για να τον σκοτωσει εκεινος

Εάν ήμουν στην θέση του Μαλφόι θα ήμουν θανατοφάγος.
Αφού θα ήμουν θανατοφάγος θα έπρεπε να εκτελέσω τις εντολές του αρχηγού μου.
Αν ο αρχηγός με είχε διατάξει να εκτελέσω τον Ντάμπλντορ θα όφειλα να συμμορφωθώ.

Οπότε ναι,θα σκότωνα τον Ντάμπλντορ.Δηλαδή αν με είχε διατάξει να σκοτώσω έναν αλλο μάγο,άγνωστο και λιγότερο σημαντικό,ο φόνος θα ήταν μικρότερης αξίας; Η κινησή μου θα ήταν λιγότερο απεχθής;

δεν θα σκώτονα τον αλμπους αλλά την μπέλα μετά δεν έχω ιδέα τη θα γινόταν

αυτό σημαινει ότι θα ήμουν θανατοφάγος
κλ αν ήμουν τόσο ηλίθιος φανατισμένος θέλω να πω
θα το έκανα αφού αυτό που επέλεξα θα ήταν να είμαι σκυλάκι του καραφλομαλλιά..αλλά αν δν ήμουν θανατοφάγος δν θα το έκανα γτ κανένας δν έχει δικαίωμα να αποφασίζει για τις ζωές των άλλων

Θα τον σκότωνα. Για να είχα φτάσει σε αυτό το σημείο, να έχω φέρει τους Θανατοφάγους στο Hogwarts, να γινόμουν θανατοφάγος, ναι, θα το έκανα. Ένα ξόρκι είναι Έτσι κι αλλιώς, αν δε το έκανα, ο Βόλντεμορτ θα μου έριχνε εκείνος το ξόρκι

σιγουρα θα τον σκοτωνα τον παλιογερο

Θα το εκανα αναγκαστικα,πρωτον επειδη τον Αλμπους θα τον σκοτωναν ετσι και αλλιως και δευτερον,γιατι μπορει να σκοτωναν και εμενα.

Με τίποτα δεν θα τον σκότωνα . Γιατί μετά ο Ριντλ θα ήξερε πως ήμουν εγώ κάτοχος του Elder Wand και θα με κλαίγανε και μένα

Θα προσπαθούσα να βρω λύση να φύγω. Δεν θα τολμούσα να τον σκοτώσω. Βασικά δεν θα μπορούσα να το κάνω. Όχι γιατί είμαι καλός άνθρωπος και δεν μ'αρέσει να σκοτώνω, απλά γιατί δεν θα ήμουν ικανή για κάτι τέτοιο.

Ως Μαλφόι, ίσως το έκανα. Η δόξα και ο θαυμασμός που θα μου έδειχναν μετά οι υπόλοιποι θανατοφάγοι θα ήταν απεριόριστα. Θέλω όμως κάτι τέτοιο; Πιστεύω πως ο Ντράκο δίστασε γιατί κοίταζε τον Ντάμπλντορ. Οι σκέψεις σίγουρα θα ήταν πολλές. Πώς θα μπορούσε ένα "νιάναρο" να τα βάλει με αυτό το μεγάλο και μορφωμένο άνδρα; Τον είχε στριμώξει και μπορούσε να το κάνει. Ήταν σίγουρος πως κάτι υπέβοσκε στο βλέμμα του. Ότι ακόμη κι αν τα κατάφερνε η νίκη δε θα ήταν ποτέ δική του.
Ως εγώ όχι. Έχω ένα θέμα με την αφαίρεση μιας ζωής εξαιτίας κάποιου υπαίτιου. Φοβάμαι το θάνατο πιο πολύ απ' ότι άλλο στο κόσμο και δε θα σκότωνα ποτέ κάποιον, χωρίς να ξέρω που θα τον στείλω! Ας με έβαζε μετά κάτω ο Βόλντεμορντ κι ας μου έκανε ό, τι ήθελε, όμως θα είχα τη συνείδησή μου καθαρή πως δεν στέρησε από κάποιον το υπόλοιπο της ζωής του.
Κι όλα τα παραπάνω με το σκεπτικό πως δεν ήξερα πως ο Ντάμπλντορ θα ψόφαγε έτσι κι αλλιώς.

Εγω θα ευχομουν να υπηρχε κανενας Σνειπ εκει γυρο αλλιως
...τι να κανεις...

Xε!Χε!

^Πρόσεξε σε παρακαλώ το θέμα του τόπικ.
Καλή συνέχεια.

Εγώ εκείνη τη στιγμή στη θέση του Μαλφόι θα δίσταζα να το κάνω και θα παρίστανα ότι παθαίνω κάτι έτσι ώστε θα σωριαζόμουν κάτω και δεν θα έκανα τίποτα.

εγω δεν θα το εκανα..την στιγμη που ο νταμπλντορ ειπε στον μαλφοι να παει με το μερος τους εγω θα πηγαινα..

Τώρα το που ξαναβλέπω το κείμενό μου, πιστεύω πως κάτι του λείπει. Σίγουρα, ο Μαλφόι δε περίμενε να πεθάνει έτσι εύκολα ο Ντάμπλντορ κι ήξερα πως να τον σκοτώσει έτσι άμεσα ήταν κάτι που ο μυστηριώδης διευθυντής θα είχε προβλέψει. Περίμενε, λοιπόν, κάποια κίνηση από τον ίδιο. Να προστατεύσει τον ίδιο, αλλά και τον εαυτό του από τη δύναμη του Βόλντεμορντ, ώστε να καταφέρουν μαζί να τον κατατροπόσουν. Και αυτές τις σκέψεις χάλασε ο Σνέιπ, με το που ήρθε και τον δολοφόνησε ξαφνικά.
Αυτό θα σκεφτόμουν κι εγώ. Πως ο Ντάμπλντορ δε μπορεί να πεθάνει έτσι απλά. Από μένα! Θα περίμενα να είχε έναν άσσο στο μανίκι του και να καταφέρει να ξεφύγει.

Θα κόμπλαρα και δεν θα ήξερα τι να κάνω. Θα μου ήταν πολύ δύσκολο να αφαιρέσω μια ζωή οποιουδήποτε κι αν ήταν.

Aν δεν χώνευα τον Ντάμπλι -όπως ο Μαλφόι- και είχα πάρει την απόφαση (υπό την πίεση πατρός και θείας) να ακολουθήσω τον Βόλντι και να είμαι πιστή σε εκείνον, μπορεί και να το έκανα. Αν και θα πίστευα πως ο Άλμπους θα το είχε προβλέψει, αφού ήταν τόσο σίγουρος και θα περιμένα να κάνει κάτι για να σώσει τον εαυτό του. Αλλά αφού θα είχα κάνει και τον όρκο με τον Σνέιπ θα'μουν λίγο πιο ήσυχη. :Ρ

Αν τώρα ήμουν πιστή στον Ντάμπλι όσο ο Χάρι και το'χαν φέρει έτσι οι καταστάσεις που να αναγκαζόμουν να τον σκοτώσω, δε θα το έκανα.