Βιβλίο που πέρασε και δεν ακούμπησε...

^
Σοβαρά δεν σου άρεσε? Γιατί?
Και δεν είναι ότι ο King γράφει άσχημα, ίσα ίσα, εμένα μου αρέσει πολύ το στυλ του. Στα θρίλερ βέβαια γιατί τον Μαύρο Πύργο δεν τον έχω διαβάσει ακόμα

Δεν ξέρω, απλά με το που το άνοιξα και διαβασα μερικές σειρές το βαρέθηκα-σιχάθηκα.
Ποια βιβλία του έχεις να μου προτείνεις;

Duma Key, Green Mile, The Shining, It, Lisey's Story, The Stand... αυτά για αρχή

Καλύτερα ξεκίνα με Christine. Θα έλεγα και την Carrie αλλά μπορεί να μην σου αρέσει ο δημοσιογραφικός τρόπος παρουσίασης των γεγονότων, είναι ένα συνεχές μπρος πίσω ανάμεσα σε άρθρα, μαρτυρίες, συνεντεύξεις και αφήγηση.

Τώρα που το θυμήθηκα, μηδενική εντύπωση μου είχε κάνει και το "Τα Παιδιά του Μεσονυχτίου" του Σαλμάν Ρουσντί. Μου το έχουν φέρει από πέρσι τα Χριστούγεννα κι ένα χρόνο τώρα προσπαθώ να το τελειώσω, διαβάζω πέντε σελίδες και το παρατάω, ούτε στη μέση δεν το 'χω πάει.
Όχι τίποτα άλλο, αλλά θέλω να διαβάσω τους Σατανικούς Στίχους του ιδίου και φοβάμαι ότι θα το βαρεθώ

Οι πύλες της φωτιάς

δεν υπάρχει πιο βαρετό βιβλίο κατά τη γνώμη μου...χειρότερο και από την έκλειψη
είναι τόσο βαρετό, δεν μπορώ να το τελειώσω εδώ και 3 χρόνια

γενικα τα βιβλια του Λυκοφως. με πιεσε η κολιτη μου πριν απο 2 χρονια να τα διαβασω (επειδη ελεγε οτι ειναι θεικα), και δεν μπορω να καταλαβω πως αντεξα και τα εφτασα στο τελος, αφου τη μιση ωρα απλως διαβαζα λεξεις, δε φανταζουμουν την ιστορια.

Μου είχαν προτείνει την Νινέτ. Άθλιο βιβλίο. Επίσης, δεν κατάφερα να διαβάσω τους Άρχοντες των Δαχτυλιδιών. Αν κ άκουγα πολλά καλά λόγια με κρατούσε πολύ αδιάφορο.

Ο άρχοντας των δαχτυλιδιών.
Είχα ακούσει τόσα πολλά και αποφάσισα να το διαβάσω αλλά αποδειχθήκε φιάσκο. Ούτε το μισό δεν μπόρεσα να διαβάσω

Ακους εκει λογια για τον Αρχοντα.

Uglies
Είχα ακούσει τόσα καλά λόγια και όταν γυρνούσα από το βιβλιοπωλείο ήμουν σε φάση "λαλαλαλαλαλλαλαλα ". Όμως, πραγματικά, δεν άντεξα να το τελειώσω. Όλα κινούνταν τόοοοοοοοοοοοσο αργά, δεν ξέρω.

Blue monday
Άλλο ένα βιβλίο που μόλις το είδα με καθήλωσε και το αγόρασα, αλλά δεν διάβασα πάνω από 2 κεφ. Ίσως είναι που δεν λατρεύω ιδιαίτερα αυτό το στυλ λογοτεχνίας, ίσως δεν διάβασα πολύ για να κρίνω. Πέρασε και δεν ακούμπησε.

Σκέφτομαι να ξαναδώσω και στα δύο μια ευκαιρία το καλοκαίρι, αλλά για την ώρα παραμένουν σκονισμένα στα ράφια μου.

η πόλη των οστών
το ειχα ξεκινησει 2 φορες το βιβλιο και παντα το σταματουσα επειδη το βαριομουν. Η πλοκή ήταν αδιαφορη στην αρχή...
τελικα καταφερα να το τελειωσω με την τριτη(τελικά οι πρωτες 100 σελιδες ηταν οι πιο βαρετες μετα γινοταν καλύτερο) και διαβασα κ ολη τη σειρα (τουλαχιστον τα επομενα βιβλια ηταν καλύτερα απο το πρώτο!)

ενώ είχα ακούσει πάρα πολύ καλά σχόλια,τα "ματωμένα χώματα" της Διδώς Σωτηρίου δε με άγγιξαν καθόλου΄αν και γενικά το προσφυγικό είναι ένα θέμα που δεν με αφήνει αδιάφορη.Δε μου έρχεται τώρα κάποιο άλλο βιβλίο που να διάβασα ολόκληρο μην με άγγιξε καθόλου.Συνήθως τα βιβλία που δεν με αγγίζουν τα αφήνω μισοδιαβασμένα.

Όμορφα πλάσματα. Hm,no. Χιλιοειπωμένο

Σοβαρά τώρα;

ΝΑΙ.

Παραμύθι χωρίς όνομα. Είχα προσπαθήσει να το διαβάσω στη πρώτη γυμνασίου και τελικά δεεεεν...

το Λυκοφως...ιστοριες για βρικολακες υποτιθεται...εμενα μου μοιαζει με το χαρουμενο σπιτι στο λιβαδι...απορω πως μπορουν να το συγκρινουν με το χαρι ποτερ...οκ δλδ ο Εντουαρντ λεει ποσο τελεια ειναι η Μπελλα και η Μπελλα ποσο τελειος ειναι ο Εντουαρντ.και?που ειναι η τρομερη πλοκη?το κανανε και best seller τρομαρα της Μεγιερ..

Ναι, ήταν το "Θα σε σώσω ό,τι κι αν γίνει", το οποίο μετά τις 50 σελίδες το παράτησα...

το χομπιτ. ενω συνηθως θυμαμαι λεπτομερως τα βιβλια που διαβαζω μολις τελειωσα το βιβλιο οτι σκεψη υπηρχε γι'αυτο διαγραφηκε δεν λεω οτι δεν ηταν καλο βιβλιο απλα δεν ηταν του γοστου μου