από Jace Wayland Δευ Μαρ 07, 2011 12:31 pmΤα πάντα για τη disco μουσική ξεκίνησαν το 1969 στο club “ Stonewall ” της Νέας Υόρκης, το μοναδικό gay club εκείνης της εποχής που κατάφερνε να διατηρεί τη φυσιογνωμία του αυτή λόγω καλών σχέσεων του ιδιοκτήτη και των τοπικών αστυνομικών αρχών.
Το playlist του εν λόγω club ήταν pure funk and soul και αν σήμερα θεωρούμε το club αυτό ως την απαρχή της disco είναι γιατί εκεί συναντήσαμε για πρώτη φορά όλα τα lifestyle στοιχεία που θα χαρακτήριζαν αργότερα τη μουσική αυτή.Ένα χρόνο μετά, ο David Mancuso έστηνε τα πρώτα του “ Loft ” parties με κοινό για ακόμη μία φορά ως επί το πλείστον άτομα της gay κοινότητας και με playlist που ξεκίναγε από τον James Brown και έφτανε μέχρι τους Rufus .Ταυτόχρονα στη Philadelphia ξεκίναγε μία νέα μουσική σκηνή, ο περίφημης Philly ήχος, που μουσικά τουλάχιστον θα έδινε στη disco μουσική τις πρώτες ρυθμικές βάσεις και που η επιρροή της κράτησε για δέκα περίπου χρόνια (1972 – 1982). Καλλιτέχνες από τη σκηνή αυτή, όπως οι MFSB , Archie Bell and The Drells και οι O ' Jays συμμετείχαν ενεργά στη δημιουργία των πρώτων disco anthems .
Σιγά σιγά τα disco parties άρχισαν να γίνονται ολοένα και περισσότερα στη Νέα Υόρκη ενώ η μουσική που κυριαρχούσε σε αυτά ήταν τόσο κομματιών όλων των καλλιτεχνών που αναφέρθηκαν αλλά και των James Brown , Barry White και Earth Wind And Fire …
Όσο η disco μουσική δυνάμωνε στους gay κύκλους τόσο όλο και περισσότερες γυναίκες ερμηνεύτριες έβρισκαν πρόσφορο έδαφος στη μουσική αυτή. Η Gloria Gaynor , η Chaka Khan , η Diana Ross και η Donna Summer γνώριζαν απίστευτη επιτυχία στους fan της disco , γεγονός που βρίσκει πρόσφορο έδαφος και σήμερα όπου σε κάθε gay party οι περισσότερες drag queens ντύνονται σαν αυτές.Εντωμεταξύ, το studio 54 του Andy Warhol είχε πλέον αποδεχθεί για τα καλά τη disco κουλτούρα και έτσι κάθε βράδυ εκεί στήνονταν τα πιο μοδάτα disco parties της πόλης πολλά εκ των οποίων είχαν ως οικοδέσποινα την Grace Jones . Εδώ αξίζει να αναφέρουμε και ένα περιστατικό που αφορά ένα από τα κορυφαία disco groups και το πως αυτό έγραψε το μεγαλύτερο του hit . Ο λόγος για τους Chic εκ των οποίων ο Nile Rodgers και ο Bernard Edwards έφαγαν πόρτα ένα βράδυ από το Studio 54. Εκνευρισμένοι έφυγαν από το club και πήγαν στο διαμέρισμα του Nile Rodgers όπου άρχισαν να τζαμάρουν πάνω σ' έναν αυτοσχέδιο disco ρυθμό με μοναδικό σκοπό μέσω των στίχων να βρίζουν όλο το βράδυ το Studio 54. Στην πορεία κατάλαβαν ότι ο ρυθμός αυτός ήταν κάτι παραπάνω από εντυπωσιακός και αποφάσισαν να τον ηχογραφήσουν σ' ένα κασετόφωνο για να τον επεξεργαστούν ακόμα καλύτερα την επομένη στο studio …ε, λοιπόν, ο ρυθμός αυτός δεν ήταν τίποτα άλλο από τον ρυθμό που τελικά γέννησε το super hit τους “ Le Freak ”…
To Studio 54 έκλεισε τελικά τον Δεκέμβριο του 1978 λόγω ναρκωτικών και έτσι μία ολόκληρη σκηνή, αυτή της disco μουσικής, έχασε το σημείο αναφοράς της. Επιπροσθέτως το σκάνδαλο αυτό με τα ναρκωτικά σε συνδυασμό με το φόβο του μέσου Αμερικανού απέναντι στην ταχέως αναπτυσσόμενη gay κουλτούρα της disco , έμοιαζε να δίνει την χαριστική βολή σε ένα ολόκληρο κίνημα. Το τέλος όμως της disco ήρθε με την...τρομακτική επιτυχία του film “ Saturday Night Fever ”, ενός film δηλαδή που μετέφερε χωρίς ποτέ να ονομάζει τα τεκταινόμενα στο Studio 54 στη μεγάλη οθόνη. Το soundtrack του εν λόγω film , με τη μουσική των Bee Gees δηλαδή, γνώρισε τρομακτική επιτυχία – τόσο μεγάλη που η disco έγινε πια μέρος της pop κουλτούρας χάνοντας εν τέλει τα underground και kinky εκείνα συστατικά που της έδιναν πνοή μέχρι τότε. Από το soundtrack αυτό και μετά έπαψε να υπάρχει η disco μουσική όπως την ξέραμε μέχρι τότε και στη θέση της ξεπρόβαλλαν κάποια pop κομμάτια που χρησιμοποιούσαν ως πρόφαση ελλιπή στοιχεία disco . Τελευταία φορά που ακούστηκε original disco κομμάτι ήταν το 1981 με το καταπληκτικό “ Ai No Corrida ” του Quincy Jones μέσα από το album “ The Dude ”…
Έπρεπε να έρθουν τα 80 s για να αναβιώσει, έστω και ως feeling περισσότερο, η disco μουσική κυρίως μέσω των Pet Shop Boys , άλλης μία gay μπάντας δηλαδή. Οι Pet Shop Boys μάλιστα κυκλοφόρησαν και δύο album με remixes που τα ονόμασαν “ Disco ” και “ Disco 2” ενώ πολλά από τα κομμάτια τους είχαν έμμεσες ή άμεσες αναφορές τόσο στους Village People όσο και στους Boney M . Αλλά και ο Freddie Mercury των Queen στη solo τουλάχιστον καριέρα του πόνταρε εξ΄ ολοκλήρου τόσο ως ήχο όσο όμως και ως lifestyle στη disco . Και να ήταν μόνο αυτοί; Μέχρι και οι rock U 2 έβγαλαν disco single , με τον χαρακτηριστικό τίτλο “ Discotheque ” και με τα μέλη τους να ντύνονται όπως ακριβώς και οι Village People . Επιπροσθέτως στα 90 s υπήρξαν και αρκετά films disco κουλτούρας, με καλύτερο by far το “ Boogie Nights ” που συνοδεύονταν και από ανάλογο soundtrack , αλλά που τελικά όλα αυτά μάλλον ως μεμονωμένες προσπάθειες μπορούν να ιδωθούν και όχι ως κάποια συνολική κίνηση για να επανέλθει η disco στο προσκήνιο. Αν υπάρχει ένας καλλιτέχνης τέλος που σε βάθος χρόνου δείχνει να εμπιστεύεται τη disco μουσική και να προσπαθεί να την επιβάλλει ξανά αυτός δεν είναι άλλος από τον Jay Kay και τους Jamiroquai που τα τέσσερα τουλάχιστον τελευταία του / τους albums είναι πολύ απλά “φουτουριστικά disco ” albums …
Αυτα για την Ντισκο μουσικη. Σας αρεσει; Αν ναι αγαπημενα τραγουδια; Αν οχι γιατι;
Το playlist του εν λόγω club ήταν pure funk and soul και αν σήμερα θεωρούμε το club αυτό ως την απαρχή της disco είναι γιατί εκεί συναντήσαμε για πρώτη φορά όλα τα lifestyle στοιχεία που θα χαρακτήριζαν αργότερα τη μουσική αυτή.Ένα χρόνο μετά, ο David Mancuso έστηνε τα πρώτα του “ Loft ” parties με κοινό για ακόμη μία φορά ως επί το πλείστον άτομα της gay κοινότητας και με playlist που ξεκίναγε από τον James Brown και έφτανε μέχρι τους Rufus .Ταυτόχρονα στη Philadelphia ξεκίναγε μία νέα μουσική σκηνή, ο περίφημης Philly ήχος, που μουσικά τουλάχιστον θα έδινε στη disco μουσική τις πρώτες ρυθμικές βάσεις και που η επιρροή της κράτησε για δέκα περίπου χρόνια (1972 – 1982). Καλλιτέχνες από τη σκηνή αυτή, όπως οι MFSB , Archie Bell and The Drells και οι O ' Jays συμμετείχαν ενεργά στη δημιουργία των πρώτων disco anthems .
Σιγά σιγά τα disco parties άρχισαν να γίνονται ολοένα και περισσότερα στη Νέα Υόρκη ενώ η μουσική που κυριαρχούσε σε αυτά ήταν τόσο κομματιών όλων των καλλιτεχνών που αναφέρθηκαν αλλά και των James Brown , Barry White και Earth Wind And Fire …
Όσο η disco μουσική δυνάμωνε στους gay κύκλους τόσο όλο και περισσότερες γυναίκες ερμηνεύτριες έβρισκαν πρόσφορο έδαφος στη μουσική αυτή. Η Gloria Gaynor , η Chaka Khan , η Diana Ross και η Donna Summer γνώριζαν απίστευτη επιτυχία στους fan της disco , γεγονός που βρίσκει πρόσφορο έδαφος και σήμερα όπου σε κάθε gay party οι περισσότερες drag queens ντύνονται σαν αυτές.Εντωμεταξύ, το studio 54 του Andy Warhol είχε πλέον αποδεχθεί για τα καλά τη disco κουλτούρα και έτσι κάθε βράδυ εκεί στήνονταν τα πιο μοδάτα disco parties της πόλης πολλά εκ των οποίων είχαν ως οικοδέσποινα την Grace Jones . Εδώ αξίζει να αναφέρουμε και ένα περιστατικό που αφορά ένα από τα κορυφαία disco groups και το πως αυτό έγραψε το μεγαλύτερο του hit . Ο λόγος για τους Chic εκ των οποίων ο Nile Rodgers και ο Bernard Edwards έφαγαν πόρτα ένα βράδυ από το Studio 54. Εκνευρισμένοι έφυγαν από το club και πήγαν στο διαμέρισμα του Nile Rodgers όπου άρχισαν να τζαμάρουν πάνω σ' έναν αυτοσχέδιο disco ρυθμό με μοναδικό σκοπό μέσω των στίχων να βρίζουν όλο το βράδυ το Studio 54. Στην πορεία κατάλαβαν ότι ο ρυθμός αυτός ήταν κάτι παραπάνω από εντυπωσιακός και αποφάσισαν να τον ηχογραφήσουν σ' ένα κασετόφωνο για να τον επεξεργαστούν ακόμα καλύτερα την επομένη στο studio …ε, λοιπόν, ο ρυθμός αυτός δεν ήταν τίποτα άλλο από τον ρυθμό που τελικά γέννησε το super hit τους “ Le Freak ”…
To Studio 54 έκλεισε τελικά τον Δεκέμβριο του 1978 λόγω ναρκωτικών και έτσι μία ολόκληρη σκηνή, αυτή της disco μουσικής, έχασε το σημείο αναφοράς της. Επιπροσθέτως το σκάνδαλο αυτό με τα ναρκωτικά σε συνδυασμό με το φόβο του μέσου Αμερικανού απέναντι στην ταχέως αναπτυσσόμενη gay κουλτούρα της disco , έμοιαζε να δίνει την χαριστική βολή σε ένα ολόκληρο κίνημα. Το τέλος όμως της disco ήρθε με την...τρομακτική επιτυχία του film “ Saturday Night Fever ”, ενός film δηλαδή που μετέφερε χωρίς ποτέ να ονομάζει τα τεκταινόμενα στο Studio 54 στη μεγάλη οθόνη. Το soundtrack του εν λόγω film , με τη μουσική των Bee Gees δηλαδή, γνώρισε τρομακτική επιτυχία – τόσο μεγάλη που η disco έγινε πια μέρος της pop κουλτούρας χάνοντας εν τέλει τα underground και kinky εκείνα συστατικά που της έδιναν πνοή μέχρι τότε. Από το soundtrack αυτό και μετά έπαψε να υπάρχει η disco μουσική όπως την ξέραμε μέχρι τότε και στη θέση της ξεπρόβαλλαν κάποια pop κομμάτια που χρησιμοποιούσαν ως πρόφαση ελλιπή στοιχεία disco . Τελευταία φορά που ακούστηκε original disco κομμάτι ήταν το 1981 με το καταπληκτικό “ Ai No Corrida ” του Quincy Jones μέσα από το album “ The Dude ”…
Έπρεπε να έρθουν τα 80 s για να αναβιώσει, έστω και ως feeling περισσότερο, η disco μουσική κυρίως μέσω των Pet Shop Boys , άλλης μία gay μπάντας δηλαδή. Οι Pet Shop Boys μάλιστα κυκλοφόρησαν και δύο album με remixes που τα ονόμασαν “ Disco ” και “ Disco 2” ενώ πολλά από τα κομμάτια τους είχαν έμμεσες ή άμεσες αναφορές τόσο στους Village People όσο και στους Boney M . Αλλά και ο Freddie Mercury των Queen στη solo τουλάχιστον καριέρα του πόνταρε εξ΄ ολοκλήρου τόσο ως ήχο όσο όμως και ως lifestyle στη disco . Και να ήταν μόνο αυτοί; Μέχρι και οι rock U 2 έβγαλαν disco single , με τον χαρακτηριστικό τίτλο “ Discotheque ” και με τα μέλη τους να ντύνονται όπως ακριβώς και οι Village People . Επιπροσθέτως στα 90 s υπήρξαν και αρκετά films disco κουλτούρας, με καλύτερο by far το “ Boogie Nights ” που συνοδεύονταν και από ανάλογο soundtrack , αλλά που τελικά όλα αυτά μάλλον ως μεμονωμένες προσπάθειες μπορούν να ιδωθούν και όχι ως κάποια συνολική κίνηση για να επανέλθει η disco στο προσκήνιο. Αν υπάρχει ένας καλλιτέχνης τέλος που σε βάθος χρόνου δείχνει να εμπιστεύεται τη disco μουσική και να προσπαθεί να την επιβάλλει ξανά αυτός δεν είναι άλλος από τον Jay Kay και τους Jamiroquai που τα τέσσερα τουλάχιστον τελευταία του / τους albums είναι πολύ απλά “φουτουριστικά disco ” albums …
Αυτα για την Ντισκο μουσικη. Σας αρεσει; Αν ναι αγαπημενα τραγουδια; Αν οχι γιατι;
:
