Μύθοι των Οτόρι

Έχετε διαβάσει την τετραλογία της Λίαν Χάρν ή κατά κόσμον Gillian Rubinstein;
Πώς σας φάνηκαν;

Βασικά είναι πενταλογία
Έχω διαβάσει την βασική τριλογία και θέλω να πάρω και τα καινούρια τώρα που βγήκαν. Απ' το λύκειο τα περίμενα

Είναι απίστευτα βιβλία. Στην ουσία ήταν η πρώτη μου συνειδητή επαφή με τον ιαπωνικό πολιτισμό. Ο τρόπος που είναι γραμμένα, τα γεγονότα, όλα δίνουν μια αίσθηση αληθοφάνειας. Ίσως φταίει το ότι είναι βασισμένα στην ιαπωνική ιστορία -η Φυλή, ας πούμε, είναι μια μυθιστοριματική απεικόνιση των Iga Ninja.

Οι χαρακτήρες είναι υπέροχοι. Έχουν κίνητρα και προσωπικότητα, και εξελίσσονται μέσα από όσα τους συμβαίνουν. Ούτε είναι μόνο καλοί ή μόνο κακοί. Αγαπημένοι by far ο Αράι και η Καεντέ.

Σπόιλερ:

Αυτά προς το παρόν, θα επανέλθω

Λατρευτά βιβλία, επίσης η πρώτη μου επαφή με ασιατικό και δη με ιαπωνικό πολιτισμό !
Και πάνω που ετοιμαζόμουν να επιμείνω ότι είναι 4 κάνω μια σύντομη αναζήτηση στο google και βλέπω ότι είναι 5 ! Το δίχτυ του ουρανού -όπως ονομαζεται το πέμπτο βιβλίο- κυκλοφόρησε μόλις τον Οκτώβριο και δεν το είχε πάρει το αυτί μου. Θα φάει βρίσιμο ο βλάκας ο βιβλιοπώλης που δεν μου το είπε !
Εντάξει η Καεντέ είναι η προσωποποίηση της δυναμικής γυναίκας και είναι αναμενομένη η επιλογή σου, αλλά ο Αράι ;

Σπόιλερ:

Αγαπημένη σκηνή τι να πω δεν μουʼ ρχεται καμία τώρα. Αγαπημένοι χαρακτήρες όμως από που να αρχίσω και πού να τελειώσω. Τακέο μακράν, Κέντζι, Σιγκέρου, Ματσούντα, Γιούκι, Καεντέ κ.α. Ξέρω φαίνονται πολλοί αλλά είχα δεθεί πολύ μαζί τους, δεν θυμάμαι σε άλλο βιβλίο να έχω αγαπήσει τόσο πολύ τόσους χαρακτήρες...
Και τέλος αγαπημένο «εδάφιο» : «Ήταν το δώρο του Σιγκέρου σε μένα, μαζί με το όνομά μου και την ίδια μου τη ζωή. Κράτησα το σπαθί με τα δυό μου χέρια κι επανέλαβα τις αρχαίες κινήσεις που μου είχε διδάξει στο Χάγκι. Ο Τζάτο μου τραγούδησε για αίμα και για πόλεμο.»

Ναι η αλήθεια είναι πως κι εγώ σπάστηκα από αυτή την αλλαγή του Αράι στο 3ο βιβλίο... εννοείται πως τον προτιμούσα στα 2 πρώτα
Τη Γιούκι δεν την πήγαινα ιδιαίτερα. Τη θεωρούσα λίγο τσουλίτσα, άσχετο που απλά έκανε αυτό που της επέβαλλε η οικογένεια

Α, να φανταστεις πως ηθελα να μικησω για αυτα τα βιβλλια
Καλα ειναι; Εχω τ πρωτο αλλα δεν το χω αρχισει...

Είναι πολύ καλά, τα συνιστώ ανεπιφύλακτα σε όποιον αρέσουν αυτού του τύπου βιβλία και φυσικά είναι ένας πρώτος τρόπος να μυηθείς στα ρηχά του ιαπωνικού πολιτισμού.
Όμως οφείλω να ομολογήσω ότι το τέταρτο, για το πέμπτο δεν ξέρω, βιβλίο μεταφράστηκε από διαφορετικό μεταφραστή και δη άντρα και είναι αρκετά διαφορετικό στην έκφραση του λόγου από τα άλλα. Ειδικά το λεξιλόγιο που χρησιμοποιείται είναι πολύ διαφορετικό, πράγμα που γίνεται εμφανές αν κλείσεις το τρίτο και κατευθείαν ανοίξεις το τέταρτο. Ακόμα και το αρχικός ύφος που προσέδωσε η Λίαν Χαρν στο βιβλίο της είναι πολύ διαφορετικό από ότι στα υπόλοιπα. Ειδικά στην αρχή όταν ξεκίνησα το 4 μου έκανε πολύ κακή εντύπωση με αυτή την απότομη αλλαγή, αλλά μετά όσο περνούσαν οι σελίδες και όταν έπειτα το ξαναδιάβασα έφυγε το μεγαλύτερο κομμάτι αυτής της δυσφορίας .

Μαλιστα... Θα τα διαβασω καποια στιγμη, απλως τωρα ειμαι σε αλλη φαση. Θενξ παντως.

ειναι απιστευτο βιβλιο

ο τροπος γραφης ειναι τοσο ψυχρος και κομψος που οι εικονες εμφανιζονται μπροστα στα ματια σου χωρις σχεδον καμια προσπαθια

η φυση συνδιαζεται με την τιμη και την ιδεολογια της ιαπωνιας του 1600-1700

το μονο που με ψιλοενοχλησε ηταν η αναφορα στους κρυπτοχριστιανους ( αφανεις )

PS: το βιβλιο το λαμπρο φεγγαρι ηταν το αγαπημενο μου αν και στο τελευταιο με χαλασε λιγο η ολη κατασταση

ηταν λες και η συγγραφεας εκανε απιστευτο fanservice

ακιο ( αν και υπαρχειεξηγηση για την συμπεριφορα του )

Έχω διαβάσει την αρχική τριλογία, τώρα θέλω να πάρω και τα επόμενα. Λατρεύω τον τρόπο γραφής της. Αποδίδει τόσο καλά τα συναισθήματα των ηρώων, οι οποίοι ήρωες είναι όλοι τόσο ξεχωριστοί και τους ψυχογραφεί τον καθένα από αυτούς με έναν μοναδικό και βαθύ τρόπο. Υπέροχα βιβλία.

Ας ποστάρω και εγώ μετά από πολύυυυυυυ καιρό !! Τα 4 βιβλία αυτά είναι φανταστικά !

Τελείωσα την Βραχνή Φωνή του Ερωδιού πριν κάτι μέρες. Η βασική μου σκέψη όσο το διάβαζα ήταν "θέλω να το κάνουν ταινία ή έστω άνιμε" Πολύ πιο αληθοφανές από την τριλογία, αφού χώνει μέσα και την έλευση των Πορτογάλων εμπόρων -και του Χριστιανισμού- στην Ιαπωνία και άλλα ιστορικά γεγονότα.
Αύριο-μεθαύριο ξεκινάω και το Δίχτυ του Ουρανού. Γουστάρω απίστευτα να δω Τακέσι, ρομάντζο Σιγκέρου-Ναόμι και περισσότερα για τους Αφανείς

Εχω το πρωτο αλλα δεν το εχω διαβασει!