Σχολείο , σχολείο και πάλι σχολείο...

Εγώ στο σχολείο τα πέρασα τέλεια
Όλα τα χρόνια τα θυμάμαι με νοσταλγία
Δεν λέω πως το λατρεύω γιατι αυτό συμπεριλαμβάνει και όοολα τα μαθήματα όμως τα μαθητικά τα χρόνια δεν τα αλλάζω με τίποτα

Σίγουρα εάν με βλέπατε κάθε μέρα, θα με ακούγατε ανελειπώς να γκρινιάζω για το πόσο βαριέμαι, βαριέμαι, βαριέμαι το σχολείο. Όταν όμως κάθομαι σπίτι βαριέμαι πολύ περισσότερο. Γενικώς, στο σχολείο δεν είναι κι άσχημα, δηλαδή το ίδιο το σχολείο συμπαθητικό κτηριάκι είναι... Αυτό που βαριέμαι μάλλον είναι το διάβασμα και η σκέψη πως πρέπει να διαβάσω και να πάω σχολείο . xD.
Αλλά τα μαθητικά χρόνια δεν τα αλλάζω με τίποτα. (Και αυτό το λέω ΠΡΙΝ τα φοιτητικά, ε! )

Να πω την αλήθεια, δεν νομίζω να γύρναγα ποτέ στο σχολείο αν μου έδιναν την ευκαιρία
Δεν είχα πρόβλημα με το διάβασμα, ίσα ίσα, αλλά είχα πρόβλημα με τους συμμαθητές μου. Ουσιαστικά μόνο στο Λύκειο πέρασα καλά, γιατί είχα τη δικιά μου παρέα και έγραφα όσους δεν συμπαθούσα οπότε κι εκείνοι έγραφαν εμένα και δεν είχαμε "εχθροπραξίες" όπως σε δημοτικό και γυμνάσιο που μου είχαν γ****** την ψυχολογία τελείως.
Οπότε θα ψηφίσω έτσι κι έτσι

Ενώ μέχρι και την τελευταία στιγμή που έζησα στο Γυμνάσιο το σχολείο αποτελούσε την πολύ ευχάριστη καθημερινότητά μου, από τον προηγούμενο χρόνο που ξεκίνησα το Λύκειο, άρχισα να νιώθω την τάση προς την μαζοποίηση να παρασέρνει και μένα. Δεν ξέρω, τα συναισθήματα μου απέναντι στο σχολείο, άλλαξαν, προς το χειρότερο θα έλεγα. Αν και στην αρχή περίμενα με ανυπομονησία τις περισσότερες ελευθερίες και την ειδικότερη ασχολία με μαθήματα που θα με ενδιέφεραν πιο πολύ, άρχισα να απογοητεύομαι. Καθηγητές που είτε δεν κάνουν καλά το μάθημά τους, είτε δεν ξέρουν το όνομά σου, είτε -το χειρότερο- δεν τους ενδιαφέρει τίποτ' άλλο πέρα απ' το να παραδόσουν και να προλάβουν να βγάλουν την ύλη, χωρίς να γνωρίζουν καν το όνομά σου κ γιατί είσαι στεναχωρημένος σήμερα. Ένα σύστημα που μαζοποιεί ή καλύτερα παράγει ζωντανούς-νεκρούς ή απλούστερα, υπολογιστικά ρομπότ. Τα πάντα που έχουν απώτερο σκοπό τις Πανελλήνιες. Η πίεση, ο όγκος πληροφοριών, ο χαμός που επικρατεί (στο δικό μου σχολείο τουλάχιστον) στην γραμματεία και στην διοίκηση... Η έλλειψη θέλησης και διάθεσης από τον διευθυντή και τον Σύλλογο.
Πραγματικά, όλο αυτό με απογοητεύει και με αποδυναμώνει. Δεν θέλω να γίνω ρομπότ-άλλος ένας κούφιος ενήλικας που ξέρει τόσα πολλά, μα δεν μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του, ένας ενήλικας ανίδεος με 10 τίτλους κ παράσημα που όμως δεν μπορεί να μιλήσει για τον εαυτό του, να επικοινωνήσει με άλλους ανθρώπους και το μόνο που ξέρει είναι να ψάχνει να σπουδάσει ένα επάγγελμα που θα του εξασφαλίσει λεφτά.

Συγγνώμη σχολειάκι, αλλά με απογοήτευσες. Όχι, δεν είναι τα καλύτερα χρόνια τα μαθητικά. Προσωπική μου άποψη.

^Ποσο, μα ΠΟΣΟ με εκφραζει το ποστ σου! Ειδικα στο λυκειο η κατασταση ειναι αθλια. Μονο μαθημα δε γινεται. Ο μονος στοχος ειναι οι Πανελληνιες.

Τωρα ομως, απο αποψη του πως περναω στο σχολειο, τις παρεες, τις πλακες και αυτα τοτε ναι ειναι ωραια. Αλλα και παλι τα αλλαζω γιατι μετα θα ερθουν τα πιο ωραια Γενικα τα καλυτερα μου σχολικα χρονια τα περασα στο Γυμνασιο και στις 2 τελευταιες ταξεις του Δημοτικου. Ειδικα απο εκτη και πρωτη Γυμνασιου ηταν οι καλυτερες μου . Αλλα το λυκειο δε μπορω να πω οτι θα λυπηθω που θα το αφησω. Θελω να πω, ενταξει, καλουτσικα περναω αλλα οχι και τιποτα σπουδαιο οπως στο Γυμνασιο, που πραγματικα μου εχουν μεινει οι καλυτερες στιγμες και αναμνησεις. Γι αυτο για το λυκειο ψηφιζω ετσι κι ετσι. Υπαρχουν και τα καλα του και τα κακα του

Miss Smeouro έγραψε:^Ποσο, μα ΠΟΣΟ με εκφραζει το ποστ σου! Ειδικα στο λυκειο η κατασταση ειναι αθλια. Μονο μαθημα δε γινεται. Ο μονος στοχος ειναι οι Πανελληνιες.

Τωρα ομως, απο αποψη του πως περναω στο σχολειο, τις παρεες, τις πλακες και αυτα τοτε ναι ειναι ωραια. Αλλα και παλι τα αλλαζω γιατι μετα θα ερθουν τα πιο ωραια Γενικα τα καλυτερα μου σχολικα χρονια τα περασα στο Γυμνασιο και στις 2 τελευταιες ταξεις του Δημοτικου. Ειδικα απο εκτη και πρωτη Γυμνασιου ηταν οι καλυτερες μου . Αλλα το λυκειο δε μπορω να πω οτι θα λυπηθω που θα το αφησω. Θελω να πω, ενταξει, καλουτσικα περναω αλλα οχι και τιποτα σπουδαιο οπως στο Γυμνασιο, που πραγματικα μου εχουν μεινει οι καλυτερες στιγμες και αναμνησεις. Γι αυτο για το λυκειο ψηφιζω ετσι κι ετσι. Υπαρχουν και τα καλα του και τα κακα του

Συμφωνώ. Από άποψη παρέας, όσο δενόμαστε περισσότερο με τα παιδιά, τόσο πιο ωραία περνάμε. Αλλά πάλι, ορισμένες ώρες (η πλειοψηφία των ωρών για μένα) είναι ανυπόφορες.

Αν και όλοι μας γκρινιάζουμε κάθε μέρα για το πόσο μισούμε το σχολείο όταν μεγαλώσουμε θα μας λείπουν και τα διαγωνίσματα!Τα μαθητικά χρόνια είναι τα καλύτερα της ζωής κάποιου....

Maria Granger έγραψε:θα μας λείπουν και τα διαγωνίσματα!

Ας μην το παρακάνουμε.

Το δημοτικο μου αρεσε αλλα οχι και πολυ. Απο τα 6 χρονια που περασε εκει,μου αρεσαν τα παιχνιδια που παιζαμε στα διαλλειματα,ο ελευθερος χρονος που ειχαμε και η ζωγραφικη. Εκεινο που μισησα ηταν οι συμμαθητες μου που μου γ*** την ψυχολογια.
Το Γυμνασιο θυμαμαι πως μου ειχε κανει ιδιαιτερη εντυπωση!
Σχεδον το λατρεψα! Λατρεψα τα αρχαια,τα κενα,τα 5ωρα,τις καταληψεις και τις σχολικες εορτες,ιδιαιτερα εκεινη της δευτερας γυμνασιου που πηρα μερος σε ενα χορευτικο προγραμμα. Εκεινο που μισησα ηταν:καποιους καθηγητες και μαθητες,τα μαθηματικα και ορισμενα κομπλεξ που με εκαναν να νιωθω πολυ
Το Λυκειο τελικα συνηδητοποιω οτι σχεδον το εχω μισησει. Πολλοι καθηγητες που διδασκουν θετικα μαθηματα δεν ασχολουνται καθολου με τα παιδια της θεωρητικης. Ειναι πολυ ασχημο να σημειωνουν στην ατζεντα τους ποια παιδια πανε θετικη η' τεχνολογικη κατευθυνση ωστε να τα εξεταζουν και εμας να μας αγνοουν. Μου την σπανε αυτες οι διακρισεις. Εκτος απο αυτο,πολλοι καθηγητες θελουν μονο να βγαλλουν την υλη με αποτελεσμα το μαθημα που γινετε στην ταξη να μην εχει ουσια. Τελος,οι "κλικες" που υπαρχουν στο προαυλιο του σχολειου, καθως και οι μαθητες που το εχουν δει και πολλοι μαγκες, ειναι ανθρωποι που δεν θα με πειραζε καθολου αν δεν τους ξαναεβλεπα.

Ψήφισα έτσι κι έτσι. Έχω περάσει εν μέρει καλά, έχω ζήσει πολλά πράγματα και έχω κάνει φιλίες αλλά αρκετά άτομα μου χαλάνε την ψυχολογία. Τα μαθήματα μου αρέσουν αρκετά εκτός από 4-5 οπότε από αυτή την άποψη δεν έχω ιδιαίτερο πρόβλημα. Ωστόσο και φέτος να τελείωνα το σχολείο δε νιώθω ότι θα με πείραζε, ούτε πιστεύω ότι όταν τελειώσω θα θέλω να ξαναγυρίσω.

Πραγματικά, οποιος βλάκας πηγε και είπε οτι θα νοσταλγώ τα μαθητικά χρόνια οταν τελειώσω, ήταν μεθυσμένος.-

Δεν μπορώ να συμβιβαστώ με την ιδέα οτι εχω παγιδευτεί 9 χρόνια τώρα +3 στο μέλλον σε ενα απαίσιο εκπαιδευτικό συστημα. Το σχολείο για μενα ειναι και θα παραμείνει εφιαλτης.-