Αν ήσασταν Θανατοφάγος

Δεν νομίζω πως θα τον έψαχνα!!!!! Υποθέτοντας πως έχει εξαφανιστεί και έχει χάσει τις δυνάμεις του οι χρυσούχοι θα είχαν γεμίσει όλα τα μέρη στα οποία είχε εμφανιστεί και είχε κάνει εγκλήματα καραδοκώντας για να πιάσουν θανατοφαγους!!!! Οι θανατοφαγοι ως ομάδα θα είχαν σκορπιστεί ισως κάποιοι να πήγαιναν και στο αζκαμπαν οπότε μόνος μου ανάμεσα σε τόσους χρυσούχους δύσκολο να τον ψάξω!!! Μια χαρά τακτική χρησιμοποίησε και ο Λούσιους και δεν θεωρήθηκε άπιστος!!!!!Θα συνέχιζα την ζωή μου και θα έπειθα η τουλάχιστον θα προσπαθουσα να πείχω υπουργείο και μη για την αθωοτητα μου!!!!!!Φυσικα υποθετουμε πάντα πως είμαι θανατοφαγος μην φρικαρετε με αυτα που διαβαζετε

Αν ήμουν πραγματικά πιστός θα έκανα τα αδύνατα δυνατά!Από την άλλη εάν ήμουν φοβισμένος κτλ όπως οι περισσότεροι θα προσπαθούσα να αθωωθώ

Ή θα συνερχόμουν και θα εγκατέλειπα το θανατοφαγιλίκι
ή θα τον έψαχνα.
Ή ασπάζεσαι κάτι ή όχι.
Και αν το ασπάζεσαι το ακολουθείς πιστα...

RemousLoupin έγραψε:Πρώτον: Δεν υπάρχει περίπτωση να γινόμουν ποτέ Θανατοφάγος.
Δεύτερον: Δεν υπάρχει περίπτωση να γυρνούσα σ'αυτόν :P Θα είχα συνειδητοποιήσει το λάθος μου και θα απομακρυνόμουν απ'αυτόν, τώρα που δεν έχει πια την δυναμή του. Θα προσπαθούσα να ξαναφτιάξω την ζωή μου ως μελος της κοινότητας των Μάγων και δεν θα κρατούσα καμία επαφή με πρώην Θανατοφάγους. Στην περίπτωση που με έπιαναν οι άνθρωποι του Υπουργείου, θα έδειχνα μετανιωμένος και θα έδινε πληροφορίες και ονόματα που σινδέονταν με τον Άρχοντα του Σκότους. Εν ανάγκη θα ισχυριζόμουν πως βρισκόμουν υπό την επίρροια της Εξουσιαστικής Κατάρας :P

Ναι, είμαι καραρουφιάνος του κερατά :

Προδότη , ψεύτη . Θα έδινε ουσιαστικά όλη την κοινότητα των θανατοφάγων για να βγεις εσύ καθαρός .


Εγώ σιγά μην τον έψαχνα. Θα έκανα δικό μου, καινουριο, σκοτεινό κίνημα

θα τν εψαχνα εννοειται...μαζι με την μπελλα και τον κρουτς

Aν ήμουν Θανατοφάγος μάλλον θα τον έψαχνα. Βέβαια άν δεν είχα όρεξη να τον υπηρετώ πάλι θα άλλαζα τα πάντα ακόμα και την οικογένεια μου, και θα έκανα τα πάντα για να μην με βρούν

Θα το έκανα σε στυλ Λούσιους...Θα έκανα ζωάρα κι αν εμφανιζόταν θα του έλεγα άρχοντα μου εγώ σε έψαχνα...χα!!

Isabella Black έγραψε:Αν ήμουν τόσο ανώμ- εμ, διαφορετική ήθελα να πω, ώστε να είμαι θανατοφάγος, σημαίνει πως θα του ήμουν πιστή.
Άρα ναι θα τον έψαχνα.

Ή είσαι ή δεν είσαι!

Χαχαχα,ναι συμφωνω απολυτα !!! Αυτος ο τυπος ειναι τρομερος

Αν ήμουν θανατοφάγος, τότε θα παρέμενα πιστός στον άρχοντα μου.
Γιατί αν ήμουν θανατοφάγος θα έπρεπε να είμαι πιστός και να τον αναζητήσω..

Δεν θα τον έψαχνα.Ευκαιρία να ξεφύγω.

Ευκαιρια να πεθανεις θελεις να πεις!!!Σιγα μην σε αφηνε!!!

Δεν θα ημουνα ποτε Θανατοφαγος!!!

Νομίζω πως ναι... γιατί από την στιγμή που τον υποστηρίζεις το πας ως το τέλος

Ε ναι.. Αν είσαι τόσο άρρωστος που έφτασες στο σημείο να ακολουθήσεις τις ιδέες τους Λόρδου Βόλντεμορτ και ξαφνικά εξαφανίζεται και αποδυναμώνεται, πρέπει να τον βοηθήσεις.Εγώ πάντως αν τον ακολουθούσα-πράγμα απίθανο γιατί είχε ΑΠΑΙΣΙΕΣ αντιλήψεις και σκοπούς απαίσιους επίσης- θα πρέπει να ήμουν πολύ μαγεμένη από αυτά που έλεγε άρα και πολύ πιστή σε αυτόν. Αποκλείεται να μην τον έψαχνα, αφήστε που θα ήξερα τις συνέπειες που θα είχα αν άλλοι συνεργάτες τον έβρισκαν πρώτο.

θα τον έψαχνα γιατί μετά θα με σκότωνε και θα χα κέρδος.. και επειδή θα είμουν και καλή ως κακιά θα σκότωνα και όλους όσους έμπαιναν εμπόδιο στην αναζήτησή μου...!

Χμ,γιατί να τον έψαχνα;

Ήταν ο μοναδικός που ήξερε για τους πεμπτουσιωτές του και ο μόνος που ήξερε ότι δεν θα πέθαινε επειδή είχε πάρει τα μέτρα του.Εγώ ο ταπεινός θανατοφάγος θα ήξερα μόνο ότι νικήθηκε και καταστράφηκε,θα είχα μόνο σκόρπιες πληροφορίες απο το στόμα του ότι πέτυχε την αθανασία,οι οποίες άνετα θα μπορούσαν να θεωρηθούν παραλήρημα ενός τρελού μυαλού.Κανείς απο τους θανατοφάγους δεν θα μπορούσε να ξέρει ότι επιβίωσε έστω και σαν μια ύπαρξη που και ο ίδιος ο Βόλντεμορτ δεν ήξερε τι ήταν.

Τέλοσπάντων το όλο θεματάκι με την αναγέννηση και με τους θανατοφάγους μπάζει απο παντού,δεν θα επεκταθώ.

Δεν θα τον έψαχνα.Γιατί να το κάνω; Ο ανίκητος νικήθηκε,ο Βόλντεμορτ πέθανε,ζήτω το Αζκαμπάν! Αν ήθελε βοήθεια ας ερχόνταν να την ζητήσει και όχι να τρέχει για κάμπινγκ στα δάση της Αλβανίας.

Κι εγώ θα τον βοηθούσα αν ήμουν, που δεν θα ήμουν. Από ανάγκη, όχι τίποτα άλλο. Δεν θα ρίσκαρα να με σκοτώσει. Εξάλλου πιστεύω πως οι περισσότεροι όσοι στάθηκαν πλάι του, το έκαναν από ανάγκη. Λίγοι ήταν αυτοί που ήταν πραγματικά αφοσιωμένοι στον Βόλντεμορτ.

Θα τον αναζητουσα εννοειται, οχι επειδη θα φοβομουν μην με σκοτωσει, αλλα επειδη θα ημουν αληθινη Θανατοφαγος και θα τον υποστιριζα παντα!

Φυσικά...πρώτα θα ελευθέρωνα με κάποιον τρόπο το ζεύγος Λεστράιντζ (η Μπέλατριξ πιστεύω θα πρόσφερε πολύτιμη βοήθεια) και μετά στο ψάξιμο για τον Άρχοντα του Σκότους...!

αποκλειεται να ημουν θανατοφαγος

^Ντάξει καλέ, αν ήσουν λέμε, τι θα έκανες?

Aν, λέω αν, εισχωρούσα στις τάξεις των Θανατοφάγων, αποκλείεται να τον έψαχνα. Βασικά ΠΟΥ ΣΤΟ ΚΑΛΟ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΗΤΤΑ ΤΟΥ HE'S STILL ALIVE ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ?
Το πιο λογικό που θα μπορούσα να σκεφτώ είναι ότι πάει, τελείωσε.
Ύστερα ή θα προσπαθούσα να επανενταχθώ στον κόσμο του υπουργείου ή θα με έκλειναν σε κανα τρελάδικο, διατηρώντας τις πεποιθήσεις του Βόλντεμορτ.
Αποκλείεται όμως να τον έψαχνα, από πού κι ως πού;
Όπως κάθε λογικός μάγος θα υπέθετα ότι βλέπει πλέον τα ραδίκια ανάποδα, πέρα από μερικές σποντίτσες οι θανατοφάγοι δεν είχαν καμιά άλλη απόδειξη ότι ο Βόλντεμορτ υπήρχε ακόμη, έστω και ως ιδέα!

Χμμ και εγώ δν νομίζω να τον έψαχνα εκτός και αν υπήρχαν ενδείξεις οτι είναι ζωντανός αλλιώς που να το μυριστώ οτι ζει αναμεσά μας ένα μέρος της ψυχής του? Εξάλλου ο μόνος που ήξερε για τους Πεπτουσιωτές ήταν ο ίδιος και ο Αρκτουρους που όμως σκοτώθηκε! Δεν νομίζω να τον αναζήτουσα...καταρχήν δν θα ξερα απο που να ξεκινήσω και που να τελειώσω ...απλά θα προσπαθούσα να αλλάξω πεποιθήσεις (αν είχα αυτές των θανατοφάγων) ή να τις κρατήσω για τον εαυτό μου προκειμένου να ενταχθώ και πάλι στον κόσμο των Μάγων!

Σπόιλερ:

Θα πήγαινε με την αντίθετη πλευρά και θα το έπαιξα καλή
Σιγα μην τον έψαχνα...

^^Και όταν επέστρεφε...όπου φύγει φύγει


Λοιπόν, εγώ πιστεύω ότι ή είσαι ή δεν είσαι. Ή είσαι πιστός και τον αναζητάς, ή το παίζεις Λούσιους και γλύφεις το Υπουργείο. Από την άλλη, είναι και λίγο τρελό να αμοληθείς και να ψάχνεις κάποιον φαινομενικά νεκρό...Και δηλαδή πώς να τον ψάξεις? Να χτυπάς πόρτες και να ρωτάς "Μην και τον είδατε?" ή κολλώντας φυλλάδια "Missing" στα δέντρα? Είναι περίεργο...Ακόμα και αν είσαι πιστός, τι στο καλό να κάνεις για να τον ψάξεις? Μπέρδεμα η κατάσταση...