Φοβίες

εγω γενικα τα εντομα.και δεν ξερω αλλα και τα σιχαινομαι μα και τα φοβαμε ΠΟΛΥ!

Ωχχ, έχω πολλές φοβίες, δυστυχώς. Συνέχεια προσπαθώ να δείξω ότι δεν φοβάμαι, ενώ στην πραγματικότητα φοβάμαι πολλά περισσότερα πράγματα από όλους.

Φοβάμαι το σκοτάδι. Δεν μπορώ να κοιμηθώ, ή να κάτσω μόνη μου σε σκοτάδι. Φοβάμαι ότι κάτι θα γίνει, ότι κάτι θα πάθω. Και ξεκίνησε από όταν ήμουν μωρό. Ακόμα και τώρα, αν γίνει διακοπή ρεύματος και έχει απόλυτο σκοτάδι, δεν ξέρω τι θα κάνω. Το βράδυ δεν κοιμάμαι ποτέ, μα ποτέ, με κλειστά φώτα. Βασικά, φοβάμαι και με ένα μεγάλο φως. Κοιμάμαι πάντα, με ανοικτά φώτα και συνήθως, τα κλείνει μετά η μαμά μου, αφού κοιμηθώ.

Φοβάμαι τις μέλισσες και τις σφήκες. Πάρα πολύ. Ίσως φταίει το γεγονός ότι δεν με έχει τσιμπήσει ποτέ, ούτε μέλισσα, ούτε σφήκα τίποτα. Ο φόβος του άγνωστου. Και αυξήθηκε, όταν ένας κανιάουρας (τεράστια σφήκα, έτσι το λέμε εμείς), έκατσε στο πόδι μου στην παραλία. Άρχισα να ουρλιάζω, φοβήθηκα ότι θα με τσιμπήσει και θα πεθάνω, αλλά ευτυχώς δεν έπαθα τίποτα. Πλέον, όταν βλέπω σφήκες/μέλισσες κτλ. τρέχω, ή αλλάζω δρόμο.

Φοβάμαι τους σκύλους. Υπερβολικά πολύ και είναι αφύσικο. Φοβάμαι ακόμα και τα πιο μικρά σκυλιά, σε σημείο που έχω ευχηθεί να μην υπήρχαν οι σκύλοι. Δεν ξέρω γιατί. Απλά τους φοβάμαι. Έχω χαιδέψει σκύλο 2-3 φορές μόνο, και ποτέ ξανά. Έχω προσπαθήσει να το ξεπεράσω αλλά δεν μπορώ. Και το κακό είναι ότι οι σκύλοι καταλαβαίνουν ότι τους φοβάσαι και σου γαβγίζουν περισσότερο και εκεί είναι που εύχομαι να ανοίξει η γη να με καταπιεί.

Φοβάμαι τα έντομα, τις κατσαρίδες, τις αράχνες ακόμα και τα μυρμήγκια. Και γενικά ότι μικρό που περπατάει. Δεν θέλω να τα βλέπω, δεν θέλω να με αγγίζουν, δεν θέλω να υπάρχουν. Φοβάμαι, σιχαίνομαι, απλά δεν τα θέλω κοντά μου. Με τίποτα.

Φοβάμαι τα τριχωτά ζώα, γάτες, λαγοί κτλ. Βασικά έχω αλλεργία στα τριχωτά ζώα, και επειδή μικρή είχα βγάλει σπυριά από λαγό λόγο της αλλεργίας με έκανε να τα φοβηθώ πάρα πολύ και να μην θέλω να έχω πολλά-πολλά μαζί τους. Από μακριά και αγαπημένοι.

Φοβάμαι τον πόνο. Είναι περίεργο αυτό. Φοβάμαι ότι μπορεί να γίνει κάτι και να πονέσω. Δεν θέλω να πονάω, δεν αντέχω τον πόνο. Τον φοβάμαι. Απλά δεν θέλω να πονάω. Φοβάμαι στην σκέψη όταν θα πονέσω με κάτι. Και όταν πονάω, η κατάσταση είναι τρελή. Έχω κάτι αντιδράσεις.

Φοβάμαι να βρίσκομαι πολύ κοντά σε φωτιά. Φοβάμαι ότι αν με αγγίζει θα καώ. Φταίει το γεγονός, ότι η μισή Ρόδος είχε καεί στις φλόγες και ο μπαμπάς μου είχε πάει μαζί με τους υπόλοιπους κατοίκους να φυλάνε το χωριό και να ρίξουν νερό, σε περίπτωση που πλησιάσει η φωτιά. Εκείνο το βράδυ έκλαιγα και φοβόμουν πολύ γιατί πίστευα ότι δεν θα πάνε καλά τα πράγματα και θα τραυματιστεί ο μπαμπάς μου, και μετά θα καεί το χωριό. Και έτσι φοβάμαι και την φωτιά.

Νομίζω αυτά. Βασικά είναι κι άλλα, αλλά δεν τα θυμάμαι όλα τώρα. Φοβάμαι πολλά πράγματα, και προσπαθώ μέρα με την μέρα να τα ξεπεράσω αλλά...

Alicia Spinnet έγραψε:

Φοβάμαι τους σκύλους. Υπερβολικά πολύ και είναι αφύσικο. Φοβάμαι ακόμα και τα πιο μικρά σκυλιά, σε σημείο που έχω ευχηθεί να μην υπήρχαν οι σκύλοι. Δεν ξέρω γιατί. Απλά τους φοβάμαι. Έχω χαιδέψει σκύλο 2-3 φορές μόνο, και ποτέ ξανά. Έχω προσπαθήσει να το ξεπεράσω αλλά δεν μπορώ. Και το κακό είναι ότι οι σκύλοι καταλαβαίνουν ότι τους φοβάσαι και σου γαβγίζουν περισσότερο και εκεί είναι που εύχομαι να ανοίξει η γη να με καταπιεί.

Αααααααααααααααααααααααααααααααααα κι εγώ ακριβώς το ίδιο.
Μην τους ακούς Αλεξάνδρα αυτούς που σου λένε "Δεν σου κάνει τίποτα"!Μόνο εμείς βλέπουμε τί ύπουλα πλάσματα είναι τα σκυλιά.

Φοβάμαι τις κατσαρίδες και γενικότερα όλα τα έντομα του πλανήτη !
δεν μπορώ τα σιχαίνομαι !!!

elliza έγραψε:

Alicia Spinnet έγραψε:

Φοβάμαι τους σκύλους. Υπερβολικά πολύ και είναι αφύσικο. Φοβάμαι ακόμα και τα πιο μικρά σκυλιά, σε σημείο που έχω ευχηθεί να μην υπήρχαν οι σκύλοι. Δεν ξέρω γιατί. Απλά τους φοβάμαι. Έχω χαιδέψει σκύλο 2-3 φορές μόνο, και ποτέ ξανά. Έχω προσπαθήσει να το ξεπεράσω αλλά δεν μπορώ. Και το κακό είναι ότι οι σκύλοι καταλαβαίνουν ότι τους φοβάσαι και σου γαβγίζουν περισσότερο και εκεί είναι που εύχομαι να ανοίξει η γη να με καταπιεί.

Αααααααααααααααααααααααααααααααααα κι εγώ ακριβώς το ίδιο.
Μην τους ακούς Αλεξάνδρα αυτούς που σου λένε "Δεν σου κάνει τίποτα"!Μόνο εμείς βλέπουμε τί ύπουλα πλάσματα είναι τα σκυλιά.

Αν το εννοειτε νται μποουθ slowly slowly

Τρέμω σύγκορμη.

Αυτός ήταν ο σκοπός μου

ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑαα.

Δεν επιτρέπω να μιλάνε έτσι για τους αγγέλους του Θεού, ευχαριστώ.

Tom Marvolo Riddle έγραψε:Δεν επιτρέπω να μιλάνε έτσι για τους αγγέλους του Θεού, ευχαριστώ.

θα συμφωνησω εδω...δεν ειναι απλα φιλοι, ειναι αγγελοι !

Ναι, έκπτωτοι.
Βρωμόσκυλα.

Εγώ φοβάμαι αλλά πιο πολύ συχαίνομαι τα περιστέρια, τις κότες, τις πάπιες και γενικά ότι έχει φτερά και πετάει..!

Léonie Vernier έγραψε:Ναι, έκπτωτοι.
Βρωμόσκυλα.

Εσένα που σ' αρέσουν τα Ιαπωνικά διάβασε την ιστορία του Hachikō και πες μου ποια γάτα θα το έκανε αυτό για το αφεντικό της
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευτυχία απ' το να σε αγαπάει ένας σκύλος.

Την ξέρω την ιστορία. Επίσης ξέρω πως υπάρχει και στάση του μέτρο με αυτό το όνομα , που βγαίνει σε μια πλατεία με το ίδιο όνομα και εκεί υπάρχει και άγαλμα του σκύλου.
Αλλά με το που με πλησιάζουν τα σκυλιά ΦΟΒΑΜΑΙ και άμα αρχίζουν να γαβγίζουν βάζω τα κλάματα.

^Ναι ναι ναι ναι.

Μην μας πρήζετε μωρέ.
Εγώ δεν είπα τίποτα για τις κατσαρίδες και τα έντομα.

Καλέ όχι ...εγώ απλώς το ανέφερα ως μια απ'τις φοβίες μου...

μπαμπουρες (το μονο εντομο που μπορει να με κανει να ουρλιαξω) και εχω και υψοφοβια

Φοβάμαι
πως δε θ' αντέξω την ομορφιά
Κοιμάμαι
μα έχω τα μάτια μου ανοιχτά
Θυμάμαι
τι μου 'χες πει μια νυχτιά
Πριν ονειρευτώ, να σιγουρευτώ πως θα 'χω τα βλέφαρα μου κλειστά :blasé:

Φοβαμαι ολα αυτα που θα γινουν για μενα χωρις εμενα

elliza έγραψε:Αααααααααααααααααααααααααααααααααα κι εγώ ακριβώς το ίδιο.
Μην τους ακούς Αλεξάνδρα αυτούς που σου λένε "Δεν σου κάνει τίποτα"!Μόνο εμείς βλέπουμε τί ύπουλα πλάσματα είναι τα σκυλιά.

Σιγά μην τους ακούσω.
Μόνο εμείς μπορούμε να καταλάβουμε την αλήθεια, αλλά κανείς δεν το καταλαβαίνει και συνεχίζουν.
Πω, όταν μου λένε "χάιδεψε τον, δεν θα σου κάνει τίποτα", νευριάζω πάρα πολύ. Δηλαδή αν σε αυτούς πούνε, χάιδεψε το φίδι, δεν κάνει κακό, θα το κάνουν;;

Είμαι λιγάκι υψοφοβική αλλά μέχρι εκεί τίποτα παρπάνω.Το σκοτάδι ούτε το φοβόμουν ούτε το φοβάμαι.Το σκοτάδι με γαληνευει...με βοηθάει να ηρεμήσω και να κοιμηθω..

Έχω πολύ υψοφοβία.Ακόμα και σε μικρό ύψος νομίζω πως θα πέσω.Ο εφιάλτης μου είναι κάποια πατώματα που έχω δει κι είναι γυάλινα και φαίνεται ο κάτω όροφος.Επίσης στο metromall στην Αθήνα έχει έναν ανελκυστήρα άπό κάποιο διάφανο υλικό.Δεν έχω τολμήσει ακόμα να μπω

Έχω λιιιιίγο υψοφοβία και φοβάμαι το σκοτάδι.....Η φοβία μου για το σκοτάδι δεν υπήρχε,απλά ένα βράδυ όπως πήγαινα σπίτι μου,περνώντας από ένα θεοσκότεινο στενό(ήταν 11 το βράδυ),δεν είχα δει τον παππούλη που καθόταν κάτω από ένα δέντρο(στο ίδιο στενάκι) και μόλις πέρασα το δέντρο,τον είδα και μου κόπηκε το αίμα!!

Τα έντομα!Δεν είναι ακριβώς φοβία,απλώς συχαίνομαι την ιδέα ότι μπορεί κανένα μαμούνι κάποια στιγμή να αρχίσει να κόβει βόλτες στον σβέρκο μου!Και μόνο που το γράφω...μπλιαχχ,αηδιάζω στην ιδέα!!!!

Δεν συμβαίνει με όλα τα έντομα.Τα μυρμίγκια ας πούμε μπορώ να τα βάλω πάνω μου άνετα.Αυτά που φοβάμαι είναι τα μεγάλα και χοντρά.Τις κατσαρίδες μαζί με όλα τα σκαθάρια του βασιλείου των εντόμων,τις χοντρές μέλισσες και σφήκες,τις μεγάλες αράχνες και ειδικά αν είναι τριχωτές κλπ.Καταλάβαται πάνω κάτω...

Ακόμη κάποτε φοβόμουνα πάρα πολύ το σκοτάδι.Όταν ήμουν μικρός(6-7 χρονών)δεν μπορούσα να κοιμηθώ μόνος μου εξαιτίας του σκοταδιού.Μάλιστα ήθελα να έχω κάθε βράδυ φωτάκι(με σχήμα πάπιας παρακαλώ )και αν με έβλεπες δεν κουνιόμουνα ούτε εκατοστό απο την θέση μου,παρά μόνο όταν ξημέρωνε και εγώ ξυπνούσα.Μάλιστα το να ξυπνήσω αργά το βράδυ απο τον ύπνο μου ήταν φριχτό για εμένα,γιατί τότε ήταν που δεν έβλεπα σχεδόν τίποτα.Ευτυχώς τώρα πιά μου πέρασε...

Εμ...
Δεν μπορω να βρω κατι που να φοβαμε παρα πολυ