Κατασκηνώσεις

ειχα παει παλια...

Έχω ξαναπάει αρκετές φορες κατασκηνωση μα φετος πέρασα πιο ωραία απ'όλες τις χρονιες!
Πήαγμε όλη η παρέα στου Σταυρου .
Κάθε απόγευμαα μαζευόμασταν πότε στις δκες τους σκηνες πότε στις δικες μας και σπαγαμε το γέλιο του αιώνα.
Και φυσικά γράφαμε παντού γυρω γύρω στη σκηνή βλακιούλες...

φετος πηγα και πέρασα πολύ ωραία.Γενικά αυτό που μου αρέσει στην κατασκήνωση είναι ο,τι είμαι μακρυα απο τους γονείς μου για ενα διάστημα και έτσι νιώθω πιο ελευθερη(όχι πως οι γονεις μου ειναι καταπιεστικοι αλλα ενα μπεικ που και που χρειαζεται).Ετσι κάνω ο,τι δουλεια πρεπει να κάνω με περισσότερο κέφι επειδη δεν είναι οπως π.χ στο σπίτι μου που νιώθω σαν να με διαταζουν.Γενικά είναι τοσο τέλειο να μην έχω καποιον πανω απο το κεφαλι μου όλη την ώρα να με ρωταει"εφαγες?" ,"πηρες ζακετα?'"εκανες αυτο?''εκανες εκεινο?".

Δεν εχω παει, αλλα θελω.

Kατασκηνώσεις στις οποίες έχω συμμετάσχει εγώ ουουου
Πρώτη φορά πήγα Β Δημοτικού με τους προσκόπους στο Φλαμπουράρι (ένα χωριό έξω από τα Γιάννενα όπου κάνει ΠΟΛΥ κρύο) Περάσαμε καλά, μέναμε σε σκηνές κλασσικά αν και δε θυμάμαι πολλά πράγματα. Επειδη έπονταν οι Ολυμπιακοί του 2004 κάναμε κάτι αθλήματα και είχα γκρεμοτσακιστεί σε όλα
Στην Γ Δημοτικού πήγαμε μόνο μία μικρή 3μερη στη Σκουληκαριά, χάλια ήταν, λίγες μέρες, λίγα άτομα.
Μετά οι πρόσκοποι σταμάτησαν να οργανώνουν κατασκηνώσεις και Τετάρτη-Πέμπτη Δημοτικού πήγα στα ΤΥΠΕΤ στη ΛΟύτσα Πρεβέζης. Φάση είχε δε λέεω αλλά οι ομαδάρχες και οι ομαδάρχισσες ήταν χαζοί, συμμετείχαν μόνο για τα χρήματα και όχι για το γέλιο της όλης φάσης ._.
Μετά ξαναπήγα κατασκήνωση Α Γυμνασίου, Πέρδικα Θεσπρωτίας, 13 μέρες με τους προσκόπους. Μακράν η καλύτερή μου. Με έχει αφήσει με πολλές όμορφες αναμνήσεις, όπως μπάνια στο ηλιοβασίλεμα, κυνήγι κρυμμένου θυσαυρού, βραδυνά παιχνίδια, σκοπιές σε κουλές ώρες και συζητήσεις κάτω από τα αστέρια. Ναι ήταν όμορφα και επειδή είχε πέσει πάνω στην επέτειο των 100 χρόνων προσκοπισμού, η ένταση και η συγκινηση της όλης εμπειρίας ήταν πανέμορφη.
Την επόμενη χρονιά με τους προσκόπους πήγαμε πάλι Φλαμπουράρι. Καλά ήταν αλλά έκανε τραγικό κρύο και επίσης κάναμε το βράδυ θεματικά παιχνίδια θρίλερ και δε μπορούσαμε να κοιμηθούμε εγώ και η κολλητή μου
Φέτος σκέφτομαι να πάω Ποσείδι, σε αυτή που οργανώνει το ΑΠΘ αλλά επίσης θα ήθελα να συμμετάσχω ξανά ενεργά στις προσκοπικές κατασκηνώσεις

Γνωρισα μια κοπελα που πηγαινε καθε χρονο. Παιζει να παμε το καλοκαιρι για ομαδαρχισες. Τα καημενα τα παιδακια. Προβλεπεται καψιμο.

Κατασκήνωση ΑΜΕΑ.

Ήταν η καλύτερη εμπειρία της ζωής μου. Πραγματικά πέρασα 15 απο τις καλύτερες μέρες της ζωής μου εκεί. Όσο κούραση, άγχος κτλ και να έχεις τα παιδιά είναι τόσο καλά και βλέπεις οτι πραγματικά εκτιμούν που είσαι εκεί και που είναι αυτά εκεί που σε κάνουν να ξεχνάς όποιο πρόβλημα.

Πραγματικά θα το σύστηνα στον καθένα να πάει συνοδός σε κάποια τέτοια κατασκήνωση.

Εχω παει σε πολλες.. Εε καλες ηταν

Παω στην ιδια κατασκηνωση απο τη δευτερα δημοτικου και τη λατρευω. Εχω περασει πολλες ωραιες στιγμες εκει. Βασικα μου αρεσει που ειμαι μακρυα απο ολους για λιγες μερες. Τα μονα μειονεκτηματα ειναι η νηστεια και οι φουστες αλλα τωρα πια τα εχω συνηθησει.

Βαριέμαι αν δω αν έχω σχολιάσει πιο παλιά, οπότε θα τα πω τώρα.
Δημοτικό με γυμνάσιο είχα πάει σε κατασκήνωση, στον άγιο αντρέα, μέναμε σε σπιτάκια κι είχα δραστηριότητες. 'Νταξει καλά ήταν. Also με τους προσκόπους, που μέναμε σε σκηνές και όλα τα σχετικά και δεν το μπορούσα αυτό ως παιδί, γιατί ήμουν καλομαθημένο και ήθελα τις ανέσεις μου, αλλά παρ' όλα αυτά πήγαινα!
Τώρα που έχω ξαναπιάσει τον προσκοπισμό και είμαι σε διαφορετική θέση, μου αρέσει. Δεν είμαι πολύ της φύσης, προτιμώ πολιτισμό, όμως έχει μία περίεργη γλύκα και ειδικά το ότι με τα παιδιά, με κάνει να ξεχνάω την καθημερινότητα μου και δεν την αποζητώ.

είχα πάει παλιά ωραία ήταν το φαγητό ήταν λίγο χάλια άλλα εντάξει υγειά