Κατασκηνώσεις

Νικολάκη άμα το ξαναπείς δεν τρως πατατάκια

Και ρωτούσανε είτε μεταξύ τους η μία την άλλη είτε εμάς "Εσύ ποιον αγαπάς?" και ήταν τόσο γλυκό!

Επίσης κάτι που ξέχασα να αναφέρω είναι ότι σιχάθηκα το uno, το οποίο πραγματικά δεν το βραριούνται

Επίσης έμαθα να παίζω αντουανένα (εγώ μανίολα, εσύ σπανιόλα, το ίταλιάνο, μέξικανο πάστα φλόρα κλπ), σκουμπι ντου,στρουμφίτα και σιχάθηκα επίσης το σι μα ριο.

Ναι το διάβασα!
Βασικά ακούγεται τέλειο,θα μου άρεσε να πήγαινα ομαδάρχησα.Θα μου φαινόταν περίεργο που κάποτε ήμουν 6 και με πρόσεχαν και τώρα θα πήγαινα για να προσέξω εγώ μικρά παιδάκια.
(Το uno ούτε εγώ το βαριέμαι ποτέ )

Πραγματικά βλέπεις αλλιώς πολλά πράγματα.

Για παράδειγμα δεν μου άρεσε να μην τρώνε φαγητό και να πηγαίνουν μετά να τρώνε στο κυλικείο ή να τρώνε τις σακούλες πατατάκια, γαριδάκια και πακοτίνια που τους έφερναν οι γονείς τους.
Επίσης ανησυχούσα πολύ να μην χτυπήσουν να μην αρρωστήσουν και ήμουν όλη μέρα με τη σκούπα και τη σφουγγαρίστρα για να μην έχουμε μικρόβια. Εγώ που δεν συμμαζεύω ποτέ σπίτι μου.

Μαράκι, του χρόνου αν το θες πολύ, να πας οπωσδήποτε

Όλγα μου ακούγεται πραγματικά ωραίο παρόλο που έχεις ευθύνη.

Να πας, θα σ'αρέσει ακόμα πιο πολύ

Πρεπει να περασες πολυ ωραιααα κεκακιι!

Χεχε
Την πρώτη φορά που πήγα (τρίτη δημοτικού θα πήγαινα) έφυγα στις 10 μέρες (ενώ είναι κανονικά 15) γιατί ήθελα τη μαμά μου (υπάρχει emoticon που να πιπιλίζω δάχτυλο; :/), την επόμενη χρονιά έκατσα 13 από βαρεμάρα, μετά 5 μέρες (κλάμαααααα), μετά όλη την περίοδο και μετά πάλι πέντε γιατί έπεσε βαρεμάρα! Κι ήταν οι κατασκηνώσει του Άγιου Αντρέα.
Στους προσκώπους στις κατασκηνώσεις... βασικά γίνομαι χάλια παντού ουλές κλπ αλλά περνάω πάντα καλά και κάθομαι όλες τις μέρες!!! <3

Ολγάκι, θα ήθελα αν ήμουν 6-8 να σε είχα ομαδάρχισσα πάντως!

Πρέπει να πέρασες τόσο όμορφα, και τα κοριτσάκια θα πέρασαν επίσης υπέροχα μαζί σου <3.

Ολγά απο ότι κατάλαβα καλοπαιρνούσες στην κατασκήνωση.

Αχ! μακάρι να μου τύχουν και εμένα του χρόνου τέτοια παιδάκια. όντος μπορώ να σε φανταστώ να τα προσέχεις.

Έχω πάει.Όλη η παιδική ηλικία είναι σημαδεμένη απο την άθλια στιγμή της αναχωρησής μου για μια κατασκήνωση.Μετράω 6 καταραμένες κατασκηνώσεις τουλάχιστον και έχω περάσει φρικτά σε 7 και βάλε.

Μισούσα τα πάντα.Τους ομαδάρχες (που τους έβγαζα παρατσούκλια και με μισούσαν το ίδιο),τους κοινοτάρχες που δεν τους έδινα σημασία,τις δραστηριότητες,το φαϊ,τα παιδιά,την όλη φάση! Πάντα του κεφαλιού μου,καμιά πειθαρχία,καμιά εντολή.Δεν ήθελα επαφές ρε παιδί μου,δεν γούσταρα να έχω πρόγραμμα καλοκαιριάτικα,να ξυπνάω όποτε μου έλεγαν και να κοιμάμαι όποτε ήθελαν.Μου την έσπαγαν οι κατασκηνωτές που λύσσαγαν με τις "κραυγές" της κοινότητας,με την μανία τους να ψάχνουν τις ντουλάπες τους στις 7 το πρωϊ και να μου τσακίζουν τα νεύρα με το τρίξιμο της σακούλας απο το σουπερ μάρκετ,με το βραδινό κυνήγι του θησαυρού,με τις αθλητικές δραστηριότητες,με την ομαδικότητα και το πνεύμα συνεργασίας.Αϊ σιχτίρ κι'εσύ και το πνεύμα σου στην τελική!

Μεγάλωσα και γλίτωσα.Ευτυχώς για όλους!

Respect στο ποστ του Θανος

Δεν έχω πάει, αλλά θα ήθελα να πάω για να δω πως είναι. Γενικά είμαι πολύ υποτονικός και ντροπαλός αν και στο τέλος κατά ένα περίεργο τρόπο κάνω φίλους.
Αλλά δε θα ήθελα να πάω σε καμιά από εκείνες τις χριστιανικές που μαζεύονται όλα τα μικρά το βράδυ και λένε θρησκευτικά τραγούδια που τους τα λένε να τα μαθαίνουν κάτι γριές του κατηχητικού.

Εγώ 2 φορές έχω πάει κατασκήνωση με τους προσκόπους και έχω πάει και κάποιες διήμερες. Πέρσι είχαμε πάει στο 4ο Πανελλήνιο Προσκοπικό Τζάμπορη και είχα κάτσει όλες τις μέρες(8). Φέτος πήγαμε σε ένα βουνό στην Σαλαμίνα(εκεί μένουμε έτσι κ αλλιώς) αλλά επειδή δεν περνούσα και τόσο καλά έφυγα απ' την 3η μέρα. Ήταν η χειρότερη κατασκήνωση που εχω πάει. Αφού σκέφτομαι να μην ξαναπάω καλοκαιρινή κατασκήνωση μέχρι να γίνω βαθμοφόρος ή και αρχηγός!

Eva-Maria Watson έγραψε:Εγώ 2 φορές έχω πάει κατασκήνωση με τους προσκόπους και έχω πάει και κάποιες διήμερες. Πέρσι είχαμε πάει στο 4ο Πανελλήνιο Προσκοπικό Τζάμπορη και είχα κάτσει όλες τις μέρες(8). Φέτος πήγαμε σε ένα βουνό στην Σαλαμίνα(εκεί μένουμε έτσι κ αλλιώς) αλλά επειδή δεν περνούσα και τόσο καλά έφυγα απ' την 3η μέρα. Ήταν η χειρότερη κατασκήνωση που εχω πάει. Αφού σκέφτομαι να μην ξαναπάω καλοκαιρινή κατασκήνωση μέχρι να γίνω βαθμοφόρος ή και αρχηγός!

Πηγες στο πανελληνιο???
Ηταν και πολλα παιδια απο το συστημα μου!

Ναι πήγα! Σε ποια υποκατασκήνωση ήταν? Εμείς στους Γυπαετούς! Και ποιο σύστημα ήταν?

Δεν ξερω υποκατασκηνωσεις γιατι εγω δεν ειχα παει
Ναυτοπροσκοποι Αγιου Νικολαου!

Εμείς είμαστε Ναυτοπρόσκοποι Σαλαμίνας!

Εγώ έχω πάει δύο χρονιές σε μια χριστιανική κατασκήνωση (πρόσφατα διαπίστωσα ότι είναι χριστιανική) στον Βόλο, που λέγεται Φτελιό. Σχετικά παλιά κατασκήνωση, με λίγο βαρετές δραστηριότητες. Τραγούδια, παιχνίδια με λουκούμια και καραμέλες, εκκλησιασμός, φαγητό, προσευχή, αθλητισμός. Βασικά, εκεί όλα ήταν παλιά. Ούτε πισίνα, ούτε disco. Αλλά εμένα τότε μου άρεσε. Τώρα συνειδητοποιώ ότι έκανα γκάφα που πήγα τότε.

Lily Luna Potter ϟ έγραψε:

Lily Luna Potter έγραψε:
Φετος θα παω ομαδαρχισσα και απλα ανυπομονω!

Πήγα τελικά και ήρθα να γράψω εντυπώσεις και ας μην τις διαβάσει ποτέ κανείς!

Είχα κορίτσια 6-8 χρονών και ήμασταν 2 ομαδάρχισσες στο σπιτάκι γιατί ήταν και 14 μωράκια που δεν κουμαντάρονται εύκολα!
Εγώ δεν ήθελα καθόλου στην αρχή να έχω τόσο μικρά γιατί μου φαινόταν ότι δεν πήγα ομαδάρχισσα αλλά για νταντά. Αλλά συνήθισα, τα πήγα τέλεια με την άλλη κοπέλα και περάσαμε μια πολύ ωραία περίοδο.

Είχαμε μερικά πολύ ωραία highlights:
1. Ένα με σήκωνε στις 4 η ώρα το χάραμα για να πάει προς νερού της.
2. Ένα άλλο είχε σταφυλόκοκκο και έπρεπε να την πηγαίνω στο ιατρείο πρωί-μεσημέρι-βράδυ για να βάζει τη θεραπεία και να την κρατάω από το χέρι. Ευτυχώς δεν κόλλησα.
3. Ροχάλιζαν. Όχι ένα ούτε δύο. Πολλά.
4. Η τοπ ερώτηση που μου κάνανε μετά από ένα μεσημεριανό ύπνο "Κυρία, είναι πρωί ή απόγευμα?". Τα είδα όλα. Να σημειωθεί ότι με φωνάζαν κυρία, χωρίς να τους πω εγώ και χωρίς να θέλω.
5. Επόμενη τοπ ερώτηση "Κυρία είστε παντρεμένη?"
6. Γκομένιαζαν από τέτοια ηλικία. Κλείδωναν πόρτες παράθυρα για να μην τους δουν τα αγόρια να αλλάζουν, αλλά που τις έχανες που τις έβρισκες έξω από τα σπιτάκια τους.
7. Ξέρουν περίπου τι είναι σεξ και κάναν αναπαράσταση ότι η μία είναι η μαμά και η άλλη ο μπαμπάς. Να μην επεκταθώ.
8. Κλαίγανε συνέχεια. Για διάφορους λόγους. Γιατί ήταν τελευταίες στις δυάδες, γιατί τους έλειπε η μαμά, γιατί δεν είχαμε πισίνα, γιατί μπήκε ακρίδα στο σπιτάκι κλπ.
9. Είδα ό,τι μεταγλωτισμένη ταινία δεν έχω δει στη ζωή μου ολόκληρη. Και ειδικά ο Αλαντίν ήταν τέλειος.
10. Όλες είχαν από κάτι της Πάτι ή της Αντονέλας. Βρακί, καπέλο, παντόφλες, μπλούζα, μαγιό, τα πάντα όλα. Και μου μάθαν και το χορευτικό των Λας Νριβίνας.

Μπορεί να φαίνονται σαν να γκρινιάζω αλλά πέρασα τέλεια. Γιατί τα περισσότερα ήταν τόσο ζουζούνια, και ήταν τόσο ωραίο να παίζεις μαζί τους και να σε αγαπάνε τόσο πολύ λες και σε ξέρουν χρόνια.
Θα μου λείψουνε τα γλυκούλια μου.

Και του χρόνου θα ξαναπάω και μπορεί να ζητήσω και ίδιες ηλικίες.

Αυτό με το "κυρία" το έχουν όλα, μη σε απασχολεί.
Εμένα κάποια στιγμή με φώναζαν, εκτός από "κυρία", Μίνι.

Θέλω κι εγώ κατασκήνωση.

Αχχχχ απο μικρές στα βάσανα ολες οι μικρές

Αρχισα να ζηλεύω και εγώ για κατασκήνωση ...αλλά ειναι άργα για τέτοια πράγματα δν κάνω θαύματα,δεν κάνω θαύματα

Ολγάκι χαίρομαι που πέρασες τέλεια

Κατασκήνωση έχω πάει τρείς φορές συνολικά και οι αναμνήσεις μου είναι και καλές και κακές.Την πρώτη και τη δεύτερη φορά είχα πάει οταν ήμουν στο δημοτικό σε θρησκευτικές κατασκηνώσεις θηλέων(η γιαγιά μου είναι λίιιγο θεούσα και εγώ παραήμουν μικρό και αθώο και υπάκουο και με έπεισε).Και στις δύο ήταν αναγκαστικό να φοράμε φούστες και λέγαμε πρωι βράδυ προσευχές(τις οποίες εγώ ποτέ δεν έμαθα).Στην πρώτη μάλιστα πηγαίναμε κάθε πρωι σε μια εκκλησίτσα που υπήρχε μέσα στην κατασκήνωση.Στην δεύτερη πηγαίναμε εκκλησία μόνο τις κυριακές.Στην πρώτη δινανε ονόματα στις ομάδες με τοποθεσίες απο τα μέρη οπου έκανε θαύματα ο Χριστός(τουλάχιστον έμαθα και κάτι για να πάρω μεγαλύτερο βαθμό στα θρησκευτικα).Πηγαίνεμε και καθημερινά θάλασσα.Στην πρώτη δεν τα πήγαινα καθόλου καλά με τα παιδιά απο την ομάδα μου.Εκανα μια φίλη αλλα ήταν σε άλλη ομάδα και δεν πέρασα καλά.Στην δεύτερη ήμουν πιο τυχερή.Ήταν όλα τα παιδιά καλά και πέρασα πολύ ωραία αλλα απο τις πρώτες μέρες ήθελα να φύγω(μαλλον έφταιγε το θρησκευτικό κομματι).Τελικά έκατσα μεχρι το τέλος.Την τρίτη φορά που πήγα κατασκήνωση πέρασα πολύ πιο καλά.Είχα παει στο Ραντσ.¨επιασα αμέσως φιλίες και πέρασα πολύ ωραία αν και στις αρχές είχα καποια μικρά συναισθηματικά breakdown αλλα γενικότερα περασα πολύ καλά.Είχε πισίνες, τοξοβολία, ξιφασκία(με εναν κούκλο δάσκαλο) κ.α.Διασκεδάζαμε χορεύαμε, κάναμε πάρτυ, σηκωνόμασταν και χορεύαμε πανω στα τραπέζια, κάναμε διαγωνισμούς, βάφαμε τα νύχια μας κάθε μεσημέρι στο σιωπητήριοκ.α.

Lily Luna Potter έγραψε:

Lily Luna Potter έγραψε:
Φετος θα παω ομαδαρχισσα και απλα ανυπομονω!

Η τοπ ερώτηση που μου κάνανε μετά από ένα μεσημεριανό ύπνο "Κυρία, είναι πρωί ή απόγευμα?". Τα είδα όλα. Να σημειωθεί ότι με φωνάζαν κυρία, χωρίς να τους πω εγώ και χωρίς να θέλω.
5. Επόμενη τοπ ερώτηση "Κυρία είστε παντρεμένη?"

Νομιζω αυτη ειναι πιο τοπ κι απ'την τοπ

Τι τελειο που ακουγεται γενικα
Δεν εχω παει ποτε σε κατασκηνωση και παντα ηθελα! Μια φορα που ειχα παει για καμπινγκ ειχαν ερθει διπλα μας ακριβως κατι προσκοπακια και φτιαχνανε τις σκηνες τους, πηγαινανε το βραδυ βολτες, αναβανε φωτιες και ψηνανε ολοι μαζι... Απο τοτε κολλησα και ηθελα να παω και γω

Έχω πέντε φορές στην ζωή μου.Γενικά δεν είχα πρόβλημα νοσταλγίας των γονιών παρά μόνο την πρώτη φορά.Τις δύο τελευταιές χρονιές μάλωνα συνέχεια με τις άλλες κοπέλες για το θέμα του ύπνου.Να θες να κοιμηθείς και αυτές να το τραβάνε μέχρι τις 5 το πρωί!!!!Γι'αυτό δεν θα ξαναπάω αλλά και πάλι πέντε χρονιές είναι υπέρ-αρκετές!

Έχω πάει μια φορά ως κατασκηνώτρια και μία ως ομαδάρχισσα.

Ως κατασκηνώτρια είχα πάει 11 χρονών και δεν ήταν και καμιά τρομερή εμπειρία. Έκανα παρέες, καλά πέρασα, πήρα και ένα μετάλλιο και χαρήκαμε όλες αλλά ως εκεί. Δεν ξαναεπικοινώνησα με κανένα από τα παιδιά που ήμασταν μαζί, και έχω ξεχάσει και τα ονόματα των περισσότερων. Οι εγκαταστάσεις δεν ήταν τίποτα το τρομερό, ούτε και οι δραστηριότητες αλλά εντάξει, καλά ήμασταν. Μου την έδινε απίστευτα το πρόγραμμα και ο ύμνος της ομάδας και ο ύμνος της κοινότητας και το χορευτικό της κοινότητας... Για σιγά... Επίσης οι ομαδάρχισσες της κοινότητας μας ήταν λίγο βλαμμένες γιατί όταν είδαν πως κάναμε παρέα με τα αγόρια της μεγαλύτερης κοινότητας μας το "απαγόρεψαν" για να μην τους δίνουμε λέει δικαιώματα. Για όνομα δηλαδή, ήμασταν 11-13 χρονών και το μόνο που κάναμε ήταν να υποστηρίζουμε ο ένας τον άλλο στους αγώνες της κατασκήνωσης και να γκρινιάζουμε που η μόνη μουσική που έπαιζε ήταν Στρουμφάκια, Κοκκίνου και Ηi5

Ως ομαδάρχισσα ήταν καλύτερα. Είχα 12 αγόρια έως 8 χρονών και μισή βοηθό. Η κοινότητα μου είχε δύο ομάδες αγοριών και δύο κοριτσιών με μία ομαδάρχισσα σε κάθε ομάδα και 2 βοηθούς που πήγαιναν όπου τις χρειάζονταν. (Περικοπές, συνήθως στις μικρές ηλικίες υπάρχει βοηθός σε κάθε ομάδα )
Τις πρώτες μέρες είπα ευτυχώς που υπάρχει και το πρόγραμμα γιατί δεν ήξερα τι να (πρωτο)κάνω Αλλά εντάξει, μια χαρά τα βρήκαμε. Κάθε πρωί πέρναγε ο κοινοτάρχης να ελέγξει αν είναι καθαρό το σπιτάκι, στρωμένα τα κρεβάτια και λοιπά και το καλύτερο σπιτάκι κέρδιζε (τι κέρδιζε δεν μάθαμε ποτέ) και φυσικά γινόταν ένας πανικός: "Δεν βρίσκω την αριστερή παντόφλα μου! Όχι, την δεξιά δεν βρίσκω", "Μου πήρε το καπέλο μου", "Θα δεις τι θα πάθεις, καρφί", "Χάλασε η στάμπα του μπάτμαν στο μαγιώ μου", "Δεν θέλω να φτιάξω το κρεβάτι μου" κτλ. οπότε από τη δεύτερη - τρίτη μέρα μπήκαν σε πρόγραμμα. Τους είπα ότι αυτός που θα στρώσει-ντυθεί-συμμαζέψει πρώτος θα πάρει τη νουτέλα μου στο πρωινό και τρέχανε για να τελειώσουν πρώτοι.
Αυτό με το "Κυρία-κυρία" το είχαν και τα δικά μου, είναι συνηθισμένα από τις δασκάλες τους. Τα περισσότερα το κόψανε μετά από λίγο και με φώναζαν Κατερίνα. (Συζήτηση με την ομαδάρχισσα της άλλης ομάδας αγοριών "Και σένα σε λένε κυρία;" "Ναι, δεν θα τους πω να με φωνάζουν με τ' όνομα μου για να μην μπερδευόμαστε" "Γιατί, έχεις αγόρια στην ομάδα σου που τα λένε και αυτά Εύα;" )
Ευτυχώς δεν είχαν γονείς που να τα παίρνουν τηλέφωνο 3 φορές την ημέρα αλλά ήταν κάποιες μανάδες την πρώτη μέρα που μας τα φέρανε που δεν ήθελαν το βλαστάρι τους να τρώει παγωτά, να τρέχει, να το βλέπει ο ήλιος, να να να... Τι το στείλανε κατασκήνωση τότε; Ας το κρατούσαν σπίτι να βλέπει όλη μέρα παιδικά στο Σταρ...
Επίσης, όσο εκνευριστικό μου ήταν το σιωπητήριο ως κατασκηνώτρια, άλλο τόσο το μίσησα ως ομαδάρχισσα. Οκ, καταλαβαίνω πως υπάρχει για να μην παίζουν μέσα στο καταμεσήμερο και πάθουν καμιά ηλίαση αλλά που κολλάει το σιωπητήριο; Δεν υπάρχει περίπτωση 12 παιδάκια να κάθονται στα κρεβάτια τους και να μην μιλάνε για όλο το μεσημέρι, ούτε ήταν αρκετά κουρασμένα για να κοιμηθούν. Δεν είναι στο σπίτι της γιαγιάς τους... Την πρώτη βδομάδα με λίγη γκρίνια την βγάλανε με τα Game Boy που είχαν φέρει τα περισσότερα και την άλλη μιάμιση με την Φιλοσοφική Λίθο...

Αα κι εγώ αν ήμουν ομαδάρχισσα σε κατασκήνωση θα καθόμουν να τους διάβαζα Χάρι Πότερ για να σκάσουν...