Κατοικίδια

Ευχαριστώ πολυ ))

O Ψιψιμελ μου

Σπόιλερ:

Βεβαια στις παραπανω ειναι σχετικα μικρος, αυτη ειναι η πιο προσφατη:

Draw my like one of your french cats   :

Cuteness lvl dangerous.  

Τι γλυκουλι! Κουκλάκι!

Γλυκουλάκι; Are y out of your minds?   

Πες μου ότι κοιμάται και βαριέται που ζει και όλη τη μέρα να τα δω όλα   

εχει τετοιες φασεις που κοιμαται ολη μερα. αλλα εχει και φασεις που δεν μπορει να κατσει ησυχο και τρεχει πανω κατω. εχει πιασει αρκετους ποντικους, κατσαριδες και λοιπα. μια φορα επιασε και ενα πουλακι. σκαρφαλωσε στον μαγκο μας και πηδηξε στον αερα και το επιασε. αντε.   

^ μισω τις γατες....

John Dawlish έγραψε:^ μισω τις γατες....

amen to that!!!

αυτο βασικα ειναι λιγο ρατσιστικο. ειναι σαν να λες: μισω τους κινεζους, μισω τους εβραιους, μισω τους αμερικανους. ολοι οι κινεζεοι/εβραιοι/αμερικανοι ειναι ιδιοι μεταξυ τους; αν εχεις κακη εντυπωση-εμπειρια για εναν, πεντε, δεκα, εκατο αυτο δεν σημαινει οτι πρεπει να μισεις και τους υπολοιπους.

οχι δεν ειναι ρατσιστικο
ποτε δεν ειχα πολλες συναναστροφες με τους τετραποδους φιλους σας
απλως γιαΤΙ δεν μου αρεσουν
την πιο γλυκια και παιχνιδιαρα γατα του κοσμου να μου φερεις δεν προκειται να την συμπαθησω

χρειαζεται να ειναι γλυκια και παιχνιδιαρα;   
για παραδειγμα ο γιος της ξαδερφης μου εχει εναν σκυλο που γενικα γαβγιζει τους παντες και ειναι επιθετικο με τους παντες. ειναι πολυ στριμμενο. δεν το αγαπαει ομως; φυσικα και το αγαπαει.
γιατι να υπαρχει διαφορετικη αντιμετωπιση στις γατες;

και να σημειωθει πως ο ψιψιμελ που εχω τωρα ηταν το πιο "κακο" απο τα αδερφια του και γι αυτον τον λογο το συμπαθησα. τα αλλα ηταν πιο φιλησυχα εαν θελετε ενω αυτο εκανε διαρκως αταξιες. ειναι λιγο παραπανω απο δυο χρονων τωρα και ότι και να γινει δεν βγαζει νυχια/δοντια σε εμας. ποτε. δειχνουν την αγαπη τους και την πιστη τους με διαφορετικο τροπο απο τους σκυλους και αυτος δεν ειναι λογος για να τα μισουμε.


Γατες... ειναι παρεξηγημενα τετραποδα.

Εγώ έχω μια κάποια αλλεργία στις γάτες, οπότε προτιμώ τους σκύλους, αλλά και πάλι χαριτωμένες τις βρίσκω. 

εχω δυο σκυλια κι ενα χαμστερ
επισης ειχα 2 κουνελια 3 ινδικα χοιριδια και 13 χαμστερ(μαζι με το τωρινο 14)
ααα και 4 χελνωες και 9 ψαρια(+3 στη γιαγια μου που δεν μετρανε γιατι δεν τα φροντιζα εγω)

Έχω ένα σκυλάκι που είναι διαστάβρωση κανίς με πεκινουά. Τον λένε Σνούφι. Τώρα ειναι άρρωστο το μικρούλι μου  
Θα ήθελα επίσης να έχω ενα χρυσοψαράκι! Είναι πολύ γλυκούλια!!!  

Εγώ όταν (με το καλό) πάω κάπου να σπουδάσω, θέλω να πάρω μία γάτα γιατί τις λατρεύω, σε αντίθεση με τα σκυλιά που τα ψιλοσιχαίνομαι. Μου λένε όμως ότι είναι τζάμπα έξοδα και λερώνουν όλο το σπίτι, διαμέρισμα or whatever. Τι γνώμη έχετε?   

Γάτα=ευτυχία. Αν τη μεγαλώσεις από μικρή και τη μάθεις βασικά πράγματα (να μην ανεβαίνει στα κρεβάτια, να χρησιμοποιεί την άμμο κλπ) και τη φροντίζεις, ούτε σε έξοδα θα μπεις ούτε σε τίποτα. go for it.

Και εγώ αυτή την εντύπωση έχω. Ότι αν την έχεις από πολύ μικρή δεν κάνει ζημιές ούτε λερώνει  .

Οι γάτες είναι για πέταμα.

''Μια ωραία ημέρα ξεκίνησε. Πάλευα επί ένα τέταρτο να βάλω τη Μορφίνη στην τσάντα μεταφοράς, πήγα με τα πόδια μέχρι την Αριστοτέλους (όπου είναι η κτηνίατρος) γιατί τα λεωφορεία έχουν απεργία σήμερα. Η Μορφίνη σε όλο το δρόμο ούρλιαζε και όλοι στο δρόμο με κοιτούσαν λες και βασάνιζα το γατί μου. Κάποια στιγμή, φτάσαμε στο κτηνιατρείο και ενώ το παιδί μου ήταν πολύ ήρεμο στην αρχή, καταλήξαμε να παλεύουμε εγώ και η κτηνίατρος με το σατανά που βγήκε από μέσα της. Η κτηνίατρος από κάποια στιγμή και μετά, ενώ είχε γεμίσει με γρατζουνιές και αίματα, φοβόταν να την πλησιάσει και τελικά το παιδί μου, μετά το εμβόλιο, επιτέθηκε και σε εμένα.''

#truestory

Εγώ θα το βγάλω Vallium για να είναι ήσυχο   .

Λογικά έπαιρνε εκδίκηση για το όνομα που της δώσανε...

Επίσης επειδή αυτό κάνει για λογοτεχνικό κείμενο, χαίρω πολύ χαιρόπουλος... Αν είναι όντως πραγματική ιστορία, πώς ακριβώς βάζεις όλες τις γάτες σε ένα σακί "για πέταμα" από ένα παράδειγμα; Εγώ μπορώ να σου πω πόσο γλυκιά και ήρεμη είναι η δικιά μου αν είναι έτσι.
Οι γάτες δεν είναι ρηχά ζώα. Δεν εμπιστεύονται με τη πρώτη ματιά, δεν θέλουν άλλους στα λημέρια τους και δε θα πάνε να γλείψουν το πρώτο τυχόντα και να του κάνουν χαδάκια. Πρέπει να τις κερδίσεις τις γάτες, αχ πόσο καιρό θα το λέω αυτό; Και δεν έχει να κάνει με το αν είσαι αφεντικό της χρόνια, αλλά με το πώς την "ανέθρεψες".
Οκέυ, εγώ είμαι cat-maniac και δέχομαι ότι πολλοί δε τις προτιμούν. Αλλά λίγο λιγότερο απόλυτα;

Και εγώ όταν λέω ότι λατρεύω τις γάτες και δεν μου αρέσουν οι σκύλοι με κοιτάνε όλοι με μισό μάτι και λένε "η γάτα σε κάνει ότι θέλει ενώ ο σκύλος είναι σαν φίλος σου". Και το λένε τόσο απόλυτα λες και έχουν ψυχολογήσει όλες τις γάτες του κόσμου ή παίρνουν για παράδειγμα τις γάτες που έχει ο παππούς τους στο κτήμα και δεν τις ταίζει για να κυνηγάνε τα ποντίκια και τα φίδια.

Δεν τον καταλαβαίνω αυτόν τον ρατσισμό που δέχονται οι γάτες  .

^ugh, bless you :p

The Sorting Hat έγραψε:Δεν τον καταλαβαίνω αυτόν τον ρατσισμό που δέχονται οι γάτες  .

Δεν είναι θέμα ρατσισμού. Το γεγονός ότι αυτό που αναφέρεις στο λένε οι περισσότεροι πρέπει να σε προβληματίσει   

Σε μια συζήτηση υπάρχουν οι απόψεις , υπάρχουν και τα γεγονότα.
Δεν είναι άποψη το ότι ένας σκύλος μπορεί να σχηματίσει καλύτερη σχέση με τον άνθρωπο από ότι μια γάτα. Είναι γενική αλήθεια. Η ιστορία βρίθει από παραδείγματα. Η γάτα είναι αιλουροειδές και λιγότερο εξημερώμενη από το σκύλο συνεπώς θα είναι πάντα πιο καχύποπτη και πιο ρηχή, χωρίς όμως να σημαίνει ότι δεν θα αναπτύξει σχέση εμπιστοσύνης, το αντίθετο. Ωστόσο και τα δύο ζώα έχουν τα συν και τα πλην όταν τα θέλεις για οικόσιτα. Το θέμα είναι τι ψάχνεις στο κατοικίδιό σου. Ανάλογα με το τι ψάχνεις διαλέγεις αν θα πάρεις σκύλο,γάτα ,καναρίνι , ψάρι ή ποντίκι.  

Προσωπικά θαυμάζω τους σκύλους γιατί πιστεύω ότι μπορούν να κάνουν κάτι -όχι ότι το κάνουν πάντα όμως- που οι άνθρωποι δεν θα καταφέρουν ποτέ. Να αγαπήσουν ένα ζώο και μάλιστα διαφορετικού είδους (εν προκειμένου τον άνθρωπο) με όλη τους την ψυχή και να πεθάνουν για αυτό αν χρειαστεί. Οι άνθρωποι σπάνια θα το έκαναν ακόμη και για συγγενείς τους , πόσο μάλλον για αγνώστους , πόσο μάλλον για ζώα. Είναι κάτι σαν την προσωποποίηση της ανιδιοτελούς αγάπης από κάποιο σημείο της σχέσης που αναπτύσσουν και μετά. Και όσο περνάει ο καιρός αυτό αυξάνεται αντί να φθίνει. Στους ανθρώπους συνήθως αυτό φθίνει όσο περνάει ο καιρός.

Βέβαια αυτό δεν ισχύει πάντα , αλλά μπορεί να συμβεί πολύ συχνά. Και είναι πολύ όμορφο.
Και είναι και ένας από τους λόγους που ΔΕΝ θα έπαιρνα ποτέ σκύλο στο σπίτι. Δεν θέλω να δεθώ τόσο πολύ με κάτι που θα χάσω. Από μακριά και αγαπημένοι  

Η γάτα από την άλλη έχει λιγότερο έξοδα , είναι γλυκιά και παιχνιδιάρα (ειδικά όταν είναι μικρή) αλλά δεν θα περίμενα ποτέ από μια γάτα να είναι η "ψυχή του σπιτιού".   

Arcturus Regulus Black έγραψε:Η γάτα είναι αιλουροειδές και λιγότερο εξημερώμενη από το σκύλο συνεπώς θα είναι πάντα πιο καχύποπτη και πιο ρηχή, χωρίς όμως να σημαίνει ότι δεν θα αναπτύξει σχέση εμπιστοσύνης, το αντίθετο.  

Γ Ι Α Τ Ι;;;

Αν δεν ήταν αυτό θα συμφωνούσα απόλυτα και για τα καλά του σκύλου και για όλα.   

Γιατί δεν είναι βαθιά