Κατοικίδια

Συγγνώμη,με τέτοια αυτιά γκρέμλιν και προσέξατε τα μάτια;  
Αλλά είναι γλυκούλι το χαμένο. 

Τα αυτάκια φέρνουν λίγο στον Μπάρτοκ από την Αναστασία  

θάνο είναι κουκλί μην ακούς κανέναν






















...αλλά το δικό μου είναι πιο ωραίο 

Ωραία η Φρίντα  .

Εμείς καθόμασταν έξω και ήρθε ένα παπαγαλάκι να πιει νερό από το ποτήρι της ξαδέρφης μου. Από κάπου ξέφυγε λογικά και το πήγαμε στο κτηνιατρο της γειτονιάς μη το έχει ζητήσει κανείς, αλλά μας είπε ότι ειμαστε πολύ τυχεροί και να τον κρατήσουμε.  Το έχουμε για την ώρα στο κλουβί που είχαμε παλιά τα καναρίνια μας, και το καημένο δε χωράει πολύ καλά. με τη πρώτη ευκαιρία θα επανορθώσουμε.
Είναι μια γλύκα, με ροζ μαγουλάκια και λοφείο  . κάθεται να το χαϊδέψεις και το ταΐζεις σποράκια που τρώει από το χέρι σου.  

ντάξει βέβαια όταν αρχίσουν τα σχολεία μπορεί να θέλω να το δολοφονήσω άμα μιλάει ή θέλει προσοχή αλλά νέβερμάιντ.  

Θέλω να γράψω κάπου τον πονο μου, μιας και το θυμιθηκα.

Δεν είχα ποτέ σκυλάκι, αλλά υπήρχε ένα σκυλάκι που το χαμε σαν δικό μας οταν ημουν μικρή και το χα μεσα στην καρδιά μου, μεχρι που κάτι βλαμμενα το διωξανε. 

Αδεσποτο ήταν, αλλά ο,τι πιο κοντινό σε κατοικίδιο, μιας και το ταϊζαμε, το προσέχαμε κτλ. Εγώ και τα ξαδερφια μου δηλαδη. Ητανε ρατσας "Λασση" -τουλαχιστον έτσι έμοιαζε- , το λέγαμε Λασση  (αφού γέννησε και καταλάβαμε οτι το "Ρεξ" δεν του πήγαινε ) έιχε ακολουθησει τον θειο μου απο τη δουλειά και εμενε απο μόνο του εκει, κοιμοτανε καάτω από το παλιό αμαξι του άλλου μου θείου και γέννησε στην αυλή μας.  . Στη λεμονια. 7 κουταβακια.

Αλλα, δυστυχώς, λιγες μέρες μετά ήρθαν και τα πήρανε κάτι παιδια που μενανε εκει κοντα (ενω εμεις ειμασταν στο σχολειο -.-) και δεν ξερω τι τα κανανε. Τα δωσανε στον Μπογια, πιθανοτατα. Εντωμεταξυ, της αφησανε ένα, απο την καλοκαρδοσυνη τους μαλλον, και μας ειπανε οτι τα πηγανε στον "γιατρο" -απο τον κάλο στον εγκεφαλο μάλλον.  Ακους εκει, στο γιατρο. Νταξει, δεν ειμασταν και 5χρονα, ξεραμε οτι φωναξανε το μπογια.  


Το σκυλάκι τι λεγαμε Μπουμπη, εμεινε λιγο και μετα εφυγε. Εντωμεταξυ εμεις ειχαμε παει διακοπές, ειχαμε αδειασει ολα τα αποφάγια εκει που ήταν η Λασση και οταν γυρίσαμε, ειχε εξαφανιστει. 

Ηταν πολύ γλυκουλα.
Και ο Μπουμπης για κουταβι ήταν τεράστιος  

Κριμα βρε Πόπη μου  .. Τα έχεις χάσει καιρό τώρα ; .. Αμα η Λάσση ήταν όπως η Λάσση θα ταν πραγματικά κούκλα  ! Το κουταβάκι ο Μπούμπης της έμοιαζε ;  7 κουτάβια είναι υπερβολικά πολλά αλλά αμα τα αγαπάς δεν έχει πραγματική σημασία!  Στην τελευταία πρόταση που λες οτι για κουτάβι ο Μπουμπης ήταν τεράστιος ... πόσο δλδ ψήλος ήταν; 

ηταν μεγαλος για κουταβι. Σε υψος δε θυμαμαι... Ημουν και δημοτικό τοτε, μου φαινονταν ολα μεγαλυτερα.   Στη μεση της γαμπας φαντασου.

Α μαλιστα . 

Οταν ειμαι μικρη ειχα ενα καναρινι, τον tweety. Πεθανε ομως και απο τοτε δεν ξαναειχα αλλο ζωακι. Μεχρι δηλαδη πριν 2 χρονια που μια γατα γεννησε στην αυλη μας και μας αφησε τα μωρα της. Απο τα 4 γατακια τωρα μας εχει μεινει μονο ενα. Ενα αρσενικο ασπρομαυρο που ειναι λιγο κωλοπαιδο αλλα και χαδιαρικο  

Παλιά είχα ένα άσπρο κουνελάκι, την Ρόζα, αλλά επειδή μετά δεν μπορούσαμε να την κρατήσουμε άλλο και την δώσαμε σε έναν γνωστό μας που έχει κτήμα..  

Πέρσι το Πάσχα πήραμε σκύλοοο! Τον Harry, είναι ράτσας Labradore Golden Retriever, έχει ένα ωραίο μπεζ/χρυσαφί χρώμα και είναι τόοσο απαλός! 

αχοουυυ <3


θελω και γω σκυλακι!!

εμεις εχουμε μια γατα

Ωραίο το γατάκι Αναστασια!

πως στελνουμε φοτος??

Βλέπε εδώ

Violleta Black έγραψε:Βλέπε εδώ

φχαριστώωω λοιπόν να τη η γατούλα μου που ψόφησε... έχω 12 γάτες αλλά αυτή ήταν η αγαπημένη μου

γατούλα:

^τίποτα!
Πολύ ωραία η γατούλα!

Είχα 2 σκυλάκια. Την Ηρώ (ένα γκριφόν-τεριέ) και τον Μπετόβεν (ένα γερμανικό ποιμενικό- πίτμπουλ) στα οποία έριξε ένας @*^%#/! φόλα. Και ένα παπαγαλάκι (Κακαρίκι) τον Ρίκι το οποίο ήταν άρρωστο από τότε που το αγόρασα.. γενικά βλακείες των ανθρώπων, άρρωστα ζώα σε πετ σοπ και φόλες  

εχω ενα σκυλι το λενε μπελα

έχω το πιο γλυκό σκυλί του κόσμου! το λένε Lucy και είναι 3 χρονών το χαζούλι μου δείτε φάτσα!

φατσουλίνι:

Koυκλίτσα είναι!   

αχχ ευχαριστώ... να δεις τι παιχνιδιάρα είναι δεν μ' αφήνει σε ησυχία! και όταν πας να κάτσεις στον καναπέ έχει απλωθεί με τις ποδάρες της που δεν σ' αφήνει να χαλαρώσεις με τίποτα όλο βόλτες θέλει και τρώι μέχρι σκασμού αλλά για κάποιο λόγο δεν παχαίνει με τίποτα!

Η δικιά μου είναι μικρόσωμη,τρώει μέχρι σκασμού (η μάνα μου φταίει) και έχει γίνει μπαλονάκι.  

αχου τι γλυκιά! έχεις φωτογαφία της;

@ellitsa ellitsa τι γλυκο που ειναι;   
το κρεβατακι που του εχεις απο πισω το ειχαμε παρει στο μικροτερο του για το γατο μας.