Ψυχαναγκασμός

<<Ο όρος ψυχαναγκασμός (ή ιδεοληψία) αναφέρεται σε έμμονες σκέψεις που μπορούν να πάρουν τη μορφή μιας λέξης, μιας φράσης ή μιας εικόνας.>>

Το τοπικ το εχω κλεψει απο ενα αλλο φορουμ, αλλα μου εκανε τρομερη εντυπωση και ειπα να το postαρω εδω!

Εγω ειμαι ψυχαναγκαστικη, εχω πολλα 'παραξενα' π.χ. Οταν ενας καθηγητης ή γενικα οποιοσδηποτε σβηνει τον πινακα στο σχολειο και ξερετε αφησει 'υπολειμματα' μαρκαδορου...ΤΡΕΛΑΙΝΟΜΑΙ θελω να σηκωθω και να το σβησω ΤΕΛΕΙΑ με πιανει νευρικοτητα δε μπορω να το εξηγησω! ...Εχω φτασει σε σημειο να σηκωθω και να πω στον καθηγητη 'Καλα ανθρωπε μου στο σπιτι σου δεν σου μαθανε να τελειωνεις ο,τι αρχιζεις?' [η απαντηση ηταν σαφης...ωριαια.. ] Επισης πολλα αλλα, οπως δν μπορω να κοιμηθω αν η πορτα του δωματιου μου ειναι ειναι μισανοιχτη ...δν νιωθω ασφαλεια.τν θελω ανοιχτη. Οταν τρωω θελω να μην ακουμπαει κανενα πιατο του τραπζειου με κανενα αλλο, χαχαχαχαχ Οκ δεν παω καλα... :P

Για πειτε και εσεις!!!

Όλοι έχουμε τέτοια θεματάκια σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό. Απλώς δεν είχαμε την τόλμη να τα παρατηρήσουμε στον εαυτό μας και να τα παραδεχτούμε, όπως εσύ.

Με ενοχλεί όμως η φράση που λες εναντίον σου, πως δεν πας καλά.

Και ποιος σου λέει πως εσύ πάς λάθος κι οι άλλοι πάνε καλά;

Από τη στιγμή που οι συνήθειές σου δεν ενοχλούν κανέναν , πού είναι το πρόβλημα;

Δεν μπορω να κοιμηθω με ανοιχτη πόρτα. Πάντα με κλειστή.

Δεν μπορω να ακουω βρυση που στάζει. Τσιτωνομαι!!!

Τέλος...αν δεν υπαρχει αλατι στο τραπέζι δεν τρωω!

κι εγώ δεν μπορώ με βρύσες. και κλείνω και πόρτα για να κοιμηθώ.

αν ακούω τικ τικ από ρολόι δεν κοιμάμαι. τα κρύβω σε κομοδίνα και πάλι νομίζω πως τα ακούω...

κλείνω και την πόρτα της κουζίνας επειδή νομίζω πως ακούγεται το ψυγείο , που δεν κάνει κιχ το καημένο.
πλένω τα χέρια μου 10000 φορές τη μέρα και ειδικά το χειμώνα ανοίγουν τα καημένα από την ξηρασία.

έχω κι άλλα κουσούρια πολλά.

έγκλημα κάνω;;;;;

Δεν έχω εμμονές γενικά, θέλω κάποια πράγματα να είναι τέλεια αλλά χωρίς υπερβολές :P
Ένα κόλλημα που έχω όμως είναι ότι θέλω να τελειώνω ένα βιβλίο ακόμα κι όταν δεν μου αρέσει ή με νευριάζει. Α και δεν αντέχω το τικ-τακ του ρολογιού τη νύχτα.

Σπόιλερ:

Κι εγώ θέλω κλειστή την πόρτα στο δωμάτιό μου και μου χτυπάει στα νεύρα όταν ακούω την βρύση να στάζει.
Επιπλέον δεν μπορώ το τικ τακ από τα ρολόι, γι' αυτό στο δωμάτιό μου έχω ηλεκτρονικό ρολόι.
Επίσης δεν θέλω να έχει καθόλου φως στο δωμάτιο που θα κοιμηθώ, αν δω να μπαίνει έστω και ελάχιστο φως δεν θα μπορέσω να κοιμηθώ, με ενοχλεί.
Και δεν αφήνω ποτέ την τελευταία μου μπουκιά χωρίς να την φάω, αλλά γι' αυτό δεν φταίω εγώ μου το κόλλησαν οι γιαγιάδες :P

σε αυτο θα σιφονισο με τιν σοφια

Merlin The Great έγραψε:

Δεν μπορω να ακουω βρυση που στάζει. Τσιτωνομαι!!!

Πως το ξεχασα αυτο;;;;;;;;;




@Τina79 για πλακα το ειπα.. εξαλλου ποιος παει καλα; και πως ειναι αυτο το καλα;

αυτό το καλά το ψάχνω χρόνια τώρα. όλοι μου λένε πως δεν πάω καλά, αλλά δε μου δείχνουν και το προς τα πού είναι ....

^^ε, με ποιον άλλον θα συμφωνουσες φιονα μου; :

εχω κολλημα με το να τελειωνω τα βιβλια μου μονο , και επισης οταν διαβαζω δεν θαλω να πεφτει ουτε μια τριχα απο τα μαλλια μου στα ματια μου! :

Πώς το ξέχασα? Δεν αντέχω να χτυπάει το τηλέφωνο όταν κοιμάμαι. Με το που ακούω το ντριν ντριν μου σπάνε τα νεύρα και θέλω να βρίσω αυτόν που παίρνει. Μια φορά μάλιστα μου βγήκε βοθροφωνή και τρόμαξα έναν που έκανε προωθήσεις προϊόντων :P

ama pao se magazia ki exei diafimistika sto trapezi exo tin mania na ta taktopio ola stin enteleia
episis den antexo akatastasia gt ta perno ama einai kati stravo
ta sxolika mou vivlia einai se ta3i analoga me to ma8ima kai tin ora pou to exo apo to mikrotero os to pio megalo
ta fylladia mou se aristi katastasi
ta panta sto 8ranio mou stin sosti 8esi tous
cd ta vivlia ma3ilaria portes rologia fota
ta cd ta vazo apo ta agapimena mou os ta xeirotera
ta vivlia episis
ma3ilaria to ena einai pio oreo apo to allo kai ta 8elo na ta 3exorizo ama alla3oune kalima
porta klisti
rologia na min akouso kix kai den 8elo fota gt me enoxloun

Μόνικα εσύ;
Αυτόγραφο :P

Merlin The Great έγραψε:

Τέλος...αν δεν υπαρχει αλατι στο τραπέζι δεν τρωω!

Αυτό και γω το κάνω :P

Επίσης έχω ένα άλλο αλλά δεν ξέρω αν πιάνεται γιατί το κάνω μια φορά τον χρόνο. Όταν ντυνω τα βιβλία, δεν μπορώ να βλέπω ούτε μία φουσκάλα. Μία τόση δα φουσκίτσα μπορεί να κάνει το πιο ωραίο βιβλίο σιχαμένο.

Επίσης δεν μπορώ όταν σβήνω το μολύβι να βλέπω το ίχνος από αυτό που είχα γράψει και δε σβήνεται. Δεν αντέχω λέμε! :P

Δεν μπορώ να βλέπω τα σιντί/ ντίβιντι γυρισμένα ανάποδα, ή έξω από τις θήκες.

Δεν καταδέχομαι να πιω αναψυκτικό ή ποτό από σπασμένο καλαμάκι, πάω και παίρνω δεύτερο για να το σπάσω μόνος μου :P

Το κλασικό κρακ με τα δάχτυλα :P

Επίσης αποφεύγω να αφήνω το κινητό κοντά σε ραδιόφωνο ή τηλεοράσεις, γιατί αν χτυπήσει θα ακουστεί εκείνος ο ήχος που μου τεντώνει τα νεύρα :P

Τώρα σε πιο αραιά θέματα, δεν αντέχω να βλέπω κακογραμμένα βιβλία, ειδικά όταν αυτά τα βιβλια έχουν και μαλακό εξώφυλλο μου ρχεται να τα στείλω για επανέκδοση :P

Σιχαίνομαι να βλέπω εκείνα τα μικρά μπουκαλάκια νερό, που είναι πιο ακριβά και από τα μεγάλα.

Να μιλάει κάποιος στον κινηματογράφο, ή να μασάει τα νάτσος τόσο δυνατά που νομίζεις πως θα σπάσουν τα δόντια του.

Αυτά μου ρχονται προς το παρόν, αλλά ειναι κι άλλα. Είμαι τύπος της λεπτομέρειας

Καλα απο τετοια εχω μπολικα εγω!



Δεν μπορώ να παίξω πιανο εαν στο δωμάτιο είναι και καποιος αλλος. Τον διωχνω σηκωτο.
Δεν μπορω να μου λενε: Μπραβο στο πιανο. Εκεινη την στιγμη παταω λαθος νοτα.
Δεν μου αρεσει να μου αλλαζουν την θεση των πραγματων μου.
Στα μαθηματα πιανου φοραω ΠΑΝΤΑ εδω και εξι χρονια ενα συγκεκριμενο κοκκαλακι.
Δεν μου αρεσει ΚΑΘΟΛΟΥ να κανουν κρακ οι αλλοι. Δαχτυλα, κεφαλια, πλατες, ποδια ο,τι να 'ναι!
Δεν αντεχω να βλεπω να βλεπω πεντακαθαρα βιβλια. Χωρις ουτε μια σημειωση. Τελειωσε. Ηρθε το τελος του.
Δεν μου αρεσει καθολου οταν οι αλλοι σερνουν τα ποδια τους. Πωωωωωωωω δεν μπορειτε να φανταστειτε ποσο με εκνευριζει!


Αυτα θυμαμαι τωρα.

Εγω δεν μπορω να κανω τιποτα αμα δεν τελειωσω ολα μου τα μαθηματα.
Δεν μπορω να κοιμηθω με φως και σε πολυ χαμηλο κρεβατι.
Δεν μπορω να διαβασω οταν ενα δωματιο ειναι ακαταστατο η οταν φοραω μπιζαμες.
Αν κοιμηθω πριν τις 12 το βραδυ δεν μπορω να ξυπνησω νωρις το πρωι.
Δεν μπορω οταν κοβω τα νυχια μου να ακουμπαω διαφορα αντικειμενα η να αλλαζω σελιδες στα βιβλια.
Δεν μπορω να παιζω πιανο και βιολι χωρις να τρεμω οταν ολα τα βλεματα ειναι στραμμενα πανω μου.
Και εγω τα ιδια παθενω με το πιανο.

Συμφωνω απολυτα με τον Τομ, για το κρακ και τις φουσκαλες. Ειδικα το κρακ των δαχτυλων παιζει να το κανω και δεκα φορες την ημερα. :P Θα σκασω αμα δεν το κανω. :P


Επισης, δεν μπορω να κοιμηθω ποτε μα ποτε ομως, αμα:
Δεν εχω παει στην τουαλετα για τελευταια φορα. :P
Εχω ξεχασει κατι να κανω, ως αποτελεσμα, δεν κοιμαμαι μεχρι να το θυμηθω. :P
Δεν ειναι η πορτα κλειστη και βασιλευει το απολυτο σκοταδι. :P

Θελω να τελειωνω καθε τι που κανω, αλλιως μετα καθομαι και το σκεφτομαι ολοκληρη τη μερα.

Δεν αγγιζω το φαγητο μου, αμα ειναι το ενα πανω στο αλλο. Πχ. οταν εχουμε κοτοπουλο με πατατες, δεν αντεχω να βλεπω τις πατατες πανω στο κοτοπουλο και γενικα να ακουμπανε μεταξυ τους. :P Με αλλα λογια, το φαγητο πρεπει να ειναι παντα ξεχωρισμενο για να το φαω.

Οπως ειπε και η Πανσυ, δεν μπορω καθολου ουτε και εγω να βλεπω τον πινακα μισοκαθαρισμενο. Ειδικα οταν βρεχουνε καποιοι το σφουγγαρι, μετα που παει να σβησει ο αλλος, το σφουγγαρι αφηνει ιχνη σε οτιδηποτε καθαριζει με αποτελεσμα και να μην καθαριζεται ουσιαστικα ο πινακας, αλλα και να καθομαι να βλεπω εγω αυτα τα σημαδια πανω του. :P Συγκεκριμενα, ο καθηγητης της Βιολογιας μας το κανει αυτο και τον βριζω απο μεσα μου. :P Δεν μπορω να βλεπω τον πινακα ετσι!

Νευριαζω οταν ακουω παροιμιες η φρασεις που κλινουν προς τις παροιμιες η φρασεις που ειναι βασισμενες σε προληψεις. Δεν ειναι μονο οτι δεν μου αρεσουν, αλλα οτι δεν μπορω να τις ακουω!

Δεν μπορω να βλεπω σε λογοτεχνικα βιβλια εστω και μια γραμμη, ποσο μαλλον να εχει γραψει καποιος πανω. Σε σχολικα, περιοδικα κτλ. δεν εχω προβλημα, αλλα σε λογοτεχνικα αμα το δω αυτο παθαινω κριση. :P Ειδικα οταν δω τσακιση.


Εχω και αλλα, πααααρα πολλα, αλλα δεν μου αρχονται αυτη τη στιγμη. :P

Ααααααα αυτο για τα λογοτεχνικα βιβλια ισχυει και για εμενα.

Δεν γραφω καν το ονομα μου και δεν διορθωνω τα τυπογραφικα λαθη. Δεν αντεχω να βλεπω παρεμβασεις ανθρωπων ή χυμων ή φαγητων στα βιβλια. Μια φορα μου λερωσαν ενα απο τα βιβλια μου και το ξαναγορασα.

Επισης δν μου αρεσει στα βιβλια, οταν τα ανοιγουν καποιοι και δημιουργουνται αυτες οι ζαρες. Πωωωωωωωωωωω! Δεν το αντεχω αυτο<!

Εμενα με εκνευριζει περισσοτερο, οταν σου δινουν για δωρο ενα βιβλιο, γραφουν αφιερωση μεσα! :@:
Με πολυυυ κοπο θα το διαβασω. :P

γω με τα βιβλια ακριβως το αντιθετο
οσο πιο πολυ το αγαπω, τοσο πιο ταλαιπωρημενο δειχνει :P
γενικα δεν μπορω τα καθαρα βιβλια. οταν παιρνω τα βιβλια της εξεταστικης το πρωτο που κανω ειναι να τα γεμισω σημειωσεις/στιχους αλλιως δε μπορω να διαβασω.

οταν ξετυλιγω ενα αντικειμενο που ειναι τυλιγμενο με προστατευτικο ναιλον, μετα πρεπει να κατσω να σπασω τα φουσκαλακια του ναιλον. δε μπορω με τπτ να το αφησω απ τα χερια μου.

δεν τρωω ποτε κρεας απο εξω. σιχαινομαι. κ ετσι σπαω τα νευρα σε ολον τον κοσμο :P

δεν μπορω να χρησιμοποιω τρενο αν δεν εχω μαζι μου ενα βιβλιο η μουσικη. απλα μου φαινονται ατελειωτες οι διαδρομες κ εκνευριζομαι.

Rea έγραψε:γω με τα βιβλια ακριβως το αντιθετο
οσο πιο πολυ το αγαπω, τοσο πιο ταλαιπωρημενο δειχνει :P
γενικα δεν μπορω τα καθαρα βιβλια. οταν παιρνω τα βιβλια της εξεταστικης το πρωτο που κανω ειναι να τα γεμισω σημειωσεις/στιχους αλλιως δε μπορω να διαβασω.

Αυτο το κανω στα αλλα βιβλια.
Στα λογοτεχνικα ομως με τιποτα. Το σεβομαι το βιβλιο και δεν θελω να μου δειχνει κατεστραμμενο

Παθαίνω αμόκ με το κρακ.Ανατριχιάζω και παίζει να αλλάξω και χώρο :P
Όταν είμαι σε ένα δωμάτιο που έχει παράθυρα πρέπει η πόρτα να είναι κλειστή :P
Τα πραγματά μου πρέπει να είναι εκεί που τα αφήνω,όσο χαμός κι αν γίνεται.Έτσι τα βρίσκω :P
Όση ζέστη και να έχει,και 40 βαθμούς,όταν ξαπλώνω πρέπει να σκεπαστώ :P
Όταν διαβάζω στο μπαλκόνι πρέπει να είμαι αρκετά κοντά στα κάγκελα ώστε τα πόδια μου να ακουμπάνε στην βάση των κάγκελων :P
Μου την δίνει όταν το θρανίο κουνιέται επειδή τα "πόδια" είναι ασταθή,οπότε αρχίζω και κόβω χαρτάκια να βάλω από κάτω,τσαντίζομαι περισσότερο και στο διάλειμμα αλλάζω θρανίο :P
Μου την δίνει όταν ο διπλανός μου έρχεται κοντά και δεν μπορώ να έχω την ελευθερία κινήσεων που χρειάζομαι
Το φως στο εικονοστάσι πρέπει να είναι πράσινο αλλιώς εισβάλλει από την χαραμάνδρα της πόρτας μου και δεν μπορώ να κοιμηθώ :P

Berenice έγραψε:Όση ζέστη και να έχει,και 40 βαθμούς,όταν ξαπλώνω πρέπει να σκεπαστώ :P

Πω ναι Δεν πα να γίνεται της κολάσεως έξω.

Berenice έγραψε:Όταν διαβάζω στο μπαλκόνι πρέπει να είμαι αρκετά κοντά στα κάγκελα ώστε τα πόδια μου να ακουμπάνε στην βάση των κάγκελων :P

Και αυτό. Μάλιστα θέλω να απλώνομαι πάνω στο κάγκελο. Δεν μπορώ να κάτσω με τα πόδια να κρέμονται, είναι τρομερά άβολο.

Νευριάζω και όταν βλέπω το "ως αναφορά". Όσον αφορά είναι ρε άνθρωποι!!

Berenice έγραψε:Όταν διαβάζω στο μπαλκόνι πρέπει να είμαι αρκετά κοντά στα κάγκελα ώστε τα πόδια μου να ακουμπάνε στην βάση των κάγκελων :P

Συμφωνω για τα ποδια! Μου αρεσει να τα βαζω στο καγκελο και να διαβαζω! <3

Γιάννα αυτό με το σκέπασμα χειμώνα καλοκαίρι μου κόλλησε επειδή φοβόμουν ότι θα έρθει ένας να μου κόψει τα πόδια :P
Επίσης δεν τρώω καρπούζι γιατί αυτά τα ψιλά ψιλά όταν είναι κάπως ώριμο φοβάμαι ότι θα μοθ κολλήσουν στα δόνιτα-ιουυ :P