Οι Ιστορίες του Μπίντλ του Βάρδου- Τα χαμένα παραμύθια

---------------

Το περιεχόμενο του ποστ διαγράφτηκε μετά από επιθυμία του μέλους.

Πολύ καλογραμμένο, όμορφο και με ηθικό δίδαγμα

τελειο!!!!!

βασικά έχει παρόμιο δίδαγμα με την κρίνη της καλοτυχίας μόνο που εδώ το περιγράφεις πολύ καλύτερα απο την ροουλινγκ.

ναι. Βασικα εχει στοιχεια, απο την κρηνη της καλοτυχιας, απο το ¨μαγος και η πηδηχτη χυτρα¨

Ανακοίνωση: Οι ιστορίες αυτού του τόπικ γράφονται από τον Ημίαιμο Πρίγκιπα και τον Πατρίκιο Αύγουστο.




Κάποτε, πριν πολλά, πολλά χρόνια, σε μια πλευρά του κόσμου που δεν υπάρχει πια, ζούσαν δύο φυλές μάγων. Χαρακτηριστικό της πρώτης, ήταν τα πανέμορφα, γαλάζια μάτια που είχαν όλα τα μέλη της. Ήταν μια βασιλική γενιά, που βασίλευε σε μια τεράστια χώρα. Κάθε μάγος με γαλάζια μάτια, είχε δικαίωμα να γίνει και αυτός μέλος της φυλής, το πόσο ψηλά η χαμηλά θα ήταν εξαρτιόταν από το πόσο όμορφα και πόσο λαμπερά ήταν τα μάτια του. Τα μέλη της άλλης φυλής, είχαν όλοι τους πράσινα μάτια, ήταν όμως φτωχοί και δεν είχαν ούτε την παραμικρή εξουσία και έτσι ζήλευαν τους γαλανομάτες βασιλιάδες.
Μια μέρα λοιπόν, στα μέσα του φθινοπώρου, ένας μαύρος μάγος φάνηκε στην χώρα των μάγων με τα πράσινα μάτια. Τα δικα του ηταν καταμαυρα, καρβουνιασμενα, και έτσι ζήλευε τους κάτοικους αυτού του τόπου για το υπέροχο χρώμα που είχαν τα δικά τους. Λεγοταν οτι ειχε χασει καποτε την γυναικα που αγαπουσε απο καποιον με φωτεινα σμαραγδενια ματια. Απο τοτε αρχισε να ασχολειτε με τις σκοτεινες τεχνες, πραγμα που εκανε πιο σκοτεινα τα δικα του ματια. Θελοντας να εκδικηθει είπε στους μάγους πώς με την βοήθεια τον δικών του και μονο δυνάμεων, θα μπορούσαν να αποκτήσουν και αυτοί γαλάζια μάτια και να γίνουν μετά μέλη της βασιλικής φυλής. Αμέσως όλοι τους ενθουσιάστηκαν, και δέχτηκαν χωρίς πολύ σκέψη. Μόνο ένας μάγος, νέος αλλά σοφός δεν δέχτηκε, αν και όλοι οι υπόλοιποι τον κορόιδευαν γιʼ αυτή του την επιλογή και έλεγαν ότι ήταν πολύ πεισματάρης και πώς έτσι δεν θα πάει ποτέ μπροστά.
Ο μάγος, χωρίς να ξέρει πώς υπήρχε κάποιος που δεν είχε πέσει στην παγίδα και χρησιμοποιώντας τις απίστευτες του δυνάμεις, πράγματι κατάφερε να μετατρέψει τα πράσινα μάτια σε γαλάζια. Ήταν όμως ένα πολύ θαμπό, και άσχημο γαλάζιο, εμοιαζε με θολή βρώμικη λίμνη και δεν ήταν σαν τα καθαρά κρυστάλλινα μάτια που είχαν υπολοιποι. Ετσι όταν έγιναν μέλη της άλλης φυλής ανάλαβαν πολύ λίγη εξουσία και βρίσκονταν στις χαμηλότερες θέσεις.
Τα έφερε έτσι η μοιρα όμως, και στην αρχή της άνοιξης, πριν καλά-καλά περάσουν τρεις μηνες, έπεσε μεγάλη πείνα στην χώρα τον γαλαζομάτιδων και βρέθηκαν σε μια κατάσταση χειρότερη και από αυτή τις άλλης φυλής. Ο πρασινομάτης που είχε μείνει όμως, δουλεψε σκληρα, και χωρις την γκρινια και την μιζερια των υπολοιπων έφτασε πολύ ψηλά, έφτιαξε δικό του βασίλειο πολύ μεγαλύτερο από αυτό της πρώτης φυλής όταν βρισκόταν στο ζενιθ της και δεν άργησε να κυριαρχήσει και στο άλλο βασίλειο. Αντιστρέφοντας τον νόμο και ξανά φτιάχνοντας την παλιά του φυλή με καινούργια μέλη με πράσινα μάτια κυριάρχησε με σεβασμό και δικαιοσύνη στην αυτοκρατορία του που σιγά-σιγά όλο και επεκτεινόταν.
Όταν τα παλιά μέλη της φυλής, κατάλαβαν τη είχε γίνει, προσπάθησαν να επιστρέψουν παρακαλώντας τον και προσφέροντας του πολλούς και διάφορους θησαυρούς από αυτούς που τους είχαν απομείνει. Ήταν όμως πολύ αργά. Αρχισαν να ψαχνουν, παντου, σε όλο τον κοσμο για το μαγο που τους ειχε φερει αυτη την συμφορα. Καποια μερα, ενα αγημα απο τους εκπτωτους γαλανοματηδες, εντοπισε τον σκοτεινο μαγο, και τον εφερε ενωπιον του βασιλια.
Αμέσως, ο μάγος κατάλαβε τι ακριβός είχε συμβεί και πια ακριβός ήταν η ατέλεια του σχεδίου του. Δεν το είχε ψάξει ποτέ, γιατί ήταν πάντα σίγουρος πώς κανείς δεν μπορούσε να αντισταθεί στην εξουσία και στην δύναμη που ανειχτόχερα πρόσφερε. Ο βασιλιάς σαν είδε τον άνθρωπο που ευθυνόταν για την ψηλή θέση που είχε, δεν ήξερε πώς να αντιδράσει. Από την μια του χρωστούσε ευγνωμοσύνη για το καλό που του έκανε, και από την άλλη ήταν αυτός που ευθυνόταν για το κακό που έπαθαν οι παλιοί του φίλοι. Τέλος, αποφάσισε πώς κανείς δεν μπορεί να κρίνει σωστά αυτόν τον άνθρωπο που αν και ξεκαθάρισε τους πιστούς απ΄ τους άπιστους παρέσυρε μια ολόκληρη φυλή, και έτσι άφησε τον κρατούμενο του να φύγει. Πάντα όμως, όσα χρόνια και αν περάσουν ο μεγάλος βασιλιάς θα είναι μεγαλύτερος σε δύναμη από τον σκοτεινό μάγο, γιʼ αυτήν ακριβός, την τελευταία του πράξη.

Καλά ρε σεις, κάνατε τόπικ με το επάγγελμά μου;
Και ούτε με ρωτήσατε αν θέλω να σας δώσω τα χαμένα παραμύθια μου.
Χαμένοι.

Πλάκα κάνω, συνεχίστε έτσι.