Παραμύθια

Αυτό είναι ένα θρεντ νοσταλγίας.
Εδώ μιλάμε για τα αγαπημένα μας (και μη) παραμύθια, τις εκδοχές που προτιμούσαμε, τους συγγραφείς, ηθικά διδάγματα, τα πάντα. Καλοδεχούμενες και οι φωτογραφίες παλιών βιβλίων παραμυθιών.

Grimm and Canterbury tales allowed?

Ωραίο topic Γιάννα.

Λοιπόν,το αγαπημένο μου ήταν "Τα Δώδεκα Βασιλόπουλα Που Έγιναν Κύκνοι" του Άντερσεν. Βέβαια,κυκλοφορεί και με άλλους τίτλους (Οι Άγριοι Κύκνοι, Το Δάσος των Κύκνων) αλλά ήταν τόσο ωραίο παραμύθι. Απο τα πολύ ωραία.

Άλλους τίτλους δεν θυμάμαι αλλά θυμάμαι κάποια αποσπάσματα. Κυρίως θυμάμαι τους δύο μεγάλους βυσσινί σκληρόδετους τόμους με τα χρυσά γράμματα που μέσα είχαν δεκάδες παραμύθια τα οποία μάς διάβαζε ο πατέρας μας κάθε Κυριακή βράδυ. Που να είναι,αναρωτιέμαι...

Tώρα μου ήρθαν και οι Δώδεκα Μήνες.

Morgan le Fay έγραψε:Grimm and Canterbury tales allowed?

Ναι.

Θάνο εμένα οι Αγριόκυκνοι μ' άρεσαν πολύ σε μια ρώσικη animated εκδοχή που έδειχνε το JuniorTV παλιά
Ειδικά η σκηνή στο νεκροταφείο ήταν τόσο ανατριχιαστική που δεν τη χόρταινα

Αγαπώ τα περισσότερα του Άντερσεν, ιδιαιτέρως την Ιστορία μιας Μητέρας με τη μάνα που ακολουθεί τον Χάρο που 'χει πάρει το παιδί της και περνάει τα πάνδεινα, αλλά και τη Μικρή Γοργόνα. (βλ. "θα σου δώσω πόδια, αλλά κάθε βήμα θα πονάει σαν να σε κόβουν μαχαίρια")

Γενικώς προτιμώ τις ορίτζιναλ εκδοχές των παραμυθιών. Πχ. στο κανονικό τέλος της Χιονάτης, βάζουν τη μητριά να χορέψει μέσα σε πυρωμένα παπούτσια μέχρι να πεθάνει. Και στη Σταχτοπούτα βγάζουν τα μάτια της μητριάς και των αδελφών και τις πετάνε ζητιάνες στο δρόμο. Πού να τα δεις αυτά στη Ντίσνεϋ

Διαβάστε το και θα με θυμηθειτε!

Αριστουργημα!

http://www.efsyn.gr/?p=213031

^^Στην εκδοχή που ξέρω εγώ,η πριγκίπισσα έπρεπε να πλέξει ενδύματα απο τσουκνίδες και να μην μιλήσει ποτέ μέχρι να λύσει την κατάρα η κακιά μάγισσα. Το κινούμενο δεν το έχω δει αλλά ευκαιρία για να ξαναθυμηθώ το παραμύθι με μιά νέα ματιά.

Εντάξει,δεν μπορούν να βάλουν τα αυθεντικά γιατί είναι κομματάκι άγρια για μικρά παιδιά. Στους Δώδεκα Μήνες που αναφέρω (στην ελληνική εκδοχή),το σακουλάκι είναι γεμάτο πέτρες και όχι φίδια. Τα προσαρμόζουν ανάλογα.

^Και στο κινούμενο το ίδιο είναι, απλώς είναι λίγο παλιά η τεχνοτροπία/μεταγλώττιση. Αλλά πιστεύω θα σ' αρέσει.

πολύ ωραίο

Εγώ μικρή ήθελα συνέχεια να μου διαβάζουν παραμύθια και είχα αρκετά αγαπημένα.
τον ερωτόκριτο σε παιδική έκδοση
ένα που είχε διάφορα παραμύθια με πριγκίπισσες το αγαπούσα πολύ και είχα αγαπημένη ιστορία αυτή της Τουραντότ ηταν βέβαια λίγο διαφορετική εκδοχή
.

Σπόιλερ:

οι τρείς βασιλοπούλες δε θυμάμαι συγκραφέα,
Winnie the witch
ο σοκολάκης και η ζαχαρούλα
διάφορα του Τριβιζά
κάποια των αδερφών Γκριμ
διάφορα του Αντερσεν
μέχρι και μύθους του Αισώπου
και άλλα που δεν θυμάμαι τίτλους.Ο μπαμπάς μου μου διάβαζε πριν κοιμηθώ τον ασπροδόντη αλλά δεν ήταν παιδική εκδοση και ήταν μεγάλο και ο μπαμπάς μου συνέχιζε να διαβάζει αφού είχα κοιμηθεί οπότε μετά δεν καταλάβαινα τι γινόταν που είχαμε μείνει κτλ. Επίσης είχα και κασέτες και σιντι με παραμύθια. Δεν θυμάμαι τις κασέτες αλλά απο σιντί είχα διάφορα του Ιουλιου Βερν και ένα άλλο με τη Χιονάτη και κάτι άλλα. Όποτε πήγαινα επισκεψη στη γιαγιά μου ή στον παππού μου τους έβαζα να μου λένε ιστορίες που είτε θα έφτιαχναν τελείως απο το μυαλό τους είτε θα είχαν κάποια πραγματική βάση π.χ για τη μαμά και τις θείες όταν ήταν μικρές κτλ. Η γυναίκα του παππού ήταν φυσικό ταλέντο και έβγαζε πολύ ωραίες ιστορίες απο το μυαλό της <3 κάποια φορά όμως μετά απο μερικά χρόνια με ιστορίες μου είπε πως δεν είχε άλλη έμπνευση  

^^Aυτό που αλλάζουν τους τίτλους, μπορεί και να με τρελάνει.

Δεν μου έρχονται πολλά αυτή τη στιγμή, πάντως θυμάμαι τον εαυτό μου, να βλέπει τους 12 Κύκνους τακτικά στην τηλεόραση όπως και τους Δώδεκα μήνες.
Εκείνες της εκδόσεις τις καλές που έβαζε παλιά η ΕΡΤ,
Πάντως εγώ λατρεύω και άλλα παραμύθια, -που δεν ξέρω αν είναι ακριβώς παραμύθια- αλλά τα έδειχνε κι αυτά η τηλεόραση για ένα διάστημα. Όπως η Λίμνη των Κύκνων & ο Καρυοθραύστης. Κάθε Χριστούγεννα δεν παραλείπω να τα βλέπω ή να ακούω την μουσική τους.
Απ'τα κλασικά θυμάμαι που είχα έναν μεγάλο τόμο του Αισώπου και η μαμά διάβαζε συνέχεια τον Λαγό με την Χελώνα ενώ κάθε βράδυ η βελόνα είχε κολλήσει με την Σταχτοπούτα.
Αν θυμηθώ κάτι άλλο θα επανέλθω.

Πάντα μου άρεζε πολύ η χριστουγεννιάτικη ιστορία του Ντίκενς με τον τσιφούτη τον Σκρουτζ που άλλαξε στο τέλος όταν είδε το παρελθόν του και το μέλλον του, κυρίως βέβαια τα κινούμνα σχέδια

 Επίσης πάντα μου άρεζε η ιστορία με τα τρία γουρουνάκια και τον κακό λύκο(και στα mickey mouse υπάρχουν ιστορίες με τον κακό λύκο ) αλλά και η ακριβώς αντίθετη εκδοχή με τα τρία μικρά λυκάκια και τον μεγάλο κακό γουρούνι(όλα τα παραμύθια έχουν αντίθετες εκδοχές)

 Φόρος τιμής επίσης σε όλους τους μύθους του Αισώπου, είχα ολόκληρο παιδικό βιβλιαράκι με ένα σωρό διαφορετικούς του μύθους, όπως με τον λαγό και την χελώνα, το λιοντάρι και το κουνούπι, ο βοσκός και ο λυκος κλπ!

 Και βέβαια η Φρουτοπία η Τριβιζά, θυμάμαι είχα αγοράσει μόλις 2 τόμους από αυτό το παιδικό αριστούργημα αλλά τους διάβαζα ξανά και ξανα, είχα πορωθεί(και τώρα μετά απο χρόνια θα ήθελα να τα βρω και να τα ξανασκαλίσω όπως τότε)

Mirabelle Salvatore έγραψε:Όπως η Λίμνη των Κύκνων & ο Καρυοθραύστης.

Τα μπαλέτα βασίζονται σε παραμύθια, όντως. Νομίζω κυρίως είναι ρώσικα αυτά.
Από την ίδια περιοχή μ' αρέσει πολύ και το Firebird ή Πουλί της Φωτιάς, που επίσης έχει γίνει μπαλέτο.

Sauron the Great έγραψε:αλλά και η ακριβώς αντίθετη εκδοχή με τα τρία μικρά λυκάκια και τον μεγάλο κακό γουρούνι(όλα τα παραμύθια έχουν αντίθετες εκδοχές)

Ρούνι-Ρούνι, το ύπουλο κακό γουρούνι
Αγαπάμε Τριβιζά. Εκείνος ο Τουνελόδρακος που κατάπινε τα τρένα ακόμα μου 'χει μείνει.

[quote="Cassandra Black"]

Mirabelle Salvatore έγραψε:Όπως η Λίμνη των Κύκνων & ο Καρυοθραύστης.

Τα μπαλέτα βασίζονται σε παραμύθια, όντως. Νομίζω κυρίως είναι ρώσικα αυτά.
Από την ίδια περιοχή μ' αρέσει πολύ και το Firebird ή Πουλί της Φωτιάς, που επίσης έχει γίνει μπαλέτο.

^Κι αυτό το έχω ακουστά, πρόσφατα στο youtube ανακάλυψα πολλά ιαπωνικά-ρώσικα παραμύθια.
Είναι ευχάριστο να τα βλέπεις. Αλλά επειδή ήταν πολλά δεν μπόρεσα να συγκρατήσω ούτε ένα.
Εκτός ίσως από μια εκδοχή της Χιονάτης με τους δώδεκα ιππότες ή ένα άλλο που ήταν ένας πρίγκιπας σε ένα νησί
και ζητούσε βοήθεια από έναν κύκνο της θάλασσας-θεά που στο τέλος την έκανε γυναίκα του.
Δεν θυμάμαι καλά.

Cassandra Black έγραψε:Ρούνι-Ρούνι, το ύπουλο κακό γουρούνι
Αγαπάμε Τριβιζά. Εκείνος ο Τουνελόδρακος που κατάπινε τα τρένα ακόμα μου 'χει μείνει.

 Αχχ, ο Ρούνι-ρούνι, τώρα το θυμήθηκα Γιάννα, πόσο υπέροχο

Επίσης από τα βιβλία του Τριβιζά είχα αγοράσει το <<ποιός έκανε πιπί στον Μισισιπί?>> και <<ο Αη Βασίλης στην φυλακή με 83 αρουραίους>>, πόρωση

 Οι 10 κούτες ΚΟΜΙΞ, Κλασσικά, Mickey Mouse, ΦΑΝΤΟΜ ΝΤΑΚ που είχα συγκεντρώσει στα παιδικά μου χρόνια πιάνονται στο τόπικ??

^Όχι εκτός κι αν κάποια ιστορία βασίζεται σε κλασικό παραμύθι. Για Ντίσνεϋ και κόμικς υπάρχουν άλλα τόπικ

^θα το ελένξω γιατί έχω αφήσει μεγάλη κληρονομιά από δαύτα

Το κόμιξ με τον Πινόκιο τότε πιάνεται για εδώ πέρα

Cassandra Black έγραψε:

Morgan le Fay έγραψε:Grimm and Canterbury tales allowed?

Ναι.

Θάνο εμένα οι Αγριόκυκνοι μ' άρεσαν πολύ σε μια ρώσικη animated εκδοχή που έδειχνε το JuniorTV παλιά

Ωωω, τι μου θυμησες τωρα. Το ειχα μαθει απεξω αυτο, μαζι με το Πητερ Παν. Τα ειχαμε σε κασετα και τα βλεπαμε συνεεεεχεια.

Μου αρεσαν πολυ οι σκηνες με την προετοιμασια για τα πουκαμισα, απο την αρχη που μαζευει τις τσουκνιδες μεχρι την τελευταια σκηνη, που την πανε στη φωτια και εκεινη ραβει, ραβει, ραβει. Και τελικα προλαβαινει.

Επισης θυμαμαι μια φορα γυρω στα 12-13 την ειχα ξαναβρει και απορουσα πως ακουγα τις φωνες τους μικρη και δεν με τρομαζανε. Μου ειχανε φανει λιγο περιεργες, δεν ξερω γιατι. Μια χαρα ηταν.

νταξ μεταξυ μας μ αρεσουν παααααααρα πολυ!!!
βεβεα εχω την ταση να τα κανω μοντερνα!! εως σοκινγκ θα ελεγα!!
την χιονατη με τους 7 νανους ειδικαααα... νταξ!