Έκσταση μέσω της μουσικής και του χορού

Γεια
Δεν μιλάω (απαραίτητα) για το είδος trance, ας πούμε, αλλά γενικώς για διάφορες μουσικές οι οποίες συνδυασμένες με τον χορό φέρνουν τον άνθρωπο σε μια άλλη κατάσταση, τον φτιάχνουν, τον κάνουν να γουστάρει.
Νομίζω ότι αυτό συνδέεται πολύ με την επανάληψη και τον ρυθμό. Μια απλή κίνηση, επαναλαμβανόμενη, σου προσδίδει μια φόρμα και μέσω αυτής φτάνεις αλλού.

Όπως για παράδειγμα η θρησκευτική έκσταση, ο χορός των δερβίσηδων:



από το 15:00 και μετά.

ή κάτι πιο κοντά σε μας, τα αναστενάρια:

όπου ο κόσμος πηγαίνει εκεί και πραγματικά εκστασιάζεται, οι άνθρωποι πατάνε πάνω στη φωτιά και δεν καίγονται, είναι τελείως αλλού. please notice τον σίμο κακάλα

ή ακόμα και ο χορός του μηχανικού, από την κάλυμνο.
στην κάλυμνο μαζεύουν σφουγγάρια. αν ανέβεις πολύ γρήγορα από τα βαθιά, παθαίνεις κάτι λόγω της βιαστικής αλλαγής πίεσης. αυτό κάτι προκαλεί (που κάποτε το θυμόμουν αλλά τώρα το χω ξεχάσει) στο σώμα. και ο χορός του μηχανικό είναι αυτός: αρχικά χορεύουν οι άνθρωποι και υπάρχει ένα "ιντερμέδιο" που ο πρώτος χορευτής μπαίνει με το μπαστούνι και αναπαριστά στην ουσία τον σωματικό τρόπο αυτών που έχουν πάθει αυτό το πράγμα από την θάλασσα, χωρίς αυτός ο χορευτής να έχει αυτή την πάθηση.


ακόμα, πυρίχιος ποντιακός:

που έχει ένα καταπληκτικό χτίσιμο έντασης, από το έδαφος και τα πόδια ως πάνω, μια καταπληκτική ανάταση
δείτε όλο το βίντεο. μην ξεχνάτε πως η επανάληψη της κίνησης φέρνει το "αλλού", για αυτό θέλει χρόνο.

και τα θρακιώτικα:


και γενικώς, η παράδοση νομίζω έχει πολλές απαντήσεις πάνω σε αυτό.
γενικά βλέπεις την επανάληψη κινήσεων, μουσικής, και φωνής. το να βγάζεις δικούς σου ήχους ξανά και ξανά, ένα απλό "ααα", μια κραυγή, ένας αμανές:

όλα αυτά έχουν μια ανάταση. ίσως και μια τάση προς την θέωση.

δεν θέλω να το πάω προς το θρησκευτικό, απλά να τονίσω κάποια πράματα.

για παράδειγμα η βακχεία. η μαντική έκσταση. όλα αυτά, ειδικά τα θρησκευτικά/παραδοσιακά έχουν έντονο το στοιχείο της ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΑΣ






πολύ έντονο το στοιχείο των κρουστών και πάντα η επανάληψη, ο ρυθμός.

ή και κάτι πιο ατμοσφαιρικό, όχι τόσο εκστατικό:





Αυτά μάλιστα είναι τραγουδημένα σε γλωσσολαλιά, δηλαδή σε καμία κατανοητή γλώσσα, σε ακαταλαβίστικα δηλαδή.

που με φέρνει σε αυτό:



μη φεύγοντας όμως πολύ μακριά, ας μείνουμε στο trance, στην έκσταση.

και μιας και είπα τρανς:

πάλι, η επανάληψη και στον χορό τρανς υπάρχει και η επαναληπτική κίνηση.


επίσης έντονο το στοιχείο της τελετουργίας εδώ:




και οι φωνές που βγάζει.
______________________


Αυτά από μένα. Τώρα τελευταία ψάχνω την θρησκευτική έκσταση γιατί προετοιμάζομαι για έναν μονόλογο μάντισσας, στο οποίο μπαίνει σε μαντική κατάσταση, σε ένα είδος έκστασης, γίνεται όργανο, δοχείο για τον θεό που θα της δώσει το όραμα για να το πει στους παρευρισκόμενους.
Αν έχετε τέτοιους χορούς/μουσικές/βίντεο, παρακαλώ ανεβάστε τα εδώ.

Δεν ξέρω κατά πόσο θα ανταποκριθούν σε αυτό που ζητάς (απόλυτα στο προφίλ που αποδίδεις στο τόπικ δεν νομίζω ότι κολλάνε και μεταξύ του είναι αρκετά ετερόκλητα) αλλά εύχομαι να σου δώσουν κάποια ιδέα:

Κωνσταντίνα μίλησέ μας για τις εμπειρίες σου...   

Τις εμπειριες μου;
Πασχιζω
Καποιες φορες βγαινουν ωραια πραματα, οταν καθομαι μετα και τα σημειωνω. Σε καθε φορα βρισκω διαφορετικα πραματα, αναλογα την καταστσση. Αλλοι χοροι/μελωδιες σε πανε σε αλλες κινησεις και συμπεριφορες. Μπορει να βγαλεις κραυγες που δεν ηξερες οτι τις εχει το σωμα σου, καποια ενστικτα που ενεργοποιουνται κ δεν ηξερες πως τα εχεις. Μια φορα ειχα πεσει και ειχα χτυπησει αλλα δεν καταλαβα χριστο. Καταλαβα πως καπου βρηκα εμποδιο ρε παιδι μου αλλα δεν ενιωσα πονο. Ε, τελειωσα, βγηκα απο αυτο και μετα ενω συζητουσαμε την ασκηση αρχισα να ποναω λιγο, κατω απο το γονατο.
Αλλα γιατι ρωτας πονηρα δεν καταλαβαινω
Αρτ, ο σκοπος ειναι να βρεθουν μουσικες που χονδρικα, σε φτιαχνουν, σε πανε αλλου σωματικα και νοητα, σε συνδυασμο με το χορο. Altered state of consciousness.
Σκεψου τι μπορει να παθαιναν στα ελευσινια μυστηρια, στις βακχες/μαιναδες, στους μαντεις. Οχι απαραιτητα ομως με αισθητικο κριτηριο την αρχ. Ελλαδα οσο το αρχεγονο σαν εννοια, ενα ενστικτο που ισως και να μην ξερουμε οτι εχουμε, απλα πρεπει να υπαρξουν οι σωστες συνθηκες για να βρεθει.
Αυτη η κατασταση λοιπον δεν ειναι απαραιτητο να εκμαυευτει απο αρχαιοελληνικη αισθητικη. Ο χορος butoh, απο ιαπωνια, η μεθοδος της Gabrielle Roth, οι αφρικανικες φυλες, οι σαμανοι, ολα αυτα τα παραστατικα σλλσ κσι πνευμζτικα τελετουργικα, οι αφυσικες στρεβλωσεις, η αναταση του σωματος. Στην ουσια, ως σποτελεσμα τουλαχιστον, ψαχνω μια σωματικη φορμα που θα εκτελεσω για κανα τριλεπτο, η οποια απο καπου πρεπει να βγει. Πρωτα πρεπει να μπω σε δαφορα πραματα και κουλτουρες. Καθε παραδοση εχει τον δικο της τροπο να φτανει την εκσταση, οπως και εχει τα ιδια διδαγματα διαφορετικα ειπωμενα. Δεν με ενδιαφερει σε αυτη τη φαση η αισθητικη του πραματος, αν θα ειναι ροκ τραγουδι η σατανικος χορος. Αρκει με τις σωστες προυποθεσεις να σε πηγαινει αλλου.
Αν και η αληθεια ειναι πως τελικος στοχος ειναι να βρω και ενα κομματι εκστασης που να ταιριαζει με την αισθητικη της αρχ ελλαδας, τρωαδες ανεβαζουμε.
Οποτε παραλληλα με την ερευνα μου για τους εκστατικους χορους, χρειαζομαι και ενα τραγουδι εκστασης κοντα στην ελληνικη/τουρκικη παραδοση η κατι αρχ. Ελληνικο
Απο τα κομματια π μ δωσες ακουσα το πρωτο αλλα δεν ειναι αυτο που ψαχνω, ουτε ως μεσο εκστασης ουτε ως τραγουδι. Θα ακουσω τα υπολοιπα εννοειται και θα ξαναρθω. Σε ευχαριστω, και ο, τι αλλο βρεις, ποσταρε το.
Αλλωστε δεν ειναι μονο για μενα το τοπικ, ποσταρετε ελευθερα
Εντιτ: σκεψου τελετουργικο, συνθηκες τελετουργιας. Απλα δεν εχουμε τετοια ενοτητα για αυτο το βαζω εδω
Σκεψου οτι εχω να παιξω μια μαντισσα. Εκεινη τη στιγμη η κοπελα ειναι μεντιουμ, δοχειο, οργανο του θεου. Εχει συνειδηση αλλα δεν μπορει να χειριστει τι λεει και τι κανει, την ελεγχει καποιος αλλος.
Και ο παραμικρος ερεθισμος, μια λεξη η μια μελωδια μπορει να την ερεθισει να δει οραμα και να μπει σε μαντικη κατασταση.

Για το πρώτο ούτως ή άλλως δεν ήμουν σίγουρη, (το συνδύασα με τους Ντεντ καν Ντανς να σε πω την αλήθεια σαν "ατμοσφαιρικό" και όχι απαραίτητα εκστατικό ). Τα υπόλοιπα, πλην του δεύτερου, ανήκουν σε ένα μοντερνιστικό μουσικό κίνημα, τον μινιμαλισμό, κομμάτια του οποίου χρησιμοποιούν την διαρκή επανάληψη του μοτίβου (εκεί πήγε κατευθείαν το μυαλό μου).
Υποθέτω ότι επειδή ως "σύγχρονοι άνθρωποι" με λίγες θρησκευτικές καταβολές είναι σχετικά δύσκολο να βρούμε την απόλυτη θεϊκή έμπνευση (που κάθε άνθρωπος την βιώνει εντελώς διαφορετικά) σε κάτι αμιγώς θρησκευτικό μόνο απ' την μουσική του. Αν θες δηλαδή να εκστασιαστείς με ινδική μουσική (βλ. 2ο) θα πρέπει ή να σε συγκινεί βαθιά για ανεξήγητους λόγους (δύσκολο να βρω κάτι για εσένα, επειδή μόνο τί συγκινεί βαθιά εμένα ξέρω. Είπες θρησκευτική έκσταση και σκέφτηκα Μπαχ ) ή να έχεις εντρυφήσει μέσα στον ίδιο τον ινδουισμό, την φιλοσοφία του, να έχεις ασκήσει το σώμα σου αναλόγως κτλ.

Αλλά επειδή είμαστε και άνθρωποι που έχουμε πολλά ακούσματα, μπορεί να μας έρθει κάποια ιδέα από οποιαδήποτε αισθητική όπως είπες και εσύ. Έχω και κάτι ακόμα να σου στείλω αλλά κατόπιν ξέρεις ότι πρέπει να ακούσεις τα τετραπλάσια ώστε να βρεις αυτό που πραγματικά σε οδηγεί στην απόδοση αυτής της αίσθησης. (Ή να φτιάξεις κάτι δικό σου. Αν είχα συνθετικές γνώσεις θα σε βοηθούσα, πραγματικά. Αλλά μπορώ να σε φέρω σε επαφή με κάποια άτομα που ίσως κάτι να κάνουν αν θες, εδώ στην Θεσσαλονίκη. )







(^this maybe?)






Και δες αυτό^ το μπαλέτο. Η ιστορία η μουσική και η χορογραφία είναι εμπνευσμένα από μια παγανιστική τελετή θυσίας. Ίσως να γίνει κάποια σύναψη. (ίσως να πάρεις και κινησιολογικά στοιχεία από κάποια στιγμιότυπα). Ειδικά στο 09:00 και στο τέλος που η κοπέλα χορεύει μέχρι θανάτου, νομίζω αξίζει την προσοχή σου.

Αγαπούλα,εξαρτάται.Οι βουδιστές μοναχοί,χρσιμοποιούν χαμηλές επαναλαμβανόμενες συχνότητες και προκαλούν αυτό το υπωντικό συναίσθημα που το θεωρούν και είδος νιρβάνας.Οι Δερβίσηδες χρησιμοποιούν ρυθμική και γρήγορη μουσική σε δυνατή ένταση που όμως και αυτή έχει επαναλαμβανόμενα μοτίβα.Οι Ινδοί παίζουν με την θεωρία της παγκόσμιας αρμονίας και χρησιμοποιούν ιδιαίτερα διαστήματα αλλά με υπνωτική σχεδόν ένταση.Τελικά,είναι και θέμα κουλτούρας όπου αλλιώς μαθαίνεις να συντονίζεσαι σε μια παγανιστική διονυσιακή σχεδόν τελετουργία στην Αφρική και αλλιώς σε μια ήρεμη και απόκοσμη Ιαπωνική.

Πάρε ένα κομματάκι του Προκόφιεφ.Είναι απόσπασμα και δες πως παίζει με τις αρμονίες πλησιάζοντας μια ανατολική θρησκευτική εμπειρία.Πρέπει να σου θυμίσω ότι τα κομμούνια είχαν απαγορεύσει κάθε είδους θρησκευτική πράξη/ιεροτελεστία/προτίμηση δημόσια ή ιδιωτικά; Λοιπόν,δες πως τους δουλεύει στα μούτρα τους ο Σεργκέι αποδεικνύοντας ότι οι πολιτικάντηδες είναι το λιγότερο ηλίθιοι και οι μουσικοί πανέξυπνοι.  

Prokofiev Piano Concerto no. 3

Επίσης,trivia.Οταν ακούσεις το απόσπασμα,βάλε το κομμάτι απο την αρχή και άκου το θέμα.Ποιόν κοροϊδεύει ο Σεργκέϊ;   

Άρτεμις, Πίνα Μπάους ρε; Που την ξές; Νόμιζα πως είμαι η μόνη εδώ μέσα που ασχολείται με χοροθέατρο
Σε ευχαριστώ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ για τα κομμάτια, γενικώς, τελικά βρήκα κάτι στο οποίο μάλιστα θα μπει και ένα κινητικό μοτίβο και μάλιστα θα το τραγουδάω.

βουαλά:


το λατρεύω.


Θάνο δεν έχω ιδέα, μη μου βάζεις δύσκολα
Ωστόσο, μιας και είσαι της κλασσικουριάς, συνειδητοποίησα διάφορες ποιότητες, και ειδικά στον Μπαχ γιατί έχει μέγεθος. Και πλέκει, ο πούστης. Τις φράσεις που επαναλαμβάνει. Μπαρόκ, τι να πεις. Βάρος. Μέγεθος, κυρίως.

εντίτ: και κάτι ακόμα, άσχετο μεν, αλλά άκου.

Την Πίνα την έμαθα απ' τον Ίγκορ, οπότε όχι, εξακολουθώ να είμαι αστοιχείωτη στον τομέα. Παρακαλώ σε!


Άκου και Ούλβερ ωρέ!

Morgan le Fay έγραψε:Θάνο δεν έχω ιδέα, μη μου βάζεις δύσκολα
Ωστόσο, μιας και είσαι της κλασσικουριάς, συνειδητοποίησα διάφορες ποιότητες, και ειδικά στον Μπαχ γιατί έχει μέγεθος. Και πλέκει, ο π*στης. Τις φράσεις που επαναλαμβάνει. Μπαρόκ, τι να πεις. Βάρος. Μέγεθος, κυρίως.

εντίτ: και κάτι ακόμα, άσχετο μεν, αλλά άκου.

MΗΝ βρίζεις τον Μπαχ μαρή! Αν και το κάνεις με αγάπη,το ξέρω,αλλά δεν απευθυνόμαστε έτσι στον Γιόχαν.  
Λοιπόν,ούτε και εγώ το ήξερα,αλλά μιάς και συνόδευα αυτό το κοντσέρτο για το δίπλωμα μιας κοπέλας,ο καθηγητής της που ήταν Ρώσος,μου είπε πως "ψιλοδουλεύει" τον Στάλιν ο οποίος πήγαινε σαν την πάπια.Μύθος ή αλήθεια,εμένα μου αρέσει,ίσως γιατί σιχαίνομαι τόσο τον Στάλιν και όλους τους φασίστες της φάρας του.  

Δεν είναι φράσεις,είναι θέματα στον Μπαχ.Και αυτός είναι ο σκοπός της πολυφωνίας,να μπλέκει με τον αρμονικότερο τρόπο σε αντιστικτική γραφή,το θέμα.  

Το έχω ακούσει αλλά δεν με έχει ξετρελάνει.Περισσότερο προτιμώ τις "μεταγραφές" των piano guys.  
Ακου αυτό.

@art
το κομμάτι ωραίο. είχες ποστάρει και κάτι εξαιρετικά ενδιαφέρον στο Νταρμ. Om-something.

@θάνο, καλά το κατάλαβα πως περί του μέγιστου θέματος επρόκειτο
καλό κ το κομμάτι π μ δωσες


Ρε, επιστρέφοντας, αυτό που διάλεξα πως σας φαίνεται;

Om ναι λέγεται το συγκρότημα. Πρόκειται για doom metal/stoner (μαστουρομέταλ ).