από Dimitra Peverell Κυρ Ιουν 06, 2010 9:22 pmτο λατρευω αυτο το παιδακιCassandra Black έγραψε:Ο Damiano μήπως λέγεται Damien πιο σωστά?:
- Σπόιλερ:
Δεν ξέρω κατά πόσο θα ήθελε κάποιος να ταΐσει γεμιστά αυτό το "παιδάκι"...
μαζι με αυτο
- Σπόιλερ:
+118
ironmaiden2121
Violleta Black
Helena Malfoy
VerenaS.
Eleanna Lovegood
Cleante Weasley
aimilia potter
Tanis the Deadheart
Leanan Sidhe
Phineas Nigellus Black
Sev-Dark-Prince
Ermione
Angelika-Lavender Black
Penellope Clearwater
Nicolas Flamel
Alviva Black
Nethiel
Amycus
Con Black
megkgm
στελιος1993
Ariana Lestrange
GioulNtora
Lucy Weasley
Elektra
Cassiopeia Black
Romilda Vane
Beedle the Bard
Hermione Black
Alphard Black
Leonie Vernier
Nicholas Flamel
aphrodite
nikitas
Safira
Sorazal the Erised
ALEX CRAZY 4
madam_maniac
Jace Wayland
Sylvie Lovegood
Tania_Re
psyko
NellyTheWitch
Hattrick
mathousalix6
Anactaciaa_Rosetta
agnostos
OzzyOsbourne7
IKD900
Scorpion
MrsLovesick
Maria Lovegood
gorgakis7000
Clary Fray
Minerva McGonagall
killer
Salazar Basilisk
Luna Scamander
just reaper
antonikas
Katie Bell
anthian9
Lavender Brown
Danae Malfoy
Penelope Clearwater
Artemisia Lufkin
gladifear34
Dimitra Peverell
Φωνιας
Hermione Granger.
Ignazya
mitsos94
Helga Hufflepuff
Punk'sNotDeadGC9
aris
crueL
RemousLoupin
πετρος
Dimitris el Mago Secreto
sabinosss
sweetie
Merlin the Great
Fleur Delacour
Madame Maxime
elliza
omg3lol
The Voice of Eternity
ElpidaNarutoFan
qW€яŦ
KASOS
xristos896
Berenice
Luale Banshee
nikolara13
linako0lo
FLEUR258
katerina13
Isabella Ermioni Cullen
pckokos
pianura
Lily Evans
Hecate
Anastasia Black
BaGGoS
Foto...
Cassandra Black
Tina Riddle
FoNikos21
Tom Marvolo Riddle
Nathaniel
EL.J girl
Seven
multi
s0fia
Darkness
Dragonic
Este
Narcissa
122 απαντήσεις
Τρομακτικές ιστορίες
Dimitra Peverell- Αστρονόμος
- Αριθμός μηνυμάτων : 2455
Ηλικία : 29
Location : alex/polis
Ημερομηνία εγγραφής : 27/03/2010
Magical Identity
Κοιτώνας Hogwarts:
Γκρίφιντορ
Blood Status: Pureblood
Today's thought: 'Όταν βαριέμαι πάω στο φαρμακείο και ζητάω τις παστίλιες για τον πόνο του άλλου και λέω πως θα περάσει ο άλλος να τις πληρώσει...
μαζι με αυτο
antonikas- Πρωτοετής στην Σχολή
- Αριθμός μηνυμάτων : 6
Ηλικία : 28
Ημερομηνία εγγραφής : 30/05/2010
Ενταξει μπορει να λεγεται και Damien
Ακούστε μια τελεια ιστορία...
Όλοι ξέρετε ότι το ''ποτηράκι'' λέγεται και ouija board. Ε δεν μου αρέσει να μιλάω και πολύ με τα παιδιά για αυτό γτ θα με πάρουν στο ψιλό και θα μου κάνουν καμιά χοντρή πλάκα. Έτσι είπα στη γιαγιά μου για το ποτηρακι. Αυτη με κοιταξε έκπληκτη και μου είπε να την ακολουθήσω. Με πηγε στην αποθήκη που δεν είναι αποθηκη γτ δεν εχει τπτ μεσα εκτοσ απο 3 καρεκλες και ενα τραπεζι. Ελα όμως οπου το τραπέζι δεν ειναι τραπεζι και είναι ποτηρακι σε σχήμα τραπεζιου. Δηλαδη ξερετε απανω εχει αριθμους γραμματα και ναι και οχι. Με έβαλε να καθίσω στην καρεκλα που ήταν κοντά στο τραπέζι και πηγε να φερει αλατι. Εγω καθισα. Υστερα απο λιγη ωρα ηρθε και σχηματισε έναν κυκλο γυρο απο το τραπεζι με ακτινα περιπου 1 μετρου. μετακίνησε την 3 καρεκλα εξω απο τον κυκλο και καθισε στη 2 διπλα μου.
Εβαλε και ένα ποτηρι αναποδα και είπε πνευμα είσαι εδω??? και το ποτηρι πηγε στο ναι.
- Γιαγια, ε γιαγια εεεε εγω έχω να παω με τα παιδια βολτα της είπα.
-Μην βγεις από τον κυκλο γτ το πνευμα μπορει να σε βλαψει.
-Γιαγιαααααα η καρεκλα κινειται.
Η καρεκλα ομως σταματησε εξω απο τον κυκλο που σημαινε οτι ηταν κακο πνευμα. Τα καλα μπαινουν και μεσα. Ακουσα μια κραυγη. Υστερα η γιαγια μου ελεγε κατι που δεν το καταλαβα κατι για να εξαγνισει το πνευμα μου πε. Η καρεκλα αιορηθηκε για λγο στον αέρα, ταλαντευτηκε και εκφενδονίστηκε προς εμενα αλλα δεν μπορεσε να μπει μεσα στονκυκλο. τελικα το πνευμα εφυγε κ εγω επαθα σοκ.....
Ακούστε μια τελεια ιστορία...
Όλοι ξέρετε ότι το ''ποτηράκι'' λέγεται και ouija board. Ε δεν μου αρέσει να μιλάω και πολύ με τα παιδιά για αυτό γτ θα με πάρουν στο ψιλό και θα μου κάνουν καμιά χοντρή πλάκα. Έτσι είπα στη γιαγιά μου για το ποτηρακι. Αυτη με κοιταξε έκπληκτη και μου είπε να την ακολουθήσω. Με πηγε στην αποθήκη που δεν είναι αποθηκη γτ δεν εχει τπτ μεσα εκτοσ απο 3 καρεκλες και ενα τραπεζι. Ελα όμως οπου το τραπέζι δεν ειναι τραπεζι και είναι ποτηρακι σε σχήμα τραπεζιου. Δηλαδη ξερετε απανω εχει αριθμους γραμματα και ναι και οχι. Με έβαλε να καθίσω στην καρεκλα που ήταν κοντά στο τραπέζι και πηγε να φερει αλατι. Εγω καθισα. Υστερα απο λιγη ωρα ηρθε και σχηματισε έναν κυκλο γυρο απο το τραπεζι με ακτινα περιπου 1 μετρου. μετακίνησε την 3 καρεκλα εξω απο τον κυκλο και καθισε στη 2 διπλα μου.
Εβαλε και ένα ποτηρι αναποδα και είπε πνευμα είσαι εδω??? και το ποτηρι πηγε στο ναι.
- Γιαγια, ε γιαγια εεεε εγω έχω να παω με τα παιδια βολτα της είπα.
-Μην βγεις από τον κυκλο γτ το πνευμα μπορει να σε βλαψει.
-Γιαγιαααααα η καρεκλα κινειται.
Η καρεκλα ομως σταματησε εξω απο τον κυκλο που σημαινε οτι ηταν κακο πνευμα. Τα καλα μπαινουν και μεσα. Ακουσα μια κραυγη. Υστερα η γιαγια μου ελεγε κατι που δεν το καταλαβα κατι για να εξαγνισει το πνευμα μου πε. Η καρεκλα αιορηθηκε για λγο στον αέρα, ταλαντευτηκε και εκφενδονίστηκε προς εμενα αλλα δεν μπορεσε να μπει μεσα στονκυκλο. τελικα το πνευμα εφυγε κ εγω επαθα σοκ.....
Maria Lovegood- Member of Order of Merlin 3rd
- Αριθμός μηνυμάτων : 19672
Ηλικία : 30
Location : Forgotten Fairytales
Ημερομηνία εγγραφής : 02/06/2010
Magical Identity
Κοιτώνας Hogwarts:
Ραβενκλόου
Blood Status: Half-Blood
Today's thought: Touching the starlight....
πως φορες το εστειλες??? 
you were there for me on the days I rained nothing but pain yet when you left I became a hurricane and you are no where to be found
- something hidden...:
I love you, Onee-chan
Ravenclaw Fiction Team
just reaper- Εβδομοετής στην Σχολή
- Αριθμός μηνυμάτων : 2662
Ηλικία : 40
Location : Αθήνα
Ημερομηνία εγγραφής : 17/09/2009
Magical Identity
Κοιτώνας Hogwarts: Ραβενκλόου
Blood Status: Half-Blood
Today's thought: tiefe wasser sind nicht stil
Δύο
Μία αυτός και μία το πνέμα
Μία αυτός και μία το πνέμα
Luna Scamander- Απόφοιτος Χόγκουαρτς
- Αριθμός μηνυμάτων : 15186
Ηλικία : 28
Location : Memories
Ημερομηνία εγγραφής : 02/06/2010
Magical Identity
Κοιτώνας Hogwarts: Ραβενκλόου
Blood Status: Half-Blood
Today's thought: Fake friends are like shadows: always near you at your brightest moments, but nowhere to be seen at your darkest hour... True friends are like stars, you don't always see them but they are always there...
μια μερα οταν ημουν πολυ μικρη. κοιμομουν στο δωματιο μου και οταν ξυπνησα οπωσ και τα προηγουμενα πρωινα. βλεπω να τον χαρο να ερχετε προ στα εμενα με αυτο το περιεργο του οπλο... μετα ξανακλεισα τα ματια μου για να μν βλεπω και οταν ξανα ανοιξα ειχε εξαφανιστει... το ειπα στην μητερα μου αλλα αυτη δν με πιστεψε γτ νομιζε πωσ ητανε τησ φαντασιας μου!!! εγω το εχω ζησει αυτοο και ητανε ανατριχιαστικο και πολυ τρομακτικο!!!! οποιοσ θελει ας με πιστεψει.... 
aris- Δευτεροετής στην Σχολή
- Αριθμός μηνυμάτων : 26
Ηλικία : 33
Location : θεσσαλονικη
Ημερομηνία εγγραφής : 06/01/2010
Magical Identity
Κοιτώνας Hogwarts:
Χάφλπαφ
Blood Status:
Today's thought:
μαλλον εισαι πολυ επηρεασμενη απο τις πολλες ιστοριες που διαβαζεις και ακους!
antonikas- Πρωτοετής στην Σχολή
- Αριθμός μηνυμάτων : 6
Ηλικία : 28
Ημερομηνία εγγραφής : 30/05/2010
just reaper έγραψε:Δύο
Μία αυτός και μία το πνέμα
χαχαχαχα πολύ καλό.....
κοιταξτε φαση να διαβαζεις αυτες τις ιστοριες μεσα στο σκοταδι και στν
ησυχια μονος στο σπιτι και ξαφνικα να χτυπαει το τηλεφωνο και να εχει
εκεινον τον ηχο που βαζουν στα θριλλερ..... ετρεξα και χωθηκα στο
ντουλαπι.... Θελω και ''ποτηρακι'' τρομαρα μου.,....
aris- Δευτεροετής στην Σχολή
- Αριθμός μηνυμάτων : 26
Ηλικία : 33
Location : θεσσαλονικη
Ημερομηνία εγγραφής : 06/01/2010
Magical Identity
Κοιτώνας Hogwarts: Χάφλπαφ
Blood Status:
Today's thought:
τι ειναι lucid dreaming?
MrsLovesick- Δευτεροετής στην Σχολή
- Αριθμός μηνυμάτων : 30
Ηλικία : 39
Location : Αμερικη,Washington D.C.
Ημερομηνία εγγραφής : 08/06/2010
Magical Identity
Κοιτώνας Hogwarts: Γκρίφιντορ
Blood Status:
Today's thought:
Οκ....εδώ τραβήχτηκε η προσοχή μου από την πρώτη κι'όλας ώρα που έκανα εγραφή...
΄
Ως ψυχολόγος θα πω ότι το μυαλό είναι η μηχανή που κινεί το σώμα μας....λίγα δευτερόλεπτα χωρις οξυγόνο εκεί 'πάνω και μπορεί να προκληθούν απίστευτα πράγματα....
Ως Ανθρωπολόγος(με ικαίωμα από σεμινάρια)θα πω οτί για όλα στην ζωή υπάρχει λύση εκτός από την σκέψη του μυαλού μας....πράγμα το οποίο μας παραπέμπει στην πρώτη μου απολογία ως ψυχολόγος.
Έχω δει μια φορα στην ζωή μου κατι που έμοιαζε με φάντασμα.....θα σας το περιγράψω....
Ξάπλωνα στο κρεβάτι και κοιτούσα έξω από το παράθυρο την ώρα που κάτι μου τράβηξε την προσοχή.....κάτι σαν μικρή λάμψη που κράτησε σχεδόν 1 δευτερόλεπτο....(αυτό το γεγονός συνέβη όταν ήμουν 12 ετών πίσω στην Ελλάδα,τώρα μένω Αμερική)
πρωτού καν τραβήξω τα μάτια μου από την λάμψη που φάνηκε σαν πύλη που μολις έκλεισε 5 μέτρα μπροστά από αυτήν την πύλη είδα μία ανθρώπινη φιγούρα χωρίς μαλλιά,κατάλευκη το λευκό χρώμα έμοιαζε να γίνεται λίγο μπλε σαν την κορυφή της φωτιας που ειναι λίγο μπλε ελεκτρικ (δεν μπορούσα να διακρίνω χαρακτηριστικά,γιατί πολύ απλά δεν υπήρχαν..)το μόνο που φαινόταν να εξέχει ήταν η μυτη που και αυτή ήταν άσπρη...φορούσε ένα λευκό ριχτάρι με χοντρές μίτες στο τελείωμα του-λίγο πιο πάνω από τον αστράγαλο-δεν περπατούσε....ήταν γυρα στο 1 μέτρο πάνω από την επιφάνεια της γης και αιορούνταν προφανώς.
Το περιστατικό αυτό κράτησε περίπου 20 δυτερόλεπτα έως ότου το έχασα από το οπτικό μου πεδίο(δεν υπήρχε μεγάλη έκταση μήκους στο παράθυρο)
Αυτά τα 20 δευτερόλεπτα έκανα κινήσεις επάνω στο κρεβάτι μου για να σιγουρευτώ ότι δεν ήταν καμία αντανάκλαση από κουρτίνα ή φως....και δεν ήταν!
Αυτά από εμένα και πρέπει να σας πω ότι πριν από αυτό το γεγονός δεν πολυπίστευα σε όλα αυτά,όχι ότι τώρα πιστεύω αλλά ξέρω και τις 2 μεριές του νομίσματος!
Στη τελική πιστεύω ότι για όλα υπάρχει λογική εξήγηση και ότι όλα είναι θέμα κορώνας ή γράμματος!
΄
Ως ψυχολόγος θα πω ότι το μυαλό είναι η μηχανή που κινεί το σώμα μας....λίγα δευτερόλεπτα χωρις οξυγόνο εκεί 'πάνω και μπορεί να προκληθούν απίστευτα πράγματα....
Ως Ανθρωπολόγος(με ικαίωμα από σεμινάρια)θα πω οτί για όλα στην ζωή υπάρχει λύση εκτός από την σκέψη του μυαλού μας....πράγμα το οποίο μας παραπέμπει στην πρώτη μου απολογία ως ψυχολόγος.
Έχω δει μια φορα στην ζωή μου κατι που έμοιαζε με φάντασμα.....θα σας το περιγράψω....
Ξάπλωνα στο κρεβάτι και κοιτούσα έξω από το παράθυρο την ώρα που κάτι μου τράβηξε την προσοχή.....κάτι σαν μικρή λάμψη που κράτησε σχεδόν 1 δευτερόλεπτο....(αυτό το γεγονός συνέβη όταν ήμουν 12 ετών πίσω στην Ελλάδα,τώρα μένω Αμερική)
πρωτού καν τραβήξω τα μάτια μου από την λάμψη που φάνηκε σαν πύλη που μολις έκλεισε 5 μέτρα μπροστά από αυτήν την πύλη είδα μία ανθρώπινη φιγούρα χωρίς μαλλιά,κατάλευκη το λευκό χρώμα έμοιαζε να γίνεται λίγο μπλε σαν την κορυφή της φωτιας που ειναι λίγο μπλε ελεκτρικ (δεν μπορούσα να διακρίνω χαρακτηριστικά,γιατί πολύ απλά δεν υπήρχαν..)το μόνο που φαινόταν να εξέχει ήταν η μυτη που και αυτή ήταν άσπρη...φορούσε ένα λευκό ριχτάρι με χοντρές μίτες στο τελείωμα του-λίγο πιο πάνω από τον αστράγαλο-δεν περπατούσε....ήταν γυρα στο 1 μέτρο πάνω από την επιφάνεια της γης και αιορούνταν προφανώς.
Το περιστατικό αυτό κράτησε περίπου 20 δυτερόλεπτα έως ότου το έχασα από το οπτικό μου πεδίο(δεν υπήρχε μεγάλη έκταση μήκους στο παράθυρο)
Αυτά τα 20 δευτερόλεπτα έκανα κινήσεις επάνω στο κρεβάτι μου για να σιγουρευτώ ότι δεν ήταν καμία αντανάκλαση από κουρτίνα ή φως....και δεν ήταν!
Αυτά από εμένα και πρέπει να σας πω ότι πριν από αυτό το γεγονός δεν πολυπίστευα σε όλα αυτά,όχι ότι τώρα πιστεύω αλλά ξέρω και τις 2 μεριές του νομίσματος!
Στη τελική πιστεύω ότι για όλα υπάρχει λογική εξήγηση και ότι όλα είναι θέμα κορώνας ή γράμματος!
aris- Δευτεροετής στην Σχολή
- Αριθμός μηνυμάτων : 26
Ηλικία : 33
Location : θεσσαλονικη
Ημερομηνία εγγραφής : 06/01/2010
Magical Identity
Κοιτώνας Hogwarts: Χάφλπαφ
Blood Status:
Today's thought:
αυτο με το νομισμα τι εννοεις ακριβως, τι πραγμα εχει 2 οψεις?
Luna Scamander- Απόφοιτος Χόγκουαρτς
- Αριθμός μηνυμάτων : 15186
Ηλικία : 28
Location : Memories
Ημερομηνία εγγραφής : 02/06/2010
Magical Identity
Κοιτώνας Hogwarts: Ραβενκλόου
Blood Status: Half-Blood
Today's thought: Fake friends are like shadows: always near you at your brightest moments, but nowhere to be seen at your darkest hour... True friends are like stars, you don't always see them but they are always there...
παιδια οταν ημουν πολυ μικρη το ειχα δει πριν γινω μελος εδω.... 
Scorpion- Θανατοφάγος
- Αριθμός μηνυμάτων : 3081
Ηλικία : 29
Ημερομηνία εγγραφής : 09/09/2008
Magical Identity
Κοιτώνας Hogwarts:
Σλίθεριν
Blood Status:
Today's thought:
paramu8enia έγραψε:μια μερα οταν ημουν πολυ μικρη. κοιμομουν στο δωματιο μου και οταν ξυπνησα οπωσ και τα προηγουμενα πρωινα. βλεπω να τον χαρο να ερχετε προ στα εμενα με αυτο το περιεργο του οπλο... μετα ξανακλεισα τα ματια μου για να μν βλεπω και οταν ξανα ανοιξα ειχε εξαφανιστει... το ειπα στην μητερα μου αλλα αυτη δν με πιστεψε γτ νομιζε πωσ ητανε τησ φαντασιας μου!!! εγω το εχω ζησει αυτοο και ητανε ανατριχιαστικο και πολυ τρομακτικο!!!! οποιοσ θελει ας με πιστεψει....
Kαι γω σε ειδα δρεπανι ειχα στο χερι μου...
αστειευομαι
αλλα περα απο τη πλακα μαλλον ηταν πολυ ζωντανο ονειρο
antonikas- Πρωτοετής στην Σχολή
- Αριθμός μηνυμάτων : 6
Ηλικία : 28
Ημερομηνία εγγραφής : 30/05/2010
παιδια προσωπικη μου αποψη ειναι οτι πνευματα μπορει και να υπαρχουν.... πραγμα που εγω το πιστευω....
Ωστοσο αν τα παρουμε απο την αρχη απο τοτε που δημιουργηθηκε ο ανθρωπος παντα υπηρχαν υποτιθεμενοι μαγοι.... και ιστοριες μεγαλων που επηρρεαζαν τα μυαλα των παιδιων και γ αυτο βλεπουμε φαντασματα... Αυτη ειναι η αποψη πολλων ανθρωπων....
Ωστοσο δεν εχουν βιωσει καποια γεγονοτα τα οποια ειναι ανεξηγητα..... εγω προπερσυ ειδα ενα ονειρο στο οποιο ηταν ενα φαντασμα και αυτο ερχοταν στο κρεβατι μου και κοιμοταν διπλα μου το βραδυ (ανωμαλος πρεπει να ηταν) και τη μερα εβγαινε απο το παραθυρο και στεκοταν εκει....
Ειναι απιστευτο απο αυτο το ονειρο επηρρεαστηκα τοσο πολυ που παντα αποφευγω να κοιταξω εξω απο ενα παραθυρο
Εχω πολυ μεγαλο προβλημα γενικα απο τοτε πιστεψα στα φαντασματα και παντα θελω φως να υπαρχι φως οπου κ να πηγαινω....
Ωστοσο αν τα παρουμε απο την αρχη απο τοτε που δημιουργηθηκε ο ανθρωπος παντα υπηρχαν υποτιθεμενοι μαγοι.... και ιστοριες μεγαλων που επηρρεαζαν τα μυαλα των παιδιων και γ αυτο βλεπουμε φαντασματα... Αυτη ειναι η αποψη πολλων ανθρωπων....
Ωστοσο δεν εχουν βιωσει καποια γεγονοτα τα οποια ειναι ανεξηγητα..... εγω προπερσυ ειδα ενα ονειρο στο οποιο ηταν ενα φαντασμα και αυτο ερχοταν στο κρεβατι μου και κοιμοταν διπλα μου το βραδυ (ανωμαλος πρεπει να ηταν) και τη μερα εβγαινε απο το παραθυρο και στεκοταν εκει....
Ειναι απιστευτο απο αυτο το ονειρο επηρρεαστηκα τοσο πολυ που παντα αποφευγω να κοιταξω εξω απο ενα παραθυρο
Εχω πολυ μεγαλο προβλημα γενικα απο τοτε πιστεψα στα φαντασματα και παντα θελω φως να υπαρχι φως οπου κ να πηγαινω....
gorgakis7000- Πρωτοετής στην Σχολή
- Αριθμός μηνυμάτων : 6
Ηλικία : 27
Location : Durotar
Ημερομηνία εγγραφής : 06/06/2010
Magical Identity
Κοιτώνας Hogwarts: Γκρίφιντορ
Blood Status:
Today's thought:
Γιατί δν μπορω να βρω τα σχόλια μου?τεσπα βρήκα μια στο ftou.gr
edit by Dream Girl : Απαγορεύονται τσ τριπλά ποστς. Και μπήκε σε spoiler γιατί χαλούσε τη σελίδα...
- Σπόιλερ:
Ηταν λεει μια φορα σε ενα σπιτι μια οικογενεια, η οποια καθε βραδυ ακουγε φωνες μεσα απο το διπλανο σπιτι!!! Η οικογενεια ομως μετα απο τοσο καιρο δεν αντεξε να ακουει αυτες τις φωνες καθε βραδυ... Ετσι αποφασησαν ολοι μαζι να δουν τι υπηρχε σε εκεινο το σπιτι... Καθως λοιπον τα δυο μικρα παιδια τησ οικογενειας ο γιος και η κορη της οικογενειας δηλαδη βγηκαν εξω απο την πορτα του σπιτιου τους για να περασουν στην αλλη πορτα του σπιτιου οι φωνεσ ολο και δυναμωναν... Τα παιδια εφτασαν στην πορτα του σπιτιου σοι και αβλαβης οταν ομωσ καταλαβαν οτι κατι συναιβενε στο σπιτι εκεινο αποφασησαν να μην περασουν την πορτα ωσπου...καποιοσ τουσ εποιασε και τουσ εβαλε μεσα σε εκεινο το τρομακτικο και ανατριχιαστικο εγκαταλλελειμενο σπιτι...
τα δυο παιδια αφου μπηκαν στο σπιτι ελεγαν πριν απο 2 χρονια δεν ξαναβγηκαν εξω και κανεισ δεν τουσ ειδε... Οι γονεις τουσ ηταν απελπισμενοι μεχρι που ηθελαν και εκεινοι να μπουν στο σπιτι να δουν τι ειχε συμβει ομωσ ο φοβοσ πια τουσ ειχε κυριεψει...
Απο οτι εχω ακουσει 15 μερεσ πριν τα δυο παιδια κλεισουν 2 χρονια τησ εξαφανισησ τουσ λενε οτι η μητερα και ο πατερας ειδαν τα δυο παιδια κρεμασμενα απο την ντουλαπα του σπιτιου τουσ... τα παιδια δεν ειχα ολα τα δακτυλα απο οτι ανεφεραν οι εφημεριδες... οι γονεις δεν καταλαβαν ποιοσ κακος ανθρωπος το ειχε κανει αυτο... για μενα δεν επρεπε να το σκεφτουν καν...
Μετα απο 15 μερεσ βρεθηκαν μεσα σε ενα μπαουλο νε βγαλμενα τα ματια και με τη γλωσσα κομμενη... Απο οτι λενε καποιοι αυτο ειχε γινει και πριν απο 70 χρονια στην ιδια περιοχη και απο οτι μου ειπαν αυτο το εκανε μια σκια που που βασανιζε επιδη βασανιζοταν... ποιοις αραγε θα ειναι ο επομενοοοοοοοοοσ???
Μια γεροντοκόρη ένα απόγευμα δεν είχε τίποτε άλλο να κάνει και βγήκε
έξω για να αγοράσει ένα παζλ, καθώς τα παζλ ήταν η μοναδική της
ασχολία. όταν αγόρασε το παζλ δεν κοίταξε την σκηνή που απεικόνιζε μιας
και το αγόρασε στην τύχη. όταν έφτασε στο σπίτι της άρχισε να φτιάχνει
το παζλ. καθώς πήγε να ενώσει τα πρώτα δύο κομμάτια χτύπησε το κουδούνι
της πόρτας. πήγε, άνοιξε, αλλά δεν ήταν κανείς. οπότε συνέχισε να
φτιάχνει το παζλ ώσπου έφτασε στη μέση είδε σε έναν καθρέφτη που ήταν
απέναντί της μία σκια να πλησιάζει προς το μέρος της. γυρνώντας να δει
ποιός ήταν από πίσω της τρομοκρατημένη δεν είδε κανένα. τρομοκρατημένη,
συνέχισε να φτιάχνει το παζλ και όταν ήταν έτοιμη να βάλει και το
τελευταίο κομμάτι για να δει επιτέλους την εικόνα, το κουδούνι της
ξαναχτύπησε και εκείνη έντρομη άνοιξε...
μετά από 15 μέρες οι
γείτονές της ανησύχισαν και κάλεσαν τις αρχές. όταν μπήκαν στο σπίτι
της σπάζοντας την πόρτα την είδαν σωριασμένη στο πάτωμα με καμμένα τα
μάτια, χαρακιές από μαχαίρι, και στο στήθος της γραμμένο "να βλέπεις τί
αγοράζεις". και πράγματι, όταν οι αρχές ερεύνησαν το σπίτι βρήκαν ένα
μισοτελειωμένο παζλ το οποίο έδειχνε την κοπέλα τρομαγμένη και από πίσω
της μία σκια...
Το 1972, η πτηση 101 των Ανατολικων Αερογραμμων επεσε σε ενα βαλτο στη Φλοριντα, σκοτωνοντας 101
ανθρωπους. Αναμεσα τους και τους 2 πιλοτους: τον Bob Loft και τον Don Repo. Πρεπει να αναφερω οτι
πριν την συντριβη ο Repo ειχε κατεβει σε ενα μικρο θαλαμο (hellhole τον ονομαζαν), ακριβως κατω
απο την καμπινα, προκειμενου να ελεγξει γιατι το αεροσκαφος εχανε υψος.
Απο εκεινη την ημερα και επειτα, πολλες μαρτυριες αναφερουν τους δυο αυτους πιλοτους, να
εμφανιζονται παντα στο συγκεκριμενο τυπο αεροσκαφους. Ενω ενα L-1011 ηταν ετοιμο για απογειωση,
και ο μηχανικος πτησης ολοκληρωνε τον καθιερωμενο ελεγχο, ακουστηκε η φωνη του Repo:
"δεν χρειαζεται να κανεις δευτερο ελεγχο, τον εχω κανει εγω"
Να σημειωθει οτι το πληθος των μαρτυριων προερχεται απο ατομα σε εξαιρετικα καιριες θεσεις -
πιλοτους, αξιωματικους, ακομα και απο τον ιδιο τον αντιπροεδρο των Ανατολικων Αερογραμμων ο
οποιος μαλιστα περασε πανω απο μιση ωρα μιλωντας με τον Loft, νομιζοντας αρχικα οτι ηταν ο
δικος του κυβερνητης!
Μια αλλη περιπτωση ο Loft εμφανιστηκε μεσα στο αεροσκαφος μπροστα σε δεκαδες επιβατες, προκαλωντας
τετοιο πανικο, ωστε η πτηση ακυρωθηκε...λιγο αργοτερα πολλοι αναγνωρισαν τον Loft απο φωτογραφιες.
Αποδειχτηκε βλαβη στα υδραυλικα συστηματα του αεροσκαφους, που ισως να ειχε αποβει μοιραια στους
επιβατες...αμα η πτηση αυτη γινοταν...
Αλλη φορα μια αεροσυνοδος ειδε το προσωπο του Repo σε ενα φουρνο της μικρης κουζινας του αεροπλανου.
Καλεσε τον μηχανικο, ο οποιος παλιος φιλος του Repo, τον αναγνωρισε αμεσως. Τους ειπε να "προσεξουν
για κινδυνο πυρκαγιας στο αεροπλανο" Λιγο αργοτερα πριν την απογειωση παρουσιαστηκε βλαβη και φωτια
στον ενα κινητηρα, και η πτηση ακυρωθηκε...
Παρομοιες μαρτυριες εχουνε γινει κατα καιρους. Η τελευταιες δυο, το 1990 (το βιβλιο που το
διαβασα εκδοθηκε το '91) οι οποιες περιγραφουν εμφανιση του Repo σαν μηχανικο, και περιεργους
θορυβους απο τον θαλαμο κατω απο το πιλοτηριο (εκει οπου ειχε μπει ο Repo λιγο πριν συντριβει το
αεροσκαφος του)
Τελος, ενα χρονο μετα το θανατο του Repo, ενας κυβερνητης L-1011 ισχυριζεται οτι του εμφανιστηκε
τη στιγμη που το σκαφος περναγε μεσα απο ισχυρη καταιγιδα, και του ειπε "μην ανησυχεις...δεν θα
υπαρξουν αλλες πτωσεις L-1011...δεν θα επιτρεψουμε να συμβει"
Ο John Spencer εκανε προσφατα ερευνες και επιβεβαιωσε πως απο εκεινη την ημερα του δυστηχηματος,
το 1972, δεν υπηρξε αλο ατυχημα στο συγκεκριμενο μοντελο αεροσκαφους...
πω πω τα πήρα όλα σβάρνα...
edit by Dream Girl : Απαγορεύονται τσ τριπλά ποστς. Και μπήκε σε spoiler γιατί χαλούσε τη σελίδα...
omg3lol- Δευτεροετής στην Σχολή
- Αριθμός μηνυμάτων : 30
Ηλικία : 29
Location : Αθηνα
Ημερομηνία εγγραφής : 24/12/2009
Magical Identity
Κοιτώνας Hogwarts: Γκρίφιντορ
Blood Status:
Today's thought:
Κοιτάξτε μία και πείτε μου
ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ
Τα παλιά τα χρόνια την εποχή του πολέμου στην Ελλάδα που μας είχαν κατακτήσει οι Γερμάνοι.Τότε υπήρχαν πολλοί σκλαβωμένοι και ένας γέρος απο αυτούς που είναι το επίκεντρο της ιστορίας.Αυτόν τον έστειλαν οι Γερμανοί να παραδώσει ένα γράμμα κάπου και του έδωσαν ένα αμάξι να πάει απο το δρόμο.Έτσι όπως προχωρούσε ξαφνικά βλέπει μια μαυροφόρα γυναίκα μπρόστα απο έναν δρόμο(ποιό δίπλα υπήρχε και άλλος).Ο άντρας σταμάτησε και η γυναίκα του έδειχνε το χέρι πρός τα αριστερά και αυτός λέει μα δεν γίνετε απο εδώ πρέπει να πάω.Τελικά όμως πάει και βλέπει πως 1 λεπτό μετά ο δρόμος που ήθελε να πάει είχε μια βόμβα και προκάλεσε έκρηξη.Κατευθείαν ο άντρας γυρνάει να ευχαριστήσει πίσω την μαυροφόρα γυναίκα αλλά δεν ήταν κανείς.Λέγεται πώς σε εκείνο το σημείο ήταν η Παναγία και έσωσε τον άντρα....
ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ
Τα παλιά τα χρόνια την εποχή του πολέμου στην Ελλάδα που μας είχαν κατακτήσει οι Γερμάνοι.Τότε υπήρχαν πολλοί σκλαβωμένοι και ένας γέρος απο αυτούς που είναι το επίκεντρο της ιστορίας.Αυτόν τον έστειλαν οι Γερμανοί να παραδώσει ένα γράμμα κάπου και του έδωσαν ένα αμάξι να πάει απο το δρόμο.Έτσι όπως προχωρούσε ξαφνικά βλέπει μια μαυροφόρα γυναίκα μπρόστα απο έναν δρόμο(ποιό δίπλα υπήρχε και άλλος).Ο άντρας σταμάτησε και η γυναίκα του έδειχνε το χέρι πρός τα αριστερά και αυτός λέει μα δεν γίνετε απο εδώ πρέπει να πάω.Τελικά όμως πάει και βλέπει πως 1 λεπτό μετά ο δρόμος που ήθελε να πάει είχε μια βόμβα και προκάλεσε έκρηξη.Κατευθείαν ο άντρας γυρνάει να ευχαριστήσει πίσω την μαυροφόρα γυναίκα αλλά δεν ήταν κανείς.Λέγεται πώς σε εκείνο το σημείο ήταν η Παναγία και έσωσε τον άντρα....
MrsLovesick- Δευτεροετής στην Σχολή
- Αριθμός μηνυμάτων : 30
Ηλικία : 39
Location : Αμερικη,Washington D.C.
Ημερομηνία εγγραφής : 08/06/2010
Magical Identity
Κοιτώνας Hogwarts: Γκρίφιντορ
Blood Status:
Today's thought:
aris έγραψε:αυτο με το νομισμα τι εννοεις ακριβως, τι πραγμα εχει 2 οψεις?
εννοώ οτί ξέρω πως είναι να βλέπεις ''υπερφυσικά'' πράγματα,η μία όψη της ιστορίας δηλαδή αλλά και ως ψυχολόγος να μην στηρίζω ότι υπάρχουν αυτά τα πράγματα...η δεύτερη όψη
- Σπόιλερ:
- Ηταν ενας γεροντακος πανω σε ενα γαιδουρι και προχορουσε αργα το βραδυ στο δρομο.Ξαφνικα βλεπει μια μαυροφορεμεννη γυναικα που του κανει νοημα να σταματησει.Χωρις να ανταλλαξουν καμια κουβεντα η γυναικα ανεβαινει
πανω στο γαιδαρο καθιστα(με τα δυο ποδια απ την ιδια πλευρα του ζωου).Ο γερος αρχιζει να τη ρωταει διαφορα πραγματα αλλα αυτη δε μιλουσε καθολου...Περνουν μεσα απο ενα χωριο και απο τα λιγοστα φωτα που υπηρχαν τοτε στο δρομο ο γερακος μπορουσε να διακρυνει τη σκια του γαιδουριου με τη γυναικα πανω.Σε καπιοα στιγμη παγωνει απ αυτο που ειδε: τα ποδια της γυναικας αρχισαν να μακραινουν οσπου ακουμπησαν το εδαφος και σερνονταν κατω!Ο ηχος ακουγοταν καθαρα και ο γερακος καταλαβαινει οτι αυτο που ειδε στη σκια δεν ηταν κατι της φαντασιας του.Φυσικα σε ολο το δρομο δεν τολμησε να γυρισει να κοιταξει και να μιλησει στη γυναικα ενω απ αυτην ακουγοντυσαν κι αλλοι ''περιεργοι ηχοι''.Αυτο συνεχιζοταν για πολυ ωρα οσπου αρχιζει να ξημερωνει και ακουγεται το λαλημα ενος πετινου.Η γυναικα τοτε βγαζει μια δηνατη φρικτη καραυγη και ο γερος δεν μπορει να κρατηθει και γυριζει για να δει τι γινοταν.Εντρομος βλεπει οτι η γυναικα που υπηρχε εκει μεχρι πριν μερικα δευτερολεπτα ειχε εξαφανιστει!
Ήταν μια παρέα απο 3 αγόρια. Μια μέρα ήρθε για διακοπές ένας ξάδερφος ενός απο τους 3. Αυτός ήταν μπλεγμένος με μαγείες κτλ. Οι άλλοι όταν το έμαθαν αυτό ήταν πολύ περίεργοι να μάθουν περισσότερα πάνω στο θέμα έτσι για πλάκα. Πάνε μια μέρα όλοι μαζί σε μια ερημική παραλία. Ο ξάδερφος είχε φέρει μαζί του διάφορα περίεργα βιβλια κεριά κτλ. Σχεδίασε στην άμμο ένα σύμβολο και κάλεσε του υπόλοιπους να μπούν μέσα. Αυτοί πέρνοντάς το τελείως στην πλάκα πήγαν. Τους προειδοποίησε να μην βγούν απο αυτό ότι και να γίνει. Αφού έκατσαν άνοιξε τα βιβλία του και άρχισε να διαβάζει διάφορα σε μια γλώσσα που δεν ήξερε κανείς. Ξαφνικά όλοι ένιωσαν μια περίεργη δύναμη γύρω τους και άρχισαν να φοβούνται (εκτός τον ξάδερφο του παιδιού βέβαια). Η άμμος άρχισε να τρέμει και ακούγονταν περίεργοι ψίθυροι. Το ένα παιδί φοβήθηκε τόσο πολύ που σηκώθηκε και πήγε να φύγει. Πριν προλάβουν να τον σταματήσουν βγήκε έξω απο το χώρο που ήταν και αμέσως κάηκε. Οι άλλοι 2 τρελάθηκαν απο τότε.Ο ξάδεφος του παιδιού ήταν ο μόνος που δεν έπαθε τίποτα. Ακόμα σε επόμενες τελετές που έγιναν εκεί ακούγονταν οι φωνές του παιδιού που είχε καεί εκείνο το βράδυ.
Μια κοπελα που πηγαινε δευτερα Γυμνασιου ειδε μια νυχτα ενα πολυ περιεργο ονειρο. Ειδε τον εαυτο της να βγαινει στην πορτα του σπιτιου της και να κοιταζει γυρω με αγωνια. Ενιωθε εναν φοβο που ολο και μεγαλωνε και σε λιγο ειδε κατι συμμαθητες της να φερνουν καποιον και να τον αφηνουν στα ποδια της. Ηταν χτυπημενος και το προσωπο του ηταν γεματο αιματα. Η κοπελα ενιωθε οτι ηταν ενας συμμαθητης της. Επι 3 νυχτες εβλεπε το ιδιο ονειρο. Επι 3 νυχτες ενιωθε την ιδια αγωνια. Επι 3 νυχτες προσπαθουσε να του καθαρισει τα αιματα απο το προσωπο για να δει ποιος ειναι. Την 4η νυχτα δεν ειδε το ονειρο. Πηγε στο σχολειο χωρις αγωνια και βρηκε ολους τους συμμαθητες της αναστατωμενους. Ενας
συμμαθητης της ειχε παρασυρθει απο ενα αυτοκινητο το προηγουμενο βραδυ λιγο πιο κατω απο το σπιτι της.
Τοποθεσία:Γραφικό χωριό της Βορειου Ελλάδας και συγκεκριμένα Μακεδονίας.
Σκηνικό:Υπάρχει ο θρύλος ότι εμφανίζεται κάποιος δαίμονας σε παρέες.
Μια
παρέα δύο ατόμων λοιπόν, δεν δίνει σημασία και μια νύχτα με αεράκι οι
δυο φίλοι ξεκινάνε για μια βόλτα με το αυτοκίνητο ενώ διακομωδούν τον
εν λόγω θρύλο λέγοντας για γεροντίστικες ******ies.Περνάνε από το εν
λόγω σημείο ώρα λίγο μετά τη 1.Ξαφνικά ο οδηγός θέλοντας να κάνει πλάκα
στο φίλο του,του λέει ότι πίσω τυς έχει εμφανιστεί ο δαίμονας και με
σοβαρό και έντρομο ύφος,του λέει ότι δεν πρέπει να γυρίσει να δει. Όπως
ήταν φυσικό,ο φίλος του γυρνάει,κοιτάει, βγάζει μια κραυγή και γυρνάει
μπροστά του χωρίς να ξαναμιλήσει. Ο οδηγός τώρα,ενώ νόμιζε ότι ο φίλος
του απλά συνεχίζει την πλάκα μετά από ένα σημείο αρχίζει και ανησυχεί.
όταν σιγουρεύεται ότι ο φίλος του δεν του κάνει πλάκα και ότι δεν
πρόκειται να του μιλήσει,αποφασίζει να κοιτάξει με τον καθρέφτη στις
πίσω θέσεις(όπως έλεγε και ο θρύλος ότι εμφανιζόταν) και με τρόμο
αντικρύζει δύο φλεγόμενα κόκκινα μάτια να τον κοιτάζουν.Με μεγάλη
ταραχή,καταφέρνει να οδηγήσει το αυτοκινητό του στο εκκλησάκι του
χωριού,στου οποίου το προάβλιο παραμένει μέχρι το πρωί μέσα στο
αυτοκίνητό του με την παρέα του αποσβολομένου φίλου του και τα δυο
φλεγόμενα μάτια. Το πρωί που εξαφανίστηκαν τα μάτια και ήρθαν οι
παπάδες,μπήκε μέσα στην εκκλησία και έμεινε για ώρες εκεί ενώ ο φίλος
του δεν ξαναμέλησε ποτέ και δεν αντιδρά στο περιβάλλον.
Η ιστορία αυτή λέγεται ότι έγινε επί εποχής του δράκου του Σέιχ Σου και
έμεινε κρυφή από την αστυνομία για ευνόητους λόγους.Ο δράκος αυτός
επιτεθόταν σε ζευγάρια που πήγαιναν εκεί να....και συνήθιζε να σκοτώνει
τον ένα από τους δύο με τρόπο ώστε να βλέπει ο άλλος χωρίς να μπορεί να
αντιδράσει.Συνήθως σκότωνε τις γυναίκες,όχι όμως και σ'αυτή την
ιστορία. Ένα ζευγάρι λοιπόν είχε πάει με το αυτοκίνητο εκεί και είχε
βρει ένα απομονωμένο μέρος για περισσότερη δράση. Ξαφνικά λοιπόν
ακούγεται από κοντά ένας παράξενος θόρυβος. Στην αρχή δεν δίνουν
σημασία αλλά όταν ξανακούγεται πιο κοντά αυτή τη φορά ο άντρας
αποφασίζει να βγει,να δει τι γίνεται.Βάζει την κοπέλα να του υποσχεθεί
ότι δεν θα βγει από το αυτοκίνητο και χάνεται στο σκοτάδι. Μετα από
λίγη ώρα,η κοπέλα που αρχίζει να αγριεύεται ακούει σίρσιμο στον ουρανό
του αυτοκινήτου. Αυτή ενώ τρομάζει, δεν θέλει να αφήσει το αγόρι της
εκεί και περιμένει. Ξαφνικά όμως, το σούρσιμο ακούγεται ξανά και δεν
σταματάει οπότε αποφασίζει να φύγει. Βάζει μπροστά και ξεκινάει απότομα
για να φύγει. Φεύγοντας,κοιτάει από τον καφρέφτη να δει αν την
ακολουθεί κανένας και με τρόμο αντικρίζει το αγόρι της κρεμασμένο σε
ένα δέντρο ακριβώς πάνω από εκεί που ήταν σταματημένο το αυτοκίνητο. Ο
δράκος τον είχε κρεμάσει έτσι ώστε να ακουμπάνε μόνο οι άκρες των
ποδιών του και να κάνουν θόρυβο. Με το που έφυγε το αυτοκίνητο,πέθανε
από το κρέμασμα.
Ήταν μια οικογένεια που αποτελούνταν από μια μητέρα και ένα
γιό.
Ήταν φτωχοί και αυτή εργαζόταν σκληρά. Ο γιός βοηθούσε κι αυτός την
μητέρα όσο μπορούσε, είχε καλές επιδόσεις στο σχολείο και γενικά
ήταν κι αυτός πολύ καλός.
Έπασχε όμως από κάποια ανίατη ασθένεια και κάποια στιγμή η κατάστασή
του
επιδεινώθηκε. Ήταν στο κρεβάττι και οι γιατροί τον είχαν ξεγράψει. Η
μητέρα του είχε απελπιστεί μιας και ήταν το μοναδικό της παιδί και δεν
μπορούσε να το πάρει απόφαση ότι ο γιός της θα πέθαινε.
Δυστυχώς
το παιδί πράγματι μετά από λίγες ημέρες υπέκυψε. Η κηδεία έγινε την
επόμενη, με κλειστό φέρετρο. Κανείς δεν απόρησε γι' αυτό,
αφού όλοι σκέφτηκαν ότι η ασθένεια μάλλον θα είχε παραμορφώσει το παιδί και γι' αυτό το φέρετρο ήταν κλειστό.
Η
μητέρα μετά το θάνατο του παιδιού της αποσύρθηκε από τη ζωή. Σπάνια
έβγαινε από το σπίτι για να πάει κάπου κι ακόμα πιο σπάνια δεχόταν
κάποιον στο σπίτι. Όταν συνέβαινε αυτό, ένα δωμάτιο του σπιτιού ήταν
μονίμως κλειδωμένο και κανείς δεν μπορούσε να μπει εκεί.
Τελικά,
όχι πολλά χρόνια μετά το θάνατο του παιδιού, η μητέρα πέθανε κι αυτή.
Την βρήκαν νεκρή στο σπίτι οι γείτονες λίγες μέρες μετά. Τότε ήταν που
άνοιξαν και το κλειδωμένο δωμάτιο και βρέθηκαν μπροστά σε ένα μακάβριο
και σπαραχτικό θέαμα. Σ' ένα κρεβάττι επάνω βρισκόταν το βαλσαμωμένο
σώμα του γιού! Πού και πώς και με την βοήθεια ποιού το είχε βαλσαμώσει
για να έχει την ψευδαίσθηση ότι είναι ακόμα κοντά της, δεν το ξέρει
κανείς.
Το νεκροταφείο του χωριού είναι πολύ κοντά στα σπίτια. Υπάρχουν μερικά σπίτια που απέχουν μόνο
μερικά μέτρα από την είσοδο του. Το μέρος τα βράδυα είναι πολύ σκοτεινό ειδικά αν δεν έχει φεγγάρι
αφού δεν υπάρχει κανένα φως εκεί κοντά. Κάποια νύχτα άρχισαν από το νεκροταφείο να ακούγονται
φωνές και κλάματα τα οποία κρατούσαν για πολλές ώρες. Αυτό συνεχίστηκε για πολύ καιρό, περίπου
3-4 μήνες κάθε βράδυ. Όλοι φυσικά στο χωριό τα είχαν παίξει και ήταν το μόνιμο θέμα συζήτησης στα
καφενεία. Εννοείται πως κανένας δεν τολμούσε να πάει κάποιο βράδυ στο νεκροταφείο να δει τί
πραγματικά συμβαίνει. Ώσπου μια μέρα κατάλαβαν τί είχε συμβεί. Ήταν ένας παππούς που είχε χάσει
την γυναίκα του πριν από μερικούς μήνες και ο οποίος κάθε βράδυ πήγαινε στο νεκροταφείο και
έκλαιγε πάνω από τον τάφο της. Το κατάλαβαν γιατί βρήκαν τον παππού νεκρό πάνω από τον τάφο ένα
πρωί...
Ένας ναύτης,που τον έλεγαν Παντελή,βγήκε από το πλοίο μια βόλτα.Συνάντησε μια κοπέλα,την Μαρία,
μιλήσανε,βγήκανε για φαί...Κατά τις 2:00 το βράδυ έκανε κρύο,η Μαρία κρύωνε,ο Παντελής της έδωσε
το μπουφάν του.Η ώρα είχε περάσει,και αποφασίσανε πως καλύτερα ήταν να πάνε σπίτια τους.
Ο Παντελής άφησε την Μαρία σπίτι της.Την άλλη μέρα,θα έφευγε για ταξίδι ο Παντελής.
Πήγε σπίτι της με σκοπό να πάρει το μπουφάν του.Χτύπησε το κουδούνι,βγήκε μια ηλικιωμένη γυναίκα:
-Γεια σας,είναι εδώ η Μαρία;
Η γυναίκα δάκρυσε.Ο Παντελής ρώτησε τι τρέχει,η γυναίκα του είπε ότι η Μαρία έχει πεθάνει εδώ
και 2 χρόνια...Της εξήγησε τι έγινε,πήγανε στο μνήμα της και το μπουφάν του ήταν εκεί πάνω,
κρεμασμένο....
Κάνω την αρχή λοιπόν εγώ. Είχαμε πάει μια παρέα παιδιών πριν κάτι
χρόνια σε μια πολύ μικρή εκκλησία δίπλα σε μία παιδική χαρά να δούμε
πως ήταν μέσα. Και μπήκαμε μέσα, 10 άτομα περίπου, και ίσα ίσα που
χωρούσαμε (τόσο μικρή ήταν). Και είχε στο κέντρο μία εικόνα της
Παναγίας. Και την κοιτάξαμε όλοι και ένας βλάκακος από την παρέα είχε
την άσχημη ιδέα να την κρύψουμε σε άλλο μέρος. Και με το που πάει να
της απλώσει χέρι, ξαφνικά είδαμε τα μάτια της( της Παναγίας ) να
ανοιγοκλείνουν. Ρίχνουμε μία τρεχάλα λοιπόν και βγαίνουμε από την
εκκλησία και αρχίζουμε να τρέχουμε προς το σπίτι ενός από τα παιδιά που
ήταν στο διπλανό τετράγωνο ... Και μέχρι να φτάσουμε, εμένα μου φάνηκε
ότι όλοι οι περαστικόι μου ανοιγόκλειναν τα μάτια τους. Μετά από αυτό
είχα να κοιμηθώ καλά 10 μέρες. Είμουν και μικρούλης όμως...
Λοιπον στο χωριο εχουμε ενα σπιτι ενος ψαλτη ο οποιος πεθανε μια ωρα
πριν παντρευτει.Το σπιτι ειναι ερηπομενο και θυμιζει τα σπιτια που
βλεπουμε στις ταινιες για στοιχιομενα.
Εχει συνηθυστει να το λεμε "Μαυρη Νυφη" για ευνοητους λογους.Το σπιτι ειναι ψιλοετιμοροπο.
Σε
ενα παιδι 10χρονων αυτο φαινετε πολυ αλιθινο,οποτε μια φορα που βγηκαμε
με τους φιλους για περιπετιες στο χωριο(ναι ναι ξερω ακουγετε κουφο)και
καποιος ειχε την φαηνη ιδεα να παμε εκει.
Πηγαμε αλλα η πορτα ειχε λουκετο(θα εξηγησω μετα γτ)και ετσι πηγαμε απο την πισω και τι σπασαμε με κατι λοστους που ειχε εκει.
Μπηκαμε μεσα(το πατωμα ετριζε και μπορει να εσπαγε απο στιγμι σε στιγμι)και αναψαμε τους φακους που ειχαμε.
Ψαξαμε
στα συρταρια για κανεναν θυσαυρο(καποιος καποτε ειχε βρει λυρες εδω
μεσα,λιγο μετα την κυδεια του ψαλτη)και αφου περασε λιγη ωρα θελησαμε
να ανεβουμε στον 2ο οροφο.Ανεβηκαμε και μπηκαμε σε ενα απο τα πολαλ
δωματια,και βρηκαμε ποτιδια απο καφεδες,αλουμινοχαρτα(μαλλον χασισακι
ειχανε μεσα),αποτσιγαρα κλπ.
Ολοι χεστηκανε οταν ακουστηκε να ανοιγει μια πορτα,και σηκωθηκαμε και φυγαμε οσο πιο υσηχα και γρηγορα μπορουσαμε.
Τωρα
εχουμε συνηθισει και πηγαινουμε συνηθως τις αποκριες,και τα βραδια που
βρεχει για να τρομαζουμε τα μικρα με ιστοριες και βιντεο.
Επεισης εχουμε μαθει πως εκει τωρα ζουνε αλβανοι,ρωσοποντιες και καθε ειδος μετανασταση που μπορει να θεωρηθει μπλεγμενος.
πηγαίνοντας για υπνο κ προσπαθωντας να χαλαρωσω
μετα απο μικρο χρονικο διαστημα, μερικα λεπτα υπολογιζω
ξαφνικα παραλυω.. δεν μπορώ να κουνισω κανενα σημειο του σωματος μου
ουτε να ανοιξω τα ματια.. το μονο που λειτουργει ειναι ο εγκεφαλος μου
δεν ξερω αν η αναπνοη μου εχει σταματησει μαλλον ουτε οι πνευμονες δεν λειτουργουν!
με κυριευει πανικός, νιωθω παγιδευμενος, νομιζω οτι θα πεθανω ωσπου προσπαθω με το μυαλο να ξεφυγω..
νιωθω σαν να τρέμω χωρις να κουνιεμαι ομως
και ξαφνικα κουνανε τα ακρα μου κ σαν να παιρνω βαθια ανασα..
μπορω να ανοιξω τα ματια παλι
την πρωτη φορα που εγινε πρεπει να κρατησε ελαχιστα
μερικα δευτερολεπτα μαλλον
με το που ανοιξα τα ματια πεταχτηκα πανω να δω αν ειμαι ξυπνιος
καθε φορα που ξαναγινοταν κρατουσε παραπανω κ πραγματικα ενιωθα
πως πνιγομαι
το
πιο περιεργο ειναι οτι μπορουσα να το κανω συνειδητα μετα!απο
περιεργεια ισως δεν ξερω.. παρα το οτι το αισθημα ηταν πολυ ισχυρο κ
πραγματικα τρομακτικο εγω το αναζητουσα
μπορουσα να το ξεκινησω αλλα δεν μπορουσα να το σταματησω αμεσως και καθε φορα ηθελε μεγαλυτερη προσπαθεια για να επανελθω..
αν
θυμαμαι καλα πρεπει να αρχισε μαιο (τα γενεθλια μου ειναι στις 15) κ
κρατησε ολο το καλοκαιρι μεχρι που φευγοντας για εξωτερικο το ξεχασα
τελειως κ δεν το εχω ξαναδοκιμασει
Ένας γνωστός μου μου έχει πει ότι μιλάει συχνά με τον φιλο του που
έχασε πριν μερικά χρόνια. Ότι με λίγα λόγια δέχεται επισκέψεις από το
φάντασμα του φιλου του. Στην αρχή απορούσα τι μου έλεγε και πως είναι
δυνατόν να λέει κάτι τέτοιο. Ξέρετε τώρα…… τον πήρα στο ψιλό και τον
δούλευα.
Εκείνη την στιγμή μου είπε να μη τον προκαλώ γιατί μπορεί να μου το αποδείξει.
Απόδειξε το μου μου του είπα.
Τι ήθελα και το είπα…
Απλά θα σας αναφέρω ένα περιστατικό…
Το
να φυσάς και να βγάζεις ατμούς γίνεται μόνο όταν είσαι έξω από το σπίτι
που έχει κρύο και αυτό μόνο τον χειμώνα… Σας πληροφορώ πολύ καλά ότι
αυτό το πράγμα έγινε μέσα σε ζεστό σπίτι. Δε γινόταν σε όλο το σπίτι
μόνο δίπλα στον γνωστό μου. Εγώ δεν το είχα αντιληφθεί τότε και έλεγα
«δες μόνο εδώ βγάζει ατμούς» και γελούσα. Μετά αυτό το άτομο μου είχε
πει ότι όταν σε επισκέπτεται «κάποιος» το περιβάλλον γύρο του είναι
κρύο. Χαμηλή θερμοκρασία και γιʼαυτό έβγαζα ατμούς εκείνη την μέρα σε
συγκεκριμένο σημείο. Μου είπε ήταν μαζί μας Εκείνη την στιγμή. Στο
μεταξύ ξέχασα να αναφέρω ότι όταν μπήκα στο δωμάτιο και πήγα και έκατσα
στην καρεκλά με έβλεπε τρομοκρατημένος. Βασικά Εκείνη την νύχτα ήταν
πολύ παράξενος. Λες και φοβόταν μήπως αποκαλύψει κάτι. Τελικά μου είπε
γιατί ήταν παράξενος. Σε ποιον να το πει; Αφού όλοι θα τον έβγαζαν
τρελό και θα τον έπαιρναν στο ψιλό όπως έκανα εγώ αρχικά. Δε μπορώ να
πω ότι πιστεύω στα φαντάσματα αλλά σίγουρα κάτι υπάρχει εκεί έξω. Δε
γίνεται όλοι να είμαστε τρελοί.
Το ότι ένιωσα να με ακουμπάει ένα
χέρι στον ώμο, μια νύχτα κατά την διάρκεια που σκεφτόμουν τον παππού
μου που έχασα ,τι να πω γιʼαυτό που το έχω νοιώσει εγώ. Στο μεταξύ
εκείνη την νύχτα που με ακούμπησε το χέρι είπα Ρενο άσε με. Νόμιζα ότι
ήταν ο αδερφός μου και ήρθε να με τρομάξει. Φυσικά μπορεί να ήταν και η
ιδέα μου ότι με ακουμπούσε ένα χέρι. Ίσος ήταν κάποιο μούδιασμα των
μυών, Τι να πω δε ξέρω.
Όσο για τους ατμούς και ρώτησα τον φυσικό
μου για να δω κάτω από τι φυσικές συνθήκες βγάζει κάποιος ατμούς. Δε
βρήκα κάποια απάντηση γιατί εκείνη τη νύχτα έβγαζα ατμούς.
Μου'χει τύχει το εξής περιστατικό και δεν μπορώ να το εξηγήσω! Όταν
ήμουν μικρότερη και όταν έλλειπαν κι οι γονείς απ'το σπίτι άκουγα
ραδιόφωνο μέχρι το ξημέρωμα. Ιδιαίτερα ερασιτεχνικούς σταθμούς. Ένα
βράδυ κι ενώ ο αδερφός μου κοιμόταν του καλού καιρού, βρήκα την
ευκαιρία να τηλεφωνήσω σε κάποιον γνωστό που είχε σταθμό. Πιάσαμε την
κουβέντα περί ανέμων και υδάτων -μιας και δεν βλεπόμασταν συχνά- και
χωρίς να το καταλάβω η ώρα είχε περάσει ...επικίνδυνα! Δεν μιλούσα
δυνατά και δεν έκανα θορύβους για να ξυπνήσω τον αδερφό μου (μην πάει
το μυαλό σας στο πονηρό, ήταν απλά μια συνομιλία κουτσομπολιού με έναν
γνωστό), ξαφνικά βλέπω τον αδερφό μου μπροστά μου, να μου λέει: "Ακόμη
να κοιμηθείς; Σε ποιον μιλάς τόσην ώρα;". Πάγωσα στην κυριολεξία. Αφήνω
το ακουστικό κάτω αμέσως και πάω να τον ρωτήσω αν ήθελε κάτι... Αυτός
κοιμόταν βαθυά, ροχαλίζοντας (είχε κρεατάκια)! Κρύφτηκα λίγο να
παρατηρήσω τι θα κάνει, αν θα ανοίξει κάνα μάτι κλπ ή θα αλλάξει
πλευρό, να πιάσω βρε παιδί μου εκείνη την στιγμή την πονηρή που τάχα
κοιμάτε. Τίποτε, αυτός εκεί!
Καληνύχτησα τον γνωστό που περίμενε στο
τηλέφωνο και το έκλεισα! Είχα παγώσει κι έτρεμα και δεν μπορούσα να
καταλάβω τι είχε συμβεί!
Δεν είναι δυνατόν κάποιος να υπνοβατίσει σε δευτερόλεπτα! Άρα κάτι άλλο ανεξήγητο είχε γίνει!
εχοντας
την πρωτη μου ανεξηγητη εμπειρια στην Πεντελη, στην πορεια θα προσθετω
ο,τι πεφτει στην αντιληψη μου, και ο,τι μαθαινω την Πεντελη την
διασχιζω εδω και χρονια πηγαινοντας στον Μαραθωνα οπου εχουν οι γονεις
μου ενα εξοχικο σπιτακι.
ποτε δεν παρατηρησα κατι παραξενο, με
εξαιρεση τον γνωστο δρομο με τα "βαρυτικα" φαινομενα. ενα φθινοπωρο
λοιπον, γυριζα με την συντροφο μου και τις δυο μου κορες απο τον
Μαραθωνα. σουρουπωνε και ψιλοβρεχε.
περιπου εκατο μετρα μετα την
διασταυρωση του αγιου Πετρου, παρατηρησα στα δεξια μου και πισω απο τα
πευκα ενα φως. ηταν ακινητο, δεν εκπεμπε δεσμη φωτος, δεν φωτιζε τιποτα
και δεν δημιουργουσε σκιες. απο την οπτικη γωνια μου εμοιαζε με το φως
ενος αστρου, αλλα φαινομενικης διαμετρου γυρω στους πενηντα ποντους. το
περιεργο ηταν οτι αν και ημουν σε κινηση, δεν παρεμβαλονταν τα πευκα
μπροστα του αλλα το εβλεπα διαρκως. το ακομα πιο περιεργο ηταν πως αντι
να αντιδρασω, μια σκεψη γεννηθηκε στο μυαλο μου καλυπτοντας ολες τις
αλλες, λεγοντας "ειναι τα φωτα απο αλλο αυτοκινητο". η επομενη στροφη
ομως ηταν αριστερη, αρα δεν υπηρχε δρομος στη δεξια πλευρα. με το που
εστριψα, σαν να ξυπνησα ξαφνικα και αρχισα να αναρωτιεμαι για το τι
ειδα. το ειπα στην συντροφο μου και συμφωνησε πως ειδε κι αυτη κατι,
αλλα δεν προλαβε να μου πει γιατι απο την αντιθετη κατευθυνση στα εκατο
μετρα περιπου, παρουσιαστηκε ενα αυτοκινητο να στριβει και να γλιστραει
βγαινοντας απο τη λωριδα του. τοτε συνεβει το απιθανο... αρχισα να
βλεπω σε αργη κινηση, σαν το slow του βιντεο. (το ιδιο συνεβει και στη
συντροφο μου, αλλα εκεινη τη στιγμη δεν το γνωριζα).
αν και ειχα
τα παιδια μου στο αυτοκινητο, δεν πανικοβληθηκα γιατι εβλεπα το αλλο
αυτοκινητο να κινειται τοσο αργα που μπορουσα να υπολογισω ανετα την
τροχια του, και να το αποφυγω μπαινοντας στη δικη του λωριδα. οντως,
αρχισα σε αργη κινηση να στριβω λιγο λιγο το τιμονι, οταν φτανοντας στα
15 μετρα το αυτοκινητο εκανε αποτομα στο πλαϊ, σαν να το εσπρωξε
καποιος, και βγηκε στο χωμα διπλα στο δρομο συνεχιζοντας την τρελλη του
πορεια. εκεινη τη στιγμη επανηλθε η χρονικη μου αντιληψη στο
φυσιολογικο, και ενα τεραστιο ΦΕΥΓΑ γεννηθηκε μεσα μου. ένας αλλοκοτος
αδικαιολογητος φοβος. δεν εχω ξανανιωσει τοσο εντονα την επιθυμια να το
βαλω στα ποδια! ωστοσο ηθελα να δω τι εγινε το αλλο αυτοκινητο γιατι
ηταν απο την πλευρα του γκρεμου. ετσι οπως ημουν σταματημενος, και
χωρις να κανω οπισθεν καθολου, γυρισα το κεφαλι μου να το δω (εχω
φορτηγακι οποτε δεν υπηρχαν πισω παραθυρα) - το αυτοκινητο αν και
ετρεχε με μεγαλη ταχυτητα, βρισκοταν ελαχιστα μετρα πισω μου, ενω θα
επρεπε απο την φορα του να ειχε απομακρυνθει πολυ. εγω ειδα ενα ασπρο
αυτοκινητο με τους επιβατες μεσα, ενω η συντροφος ειδε ενα μπλε
αυτοκινητο και δυο απο τους επιβατες εξω. αυτα ομως τα συζητησαμε μετα,
γιατι μολις εστριψα στην στροφη απο οπου ηρθε το αλλο αυτοκινητο,
παρουσιαστηκε απο το πουθενα ενα καινουργιο αμαξι με τα μεγαλα φωτα
αναμενα και κολλησε απο πισω μου. λεω απο το πουθενα, γιατι ειχε
νυχτωσει και δεν ειδα φωτα να με πλησιαζουν πριν στριψω. φυσικο ηταν να
ξεχασω ο,τι ειχε συμβει μεχρι εκεινη τη στιγμη και να ασχοληθω με το
αυτοκινητο που μου ειχε κολλησει και δεν με προσπερνουσε, οσο αργα κι
αν πηγαινα, κι ας ειχα βγαλει δεξι φλας για να του υποδειξω οτι μπορει
να περασει. περιττο να αναφερω τα μπινελικια που του εριχνα.
με
ακολουθησε κολλημενος πισω μου μεχρι που φανηκαν τα πρωτα φωτα της
πολης και τοτε σταματησε στη μεση του δρομου, και απομακρυνθηκα. στο
σπιτι αρχισαμε να συζηταμε τι ειχε συμβει με τη συντροφο μου, οπου μου
ειπε οτι ειχε δει ενα φως και αυτη στο σημειο που το ειδα κι εγω, αλλα
μεγαλυτερης διαμετρου, πιο ξεθωριασμενο, και μπροστα του περασε ενα ζωο
και διαγραφηκε η σιλουετα του. παρολες τις περιγραφες της δεν καταφερα
να καταλαβω τι ζωο ηταν - τα χαρακτηριστικα του ηταν περιεργα για την
Ελληνικη πανιδα. το θεμα ξεχαστηκε, μεχρι την επομενη ανοιξη, οταν
ξαναπερασα ενα μεσημερι απο το ιδιο σημειο αλλα απο την αντιθετη
κατευθυνση. φτανοντας στην επιμαχη στροφη, ειδα απο το πλαϊ ενα ζωακι
να κρυβεται στα χαμηλα ξεροχορτα σα να περιμενε να περασει το
αυτοκινητο για να διασχισει τον δρομο. χαμογελασα και περιμενα να δω
την φατσα του οταν θα περναγα απο μπροστα του. εβλεπα την πλατη του και
ειχε καφεκοκκινο χρωμα και ηταν σαν πολυ μεγαλο κουνελι (τουλαχιστον
αυτο ελεγε η λογικη μου). φτανοντας ομως μπροστα στο ζωακι εμεινα
αφωνος - ειχε κοντο μουσουδι στυλ πεκινουα, αυτια στρογγυλα στυλ μικυ
μαους, μικρα διαπεραστικα ματια και κλειδα ανθρωπινη. οσοι εχουν λιγες
γνωσεις ζωοολογιας θα καταλαβουν τι εννοω - η κλειδα του ηταν ισια σαν
του ανθρωπου. το ανατριχιαστικο ηταν ομως πως αν και ειχα κλειστα τα
τζαμια, με κοιταγε στα ματια, ο δε σκυλος μου που ηταν στο πισω μερος
του φορτηγου αρχισε να κλαιει τρομοκρατημενος. μολις συναντηθηκαν τα
βλεματα μας, γυρισε αστραπιαια και εξαφανιστηκε, δινοντας μου την
ευκαιρια να δω την ουρα του. δεν ειχα ξαναδει κατι τετοιο, αν και στο
βαθος του μυαλου μου υπηρχε κατι γνωριμο.
οταν το περιεγραψα
στην συντροφο μου, μου ειπε πως κατι τετοιο ειχε δει να διαγραφεται
στην επιφανεια του φωτος. μια εβδομαδα μετα, ανακαλυψα τι ζωο ηταν και
που το ηξερα - ηταν το εδαφοβιο ειδος των λεμουριων πιθηκων της
Μαδαγασκαρης (απο τα επτα που υπαρχουν), το οποιο ειχα δει πιτσιρικας
σε εγκυκλοπαιδεια. πριν απο λιγα χρονια ακουσα τον Ποδωτα να μιλαει σε
εκπομπη για την Πεντελη. υποστηριξε οτι απο τις ερευνες του κατεληξε
στο συμπερασμα πως η Πεντελη καποιες φορες λειτουργει ως αγνωστου
ειδους. ακομη περιεγραψε συναντησεις στο βουνο που αποδειχτηκαν
ανυπαρκτες, και πιστευε πως ηταν "προβολες" κατευθειαν στον εγκεφαλο
μας.
η ολη μου εμπειρια συναδει νομιζω με τις υποθεσεις του...
αυτό με ταρακούνησε λίγο!
Στα
κυθηρα υπαρχει ο 'μύθος' για την Κυρα Ρήνη. Μία γυναικα η οποια δεν
βαφτίστηκε ποτε και εζησε ολη της την ζωη σε ένα χωραφι.Οταν αυτη
πέθανε κανένας δεν την έθαψε και προτιμησντην πετάξουν στο χωράφι το
οποίο μεγάλωσε(πάνε 13 χρόνια από τον θάνατό της). Τα τελευταια 13
χρονια πολλοί Κυθήριοι έχουν κάνει λογο για μια γυναικα που εμφανιζόταν
από το πουθενά. Όταν λοιπον εγω και η παρεα μου πηγαμε στα Κυθηρα ,
πήγαμε ενα σάββατο βράδυ στο 'χωράφι'της Κυρα Ρηνης. Ομολογώ οτι όταν
Πάτησα το πόδι μου στο χωράφι εννιωσα σαν παρήσακτος , και οτι κάποιος
ήταν εκει(σας το λεω και ανατριχιαζω).Καθήσαμε εκει μιαμιση ωρα αλλά
δεν ειδαμε τίποτα και έτσι σηκωθήκαμε και φύγαμε.
Μετά απο 3 ημέρες
βράδυ πάλι οπως περνάγαμε από τον δρόμο που ήταν δίπλα απο το χωράφι(με
το αμάξι ήμασταν) είδαμε μία σκια να είναι στην μέση του χωραφιου(είχε
πανσέληνο εκεινη την ημέρα) αλλα δεν δώσαμε σημασία και συνεχίσαμε τον
δρόμο μας για ένα clubaki που λεγόταν 'camelot'. Όταν πια γυρνάγαμε από
το μαγαζι(πρέπει να ήταν 5 το πρωί) περνάγαμε πάλι από το
'χωραφι',ξαφνικα το αμάξι 'τρελλαθηκέ' ηταν λες και το οδηγουσε καποιος
αλλος΄και έτσι βρεθήκαμε στο χωράφι της Κυρα Ρήνης με νταλαπαρισμένο το
αμάξι. Δεν ξερω πως έγινε αυτο. Έγιναν Όλα πολύ γρήγορα(εδω πρεπει να
πω οτι δεν ημαστα μεθυσμενοι, και οτι το αμαξι το οδηγουσα εγω που
εντελως τυχαια εκεινα την εποχη επαιρνα αντιβιωση και δεν μπορουσα να
πιω αλκοολ). Καλέσαμε ασθενοφορο , και πήγαμε στο νοσοκομειο του
νησιού. Ευτυχως δεν είχαμε παθει τίποτα. Το αμξι βεβαια ηταν χαλια!
Λογικο βέβαια μετα από τέτοιες τούμπες που έφαγε.Την επόμενη ημέρα
βγήκαμε απο το νοσοκομειο και όλο το νησί είχε μάθει για το τρακάρισμα
και μας αναγνώριζαν παντου. Ετσι λοιπον πεζοι πια πηγαιναμε σε διαφορα
χωρια και ρωτάγαμε για την Κυρα Ρήνη. Όλοι είχαν μάθει για τι ψάχναμε.
Μια
μερα πριν φύγουμε ήρθε να μας επισκεφθειστο ξενοδοχείο που μέναμε μια
γριούλα γύρω στα 70. Όταν ηρθε και μας μίλησε κατ΄λάβαμε οτι είχε
γνωρίσει την κυρα ρήνη. Μετά απο πολύ ώρα κουβέντα,μας είπε αυτο: "Θα
σας πω κατι παιδια μου και θέλω να το βάλετε καλά στο μυαλό σας , η
Κυρα ρήνη δεν εχει ταλειωσει αυτο για το οποίο προοριζόταν(εννοουσε οτι
όλοι οι ανθρωποι εχουν καποιο προορισμο στη ζωη) δεν είστε οι μόνοι που
έχετε τρακάρει σε αυτό το μέρος!!!Η Κυρα ρηνη έχει στοιχιώσει αυτό τον
δρόμο , γιατί σε αυτό τον δρομο έχασε τον μόνο ανθρωπο που είχε στην
ζωή, την μάνα της. Για αυτο και εμεινε ολομόναχη στη ζωή"
Αυτα ήταν τα λογια της!!! Μας τάραξαν! Αργότερα μάθαμε οτι εκει έχουν τρακάρει 47 αμάξια. . . . . . . . .
Πριν
λίγα χρόνια είχα πάει μαζί με 3 άτομα και έναν σκύλο σε μια ορεινή
τοποθεσία στην κεντρική Εύβοια η οποία είναι αρκετά ερημική. Στο
συγκεκριμένο μέρος δεν περνούσε ψυχή (άντε κανας τσοπάνης), ήταν μέσα
στο δάσος και το μόνο που υπήρχε ήταν μια ξύλινη παράγκα. 3x3 μέτρα, η
οποία ήταν υπερυψωμένη από το έδαφος στηριζόμενη σε κορμούς. Μείναμε
για 3 μέρες εκεί και ένα βράδυ συνέβη το εξής κουφό. Ήμασταν μέσα στην
παράγκα ξαπλωμένοι και προσπαθούσαμε να κοιμηθούμε. Έξω το απόλυτο
σκότος και η απόλυτη ησυχία. Η γυναίκα της παρέας είχε ήδη κοιμηθεί ενώ
οι υπόλοιποι τρεις το παλεύαμε. Μέσα λοιπόν στην ησυχία ακούω κάποιο
θόρυβο στο μπροστινό μέρος της καλύβας (προς την πόρτα την οποία
κοιτούσαμε ξαπλωμένοι). Ο θόρυβος ήταν σαν βήματα αλλά όχι πολύ
δυνατός. Κοιτάζω το φίλο μου ο οποίος το είχε ακούσει και αυτός και
συνεχίσαμε να ακούμε προσεκτικά μπας και καταλάβουμε τι είναι αυτό. Ο
θόρυβος άρχισε να πλησιάζει την καλύβα και να κατευθύνετε στο κάτω
μέρος του πατώματος (το οποίο απείχε από το έδαφος περίπου 50 πόντους)
να διασχίζει την καλύβα διαγώνια και να καταλήγει στο πίσω μέρος της,
λίγο πιο πίσω από τα κεφάλια μας. Εκεί υπήρξε μια μικρή παύση και οι
τρεις πλέον φίλοι κοιτούσαμε ο ένας τον άλλο απορημένοι… Ο θόρυβος
σταμάτησε και ξεκίνησε κάτι σαν διάλογος μεταξύ δύο δεν-ξέρω-κιʼεγω-τι
σε μια γλώσσα πλήρως ακαταλαβίστικη και για τους τρεις μας.
Κοιτιόμασταν και δεν πιστεύαμε στα αυτιά μας! Αυτό κράτησε για δύο
λεπτά και γιʼαυτό αναφέρω πως ήταν διάλογος, γιατί 3 άτομα ακούγαμε 2
διαφορετικές φωνές (άρα δεν ονειρευόμουν) για αρκετή ώρα ώστε να το
διαχωρίσουμε από κάποιο τυχαίο θόρυβο τους δάσους. Εκείνο το βράδυ δεν
βγήκαμε από την καλύβα για να το τσεκάρουμε
Ξέρω
πως μπορεί κάποιοι να μας έκαναν πλάκα, αλλά το θεωρώ πολύ δύσκολο
κάποιος να ερχόταν μέσα στην ερημιά και το σκοτάδι, να περνούσε από το
κάτω μέρος της καλύβας όπου υπήρχαν και διάφορα πράγματα, να ξεκινούσε
έναν διάλογο και στη συνέχεια να εξαφανιζόταν αθόρυβα. Επίσης κατά τη
διάρκεια όλου του σκηνικού ο σκύλος ούτε γάβγισε, ούτε τρόμαξε.
Έχει
μερικά χρόνια απο τότε που έγινε, γύρω στα 4-5. Τότε θυμάμαι είχα
filmnet, και έγραφα αβέρτα ταινίες στο βίντεο για να τις βλέπω όποτε
μπορούσα. Μια απο τις ταινίες που είχα γράψει εκείνη την περίοδο και το
8mm. Όποιος την έχει δει, ξέρει ότι δεν πρόκειται για ταινία που
χαρακτηρίζουν θρίλερ, αλλά σίγουρα πρόκειται για πολύ "σκοτεινή"
ταινία. Θυμάμαι είχα βάλει να την δω μεσημεράκι προς απογευματάκι, αλλά
ήταν χειμώνας γιατί σκοτείνιαζε νωρίς. Στο ζουμί τώρα. Στην
πολυκατοικία μας έχουμε θυροτηλεόραση, που όταν χτυπάει, κάνει έναν ήχο
"γλινκ γκλονκ", κάπως σαν τον ήχο που έχουν στα αεροδρόμια. Επιστρέφω
τώρα στο σκηνικό. Όπως είπα είχε σκοτεινιάσει έξω, μόνος στο σπίτι, και
όπως συνήθιζα με κλειστά τα φώτα για καλύτερη ατμόσφαιρα. Γενικά η όλη
ατμόσφαιρα της ταινίας με είχε κάνει κάπως, με όλα εκείνα τα σαδομαζό
και τα βασανιστήρια, οπότε σε κάποια φάση, θυμάμαι και τη σκηνή που
μιλούσε στο τηλέφωνο ο Cage με τον κακό το μασκοφόρο (που μιλούσε και
κάπως περίεργα), ξαφνικά αρχίζει να χτυπάει παρατεταμένα το
θυροτηλέφωνο, αλλά όχι το κλασσικό "γκλινκ γκλονκ", αλλά να παίζει
ολόκληρη τη μελωδία απο το "Fur Elise" (δεν μπορώ να την κάνω τη
μελωδία, αλλά είναι απο τις πιο γνωστές μελωδίες, πιστεύω οι
περισσότεροι την ξέρουν). Ομολογώ ότι τινάχτηκα κάπως, πάω να δω ποιος
είναι, αλλά κανείς στην οθόνη. Περιττό να πω, ότι πήγε το σκ@τό στην
κάλτσα, και πριν πάω να συνεχίσω την ταινία, πήγα έκλεισα και κλείδωσα
όλα τα παράθυρα και άνοιξα όλα τα φώτα ops:
Τώρα.. Επειδή
θεωρώ τον εαυτό μου ορθολογιστή, σαφώς και πήγα να εξηγήσω το γεγονός.
Για τη μελωδία, μάλλον υποθέτω ότι το τηλέφωνο έχει στη μνήμη του
ολόκληρη τη μελωδία, απλά όποτε χτυπάει κανονικά, παίζει μόνο τις 2
πρώτες νότες (αυτό το "γκλινκ γκλονκ" που λέω). Για το ότι χτύπησε έτσι
άσχετα μόνο του, μπορώ να σκεφτώ ότι έχει γίνει και άλλη φορά, όταν
επανέρχεται το ρεύμα μετά απο διακοπή. Το περίεργο όμως της υπόθεσης,
είναι ότι ποτέ ξανά δεν έχει ξαναχτυπήσει έτσι μόνο του χωρίς να έχει
προηγηθεί διακοπή, και όσο καιρό βρισκόμαστε σε αυτό το σπίτι (5-6
χρόνια), ΠΟΤΕ ξανά δεν έτυχε να χτυπήσει με ολόκληρη αυτή τη
μελωδία..[color=yellow] «ταινία». Ήταν σα να την ζούσα. Δηλαδή, δεν
έβλεπα ότι την παρακολουθούσα από οθόνη, αλλα ότι ήμουν μέσα στην
ταινία, όμως δεν ήμουν μέρος της, αλλα απλός θεατής. Το ωραίο είναι πως
πρωταγωνίστρια στην ταινία ήταν η... Leni Riefenstahl...
Λέει
πως ήταν ένας τύπος ο οποιος ήταν ερωτευμένος μαζί της, αλλα εκείνη ή
δεν τον ήθελε ή δεν τον ήξερε, πάντως αυτός δεν θυμάμαι με τι τρόπο
κατάφερε να την πάει σπίτι του. Ίσως να πήγε κι εκείνη μονη της... Με
την θέληση της, με κάποιο τέχνασμά του. Δεν την άφηνε να φύγει όμως.
Εκείνος όσο περνούσαν οι μέρες, το πρόσωπό του έπαιρνε μια άλλη
μορφή... Σαν νεκρός ένα πράγμα... Υποτίθεται πως ήταν zombie. Το
πρόσωπο του ήταν γκρι (και η «ταινία» ασπρόμαυρη ήταν).
Εκείνη
υπέφερε και δεν θυμάμαι αν άντεχε να τον βλέπει έτσι όπως είχε γίνει το
πρόσωπό του... Πάντως εγώ (σαν θεατής) δεν άντεχα και τρόμαζα...
Οι γκριμάτσες του και ο τρόπος που μιλούσε ήταν αρκετά τρομακτικός και επιβλητικός, αλλα ποτε δεν μιλούσε άγρια.
Μερικές
φορες δε, είχε κι ένα μειδίαμα το οποίο σε έκανε να φοβάσαι πιο πολύ...
Σαν το χαμόγελο του τρελού λίγο πριν προβεί σε «σατανική» πράξη...
Όσο
περνούσαν οι μέρες κι εκείνη δεν ανταποκρινόταν και έκλαιγε για να την
αφήσει να φύγει, εκείνος νομίζω κατέφευγε σε ελαφριάς μορφής
βασανιστήρια. Της έκοβε ελαφριά τα χερια... Έτρεχε αίμα.. Στο πάνω
μέρος των χεριών της...
Κάποια στιγμή βγαίνουμε έξω από το
σκοτεινό σπίτι του και βλέπω αυτόν να είναι σε ένα μέρος κάποια μέτρα
πιο μακριά από εκείνην (κι εμενα που «υποτείθεται» βλέπω μέσα από τα
μάτια της τώρα) και είμαστε σε ένα σημείο σα να είμαστε πάνω σε σύννεφα
και να περπατάμε πάνω τους κι εκείνος την καλεί και της λέει πως αν
θέλει να ελευθερωθεί και να φύγει μπορεί να το κάνει αρκεί να τρέξει
προς το μέρος του. Εκείνη όντως το κάνει αλλα δεν βλέπει ένα κενό που
υπήρχε στα σύννεφα (το οποιο εκείνος το ήξερε και επίτηδες της είπε να
τρέξει προς εκείνον), μεταξύ εκείνου του σύννεφου που στεκόταν εκείνος
κι του σύννεφου που στεκόμασταν εμείς και πέφτει στο κενό... Ήταν πολύ
ψηλά... Δεν ξέρω μετά τι έγινε... Τελείωσε... Αλλά υπήρχε ένα
συναίσθημα πολύ παράξενο...
Το όνειρο συνεχίστηκε... Εδώ στο
σπίτι περιμέναμε κάποιους... Γνωστοί της μητέρας μου. Ένα ζευγάρι. Τους
είδα κρυφοκοιτάζοντας από την πόρτα του δωματίου που βρισκόμουν.
Ο
άνδρας ήταν σκηνοθέτης. Η γυναικα, ζωγράφος κι λόγω επαγγέλματος είχε
γνωριστεί με την μητέρα μου. Εγώ δεν ήθελα να βγω από το δωμάτιο,
ντρεπόμουνα. Υπήρχε μια αίσθηση ντροπής σεξουαλικής φύσεως. Σα να είχε
υπάρξει κάτι μεταξύ εμού και του σκηνοθέτη, κάποια στιγμή. Με το ζόρι η
μητέρα μου ήθελε, να βγω να τους γνωρίσω και με τα πολλά είπα να ντυθώ
ώσπου ανοίγει η πόρτα του δωματίου, ενώ ντυνόμουνα...
Ήταν η
γυναικα... Το πρόσωπο της μου φάνηκε γνωστό, κάπου το είχα ξαναδεί. Με
τρόμαζε όμως... Σε κάποια στιγμή, δεν ξέρω πως, βλέπω τον άνδρα της.
Ήταν αυτός που είχα δει στην «ταινία»...
Το όνειρο αυτό μου άφησε την αίσθησή του για 2-3 μέρες...
edit by Dan_Liza: Απαγορεύονται τα πενταπλά ποστς.
edit by dREAm Girl : Απαγορεύονται τα πολλαπλά ποστς. Και το βάλαμε σε spoiler γιατί ήταν τεράστιο.
''Nothing Happens Unless First A Dream..''
Carl Sandburg
Χαμογέλα,κάνει τους άλλους ν'ανησυχούν!
"Αν μερικές φορές αισθάνεσαι λίγος, άχρηστος, προσβεβλημένος και καταθλιπτικός,
πάντα να θυμάσε ότι κάποτε ήσουν το πιο γρήγορο και πιο νικηφόρο σπέρμα
από εκατοντάδες εκατομμύρια! "
gorgakis7000- Πρωτοετής στην Σχολή
- Αριθμός μηνυμάτων : 6
Ηλικία : 27
Location : Durotar
Ημερομηνία εγγραφής : 06/06/2010
Magical Identity
Κοιτώνας Hogwarts: Γκρίφιντορ
Blood Status:
Today's thought:
Στην Ερμούπολη της Σύρου, και στον δρόμο για το Κίνι (τρομερή παραλία),2km έξω από το κέντρο της
πόλης, υπάρχει ένα σπίτι το οποίο είναι εγκατατελειμένο εδώ και καιρό. Ενώ έχουν γκρεμιστεί, τα
γύρω σε αυτό σπίτια, και έχουν χτιστεί νέα με πιλοτές και κήπους, αυτό το σπίτι δεν έχει πειραχτεί
καθόλου. Και πλάκα-πλάκα είναι σε πολύ καλή θέση. Δεν βλέπει παραλία αλλά τον μικρό κάμπο μέχρι το
λόφο Αυγό.
Το συγκεκριμένο σπίτι δεν τολμά κανείς να το αγοράσει γιατί υπάρχει ένας φόβος γενικά. Όποιος
αγόρασε αυτό το οικόπεδο, πέθανε μετά από λίγο καιρό. Κανείς δεν έχει προλάβει να το γκρεμίσει
και να χτίσει ένα νέο. Επίσης έχουν ακουστεί ότι οι γείτονες ακούνε μερικά βράδυα θορύβους από
αλυσίδες και λουκέτα. Και η αστυνομία έχει πάει αρκετές φορές για να βρει κάποια στοιχεία ώστε
να αποκλείσουν την περίπτωση να είναι κάποιος που να τα κάνει αυτά. Οι γείτονες φυσικά, άλλο που
δεν θέλουν να γκρεμίσουν αυτό το σπίτι αφού τους υποβαθμίζει την περιοχή. Οπότε δεν έχουν λόγο
να έχουν δημιουργήσει αυτή την ιστορία. Να φανταστείτε το σπίτι δεν το πλησιάζουν ούτε σκυλιά
ούτε τίποτα. Έχει το κάτι άλλο στην αύρα του. Το σπίτι εξωτερικά είναι βαμμένο στην ίδια απόχρωση
του αίματος. Από εκεί έχει ονομαστεί το "Κόκκινο Σπίτι".... :@: :@:
πόλης, υπάρχει ένα σπίτι το οποίο είναι εγκατατελειμένο εδώ και καιρό. Ενώ έχουν γκρεμιστεί, τα
γύρω σε αυτό σπίτια, και έχουν χτιστεί νέα με πιλοτές και κήπους, αυτό το σπίτι δεν έχει πειραχτεί
καθόλου. Και πλάκα-πλάκα είναι σε πολύ καλή θέση. Δεν βλέπει παραλία αλλά τον μικρό κάμπο μέχρι το
λόφο Αυγό.
Το συγκεκριμένο σπίτι δεν τολμά κανείς να το αγοράσει γιατί υπάρχει ένας φόβος γενικά. Όποιος
αγόρασε αυτό το οικόπεδο, πέθανε μετά από λίγο καιρό. Κανείς δεν έχει προλάβει να το γκρεμίσει
και να χτίσει ένα νέο. Επίσης έχουν ακουστεί ότι οι γείτονες ακούνε μερικά βράδυα θορύβους από
αλυσίδες και λουκέτα. Και η αστυνομία έχει πάει αρκετές φορές για να βρει κάποια στοιχεία ώστε
να αποκλείσουν την περίπτωση να είναι κάποιος που να τα κάνει αυτά. Οι γείτονες φυσικά, άλλο που
δεν θέλουν να γκρεμίσουν αυτό το σπίτι αφού τους υποβαθμίζει την περιοχή. Οπότε δεν έχουν λόγο
να έχουν δημιουργήσει αυτή την ιστορία. Να φανταστείτε το σπίτι δεν το πλησιάζουν ούτε σκυλιά
ούτε τίποτα. Έχει το κάτι άλλο στην αύρα του. Το σπίτι εξωτερικά είναι βαμμένο στην ίδια απόχρωση
του αίματος. Από εκεί έχει ονομαστεί το "Κόκκινο Σπίτι".... :@: :@:
Luna Scamander- Απόφοιτος Χόγκουαρτς
- Αριθμός μηνυμάτων : 15186
Ηλικία : 28
Location : Memories
Ημερομηνία εγγραφής : 02/06/2010
Magical Identity
Κοιτώνας Hogwarts: Ραβενκλόου
Blood Status: Half-Blood
Today's thought: Fake friends are like shadows: always near you at your brightest moments, but nowhere to be seen at your darkest hour... True friends are like stars, you don't always see them but they are always there...
παιδια ελεοσ τρ που διαβαζω αυτεσ τισ ιστοριεσ τρ αρχισε και να μπουμπουνιζει και ενω εχει ηλιο!!!!!
gorgakis7000- Πρωτοετής στην Σχολή
- Αριθμός μηνυμάτων : 6
Ηλικία : 27
Location : Durotar
Ημερομηνία εγγραφής : 06/06/2010
Magical Identity
Κοιτώνας Hogwarts: Γκρίφιντορ
Blood Status:
Today's thought:
Μία φορά ένας άνθρωπος ήθελε να θερίσει το χωράφι του. Τότε ζήτησε από έναν νεαρό να κάνει τη δουλειά αντί γι' αυτόν.Όμως έλεγαν πως αυτό το χωράφι ήταν καταραμένο.Εκείνη την ημέρα ο ουρανός σκοτείνιασε και ένας θρύλος έλεγε πως ο Διάβολος θα εμφανιστεί στο χωράφι. Το χωράφι θερίστηκε αλλά πολλοί λένε πως το έκανε ο Διάβολος.
MrsLovesick- Δευτεροετής στην Σχολή
- Αριθμός μηνυμάτων : 30
Ηλικία : 39
Location : Αμερικη,Washington D.C.
Ημερομηνία εγγραφής : 08/06/2010
Magical Identity
Κοιτώνας Hogwarts: Γκρίφιντορ
Blood Status:
Today's thought:
Πριν ένα χρόνο περίπου πέθανε η γιαγιά μου στην οποία είχα και μου είχε πολύ αδυναμία. Είχα και το όνομα της βλέπεις.Ήταν πολύ άρρωστη και όμως μία βδομάδα πριν πεθάνει άρχισε προς έκπληξη όλης της οικογένειας, να επιμένει να κατέβει στην Αθήνα να μας δεί.Τελικά ήρθε με τον παππού μου, μας είδε και μια βδομάδα μετά που ο πατέρας μου τους πήρε για να τους ανεβάσει στο χωριό, η γιαγιά μου ξεψύχησε μόλις φτάσανε σπίτι. Ήξερε ότι θα πεθάνει και ήθελε να μας δει για τελευταία φορα. Μόλις
εκπλήρωσε την επιθυμία της μπόρεσε να πεθάνει ήσυχη. Για τον επόμενο ένα μήνα περίπου εγώ και η αδερφή μου τη βλέπαμε συνεχώς μέσα στο σπίτι κυρίως το βράδυ και τα ξημερώματα. Επίσεις ερχότανε στον ύπνο μας και μας συμβούλευε, μας έλεγε να προσέχουμε τους γονείς μας και μας έλεγε ότι πάντα θα μας προστατεύει. Ακούγεται τρελό και όμως έτσι είναι. Είχα τρελαθεί και φοβόμουνα το βράδυ να σηκωθώ από το κρεββάτι από το
φόβο μην τη δώ όπως είχε γίνει τόσες φορές. Το περίεργο είναι οτι η γιαγιά μου εκτός απο τον πατέρα μου είχε άλλα 4 παιδιά και όμως δεν εμφανίστηκε ούτε σε έναν! Ούτε καν στα άλλα της εγγόνια. Λίγο πρίν το μνημόσυνο της σταμάτησε κάποια στιγμή να εμφανίζεται, καμιά φορά όμως ακόμα τη βλέπω στον ύπνο μου να μου μιλάει.Μπορεί να φαίνεται τελείως κουφό σε όποιον το διαβάζει αυτή τη στιγμή και όμως έτσι είναι.
Θυμάμαι αρκετά καλά εκείνη τη νύχτα.Καθόμουν με τα ξαδέρφια μου έξω από
την εκκλησία του χωριού.Ξαφνικά κάποιος από μακριά άρχισε να φωνάζει το
όνομα μου.
Στην αρχή φαντάστηκα ότι θα ήταν οι γονείς μου ή κανένας γνωστός.
Εκείνη
τη νύχτα άκουσα το όνομα μου άλλες δύο φορές!Το επόμενο πρωί ρώτησα αν
κάποιος με είχε φωνάξει εχτές.Με κοιτούσαν σα να είμουν παλαβός.
Από
εκείνη τη στιγμή διαπίστωσα οτι ένα από τα ξαδέρφια μου άρχισε να
φέρεται παράξενα,μου έλεγε να μη βγαίνω το βράδυ να μην απαντώ στο
κάλεσμα του ονόματος μου και ότι τα έλεγε από ενδιαφέρον.
Τις επόμενες μέρες το πίεσα να μου πει τι συνέβαινε και έτσι έκανε.
Με
τρόμο μου αποκάλυψε ότι το χωριό από παλιά περιβάλεται από μύθους
βρυκολάκων!!!!Και ότι πιάνουν τα θύματα τους φωνάζοντας το όνομα
τους.Εκείνο το βράδυ έμεινα μέσα.
Κατάλαβα ότι έλεγε αλήθεια όταν
σηκωθηκα το βράδυ για να πιω νερό και είδα μια σκιά με καρφωμένα
δυο,σαν διαμάντια μάτια πάνω μου!!!!!!
Από εκείνη τη μέρα άρχισα να πιστεύω στα βαμπίρ.
edit by dREAm Girl : Απαγορεύονται τα διπλά ποστ.
εκπλήρωσε την επιθυμία της μπόρεσε να πεθάνει ήσυχη. Για τον επόμενο ένα μήνα περίπου εγώ και η αδερφή μου τη βλέπαμε συνεχώς μέσα στο σπίτι κυρίως το βράδυ και τα ξημερώματα. Επίσεις ερχότανε στον ύπνο μας και μας συμβούλευε, μας έλεγε να προσέχουμε τους γονείς μας και μας έλεγε ότι πάντα θα μας προστατεύει. Ακούγεται τρελό και όμως έτσι είναι. Είχα τρελαθεί και φοβόμουνα το βράδυ να σηκωθώ από το κρεββάτι από το
φόβο μην τη δώ όπως είχε γίνει τόσες φορές. Το περίεργο είναι οτι η γιαγιά μου εκτός απο τον πατέρα μου είχε άλλα 4 παιδιά και όμως δεν εμφανίστηκε ούτε σε έναν! Ούτε καν στα άλλα της εγγόνια. Λίγο πρίν το μνημόσυνο της σταμάτησε κάποια στιγμή να εμφανίζεται, καμιά φορά όμως ακόμα τη βλέπω στον ύπνο μου να μου μιλάει.Μπορεί να φαίνεται τελείως κουφό σε όποιον το διαβάζει αυτή τη στιγμή και όμως έτσι είναι.
Θυμάμαι αρκετά καλά εκείνη τη νύχτα.Καθόμουν με τα ξαδέρφια μου έξω από
την εκκλησία του χωριού.Ξαφνικά κάποιος από μακριά άρχισε να φωνάζει το
όνομα μου.
Στην αρχή φαντάστηκα ότι θα ήταν οι γονείς μου ή κανένας γνωστός.
Εκείνη
τη νύχτα άκουσα το όνομα μου άλλες δύο φορές!Το επόμενο πρωί ρώτησα αν
κάποιος με είχε φωνάξει εχτές.Με κοιτούσαν σα να είμουν παλαβός.
Από
εκείνη τη στιγμή διαπίστωσα οτι ένα από τα ξαδέρφια μου άρχισε να
φέρεται παράξενα,μου έλεγε να μη βγαίνω το βράδυ να μην απαντώ στο
κάλεσμα του ονόματος μου και ότι τα έλεγε από ενδιαφέρον.
Τις επόμενες μέρες το πίεσα να μου πει τι συνέβαινε και έτσι έκανε.
Με
τρόμο μου αποκάλυψε ότι το χωριό από παλιά περιβάλεται από μύθους
βρυκολάκων!!!!Και ότι πιάνουν τα θύματα τους φωνάζοντας το όνομα
τους.Εκείνο το βράδυ έμεινα μέσα.
Κατάλαβα ότι έλεγε αλήθεια όταν
σηκωθηκα το βράδυ για να πιω νερό και είδα μια σκιά με καρφωμένα
δυο,σαν διαμάντια μάτια πάνω μου!!!!!!
Από εκείνη τη μέρα άρχισα να πιστεύω στα βαμπίρ.
edit by dREAm Girl : Απαγορεύονται τα διπλά ποστ.
''Nothing Happens Unless First A Dream..''
Carl Sandburg
Χαμογέλα,κάνει τους άλλους ν'ανησυχούν!
"Αν μερικές φορές αισθάνεσαι λίγος, άχρηστος, προσβεβλημένος και καταθλιπτικός,
πάντα να θυμάσε ότι κάποτε ήσουν το πιο γρήγορο και πιο νικηφόρο σπέρμα
από εκατοντάδες εκατομμύρια! "
IKD900- Πρωτοετής στην Σχολή
- Αριθμός μηνυμάτων : 2
Ηλικία : 224
Ημερομηνία εγγραφής : 16/06/2010
Ένα βράδυ ένα παιδί είπε στους γονείς του πως βλέπει Κλοουν......Οι γονείς τις δεν την πίστεψαν και έτσι το ίδιο βράδυ οι γονείς τις βγήκαν για μια έξοδο (για φαγητό) και έτσι Άρχησαν όλλα...Όταν έφυγαν οι γονέις τις άκουσε κάτι φωνές....(Κατατρόμαξε) Ήταν οι κλοουν.....Την έκοψαν σε κομάτια και άφισαν ένα σημίομα στους γονείς τις και έγραψαν τα παρακάτω
ΜΙΣΗΤΟΙ ΓΟΝΕΙΣ
Η κορούλα σας σας έλεγαι ..... αλλά εσείς δεν την πιστέβατε και κάνατε το λάθος να φίγετε απο το σπίτι
και έτσι δεν είχαμε άλλη επιλογή και μπήκαμε..... Σε λίγο θα είστε οι επόμενοι εσείς που το διαβάζετε
Χαχαχαχα
κάντε σχόλια όλοι.
edit by Dan_Liza: α) δε χρησιμοποιούμε χρωματα για κανονικά ποστς και β) απαγορεύονται τα διπλά ποστς.
ΜΙΣΗΤΟΙ ΓΟΝΕΙΣ
Η κορούλα σας σας έλεγαι ..... αλλά εσείς δεν την πιστέβατε και κάνατε το λάθος να φίγετε απο το σπίτι
και έτσι δεν είχαμε άλλη επιλογή και μπήκαμε..... Σε λίγο θα είστε οι επόμενοι εσείς που το διαβάζετε
Χαχαχαχα
κάντε σχόλια όλοι.
edit by Dan_Liza: α) δε χρησιμοποιούμε χρωματα για κανονικά ποστς και β) απαγορεύονται τα διπλά ποστς.
Έχει επεξεργασθεί από τον/την IKD900 στις Τετ Ιουν 16, 2010 10:17 pm, 1 φορά
Madame Maxime- Αστρονόμος
- Αριθμός μηνυμάτων : 55431
Ηλικία : 30
Location : Deep in my soul..
Ημερομηνία εγγραφής : 30/05/2008
Magical Identity
Κοιτώνας Hogwarts: Γκρίφιντορ
Blood Status: Muggle born
Today's thought: Somebody mixed my medicine. :S
Το θέμα συγχωνεύτηκε με το τόπικ: Τρομακτικές ιστορίες.
C. Addicts for the win.
omg3lol- Δευτεροετής στην Σχολή
- Αριθμός μηνυμάτων : 30
Ηλικία : 29
Location : Αθηνα
Ημερομηνία εγγραφής : 24/12/2009
Magical Identity
Κοιτώνας Hogwarts: Γκρίφιντορ
Blood Status:
Today's thought:
?????
anthian9- Member of Order Of Merlin 1st
- Αριθμός μηνυμάτων : 20262
Ηλικία : 28
Location : Thessaloniki
Ημερομηνία εγγραφής : 02/07/2009
Magical Identity
Κοιτώνας Hogwarts: Γκρίφιντορ
Blood Status: Muggle born
Today's thought:
Ρε παιδάκια πόσες φορές θα πούμε ότι δεν είναι ποστ αν έχει μόνο ένα "ναι,όχι,!!!!!!!!!!!,????"
Κανονικά θα έπρεπε να το διαγράψω, αλλά είναι κρίμα να μαζεύετε ποινές για βλακείες.
Αν δεν έχετε κάτι ουσιώδες να σχολιάσετε, ΜΗΝ σχολιάζετε ντε!
Κανονικά θα έπρεπε να το διαγράψω, αλλά είναι κρίμα να μαζεύετε ποινές για βλακείες.
Αν δεν έχετε κάτι ουσιώδες να σχολιάσετε, ΜΗΝ σχολιάζετε ντε!
♩ - ♫
Warriors don't show their heart
until the axe reveals it.
until the axe reveals it.
Penelope Clearwater- Εκτοετής στην Σχολή
- Αριθμός μηνυμάτων : 377
Ηλικία : 29
Location : Athens...
Ημερομηνία εγγραφής : 02/04/2010
Magical Identity
Κοιτώνας Hogwarts: Ραβενκλόου
Blood Status: Half-Blood
Today's thought: Ρόδα είναι και γυρίζει...
Παιδια με αυτες τις "τελευταιες"ιστοριες(στις 3 τελευταιες σελιδες)εχω πραγματικα τρομαξει...(ε ναι λοιπον ειμαι φοβιτσιαρα... 
)χθες που τισ διαβαζα μου ειχε σηκωθει η τριχα..
)χθες που τισ διαβαζα μου ειχε σηκωθει η τριχα.. You know that I want you
And you know that i need you
Iwant a bad,your bad romance..
I want your love and I want your revenge
you and me could write a bad romance......
By Lady Gaga
my inspiration
