Tattoo/Piercing

Δεν είναι Π.Ο.Π. φαίνεται...

Εγώ λαμπρετάκι σκεφτόμουν να κάνω .

Τζον Σεβερους έχει κι άλλον τέτοιον έξυπνο η μανούλα σου; 

Ναι, Βαγγέλη. Και στα δύο.
Γιάννη το αν ένας άνθρωπος έχει τατού ή όχι δε δείχνει κάτι για τη δουλειά και τη προσωπικότητά μου. Στη σχολή μου, καθηγήτρια είχε πει πως δεν υπάρχει κανένα θέμα. Και μιλάμε για κοινωνικό λειτουργό. Εγώ, σα Γιώργος, επειδή υπάρχουν αυτά τα στερεότυπα δεν έχω σκοπό να κάνω τατου σε εμφανές σημείο και θα βγάλω τα σκουλαρίκια όταν ξεκινήσω πρακτική.
Πάντως, ασχολούμαι με τον προσκοπισμό, με έχουν δει οι γονείς των παιδιών και συνεχίζουν να εμπιστεύονται τα παιδιά τους σε ΄μένα. Επομένως καταλαβαίνω πως δε κοιτάνε ούτε τη μύτη, ούτε τη γλώσσα μου, αλλά το τρόπο με τον οποίο μιλάω σ' εκείνους και στα παιδιά τους.
Όσον αφορά τη μαντίλα, δεν υποχρεούται κανείς να κάνει τίποτα, όσον αφορά το θρήσκευμα, τη στιγμή που δε το κάνει εις βάρος του άλλου.

Ρε Γιαννη, μην αναρωτιεσαι που πηρες το βραβειο

Αυτο με τα τατουαζ σχετικα με τον εργασια θα το καταλαβαινα αν επρεπε να προσλαβεις καποιον να παρηγορει μειονοτητες και ειχε ξερω γω τατουαζ της χρυσης αυγης. Κατι προσβλητικο, ή κατι trigger. Τωρα εαν η αλλη εχει στον καρπο της τα ονοματα των γονιων της που πεθαναν, ειναι κακο; Ειναι λογος για να μην προσληφθει;

Για τo χιτζαμπ δεν θα το σχολιασω καν. Για να μην βγω εκτος ρουχων θεματος.

Θα σου πω ότι στην Lufthansa απαγορεύονται τα τατού και τα πιρσινγκ σε εμφανή σημεία. Όσο για το Χιτζαμπ, η πιστή είναι προσωπική υπόθεση και ναι υπάρχουν εταιρίες που το απαγορεύουν.

Σπόιλερ:

Χιτζαμπ ρε Γιαννη. Hijab. Δεν ειναι Τζιχαντιστες οι γυναικες που τα φορανε. Τουλαχιστον σεβασου τον αλλον

Το οτι το κανει η Λουφτανσα δεν σημαινει οτι ειναι σωστο ουτε λαθος. Ειναι απλα ενα γεγονος.


edit: το εκανες εντιτ
for the record, λοιπον, το οριτζιναλ ποστ απο πανω εγραφε "Τζιχαμπ"

Milady D' Hiver έγραψε:Ρε Γιαννη, μην αναρωτιεσαι που πηρες το βραβειο

Αυτο με τα τατουαζ σχετικα με τον εργασια θα το καταλαβαινα αν επρεπε να προσλαβεις καποιον να παρηγορει μειονοτητες και ειχε ξερω γω τατουαζ της χρυσης αυγης. Κατι προσβλητικο, ή κατι trigger. Τωρα εαν η αλλη εχει στον καρπο της τα ονοματα των γονιων της που πεθαναν, ειναι κακο; Ειναι λογος για να μην προσληφθει;

Για τo χιτζαμπ δεν θα το σχολιασω καν. Για να μην βγω εκτος ρουχων θεματος.

Οτιδήποτε κι αν έχει η άλλη πάνω της, ΟΤΙΗΔΠΟΤΕ, εφόσον δεν είναι προσβλητικό και το γούσταρε και το έκανε, γούστο της καπέλο της. Δεν είναι ανάγκη να έχει καμία συναισθηματική αξία για την ίδια ούτε και να πρέπει να απολογηθεί σε κανένα, τα ταττού είναι τέχνη πάνω στο κορμί και δε μπορείς ούτε έχεις το δικαίωμα να κρίνεις κανένα άνθρωπο βάσει του τι επέλεξε να κάνει πάνω στο σώμα του γιατί, μάντεψε, δε θα σε ρωτήσει και, ξαναμάντεψε, ίδιος ήταν και πριν το μελάνι και μετά. Είτε έχει λοιπόν τα ονόματα των πεθαμένων της γονιών, είτε την ημερομηνία που έφαγε πρώτη φορά λαχανοντολμάδες, ΔΕΝ τη κάνει λιγότερο κατάλληλο άτομο για να προσληφθεί από μία εταιρεία και παρακαλούνται τα άτομα με αυτές τις απόψεις να πάρουν τις παλαιολιθικές τους αντιλήψεις και να πάνε πίσω στο 1900 όπου και ανήκουν, αδειάζοντάς μας τη γωνιά.  

Μεγάλωσα με την αρχή πως η δική μου ελευθερία σταματάει εκεί που ξεκινάει η ελευθερία του άλλου. Το αν κάποια εταιρία θέλει ή δεν θέλει τατού, μαντίλες, μπούρκες και πιρσινγκς είναι θεμα δικό της και μέσα στα πλαίσια της ελευθερίας της.
Εγώ απλά είπα, για να επιστρέψουμε στο θέμα πως ο κρίκος στην μύτη μου θυμίζει αγελάδα και ταύρο (χωρίς να θέλω να θίξω κάποιον) και πως δεν μου αρέσουν τα υπερβολικά τατού. Ένα μικρό, σε κάποιο σημείο που να μην φαίνεται δεν με ενοχλεί και υπάρχουν φορές που μου αρέσει κιόλας.

Isabelle Lightwood έγραψε:

Milady D' Hiver έγραψε:Ρε Γιαννη, μην αναρωτιεσαι που πηρες το βραβειο

Αυτο με τα τατουαζ σχετικα με τον εργασια θα το καταλαβαινα αν επρεπε να προσλαβεις καποιον να παρηγορει μειονοτητες και ειχε ξερω γω τατουαζ της χρυσης αυγης. Κατι προσβλητικο, ή κατι trigger. Τωρα εαν η αλλη εχει στον καρπο της τα ονοματα των γονιων της που πεθαναν, ειναι κακο; Ειναι λογος για να μην προσληφθει;

Για τo χιτζαμπ δεν θα το σχολιασω καν. Για να μην βγω εκτος ρουχων θεματος.

Οτιδήποτε κι αν έχει η άλλη πάνω της, ΟΤΙΗΔΠΟΤΕ, εφόσον δεν είναι προσβλητικό και το γούσταρε και το έκανε, γούστο της καπέλο της. Δεν είναι ανάγκη να έχει καμία συναισθηματική αξία για την ίδια ούτε και να πρέπει να απολογηθεί σε κανένα, τα ταττού είναι τέχνη πάνω στο κορμί και δε μπορείς ούτε έχεις το δικαίωμα να κρίνεις κανένα άνθρωπο βάσει του τι επέλεξε να κάνει πάνω στο σώμα του γιατί, μάντεψε, δε θα σε ρωτήσει και, ξαναμάντεψε, ίδιος ήταν και πριν το μελάνι και μετά. Είτε έχει λοιπόν τα ονόματα των πεθαμένων της γονιών, είτε την ημερομηνία που έφαγε πρώτη φορά λαχανοντολμάδες, ΔΕΝ τη κάνει λιγότερο κατάλληλο άτομο για να προσληφθεί από μία εταιρεία και παρακαλούνται τα άτομα με αυτές τις απόψεις να πάρουν τις παλαιολιθικές τους αντιλήψεις και να πάνε πίσω στο 1900 όπου και ανήκουν, αδειάζοντάς μας τη γωνιά.  

Αν αυτό που έχει πάνω της/του δεν συμβαδίζει με τα πρότυπα που ορίζει ο κάθε εργοδότης, τότε μάλλον αυτή/αυτός θα αδειάσει την γωνιά.

Αν δεν φαίνεται, πως σου αρέσει;

Θα το δεις στην παραλία, θα το δεις στο σπίτι.

Σπόιλερ:

Σαν παραδειγμα το εφερα, Τασο. Νομιζω το εκανα πολυ ξεκαθαρο πως αν δεν ειναι προσβλητικο τατουαζ δεν υπαρχει λογος να μην προσληφθει.

Η μπουρκα ειναι διαφορετικη απο το χιτζαμπ. Και οι γυναικες που φορανε μπουρκες ειναι απο ακομα πιο συντηρητικες καταστασεις. Αληθεια, εχεις δει γυναικα με μπουρκα να δουλευει;

Fyi αυτα ακριβως για τον κρικο στην μυτη ελεγαν οι συντηριτικοι θειοι. Ατομα 55 με 60+


Το αν δεν αρεσει στην δικη σου αισθητικη τι σχεση εχει να κανει με την προσληψη σε δουλεια; Και μενα κατι αλλο μπορει να μην μου αρεσει αλλα να αρεσει σε εσενα. Η τεχνη ειναι σχετικη και τα τατουαζ ειναι τεχνη. Μπορει καποιος πελατης να θεωρει προσβλητικο τους ανθρωπους που εχουν φακιδες και δεν τις καλυπτουν με μεικ απ ενω εσυ ο εργοδοτης να το θεωρεις κατι θετικο. Η εμφανιση και η αισθητικη ειναι εντελως υποκειμενικα πραγματα και ποιος εισαι εσυ να θεσεις ορια και κανονες;


Σημειωση. Τασο, και παλι τις φακιδες τις εφερα ως παραδειγμα.

Isabelle Lightwood έγραψε:

Milady D' Hiver έγραψε:Ρε Γιαννη, μην αναρωτιεσαι που πηρες το βραβειο

Αυτο με τα τατουαζ σχετικα με τον εργασια θα το καταλαβαινα αν επρεπε να προσλαβεις καποιον να παρηγορει μειονοτητες και ειχε ξερω γω τατουαζ της χρυσης αυγης. Κατι προσβλητικο, ή κατι trigger. Τωρα εαν η αλλη εχει στον καρπο της τα ονοματα των γονιων της που πεθαναν, ειναι κακο; Ειναι λογος για να μην προσληφθει;

Για τo χιτζαμπ δεν θα το σχολιασω καν. Για να μην βγω εκτος ρουχων θεματος.

Οτιδήποτε κι αν έχει η άλλη πάνω της, ΟΤΙΗΔΠΟΤΕ, εφόσον δεν είναι προσβλητικό και το γούσταρε και το έκανε, γούστο της καπέλο της. Δεν είναι ανάγκη να έχει καμία συναισθηματική αξία για την ίδια ούτε και να πρέπει να απολογηθεί σε κανένα, τα ταττού είναι τέχνη πάνω στο κορμί και δε μπορείς ούτε έχεις το δικαίωμα να κρίνεις κανένα άνθρωπο βάσει του τι επέλεξε να κάνει πάνω στο σώμα του γιατί, μάντεψε, δε θα σε ρωτήσει και, ξαναμάντεψε, ίδιος ήταν και πριν το μελάνι και μετά. Είτε έχει λοιπόν τα ονόματα των πεθαμένων της γονιών, είτε την ημερομηνία που έφαγε πρώτη φορά λαχανοντολμάδες, ΔΕΝ τη κάνει λιγότερο κατάλληλο άτομο για να προσληφθεί από μία εταιρεία και παρακαλούνται τα άτομα με αυτές τις απόψεις να πάρουν τις παλαιολιθικές τους αντιλήψεις και να πάνε πίσω στο 1900 όπου και ανήκουν, αδειάζοντάς μας τη γωνιά.  

Αν αυτό που έχει πάνω της/του δεν συμβαδίζει με τα πρότυπα που ορίζει ο κάθε εργοδότης, τότε μάλλον αυτή/αυτός θα αδειάσει την γωνιά.

Φασισταργιο-γιο-γιο.


Παρεπιπτόντως Μαρίνα, μια χαρά δουλεύουν γυναίκες με μπούρκα. Στη Σαουδική Αραβία επιβάλλεται μάλιστα σε όλες τις γυναίκες να φοράνε μπούρκα, μουσουλμάνες ή μη και η θρησκευτική αστυνομία συλλαμβάνει όσες μετανάστριες εργάζονται μη φορώντας μπούργκα. Θα μας εξηγήσει ο φίλος μας πώς λέγεται αυτό. Νομίζω κάνει ομοιοκαταληξία με το γιο-γιο. 

Βρε Μαρίνα,

στην δουλειά δεν έχει καμία σημασία η δική μου ή η δική σου αισθητική. Σημασία έχει μόνο η αισθητική του ανθρώπου που αποφασίζει. Και αν αυτός πει, στην εταιρία μου δεν θέλω μαντίλα, τατουάζ, ανθρώπους με μπλε μάτια, με πράσινα μαλλιά, χωρίς φρύδια ή ότι άλλο του κατέβει στο κεφάλι τότε όποιος έχει ένα από τα παραπάνω δεν θα προσληφθεί. Δεν κρίνω αν αυτό είναι σωστό ή λάθος, γιατί απλούστατα η εταιρία είναι δική του και άμα θέλει την κάνει και μπουγάδα.

Οχι γενικα. Στην Ευρωπη εννοουσα επειδη το προβλημα του Γιαννη ειναι οτι φορανε χιτζαμπ κλπ εκει και για να εξηγησω οτι διαφερει απο την μπουρκα. Γυναικες που φορανε μπουρκα και ζουν στην Ευρωπη δεν νομιζω οτι δουλευουν. Δεν εχω στοιχεια καποια ερευνας, εντελως προσωπικη μαντεψια. Διορθωστε με αν υπαρχουν στοιχεια.


Χρησιμοποιησα β προσωπο Γιαννη γιατι προηγουμενως ειπες πως αν ησουν εργοδοτης εσυ μπλα μπλα. Προφανως και οποιος εχει την εξουσια μπορει να αποφασιζει για αυτα. Αυτο δεν το κανει σωστο. Και δεν θα αλλαξει κατι αν δεν αρχισουμε να μιλαμε και να διαμαρτυρομαστε. Και δεν βοηθαει οταν υπαρχουν σχετικα νεα ατομα σαν και σενα με τετοιες αποψεις χωρις να καταλαβαινουν καν ποσο λαθος ειναι.

α. αφού με διόρθωσες είπα να το γράψω σωστά στο τόπικ

Τώρα να ξαναπώ γιατί θα τα "απαγόρευα" και εγώ σαν εργοδότης. Πιστεύω ότι μέσα σε ένα σύνολο, δεν πρέπει να ξεχωρίζεις με την εμφάνισή σου. Μέσα σε αυτό το σύνολο, το οποίο ορίζετε από κάποιους κανόνες, όλοι είναι ισότιμα μέλη. Αν τώρα ο καθένας με τον δικό του μοναδικό τρόπο διαλύσει αυτό το σύνολο θα καταλήξουμε σε "αναρχία". Η αρχή της ισότητας κατά την γνώμη μου υπερισχύει της αρχής της προσωπικότητας.

o
(Islamic scarf controversy in France)


Παιδιά ο Τζον θέλει στρατιωτάκια όχι υπαλλήλους. Εξειδικευμένα στρατιωτάκια που κάνουν αυστηρώς καταμοιρασμένα πράγματα για να αποφευχθούν διαφωνίες και λοιπές διενέξεις.
 Σε ένα σύνολο ανθρώπων όλοι ξεχωρίζουν αργά η γρήγορα και είναι φυσικό να ξεχωρίσουν και σίγουρα δε θα ξεχωρίσει κάποιος λόγω της πίστης του και επειδή φοράει μαντίλα, αλλά επειδή είναι πολύ καλός στο επικοινωνιακό κομμάτι της δουλειάς πχ. Ο άλλος διοργανώνει τέλειες παρουσιάσεις, ο χ τα πάει εξαιρετικά με τους αριθμούς και ο β είναι ο πιο κοινωνικός της ομάδας. Όλοι έχουν κάτι ξεχωριστό και όπως ο καθένας έχει διαφορετικά μαλλιά και διαφορετικά ρούχα και διαφορετικά χαμόγελα, μερικοί φοράνε γυαλιά και μερικοί μαντίλες. Δε τίθεται θέμα ομοιομορφίας. ΕΛΕΟΣ. Αλλιώς να είμαστε όλοι με στολή, που και πάλι μόνο ίδιοι δε θα είμαστε.


Και προφανώς ΔΕΝ έχει σημασία μόνο η γνώμη του εργοδότη, δεν είναι μονάρχης εκεί μέσα, αν ήταν έτσι τα πράγματα καήκαμε. 

Isabelle Lightwood έγραψε:o
(Islamic scarf controversy in France)


Παιδιά ο Τζον θέλει στρατιωτάκια όχι υπαλλήλους. Εξειδικευμένα στρατιωτάκια που κάνουν αυστηρώς καταμοιρασμένα πράγματα για να αποφευχθούν διαφωνίες και λοιπές διενέξεις.
 Σε ένα σύνολο ανθρώπων όλοι ξεχωρίζουν αργά η γρήγορα και είναι φυσικό να ξεχωρίσουν και σίγουρα δε θα ξεχωρίσει κάποιος λόγω της πίστης του και επειδή φοράει μαντίλα, αλλά επειδή είναι πολύ καλός στο επικοινωνιακό κομμάτι της δουλειάς πχ. Ο άλλος διοργανώνει τέλειες παρουσιάσεις, ο χ τα πάει εξαιρετικά με τους αριθμούς και ο β είναι ο πιο κοινωνικός της ομάδας. Όλοι έχουν κάτι ξεχωριστό και όπως ο καθένας έχει διαφορετικά μαλλιά και διαφορετικά ρούχα και διαφορετικά χαμόγελα, μερικοί φοράνε γυαλιά και μερικοί μαντίλες. Δε τίθεται θέμα ομοιομορφίας. ΕΛΕΟΣ. Αλλιώς να είμαστε όλοι με στολή, που και πάλι μόνο ίδιοι δε θα είμαστε.


Και προφανώς ΔΕΝ έχει σημασία μόνο η γνώμη του εργοδότη, δεν είναι μονάρχης εκεί μέσα, αν ήταν έτσι τα πράγματα καήκαμε. 

Το γεγονός ότι μια ασθένεια την βάζεις στο ιδιο επίπεδο με ένα καπριτσιο του καθενός μου είναι δείγμα αρκετό.

Γιατί ως γνωστόν πίστη = καπρίτσιο

Αγόρι μου γλυκό, ξέρεις τι σημαίνουν οι λέξεις που χρησιμοποιείς ή άλλα αντί άλλων; 
Και τα γυαλιά και οι μαντίλες ικανοποιούν ΑΝΑΓΚΕΣ. Τα γυαλιά μία βιολογική ανάγκη, γιατί βάσει της δομής του ματιού του καθενός κάποιος δε μπορεί να δει/δυσκολεύεται στην όρασή του και η μαντίλα μία ψυχική. Γιατί η πίστη δεν είναι ούτε καπρίτσιο ούτε καύλα, είναι μία ανάγκη του καθενός να πιστεύει κάπου και αυτό δεν έχει το δικαίωμα να το κρίνει κανείς και πόσο μάλλον κάποιος με άικιου μπατανόβουρτσας. 
Φιλικά, μια άθεη.

Ότι θέλετε λέτε και οι δύο; Το θέμα μας είναι η πίστη ή η μαντίλα; Γιατί μπορεί η πίστη να είναι μια ανάγκη του ανθρώπου, αλλά η μαντίλα δεν είναι.

Και εσύ ως τι θα ορίσεις πώς θα εκφράσει ο καθένας τη πίστη του;;

Severus John Snape έγραψε:Μα δεν είπε κανείς να μην μπορούν να πιστεύουν σε ότι θέλουν αλλά ότι δεν έχουν καμιά δουλειά να το πιστεύουν ανάμεσα στους άλλους που δεν το πιστεύουν... και όπως έχουν αποφασίσει και στο διακστήριο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η μαντίλα δεν ανήκει σε αυτά που προστατεύονται.

 

Δηλαδη ας πιστευουν, αλλα οχι αναμεσα σε αλλοθρησκο κοσμο, και χωρις να το εκφραζουν ε; 
Καμια καταπιεση.

Nearly Headless Nick έγραψε:Ναι, Βαγγέλη. Και στα δύο.
Γιάννη το αν ένας άνθρωπος έχει τατού ή όχι δε δείχνει κάτι για τη δουλειά και τη προσωπικότητά μου. Στη σχολή μου, καθηγήτρια είχε πει πως δεν υπάρχει κανένα θέμα. Και μιλάμε για κοινωνικό λειτουργό. Εγώ, σα Γιώργος, επειδή υπάρχουν αυτά τα στερεότυπα δεν έχω σκοπό να κάνω τατου σε εμφανές σημείο και θα βγάλω τα σκουλαρίκια όταν ξεκινήσω πρακτική.
Πάντως, ασχολούμαι με τον προσκοπισμό, με έχουν δει οι γονείς των παιδιών και συνεχίζουν να εμπιστεύονται τα παιδιά τους σε ΄μένα. Επομένως καταλαβαίνω πως δε κοιτάνε ούτε τη μύτη, ούτε τη γλώσσα μου, αλλά το τρόπο με τον οποίο μιλάω σ' εκείνους και στα παιδιά τους.
Όσον αφορά τη μαντίλα, δεν υποχρεούται κανείς να κάνει τίποτα, όσον αφορά το θρήσκευμα, τη στιγμή που δε το κάνει εις βάρος του άλλου.

ναι, οι περισσοτεροι σκεφτονται ετσι, επειδη ακομα τα πιρσινγκ και τα ταττου θεωρουνται ταμπου στον εργασιακο χωρο. Αλλα νομιζω ολο και λιγοτερο.
Π.χ αντίστοιχο παραδειγμα με αυτο της καθηγητριας σου: Εμας σε εργαστηριο -ουτε καν πρακτικη- με πλαισιο σε κλινικη, καθηγητης εδωσε οδηγιες να παμε χωρις σκουλαρικια σε εμφανη σημεια. Σε αλλο πλαισιο, σε δημοτικο, δεν ειχαν την ιδια απαιτηση. 
Επισης,  εχω ακουσει απο κοπελα που βρηκε δουλεια σε γηροκομειο οτι της ειχαν πει να μην πηγαινει με πιρσινγκ.

ειναι πλεον πολυ ρευστο. Ισως ειναι και θεμα εργοδοτη, μπορει στο ιδιο επαγγελμα να συναντησεις καποιον εργοδοτη που θα το προσμετρησει αρνητικα, και καποιον αλλο που δεν θα τον νοιαζει. Θελω να πιστευω ομως οτι ολο και περισσοτερο θα το αποδεχονται, και στις δουλειες που θεωρειται απαγορευτικο/δεν ενδείκνυται, γιατι ολο και περισσοτεροι εχουν πλεον πιρσινγκ και ταττουαζ.   

Αναρωτιεμαι παντως αν αντιμετωπιζει το ιδιο προβλημα ενας κοινωνικος λειτουργος με ταττουαζ ή πιρσινγκ στην Αγγλια να βρει δουλεια, με εναν στην Ελλαδα.  Και ειδικα αν σκεφτουμε οτι υπαρχει και κριση, αρα θα επρεπε να κοιτανε ουσιωδη πραγματα που εχουν να κανουν με την αποδοση σου στην δουλεια, και οχι ασχετα, γελαω.

Γενικα, συμφωνω στο οτι το ταττουαζ και τα πιρσινγκ δεν θα επρεπε να λαμβανονται υπ'οψην σε μια δουλεια ως αρνητικα. Δεν θα επρεπε να λαμβανονται καθολου υποψην.  Οταν προσλαμβανεις καποιον, υποτιθεται οτι κοιτας τα προσοντα και τις ικανοτητες του, οχι αν εχει ταττουαζ.   Και οχι, δεν νομιζω οτι ενας δασκαλος ή ενας κοινωνικος λειτουργος με ταττουαζ δινει το κακο παραδειγμα (ειδικα στα σχολεια, που υποτιθεται οτι δεν αναπαραγουν στερεοτυπα ειναι ειρωνικο να μη δεχονται το ιδιο ευκολα ατομα με ταττου) , ή οτι ενας υπαλληλος εταιρειας χαλαει την αισθητικη της ή του πελατη αν εχει ταττουαζ/πιρσινγκ.
Σιγα μην ειναι και καταδικος.

Ναι κι εμείς που έχουμε εποπτεία από δεύτερο έτος, δε μας επιβάλλουν να βγάλουμε τα σκουλαρίκια. Κάθε χρόνο υπάρχουν φοιτητές που ρωτάνε.
Από άλλη οπτική, φυσικά, ο εξυπηρετούμενος μπορεί αν είναι αυτός που έχει τα ταμπού και να μη σε θεωρεί αξιόπιστο αν σε δει με αυτά.

Isabelle Lightwood έγραψε:o
(Islamic scarf controversy in France)


Παιδιά ο Τζον θέλει στρατιωτάκια όχι υπαλλήλους. Εξειδικευμένα στρατιωτάκια που κάνουν αυστηρώς καταμοιρασμένα πράγματα για να αποφευχθούν διαφωνίες και λοιπές διενέξεις.
 Σε ένα σύνολο ανθρώπων όλοι ξεχωρίζουν αργά η γρήγορα και είναι φυσικό να ξεχωρίσουν και σίγουρα δε θα ξεχωρίσει κάποιος λόγω της πίστης του και επειδή φοράει μαντίλα, αλλά επειδή είναι πολύ καλός στο επικοινωνιακό κομμάτι της δουλειάς πχ. Ο άλλος διοργανώνει τέλειες παρουσιάσεις, ο χ τα πάει εξαιρετικά με τους αριθμούς και ο β είναι ο πιο κοινωνικός της ομάδας. Όλοι έχουν κάτι ξεχωριστό και όπως ο καθένας έχει διαφορετικά μαλλιά και διαφορετικά ρούχα και διαφορετικά χαμόγελα, μερικοί φοράνε γυαλιά και μερικοί μαντίλες. Δε τίθεται θέμα ομοιομορφίας. ΕΛΕΟΣ. Αλλιώς να είμαστε όλοι με στολή, που και πάλι μόνο ίδιοι δε θα είμαστε.


Και προφανώς ΔΕΝ έχει σημασία μόνο η γνώμη του εργοδότη, δεν είναι μονάρχης εκεί μέσα, αν ήταν έτσι τα πράγματα καήκαμε. 

Δυστυχώς ή ευτυχώς αυτός που θα σε προσλάβει αποφασίζει αν του κάνεις ή όχι (Με ή χωρίς Μαντίλα, Τατουάζ και Πίρσινγκ)

Romilda Vane έγραψε:

Severus John Snape έγραψε:Μα δεν είπε κανείς να μην μπορούν να πιστεύουν σε ότι θέλουν αλλά ότι δεν έχουν καμιά δουλειά να το πιστεύουν ανάμεσα στους άλλους που δεν το πιστεύουν... και όπως έχουν αποφασίσει και στο διακστήριο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η μαντίλα δεν ανήκει σε αυτά που προστατεύονται.

 

Δηλαδη ας πιστευουν, αλλα οχι αναμεσα σε αλλοθρησκο κοσμο, και χωρις να το εκφραζουν ε; 
Καμια καταπιεση.

Η πίστη είναι κάτι προσωπικό και αν θέλεις να την εκφράσεις μπορείς να το κάνεις διακριτικά. Η μαντίλα ντε φάκτο, δεν είναι διακριτική....

τοτε μαλλον εχουμε αλλο ορισμο για τη "διακριτικοτητα"