Ξημερωσε...Η πρωτη αχτιδα φωτος τον βρηκε με την φωτογραφια της στην αγκαλια του...το ειχε παρει αποφαση...Εκεινη ηταν η μερα οπου ολα θα ξεκαθαριζαν...Περασαν ωρες ωσπου να την βρει...μα...οταν την βρηκε...τα λογια δεν ελεγαν να βγουν απο τον λαιμο του...ειχε παγωσει..."ποσο ομορφη ειναι..."σκεφτηκε...τα ματια της....καστανα και λαμπερα...ισως τα πιο μαγευτικα ματια ολου του κοσμου...τον χαιρετησε...μετα βιας καταφερε να την χαιρετησει....μα...θυμηθηκε τι ειχε αποφασισει...την ακουπησε...τα μαλλια της ηταν τοσο ομορφα...αυτα τα καστανα μαλλια που θα δινε οτι ειχε και δεν ειχε για να τα ακουμπησει ακομα μια φορα...και της ειπε...θελω να σου πω κατι....μεμιας τον κοιταξε καταματα...ενιωθε ενα ριγος να τον διαπερνα..."μαλιστα"του ειπε...τον επιασε απο το χερι και τον τραβηξε σε μια γωνια για να μιλησουν...πες μου...του ειπε...τα λογια ηρθαν απο μονα τους..."Σε αγαπω"της ειπε με ολη του την καρδια..."ολη τη νυχτα σε σκεφτομουν...δεν εκλεισα ματι..."Ενιωθε οτι θα λυποθημουσε...περιμενε μια λεξη της...μονο αυτο...Μια μονο λεξη της και θα αλλαζε τον κοσμο ολο...
το ονομα αφαιρεθηκε γτ ξερω ηδη την απαντηση...
Έχει επεξεργασθεί από τον/την SiMoS στις Τρι Σεπ 16, 2008 5:47 pm, 1 φορά