Η Υποχώρηση των Θανατοφαγων

Όταν οι Θανατοφάγοι είδαν ότι ο Harry ήταν ζωντανός και δεν πέθανε από την αβάντα κενταβρα του Λόρδου Βόλντεμορτ, οι περισσότεροι το έσκασαν (καλα οι δειλοί οι Malfoy αλλά έφυγαν και άλλοι πολλοί). Πως σας φάνηκε αυτό; Ας δούμε λίγο τα πράγματα από την απέναντι όχθη!

Ίσως φοβόντουσαν ότι ο Βόλντεμορτ αφού απέτυχε και 2η φορά να τον σκοτώσει δεν θα τα κατάφερνε ποτέ και σου λέει κάτσε να φύγουμε τώρα για να έχουμε χρόνο να φύγουμε όσο πιο μακριά γίνετε.

Ε, μπορει να φοβοντουσαν ν μην βγαλει τ αχτι τ πανω τους!!!εγω αν ηταν ν μ αβανταγκερισει ο βολντι θα εφευγα μ 200

Μάλλον φοβήθηκαν αφού δεν τον νίκησε η !!Το ίδιο θα έκανα και εγώ!!

Την πρώτη φορά που ο Χάρι γλίτωσε από τον Βόλντεμορτ,οι Θανατοφάγοι δεν ήταν μπροστά,είχαν ακόυσει απλά τι έγινε.Φυσικά αναρωτιούνταν,όπως όλοι,πώς ένα αγόρι ενός έτους νίκησε τον δυνατότερο σκοτείνο μάγο που υπήρχε,αλλά δεν είχαν την παραμικρή ένδειξη.έτσι μπορεί να είχαν πλάσει οποιαδήποτε ιστορία στο μυαλό τους.Ο Χάρι ξέφυγε από τον Βόλντεμορτ ξανά,μετά την αναγέννηση του τελευταίου,αλλά αυτή την φορά μπροστά στα μάτια των Θανατοφάγων.Πολλοί από αυτούς μπορεί να παραξενεύτηκαν πάλι για την αποτυχία του Βόλντεμορτ και ίσως να αμφισβήτησαν τις δυνάμεις του,αλλά κανείς δεν τόλμησε να αποχωρήσει αφόυ ο Αφέντης τους είχε μόλις αναγεννηθεί και μάλιστα τους είχε τιμωρήσει που δεν τον είχαν ψάξει όλα αυτά τα χρόνια.Αλλά στο Απαγορευμένο Δάσος,είδαν τον Βόλντεμορτ να ρίχνει την Φονική Κατάρα στον Χάρι και να πεθαίνει μπροστά στα μάτια τους.Ήταν σίγουροι για τον θάνατό του.Μετά,όμως τον είδαν ζωντανό και ήταν τόση η έκπληξή τους που πίστεψαν πλέον πως ο Χάρι κατείχε,όσο απίθανο κι αν φαινόταν,μια δύναμη μεγαλύτερη απ' του Αφέντη τους.Πως ήταν άτρωτος και ίσως ... αθάνατος.Έτσι τρομαγμένοι,εγκατέλειψαν τον Αφέντη τους,προσπαθώντας να σωθούν.

Υπό άλλες συνθήκες,θα ήταν τεράστια απερισκεψία αυτό που έκαναν,αφού ο Βόλντεμορτ,σίγουρα θα τους έβρισκε και θα τους τιμωρούσε.Όμως πίστεψαν πως ο Χάρι(και άρα οι υπερασπιστές του Χόγκουαρτς)κατείχαν μια τεράστια δύναμη,που θα εξουδετέρωνε τον Βόλντεμορτ και έτσι δεν ανησύχησαν.Η αντιδρασή τους ήταν λογική.Βέβαια ήταν πολύ αχάριστοι.Ο Βόλντεμορτ τους είχε διδάξει τις σκοτεινές τέχνες,τους είχε κάνει αυτό που ήταν μέχρι τοτε(Αυτό φυσικά δεν ήταν καλό,γιατι τους είχε μετατρέψει σε δολοφόνους,αλλά αυτό τους άρεσε και του χρωστόυσαν ευγνομοσύνη για αυτόν τον λόγο.),τους προστάτευε και μερικούς μάλιστα τους είχε γλυτώσει από το Αζκαμπάν.Πολεμόυσαν και ακολουθόυσαν τον Βόλντεμορτ όσο πίστευαν ότι έιχαν δύναμη κοντά του,και με την πρώτη ευκαιρία τον εγκατέλειψαν.Λογοικοί,λοιπόν,αλλά αχάριστοι.
Υπάρχει και μια άλλη μικρή πιθανότητα,να μετάνιωσαν για αυτά που έκαναν δηλαδή,όπως οι Μαλφόυ.Πιστεύω πως όσοι μπήκαν και έμειναν με την θέληση τους στους Θανατοφάγους,είναι απίθανο να μετάνιωσαν.Κάποιους άλλους βέβαια μπορεί να τους έλεγχε με την βασανιστική ή την εξουσιαστική κατάρα ή και να τους απειλούσε και έτσι να βρίσκονταν εκεί παρά την θέλησή τους.Τότε λοιπόν,αφόυ ο Βόλντεμορτ ήταν απασχολημένος με τον Χάρι και τους υπόλοιπους,μπορεί να βρήκαν ευκαιρία να το σκάσουν.Αυτό βέβαια μπορεί να θεωρηθεί λογικό,μόνο αν πίστεψαν πως ο Βόλντεμορτ είχε ξοφλήσει.

Οι θανατοφάγοι που ήταν πραγματικά πιστοί, ήταν ελάχιστοι. Όταν ο Χάρι αποκαλύφθηκε, έδειξε για μία ακόμη φορά πως τα σχέδια του Βόλντεμορντ δε πήγαιναν, όπως εκείνος περίμενε. Πιστεύω πως αυτή τους η κίνηση, έγινε για να αφήσουν το ελεύθερο στο Τάγμα να εξολοθρεύσει τον Αρχοντα του Σκότους. Ουσιαστικά, αντιλήφθηκαν πως μετά από τόσες αποτυχημένες προσπάθεις του Βόλντεμορντ να δολοφονήσει τον Χάρι, δε θα τα κατάφερνε ποτέ. Έτσι, έκαναν την επιλογή τους και αποφάσισαν να ξεχάσουν το παρελθόν.

Δεν ήταν μόνο οι <<δειλοί>> Μαλφόι,που υπάκουαν τον Βόλντεμορτ καθαρά για τα δικά τους συμφέροντα και μόλις είδαν τα δύσκολα το έσκασαν με ψηλά...Για την ακρίβεια,όλοι σχεδόν οι Θανατοφάγοι του Σκοτεινού Άρχοντα(εκτός απο αυτύς που κλείστηκαν στο Αζκαμπάν)τον υπάκουαν μόνο απο φόβο,άντε και κανά δέος,στο κάτω κάτω ήταν ο μεγαλύτερος σκοτεινός μάγος όλων των εποχών,αυτό σημαίνει πως ανα πάσα περίπτωση μπορούσε να τους προστατέψει ή και το αντίστροφο,να τους καταστέψει...
Αυτό φαίνεται καθαρά απο το γεγονός ότι έπειτα απο την πτώση του ελάχιστοι ήταν αυτοί που πίστεψαν ότι δεν πέθανε ποτέ,παρόλο που ο ίδιος ισχυρίζοταν ότι είχε πάρει μέτρα κατά του θανάτου(όλοι σχεδόν προφασίζονταν δικαιολογίες του τύπου,ότι είχαν εξουσιαστεί απο άλλους Θανατοφάγους ή κάρφωναν συνένοχους τους για να γλυτώσουν την σύλληψη στο Αζκαμπάν)...Με λίγα λόγια,είχαν συνέχεια αμφιβολίες για τον Άρχοντα τους και σίγουρα αν δεν ήταν τόσο ισχυρός δεν θα τον ακολουθούσαν ποτέ...
Ποιός όμως πιστεύοταν,επι χρόνια ολόκληρα,ότι ήταν ο άμεσος υπαίτιος της πτώσης του Λόρδου Βόλντεμορτ;Ένα παιδί!Ένα παιδί ενός έτους,με το όνομα Χάρι Πότερ!Και οι πιο πιστοί Θανατοφάγοι του Βόλντεμορτ πίστεψαν ότι αυτό το παιδί είχε κάτι επάνω του,μια άγνωστη δύναη ικανή να σκοτώσει τους ίδιους,όπως σκότωσε και τον Βόλντεμορτ...Ο Άρχοντας του Σκότους,εκείνος ο τόσο πανούργος και μοχθηρός και πανίσχυρος άνθρωπος,είχε πέσει κατά πολύ στα μάτια τους και λόγο του ότι οι Θανατοφάγοι είναι άνθρωποι που επιζητούν την δύναμη,αμέσως θέλησαν να μην έχουν καμία σχέση με έναν που σκοτώθηκε απο ένα βρέφος...
Χαρακτηριστικά είναι τα λόγια του Σνειπ στην Μπέλατριξ,στο έκτο βιβλίο,όταν της αναφέρει πως και ο ίδιος ήταν προβληματισμένος με τον Χάρι,όταν τον πρωτοσυνάντησε,για όσα λεγόντουσαν για εκείνον,παρόλο που ο Σέβερους ήταν κάποτε ένας απο τους πιο πιστούς υπηρέτες του Βόλντεμορτ και λογικότατος άνθρωπος(οπότε η πτώση του Βόλντεμορτ θα έπρεπε σίγουρα να του φανεί αδιανόητη),και όμως το πίστεψε εξ'αρχής.Αργότερα βέβαια κατάλαβε πως ο Χάρι δεν είχε καμία ανεξήγητη δύναμη επάνω του(και αυτό επειδή ήταν καθηγητής του)...Οι υπόλοιποι Θανατοφάγοι όμως;Αυτοί συνέχισαν να ζουν στο παραμύθι και σε ορισμένους ο Βόλντεμορτ πλέον φαίνοταν τόσο αδύναμος,που πήγαν στο απέναντι στρατόπεδο(πχ ο διευθηντής του Ντάρμστραγκ ή εκείνος ο λυκάνθρωπος που είχε γίνει Θανατοφάγος)...

13 χρόνια αργότερα το σημαδι στο χέρι τους,το οποίο μάλλον θα το είχαν ξεχάσει εντελώς πιά,άρχισε να ζωντανεύει ξανά,ένοιωσαν την επιστροφή Του...Και τον είδαν μπροστά τους,στο νεκροταφείο όπου βρέθηκε και ο Χάρι).Ολοζώντανο,παντοδύναμο,όπως ακριβώς τον θυμόντουσαν(δεν εξηγήται αλλιώς,αφού τότε οι Θανατοφάγοι θα είχαν αμφιβολίες για το αν όντως είναι ο Βόλντεμορτ)...Αναγκαστικά,αποφάσισαν να γίνουν πάλι Θανατοφάγοι(ειδάλως ο θάνατος υπήρχε σαν δεύτερη επιλογή για αυτούς)...Στο κάτω κάτω αυτό τους βόλευε,θα αποκτούσαν πάλι την δόξα και την δύναμη που κάποτε έχασαν...Έκαναν πως ξέχασαν τις κακές τους εντυπώσεις για τον Βόλντεμορτ και ζήτησαν συγχώρεση...εκείνος όμως δεν τους συγχώρησε καθόλου,ίσα ίσα φαινόταν και έτοιμος τους σκοτώσει...Οι Θανατοφάγοι τώρα ήταν με τα δυό πόδια στο ένα παπούτσι,γιατί πλέον αν έκαναν πως παρακούν και δεύτερη φορά τον Βόλντεμορτ ήτανε χαμένοι...Ο Βόλντεμορτ γνωρίζοντας πως είχε πέσει πολύ στα μάτια των υπηκόων του,δεν θέλησε να σκοτώσει έτσι απλά τον Χάρι,αλλά του έδωσε την ψεύτικη ευκαιρία να μονομαχήσει μαζί του,να φανεί τέλος πάντων ότι είναι ένα τίποτα μπροστά του!Ο Χάρι τον αντιμετώπισε κατάματα και ξέφυγεαπο το νεκροταφείο του Λιτλ Χουίγκιν,αποκρουόντας την Αβάντα Κενταύρα του Σκοτεινού Άρχοντα...Ο Βόλντεμορτ μόλις είχε αποτύχει και δεύτερη φορά στα μάτια των υπηκόων του,όμως όπως είπα οι ίδιοι δεν μπορούσαν να κάνουν,μιάς και είχαν <<τα χέρια δεμένα>>...και να το έσκαγαν θα τους έβρισκε σίγουρα και θα τους έκανε να το μετανοιώσουν που τον ξαναπρόδωσαν!
Δεν είναι όμως μόνο αυτό το γεγονός που έκανε τον Βόλντεμορτ αδύναμο στα μάτια των Θανατοφάγων!Όλοι ήξεραν,έστω και έμμεσα,ότι ο Άλμπους Ντάμπλντορ ήταν πολύ δυνατότερος απο τον αφέντη τους και ότι ο ίδιος τον έτρεμε(φάνηκε άλλωστε και όταν ανέθεσε στον Ντράκο την δολοφονία του,την στιγμή που θα μπορούσε ο ίδιος να τον σκοτώσει χρόνια πριν)...Το βρίσκω αυτονόητο ότι αν ο Ντάμπλντορ γινόταν και αυτός σκοτεινός μάγος,τότε οι Θανατοφάγοι του Βόλντεμορτ θα πήγαιναν μάλλον με το δικό του μέρος!
Και φτάνουμε στο πιο κρίσημο σημείο της υπόθεσης!Στην τελευταία αποτυχημένη απόπειρα του Βόλντεμορτ για την δολοφονία του Χάρι,στο δάσος του Χόγκουαρτς!Σημειώνουμε ότι μέχρις στιγμής όλοι σχεδόν οι Θανατοφάγοι του έχουν αρχίσει και πάλι να χάνουν την πίστη τους στην δυναμη του αφέντη τους(όχι την δύναμη που απέκτησε κατακτόντας το Υπουργείο Μαγείας αλλά την δύναμη που έχει σαν μαγος)...Γιατί πως αλλιώς να εξηγούσαν το γεγονός ότι ένα παιδί,ένας κοινός μαθητευόμενος,κατάφερε τόσες απανωτές φορές να αποφύγει την φονική κατάρα του Βόλντεμορτ;Και σίγουρα δεν είχε μείνει και κανένας που να τον συμπαθούσε,καθώς γινόταν φανερό ότι ο Βόλντεμορτ,τώρα που αποκτούσε την απόλυτη δύναμη,δεν τους λογάριαζε καθόλου και τους φέρονταν σαν σκουλίκια ή και τους σκότωσε για να προχωρήσει το σχέδιο του(παραδείγματα,ο Λούσιος αλλά και ο Σνειπ).Παράδειγμα είναι και η σκηνή στο έβδομο βιβλίο,όπου όταν ο Χάρι και οι φίλοι του το έσκασαν απο το Μέγαρο Μαλφόι,ο Βόλντεμορτ πάνω στην οργή σκότωνε όποιον έβλεπε μπροστά του...ΤΟΥΣ ΣΚΟΤΩΝΕ,έτσι απλά,σαν να ήταν τίποτα μύγες που τον ενοχλούσαν!!
Στο τέλος οι Θανατοφάγοι είδαν για άλλη μια φορά το αποτέλεσμα του σχεδίου του Βόλνεμορτ...μια τρύπα στο νερό!Όπως συνέβαινε και σχεδόν πάντοτε,γιατί δεν μπορείτε να πείτε ότι τα σχέδια του Βόλντεμορτ επιτυγχάνονταν ποτέ στο τέλος!Ο Χαρι ζωντάνεψε ξαφνικά,ως εκ θαύματος στα έκπληκτα μάτια όλων,ενώ την ίδια στιγμή το Τάγμα του Φοίνικα και ολόκληρο το Χόγκουαρτς(αλλά και πλάσματα του Χόγκουαρτς όπως αναφέρεται στο βιβλίο)επιτήθονταν στους Θανατοφάγους!Ο Βόλντεμορτ απελπισμένος(και βλέποντας να καταστρέφεται και ο τελεταίος Πεμπτουσιωτής,η Ναγκίνι)άρχισε να επιτήθεται σε όποιον έβλεπε μπροστά του...
Μόνο που οι υπερασπιστές του Χόγκουαρτς είχαν κάτι για το οποίο άξιζε να παλέψουν,την ελευθερία τους και κάτι πιο σημαντικό,την αγάπη και την πίστη τους!Αγάπη στο Χόγκουαρτς και μεταξύ τους,πίστη στον Χάρι και στο Τάγμα...Ίσχυαν ποτέ αυτά στους Θανατοφάγους;Μόνο ένα πράγμα είχε μείνει πλέον στα χέρια των Θανατοφάγων και ήθελαν να σώσουν,τις ζωές τους!
Δεν ξέρω αν είχαν προβλέψει την πτώση του Βόλντεμορτ,φαντάζομαι πως όχι,όμως δείλιασαν στο όλο θέαμα!Ποιός τους εγκυόνταν ότι θα έβγαιναν ζωντανοί απο αυτήν την μάχη,εάν πολεμούσαν;Ο Άρχοντας τους;Ποιός τους εγκυόνταν ότι δεν θα γινόντουσαν και αυτοί δούλοι του Βόλντεμορτ,εάν κατόρθωνε να αποσπάσει την εξουσία οριστικά και αμετάκλητα;Αυτό το είχαν καταλάβει απο την αρχή οι Μαλφόι και για αυτό το έσκασαν(συν ότι πλέον έπαψαν να συμφωνούν με τις απόψεις του Βόλντεμορτ)!Προτίμησαν να ζήσουν κυνηγεμένοι αλλά ενωμένοι σαν οικογένεια παρά να σκοτωθούν στα ερείπια του κάστρου,για έναν διεστραμένο που κόντεψε να τους χωρίσει,δυό φορές απανωτά!Παρόμοια σκέφτηκαν και οι Θανατοφάγοι που το έσκασαν,δείλιασαν στην σκέψη ότι τα σχέδια του Βόλνεμορτ κατέρρεαν,άρχισαν να αμφισβητούν για τις προθέσεις του ότι θα έδινε και στους Θανατοφάγους του λίγη απο την εξουσία του και έπειτα απο την πολλοστή επιβίωση του Χάρι,σιγουρεύτηκαν πως ακόμη και αν ο Βόλντεμορτ δεν πέθαινε,θα πέθαιναν οι ίδιοι ή στην καλύτερη των περιπτώσεων θα τους έκανε σκλάβους(μιάς και πλέον θα του ήταν σχετικά άχρηστοι)...Εγώ απορώ για την ακρίβεια πως και υπήρξαν και Θανατοφάγοι που τον υπερασπίστηκαν,έπειτα απο όλα αυτά ...

Σπόιλερ:

τ έγραψες θεούλη μ?

ΧΑΡΙκλεια_ΠΟΤΕΡοπουλου έγραψε:τ έγραψες θεούλη μ?

Είναι κάπως πολλά,εε;

ιδεα σου...

Οι μαλφόι δεν ήτανε δειλοι απλα αγαπουσαν τον γιο τους τον ντρακο,οταν και καλα πεθανε ο ποτερ τον πλησιασε η μανα του ντρακο και τον ροτησε αν ειναι καλα αυτος κουνισε το κεφαλι και τοτε αυτη ειπε ψεματα οτι ειναι νεκρος

Δειλοί , προδότες !!!!

Πιστεύω οτι απλώς επιτέλους κατάλαβαν,πως ο Χάρι δε νικάει απο καθαρή τύχη,συμβαίνουν πολύ πιο μυστήρια πράγματα.

Πολλοί Θανατοφάγοι δεν ήταν πιστοί στον Λόρδο Βόλντεμορτ.Πέρνανε το μέρος του μόνο και μόνο για να μην τους σκοτώσει ή τους βασανίσει.Υπήρχαν όμως και πολλοί όπως η Μπελατρίξ που θα έκανε τα πάντα γι αυτόν.Πιστεύω λοιπόν ότι στο τέλος που νικήθηκε ο Άρχοντας του Σκότους πολλοί έφυγαν προθημοι επειδή όπως είπα και παραπάνω δεν ήταν πραγματικά με το μέρος του.

Εγώ πιστεύω από φόβο και στους δύο :και στην οργή του Βόλντεμορτ και στις τυχόν κρυφές δυνάμεις του χάρι που κατάφερε να ζήσει δεύτερη φορά, ίσως κατάλαβαν ότι η μάχη χάθηκε

Καταλαβαν λογικα οτι δεν θα μπορουσαν να τον νικησουν και ετσι φυγαν

Μαλλον φοβηθηκαν μην ξεσπασει ο βολντι πανω τους