Τι σημαίνει να είσαι φτωχός

ο....πράγματη τέλειο ..με συγκίνισες....
εκνευρίστικα όμος πάραπολυ διότι το έστιλα σε μια φίλη και λέει πως είναι βλακεία και πως έχει δει πολύ καλύτερα...και αρχισε να μου λέει για κάτι γλυκανάλατα του στίλ πίγεναμε με το μιχανάκι κτυπίσαμε,εγώ γλίτοσα,εκείνη όχι,και αυτοκτονώ μετά κι εγώ απο τον πόνο...

Πολύ ωραίο. Στέλνει πολλά μηνύματα.
Μπράβο Seven

Φτωχός δεν είναι αυτός που δεν έχει τα προς το ζην. Φτωχός είναι κάποιος στο μυαλό. Δεν υπάρχει φτώχεια. Η φτώχεια είναι σχετική. Ο ανώτερος μισθός εδώ μπορεί να είναι πάτος για μια άλλη χώρα. Η φτώχεια υπάρχει μόνο στο μυαλό των ανθρώπων. Μπορεί να μαι γω φτωχός στο μυαλό, μπορεί εσύ, μπορεί όλοι μας, μπορεί κανένας.

Προφανώς Γιάννη μου ποτέ δεν είχες θέμα με τα χρήματα για να το λες αυτό, ναι όντως υπάρχουν και πολλοί άνθρωποι που είναι φτωχοί στο μυαλό, αλλά η φτώχεια η οικονομική είναι κάτι εντελώς διαφορετικό, δεν μπορούμε να τα συγκρίνουμε. Τα λεφτά δεν φέρνουν την φτώχεια στο μυαλό και η έλλειψη χρημάτων ΔΕΝ σε κάνει καλύτερο άνθρωπο.

Το κείμενο είναι πολύ ωραίο και πολύ έξυπνο αλλά λίγο μελό κατά τη γνώμη μου και υπερβολικό....

Σίγουρα η ευτυχία δεν εξαγοράζεται με τα λεφτά, αλλά ούτε και με την φτώχεια, δεν έχει σημασία πόσα έχεις αλλά ποιος είσαι και με ποιους είσαι.

Phineas Nigellus Black έγραψε:Προφανώς Γιάννη μου ποτέ δεν είχες θέμα με τα χρήματα για να το λες αυτό, ναι όντως υπάρχουν και πολλοί άνθρωποι που είναι φτωχοί στο μυαλό, αλλά η φτώχεια η οικονομική είναι κάτι εντελώς διαφορετικό, δεν μπορούμε να τα συγκρίνουμε. Τα λεφτά δεν φέρνουν την φτώχεια στο μυαλό και η έλλειψη χρημάτων ΔΕΝ σε κάνει καλύτερο άνθρωπο.

Το κείμενο είναι πολύ ωραίο και πολύ έξυπνο αλλά λίγο μελό κατά τη γνώμη μου και υπερβολικό....

Σίγουρα η ευτυχία δεν εξαγοράζεται με τα λεφτά, αλλά ούτε και με την φτώχεια, δεν έχει σημασία πόσα έχεις αλλά ποιος είσαι και με ποιους είσαι.

Μα προφανώς δεν με ξέρεις αρκετά για να βγάζεις τέτοιο συμπέρασμα, όπως δεν θα μπορούσα κι εγώ να κάνω κάτι αντίστοιχο για τον κάθε ένα εδώ πέρα! Είπα απλώς ότι η φτώχεια είναι σχετική. Η οικονομική φτώχεια δεν υπάρχει, ακριβώς γιατί είναι σχετική ανάλογα με το που κατοικείς. Εδώ π.χ. μπορεί να θεωρούμαι φτωχός, μα αν πάω σε μια άλλη χώρα να είμαι με τα ιδια αγαθά πάμπλουτος. Γι' αυτό είπα ότι δεν υπάρχει. Ίσως φταίω εγώ που δεν εκφράζω σωστά τι θέλω να πω.

Τα λεφτά δεν φέρνουν την φτώχεια στο μυαλό και η έλλειψη χρημάτων ΔΕΝ σε κάνει καλύτερο άνθρωπο.

Εν μέρει σωστό. Μερικές φορές τα λεφτά μπορούν να προκαλέσουν φτώχεια στο μυαλό. Βασικά να στο φουσκώσει τόσο μέχρι να σκάσει και να καταντήσει φτωχό. Επίσης, κάποιες φορές η έλειψη χρημάτων σε κάνει να εκτιμάς πιότερο αυτά που έχεις. Ένας λεφτάς δεν εκτιμάει τίποτα. Γι' αυτό και λέω πως μερικές φορές όντως ισχύουν και τα δύο που αρνείσαι. Μα σαφώς δεν είναι απόλυτο, και εν μέρει συμφωνώ με εσένα.

Το κείμενο είναι πολύ ωραίο και πολύ έξυπνο αλλά λίγο μελό κατά τη γνώμη μου και υπερβολικό....

Εννοείς το δικό μου;; Εξήγησε μου τι εννοείς μελό και υπερβολικό!   

Σίγουρα η ευτυχία δεν εξαγοράζεται με τα λεφτά, αλλά ούτε και με την φτώχεια, δεν έχει σημασία πόσα έχεις αλλά ποιος είσαι και με ποιους είσαι.

Είπα βρε Τάσο μου κάτι τέτοιο;;;   Σαφώς και συμφωνώ με αυτό που λες. Τίποτα από τα δύο δεν εξασφαλίζει την ευτυχία. Όπως ίσως κατάλαβες, προτιμώ να λέμε έλλειψη χρημάτων αντί για φτώχεια. Τουλάχιστον εγώ!
Κι όσο για την τελευταία πρόταση, σαφώς και συμφωνώ. Δεν είπα ότι δεν συμφωνώ!  

Τες πα, χαίρομαι που κατά κύριο λόγο συμφωνώ μαζί σου! Μα ας μην ξεφεύγουμε. Άλλα είπα εξ αρχής και αλλού φτάσαμε θαρρώ!   Αλλιώς θα έγινα η απόδειξη της θεωρίας μου!  

Μιλούσα για το αρχικό κείμενο του ποστ στο δεύτερο κομμάτι.

Και όχι η έλλειψη χρημάτων δεν σε κάνει να εκτιμάς αυτά που έχεις, αλλά αυτά που είχες. Όταν παλεύεις για να μη σου πάρουν το σπίτι και δανείζεσαι απο όλο τον πλανήτη, ή όταν δεν έχεις να πληρώσεις δεή, αέριο, τηλέφωνο, νερό, κοινόχρηστα, να έχεις 5-6 πράγματα στο ψυγείο σου, εεε όχι δεν γίνεσαι ούτε καλύτερος άνθρωπος ούτε εκτιμάς αυτά που ουσιαστικά δεν έχεις, πρέπει να είσαι πολύ καλός άνθρωπος απο μόνος σου για να καταφέρεις να εκτιμήσεις αυτά που έχεις, και τέτοια άτομα όσο ψηλά και να ανέβουν και όσο ψηλά και να κατέβουν δεν θα αλλάξουν.

Αυτό που ξέρω εγώ είναι οτι όταν είσαι πολύ στενά οικονομικά το μόνο που κερδίζεις είναι πολλά νεύρα.

Dragon The Grey έγραψε:

Η οικονομική φτώχεια δεν υπάρχει, ακριβώς γιατί είναι σχετική ανάλογα με το που κατοικείς. Εδώ π.χ. μπορεί να θεωρούμαι φτωχός, μα αν πάω σε μια άλλη χώρα να είμαι με τα ιδια αγαθά πάμπλουτος.

Δεν έχει νόημα αυτό.
Αρχικά λες δεν υπάρχει οικονομική φτώχεια και μετά λες ότι στην Ελλάδα με τα x αγαθά μπορεί να θεωρούμαι φτωχός. Άρα παραδέχεσαι ότι υπάρχει οικονομική φτώχεια   
Απλά το όριο κάτω από το οποίο κάποιος θεωρείται υλικά - οικονομικά φτωχός εξαρτάται από πολλούς παράγοντες και όχι μόνο γεωγραφικούς. Τα όρια βέβαια τα καθορίζει η κοινωνία, δεν είναι όμως θεσμοθετημένα.

Παράδειγμα: κάποιος που έχει 0 εισόδημα , 0 καταθέσεις , 0 ακίνητα σε οποιοδήποτε γεωγραφικό πλάτος και μήκος θεωρείται "οικονομικά" φτωχός (γιατί υπάρχουν τουλάχιστον 4 έννοιες του ουσιαστικού). Ούτε πλούσιος θεωρείται , ούτε μεσαίου οικονομικά στρώματος ούτε τπτ. Σε όλες τις χώρες φτωχός είναι.  

Phineas Nigellus Black έγραψε:Μιλούσα για το αρχικό κείμενο του ποστ στο δεύτερο κομμάτι.

Και όχι η έλλειψη χρημάτων δεν σε κάνει να εκτιμάς αυτά που έχεις, αλλά αυτά που είχες. Όταν παλεύεις για να μη σου πάρουν το σπίτι και δανείζεσαι απο όλο τον πλανήτη, ή όταν δεν έχεις να πληρώσεις δεή, αέριο, τηλέφωνο, νερό, κοινόχρηστα, να έχεις 5-6 πράγματα στο ψυγείο σου, εεε όχι δεν γίνεσαι ούτε καλύτερος άνθρωπος ούτε εκτιμάς αυτά που ουσιαστικά δεν έχεις, πρέπει να είσαι πολύ καλός άνθρωπος απο μόνος σου για να καταφέρεις να εκτιμήσεις αυτά που έχεις, και τέτοια άτομα όσο ψηλά και να ανέβουν και όσο ψηλά και να κατέβουν δεν θα αλλάξουν.

Αυτό που ξέρω εγώ είναι οτι όταν είσαι πολύ στενά οικονομικά το μόνο που κερδίζεις είναι πολλά νεύρα.

Όχι. Επιμένω ότι βλέπεις τον κόσμο αλλιώς με την έλλειψη χρημάτων. Οτιδήποτε, έστω και το πιο απλό, που καταφέρνεις και παίρνεις, το εκτιμάς, γιατί τράβηξες τα πάνδεινα για να το πάρεις. Ένας όμως λεφτάς που σκουπίζεται με τάληρα δεν θα το δει έτσι. Δεν θα εκτιμήσει ότι αυτό που πήρε άλλοι δεν μπορούν να το έχουν. Βλέπεις τον άλλο και πετάει το μισό κρουασάν στον κάδο, και δεν σκέφτεται ότι ο συμμαθητής του δεν έχει να πάρει κάτι τέτοιο. Αν στενευόταν οικονομικά, θα εκτιμούσε έστω και αυτό το κρουασάν, και δεν θα το πετούσε. Ένα παιδί που δεν έχει χαρτζιλίκι για να ψωνίζει τόσο συχνά από το κυλικείο, όταν πάρει κάτι δεν θα το πετάξει, γιατί το εκτιμάει.  

Και δεν κερδίζεις νεύρα. Νεύρα κερδίζει και ένας πλούσιος υστερικός. Είναι στο χέρι σου πως θα δεις και θα αντιμετωπίσεις την κατάσταση! Αν δεις το ποτήρι μισοάδειο, φυσικά και θα γεμίσεις νεύρα. Μα αν δεν λυγίσεις, δεν αφήσεις την έλλειψη χρημάτων να σε πάρει από κάτω, δεν θα νευριάσεις. Είμαι σίγουρος! Ωστόσο δέχομαι ότι λόγω ηλικίας, έχεις περισσότερη πείρα στην ζωή. Εγώ εξαρτώμαι στενά από γονείς, εσύ ίσως όχι τόσο, άρα θα ξέρεις περισσότερα!  

Arcturus Regulus Black έγραψε:

Dragon The Grey έγραψε:

Η οικονομική φτώχεια δεν υπάρχει, ακριβώς γιατί είναι σχετική ανάλογα με το που κατοικείς. Εδώ π.χ. μπορεί να θεωρούμαι φτωχός, μα αν πάω σε μια άλλη χώρα να είμαι με τα ιδια αγαθά πάμπλουτος.

Δεν έχει νόημα αυτό.
Αρχικά λες δεν υπάρχει οικονομική φτώχεια και μετά λες ότι στην Ελλάδα με τα x αγαθά μπορεί να θεωρούμαι φτωχός. Άρα παραδέχεσαι ότι υπάρχει οικονομική φτώχεια   
Απλά το όριο κάτω από το οποίο κάποιος θεωρείται υλικά - οικονομικά φτωχός εξαρτάται από πολλούς παράγοντες και όχι μόνο γεωγραφικούς. Τα όρια βέβαια τα καθορίζει η κοινωνία, δεν είναι όμως θεσμοθετημένα.

Παράδειγμα: κάποιος που έχει 0 εισόδημα , 0 καταθέσεις , 0 ακίνητα σε οποιοδήποτε γεωγραφικό πλάτος και μήκος θεωρείται "οικονομικά" φτωχός (γιατί υπάρχουν τουλάχιστον 4 έννοιες του ουσιαστικού). Ούτε πλούσιος θεωρείται , ούτε μεσαίου οικονομικά στρώματος ούτε τπτ. Σε όλες τις χώρες φτωχός είναι.  

Δεν παραδέχομαι τίποτα!   Απλός τον όρο έλλειψη χρημάτων δεν μπορώ να τον ουσιαστικοποιήσω!   Π.χ. φτώχεια--> φτωχός, έλλειψη χρημάτων-->?  

Εξαρτάται αν και οι υπόλοιποι της χώρας έχουν 0 εισοδήματα κ.λπ.!   ΟΚ ντάξ, σοβαρά τώρα, έχεις δίκιο!   Απλώς θεωρώ πως η έλλειψη χρημάτων είναι σχετική, και γι' αυτό δεν υπάρχει!   Μα με το τελευταίο σου παράδειγμα το καταρρίπτεις, οπότε ντάξει! 

Dragon The Grey έγραψε:Και δεν κερδίζεις νεύρα. Νεύρα κερδίζει και ένας πλούσιος υστερικός. Είναι στο χέρι σου πως θα δεις και θα αντιμετωπίσεις την κατάσταση! Αν δεις το ποτήρι μισοάδειο, φυσικά και θα γεμίσεις νεύρα. Μα αν δεν λυγίσεις, δεν αφήσεις την έλλειψη χρημάτων να σε πάρει από κάτω, δεν θα νευριάσεις. Είμαι σίγουρος!

Wat wat wat wat  
Συγγνώμη αλλα εδω θέλω να διαφωνήσω καθέτως, οριζοντίως και διαγωνίως. Όλα αυτά που λέμε οτι ο φτωχός εκτιμάει περισσότερο και ειναι καλύτερος άνθρωπος και του δίνεται η ευκαιρία να αγαπήσει περισσότερο πέρα απο τα υλικά αγαθά ειναι ΜΠΟΥΡΔΕΣ.
Όταν σου κόβουν το ρεύμα επειδη δε πλήρωσες δε σκέφτεσαι "τι καλα, θα μαζευτεί ολη η οικογένεια γύρω απο το κερί και θα δεθούμε". Όταν σου κόβουν το Ίντερνετ δε θεωρείς πως "ειναι μια πολύ καλή ευκαιρία να παίξουμε επιτραπέζια και να διαβάσουμε". Οταν χρωστάει ο πατέρας σου δε ξερω και γω πόσα χιλιάρικα στην εφορία και από όπου εχει δανειστεί, και τίθεται θέμα καθημερινού φαγητού, πώς μπορείς να αφεθείς και να χαρείς; Οχι δε γινεται. Ή τουλάχιστον τις περισσότερες φορές. Οποτε τα χρήματα μπορούν να θέσουν τις προϋποθέσεις, οχι να εγγυηθούν, για ενα συγκεκριμένο επίπεδο ευτυχίας. Τα χρήματα μπορούν να σου φέρουν τη καλύτερη εκπαίδευση, που θα σε οδηγήσει σε καλύτερες σπουδές και καλύτερη επαγγελματική κατάρτιση ( και ΟΧΙ δεν ειναι κανόνας, δεν χρειάζεται μονο αυτο, αλλα σιγουρα βοηθούν). Μπορούν να εγγυηθούν για καλύτερη υγεία ή τουλάχιστον πρόσβαση σε περισσότερες θεραπείες. Μπορούν να κάνουν πάρα πολλά, δυστυχώς ή ευτυχώς. Καθορίζουν τη ζωη μας θελουμε δε θελουμε και αν λεμε πως "μονο εμεις και η στάση μας τη καθορίζουν" φοράμε απλά παρωπίδες.

Isabelle Lightwood έγραψε:

Dragon The Grey έγραψε:Και δεν κερδίζεις νεύρα. Νεύρα κερδίζει και ένας πλούσιος υστερικός. Είναι στο χέρι σου πως θα δεις και θα αντιμετωπίσεις την κατάσταση! Αν δεις το ποτήρι μισοάδειο, φυσικά και θα γεμίσεις νεύρα. Μα αν δεν λυγίσεις, δεν αφήσεις την έλλειψη χρημάτων να σε πάρει από κάτω, δεν θα νευριάσεις. Είμαι σίγουρος!

Wat wat wat wat  
Συγγνώμη αλλα εδω θέλω να διαφωνήσω καθέτως, οριζοντίως και διαγωνίως. Όλα αυτά που λέμε οτι ο φτωχός εκτιμάει περισσότερο και ειναι καλύτερος άνθρωπος και του δίνεται η ευκαιρία να αγαπήσει περισσότερο πέρα απο τα υλικά αγαθά ειναι ΜΠΟΥΡΔΕΣ.
Όταν σου κόβουν το ρεύμα επειδη δε πλήρωσες δε σκέφτεσαι "τι καλα, θα μαζευτεί ολη η οικογένεια γύρω απο το κερί και θα δεθούμε". Όταν σου κόβουν το Ίντερνετ δε θεωρείς πως "ειναι μια πολύ καλή ευκαιρία να παίξουμε επιτραπέζια και να διαβάσουμε". Οταν χρωστάει ο πατέρας σου δε ξερω και γω πόσα χιλιάρικα στην εφορία και από όπου εχει δανειστεί, και τίθεται θέμα καθημερινού φαγητού, πώς μπορείς να αφεθείς και να χαρείς; Οχι δε γινεται. Ή τουλάχιστον τις περισσότερες φορές. Οποτε τα χρήματα μπορούν να θέσουν τις προϋποθέσεις, οχι να εγγυηθούν, για ενα συγκεκριμένο επίπεδο ευτυχίας. Τα χρήματα μπορούν να σου φέρουν τη καλύτερη εκπαίδευση, που θα σε οδηγήσει σε καλύτερες σπουδές και καλύτερη επαγγελματική κατάρτιση ( και ΟΧΙ δεν ειναι κανόνας, δεν χρειάζεται μονο αυτο, αλλα σιγουρα βοηθούν). Μπορούν να εγγυηθούν για καλύτερη υγεία ή τουλάχιστον πρόσβαση σε περισσότερες θεραπείες. Μπορούν να κάνουν πάρα πολλά, δυστυχώς ή ευτυχώς. Καθορίζουν τη ζωη μας θελουμε δε θελουμε και αν λεμε πως "μονο εμεις και η στάση μας τη καθορίζουν" φοράμε απλά παρωπίδες.

Κοίτα Μαρία. Κατανοώ ότι λόγω διαφορετικής περιοχής διαμονής αλλά και ηλικίας, οι απόψεις πάνω στο θέμα ποικιλοτροπούν. Είναι αρκετά διαδεδομένα εδώ κάτω στην Κρήτη ότι η ζωή στα μεγάλα αστικά κέντρα είναι πολύ πιο ζόρικη και δύσκολη από ότι εδώ στην επαρχία. Εδώ κανένας δεν είναι σε τόσο τραγική κατάσταση Γιατί;; Γιατί είμαστε μια κλειστή κοινωνία, όχι εκατομμύρια νομάτοι που ο καθένας δεν γνωρίζει τον άλλο. Εδώ γνωριζόμαστε όλοι τέλεια μεταξύ μας. Έτσι, μπορούμε να στηρίξουμε. Επίσης, η συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων της Ιεράπετρας είναι ελεύθεροι επαγγελματίες, έχουν θερμοκήπια. Εδώ πέρα, για να μείνει κάποιος άνεργος πρέπει να είναι ανεπρόκοπος. Γιατί στην χείριστη περίπτωση που δεν βρίσκει δουλειά, θα πάει έστω στα θερμοκήπια, θα βγάλει κατιτίς, ή θα πάει σε τοπική επιχείρηση, η οποία γνωρίζοντάς τον θα τον στηρίξει όσο μπορεί. Θέλω να σου πω ότι εδώ η έλλειψη χρημάτων δεν είναι ευτυχώς τόσο έντονη ακόμα, οπότε μιλάω για Γεραπετρίτικα δεδομένα. 
Σίγουρα κι εσύ γνωρίζεις καλύτερα τι εστί ζωή, κι έτσι δεν δύναμαι να το τραβήξω, καθώς θα ήταν εγωιστικό να το συνεχίσω ξέροντας ότι γνωρίζεις περισσότερα, λόγω πείρας και ηλικίας. Απλώς θέλω να σου πω ότι με την έλλειψη χρημάτων εδώ κάτω, το πως θα δεις την κατάσταση παίζει προς το παρόν σημαντικό ρόλο. Συγνώμη, μα δεν μπορώ να ξέρω τα δεδομένα της Αθήνας, πες με χωριάτη, πες με ανίξερο, θα σε γελάσω! Γι' αυτό και θα συμφωνήσω ότι εφόσον εσύ υποστηρίζεις καταστάσεις που εδώ δεν είναι γνωστές, είναι πάραυτα σωστές, μα άγνωστες σε μένα. Το ίδιο ισχύει θαρρώ και για μένα! 

Isabelle Lightwood έγραψε:
Wat wat wat wat  
Συγγνώμη αλλα εδω θέλω να διαφωνήσω καθέτως, οριζοντίως και διαγωνίως. Όλα αυτά που λέμε οτι ο φτωχός εκτιμάει περισσότερο και ειναι καλύτερος άνθρωπος και του δίνεται η ευκαιρία να αγαπήσει περισσότερο πέρα απο τα υλικά αγαθά ειναι ΜΠΟΥΡΔΕΣ.
Όταν σου κόβουν το ρεύμα επειδη δε πλήρωσες δε σκέφτεσαι "τι καλα, θα μαζευτεί ολη η οικογένεια γύρω απο το κερί και θα δεθούμε". Όταν σου κόβουν το Ίντερνετ δε θεωρείς πως "ειναι μια πολύ καλή ευκαιρία να παίξουμε επιτραπέζια και να διαβάσουμε". Οταν χρωστάει ο πατέρας σου δε ξερω και γω πόσα χιλιάρικα στην εφορία και από όπου εχει δανειστεί, και τίθεται θέμα καθημερινού φαγητού, πώς μπορείς να αφεθείς και να χαρείς; Οχι δε γινεται. Ή τουλάχιστον τις περισσότερες φορές. Οποτε τα χρήματα μπορούν να θέσουν τις προϋποθέσεις, οχι να εγγυηθούν, για ενα συγκεκριμένο επίπεδο ευτυχίας. Τα χρήματα μπορούν να σου φέρουν τη καλύτερη εκπαίδευση, που θα σε οδηγήσει σε καλύτερες σπουδές και καλύτερη επαγγελματική κατάρτιση ( και ΟΧΙ δεν ειναι κανόνας, δεν χρειάζεται μονο αυτο, αλλα σιγουρα βοηθούν). Μπορούν να εγγυηθούν για καλύτερη υγεία ή τουλάχιστον πρόσβαση σε περισσότερες θεραπείες. Μπορούν να κάνουν πάρα πολλά, δυστυχώς ή ευτυχώς. Καθορίζουν τη ζωη μας θελουμε δε θελουμε και αν λεμε πως "μονο εμεις και η στάση μας τη καθορίζουν" φοράμε απλά παρωπίδες.

αυτό ακριβώς    


Γιάννη δεν έχω ιδέα τι γίνεται στην Ιεράπετρα, ίσως να είναι ένας ουτοπικός κόσμος, ή να την βλέπεις εσύ ουτοπικά, δεν είναι δα και το Λουτροχώρι Πέλλας (458 κατοίκους) σχεδόν 30.000 έχετε... Δεν μπορείτε δα να χαρακτηριστείτε και χωριουδάκι. Ίσως όντως η κρήτη να είναι σε διαφορετική μοίρα, ίσως απλά να μην το έχεις δει εσύ πάντως ακόμα και στα "χωριά" σαν την ιεράπετρα στην υπόλοιπη ελλάδα η κρίση υπάρχει, ίσως να μην υπάρχει σε τέτοιο βαθμό όσο στην Αθήνα και Θεσσαλονίκη αλλά υπάρχει και είναι αληθινη. Υπάρχουν οικογένειες που δεν έχουν να φάνε, που χρωστάνε πολλά λεφτά και ζουν με τον φόβο οτι αν χάσουν την δουλειά τους που με το ζόρι ήδη τα βγάζουν πέρα με αυτήν θα τους πάρουν το σπίτι....

Υ.Γ.
http://www.candianews.gr/2013/12/23/800-%CE%B4%CE%AD%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CE%B1%CE%B3%CE%AC%CF%80%CE%B7%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%B7-%CF%83%CE%B7%CF%84%CE%B5%CE%AF%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B9/
Να υποθέσω οτι αυτές οι 800 οικογένειάς/άτομα αποτελούνται απο ανεπρόκοπους;   

Phineas Nigellus Black έγραψε:

Γιάννη δεν έχω ιδέα τι γίνεται στην Ιεράπετρα, ίσως να είναι ένας ουτοπικός κόσμος, ή να την βλέπεις εσύ ουτοπικά, δεν είναι δα και το Λουτροχώρι Πέλλας (458 κατοίκους) σχεδόν 30.000 έχετε... Δεν μπορείτε δα να χαρακτηριστείτε και χωριουδάκι. Ίσως όντως η κρήτη να είναι σε διαφορετική μοίρα, ίσως απλά να μην το έχεις δει εσύ πάντως ακόμα και στα "χωριά" σαν την ιεράπετρα στην υπόλοιπη ελλάδα η κρίση υπάρχει, ίσως να μην υπάρχει σε τέτοιο βαθμό όσο στην Αθήνα και Θεσσαλονίκη αλλά υπάρχει και είναι αληθινη. Υπάρχουν οικογένειες που δεν έχουν να φάνε, που χρωστάνε πολλά λεφτά και ζουν με τον φόβο οτι αν χάσουν την δουλειά τους που με το ζόρι ήδη τα βγάζουν πέρα με αυτήν θα τους πάρουν το σπίτι....

Υ.Γ.
http://www.candianews.gr/2013/12/23/800-%CE%B4%CE%AD%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CE%B1%CE%B3%CE%AC%CF%80%CE%B7%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%B7-%CF%83%CE%B7%CF%84%CE%B5%CE%AF%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B9/
Να υποθέσω οτι αυτές οι 800 οικογένειάς/άτομα αποτελούνται απο ανεπρόκοπους;   

Τίποτα δεν είναι ουτοπικό βρε Τάσο μου.  Είπα πως δεν υπάρχει κρίση κι εδώ;;   Τι είμαστε, η ουτοπία των charmed;   Απλώς είπα ότι εδώ πέρα δεν είναι σε τόσο μεγάλο βαθμό όσο στην Αθήνα και αλλού! Γιατί παράγουμε. Και από το σούπερ μάρκετ να μην έχουμε να ψωνίσουμε, θα την βγάζουμε με αγγούρια, πιπεριές, ντομάτες, πατάτες και ό, τι καλλιεργούμε. Μ' αυτό και μόνο το σκεπτικό μίλησα!  

Υ.Γ. Ξαναλέω πως δεν είπα ότι εδώ δεν υπάρχει κρίση, μα απλώς είναι σε μικρότερο βαθμό. Ξέρω πως αυτά είναι σοκαριστικά νέα από μόνα τους. Μα όπως αναφέρω παραπάνω, γνωρίζομαστε όλοι πολύ καλά μεταξύ μας. Έτσι ξέρουμε ποιον στηρίζουμε. Να είσαι σίγουρος πως από τις 400 οικογένειες στην Ιεράπετρα (αν χωρίσεις στα δυο στο περίπου αφού υπάρχει και η Σητεία) τις 300 τουλάχιστον τις γνωρίζουμε. Και συσπειρωνόμαστε για να βοηθήσουμε. Ξεχνάς ότι πολλοί άνεργοι είναι κάποιας ηλικίας, ή παιδιά, που αδυνατούν να δουλέψουν σε βαριά χειρονακτική εργασία!   Άλλοι πάλι δεν καταδέχονται να δουλέψουν σε θερμοκήπιο (χωρίς να λέω ότι είναι ανεπρόκοποι, δικό μου λάθος, εννοούσα πως δεν καταδέχονται να δουλέψουν χειρονακτικά, ζητώ συγνώμη για την παρεξήγηση!  ). Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα εγώ, που ενώ ο πατέρας μου και η μάνα μου έχουν χωράφια που εγώ και ο αδερφός μου θα κληρονομήσουμε στο μέλλον, εγώ ούτε που καταδέχομαι να σκεφτώ ότι θα δουλέψω εκεί.    Μην ξεχνάμε ότι η πλεινότητα των εργατών είναι αλλοδαποί, κυρίως γιατί κάτι ξιπασμένα σαν κι εμένα δεν καταδέχονται να δουλέψουν εκεί. Και φυσικά γιατί οι αλλοδαποί πληρώνονται λιγότερο, ας μην γελιόμαστε και λέμε μόνο τα καλά, κοιτάμε και την πάρτη μας και το συφέρον μας εις βάρος του εργάτη! Ψέματα δε λέμε!    

Όλοι μεγαλοπιαστήκαμε από έναν μπαμπά που μας είπε: Εσύ παιδί μου μην τραβήξεις τα βάσανα του χωραφιού, πήγαινε να σπουδάσεις να γίνεις υπάλληλος. Κι ως ένα σημείο ήταν ωραίο και χρήσιμο, μα όταν όλοι μεγαλοπιαστήκαμε και γίναμε υπάλληλοι, κανείς δεν ήθελε πλέον να πατήσει στο θερμοκήπιο και εν τέλει παραγάγαμε λιγότερο και φτάσαμε εδώ που φτάσαμε!   (μιλώ για εδώ, δεν ξέρω αν γίνεται κάτι εκεί πάνω.)

Και εν γένει πιστεύω πως το τραβήξαμε πολύ ρε Τάσο μου, μα σαφώς και θα απαντήσω σε οτιδήποτε θέλεις. Αυτή η συζήτηση μου αρέσει, είναι βλέπεις ωραίο να ακούς απόψεις από άλλο τόπο μα και διαφορετικές από τις δικές σου!   

Προσωπικά ουτοπικά μου φαίνονται αυτά που περιγράφεις.

Το πως γίνεται σε μια περιοχή με 30000 κάτοικους να υπάρχουν 400 οικογένειες με 75 άτομα η κάθε οικογένεια και κατά μέσο όρο να γνωρίζει το κάθε άτομο 22500 άτομα....

Απλά μου φαίνονται περίεργα αυτά που λες, ίσως να είναι έτσι εκεί πέρα, απλά μου φαίνεται δύσκολο να το πιστέψω. Μακάρι να είναι έτσι τα πράγματα....

Πάντως αν θες να μάθεις οτιδήποτε για το πως ζει μια οικογένεια ή το πως είναι περνούν την κρίση οι Μεγάλες πόλεις μη διστάσεις να ρωτήσεις.   

Dragon The Grey έγραψε:

Phineas Nigellus Black έγραψε:

Γιάννη δεν έχω ιδέα τι γίνεται στην Ιεράπετρα, ίσως να είναι ένας ουτοπικός κόσμος, ή να την βλέπεις εσύ ουτοπικά, δεν είναι δα και το Λουτροχώρι Πέλλας (458 κατοίκους) σχεδόν 30.000 έχετε... Δεν μπορείτε δα να χαρακτηριστείτε και χωριουδάκι. Ίσως όντως η κρήτη να είναι σε διαφορετική μοίρα, ίσως απλά να μην το έχεις δει εσύ πάντως ακόμα και στα "χωριά" σαν την ιεράπετρα στην υπόλοιπη ελλάδα η κρίση υπάρχει, ίσως να μην υπάρχει σε τέτοιο βαθμό όσο στην Αθήνα και Θεσσαλονίκη αλλά υπάρχει και είναι αληθινη. Υπάρχουν οικογένειες που δεν έχουν να φάνε, που χρωστάνε πολλά λεφτά και ζουν με τον φόβο οτι αν χάσουν την δουλειά τους που με το ζόρι ήδη τα βγάζουν πέρα με αυτήν θα τους πάρουν το σπίτι....

Υ.Γ.
http://www.candianews.gr/2013/12/23/800-%CE%B4%CE%AD%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CE%B1%CE%B3%CE%AC%CF%80%CE%B7%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%B7-%CF%83%CE%B7%CF%84%CE%B5%CE%AF%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B9/
Να υποθέσω οτι αυτές οι 800 οικογένειάς/άτομα αποτελούνται απο ανεπρόκοπους;   

Τίποτα δεν είναι ουτοπικό βρε Τάσο μου.  Είπα πως δεν υπάρχει κρίση κι εδώ;;   Τι είμαστε, η ουτοπία των charmed;   Απλώς είπα ότι εδώ πέρα δεν είναι σε τόσο μεγάλο βαθμό όσο στην Αθήνα και αλλού! Γιατί παράγουμε. Και από το σούπερ μάρκετ να μην έχουμε να ψωνίσουμε, θα την βγάζουμε με αγγούρια, πιπεριές, ντομάτες, πατάτες και ό, τι καλλιεργούμε. Μ' αυτό και μόνο το σκεπτικό μίλησα!  

Υ.Γ. Ξαναλέω πως δεν είπα ότι εδώ δεν υπάρχει κρίση, μα απλώς είναι σε μικρότερο βαθμό. Ξέρω πως αυτά είναι σοκαριστικά νέα από μόνα τους. Μα όπως αναφέρω παραπάνω, γνωρίζομαστε όλοι πολύ καλά μεταξύ μας. Έτσι ξέρουμε ποιον στηρίζουμε. Να είσαι σίγουρος πως από τις 400 οικογένειες στην Ιεράπετρα (αν χωρίσεις στα δυο στο περίπου αφού υπάρχει και η Σητεία) τις 300 τουλάχιστον τις γνωρίζουμε. Και συσπειρωνόμαστε για να βοηθήσουμε. Ξεχνάς ότι πολλοί άνεργοι είναι κάποιας ηλικίας, ή παιδιά, που αδυνατούν να δουλέψουν σε βαριά χειρονακτική εργασία!   Άλλοι πάλι δεν καταδέχονται να δουλέψουν σε θερμοκήπιο (χωρίς να λέω ότι είναι ανεπρόκοποι, δικό μου λάθος, εννοούσα πως δεν καταδέχονται να δουλέψουν χειρονακτικά, ζητώ συγνώμη για την παρεξήγηση!  ). Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα εγώ, που ενώ ο πατέρας μου και η μάνα μου έχουν χωράφια που εγώ και ο αδερφός μου θα κληρονομήσουμε στο μέλλον, εγώ ούτε που καταδέχομαι να σκεφτώ ότι θα δουλέψω εκεί.    Μην ξεχνάμε ότι η πλεινότητα των εργατών είναι αλλοδαποί, κυρίως γιατί κάτι ξιπασμένα σαν κι εμένα δεν καταδέχονται να δουλέψουν εκεί. Και φυσικά γιατί οι αλλοδαποί πληρώνονται λιγότερο, ας μην γελιόμαστε και λέμε μόνο τα καλά, κοιτάμε και την πάρτη μας και το συφέρον μας εις βάρος του εργάτη! Ψέματα δε λέμε!    

Όλοι μεγαλοπιαστήκαμε από έναν μπαμπά που μας είπε: Εσύ παιδί μου μην τραβήξεις τα βάσανα του χωραφιού, πήγαινε να σπουδάσεις να γίνεις υπάλληλος. Κι ως ένα σημείο ήταν ωραίο και χρήσιμο, μα όταν όλοι μεγαλοπιαστήκαμε και γίναμε υπάλληλοι, κανείς δεν ήθελε πλέον να πατήσει στο θερμοκήπιο και εν τέλει παραγάγαμε λιγότερο και φτάσαμε εδώ που φτάσαμε!   (μιλώ για εδώ, δεν ξέρω αν γίνεται κάτι εκεί πάνω.)

Και εν γένει πιστεύω πως το τραβήξαμε πολύ ρε Τάσο μου, μα σαφώς και θα απαντήσω σε οτιδήποτε θέλεις. Αυτή η συζήτηση μου αρέσει, είναι βλέπεις ωραίο να ακούς απόψεις από άλλο τόπο μα και διαφορετικές από τις δικές σου!   

Kουοτάρω μονο αυτο, γιατι ειδα την προηγουμενη απαντηση για τα θερμοκήπεια και αυτη ηταν η πρωτη μου σκεψη για απαντηση. Αλλα τα ειπες μονος σου, οποτε γιατι να παιδευομαι.  
Και μιας και το εχουμε "τραβηξει" το θεμα  (και καλα κανουμε, αλλωστε το θεμα ειναι αρκετα γενικο  ), νομιζω καποτε οι Ελληνες πρεπει να καταλάβουν οτι  η χειρωνακτικη εργασια δεν ειναι καθολου κατωτερη απο την "πνευματικη", αντιθετα χρειάζεται εξισου. Και για να ειναι αυτονομη η χωρα (ειναι ειρωνια να εχουμε τοσα χωραφια κτλ και να εισαγουμε βασικα προϊόντα απεξω) αλλα και γιατι, εντελως γενικά , χρειαζονται και οι μη χειρωνακτικες εργασιες και οι χειρωνακτικες.

Τωρα, για τη φτωχεια πιστευω οτι φυσικα και υπάρχει. Το οτι ειναι σχετικη απο περιοχη σε περιοχή δεν την εξαφανιζει κιολας. Απλά, το οτι μερικοι πιστευουν οτι ειναι φτωχοι απλά επειδη δεν εχουν να βγουν στα μπουζουκια και να χαλασουν 250 ευρω τη βραδια ειναι υπερβολικό. Ομως, οταν βλεπεις ανθρωπους να ψαχνουν τα σκουπιδια και να κοιμουνται στο δρομο, δε μπορεις να πεις οτι εκει δεν υπάρχει φτωχεια.  
Και ναι, μπορει καποιος που ειναι φτωχος να εκτιμησει περισσοτερο αυτα που εχει, γιατι συνηθως κοπιαζει για να τα αποκτησει και δεν τα βρισκει "ετοιμα". Και συμφωνω οτι ενας φτωχός θα εκτιμήσει περισσοτερο και αυτά που είχε και έχασε.
απο την αλλη, σαφως και η φτώχεια δε σε κάνει καλυτερο ανθρωπο -αυτό ειναι θέμα χαρακτρηρα- αλλά το χρημα πιστευω μπορει να "διαφθειρει" κάποιον, αν θελετε να το θεσω ετσι. Βεβαια, ειναι και πάλι θεμα χαρακτηρα.
Γενικά, νομίζω μπορουν να συμβούν και τα δύο, αναλογα το πως αντιμετωπιζει ο καθενας τη φτωχεια του ή τον πλουτο του.  

Phineas Nigellus Black έγραψε:Προσωπικά ουτοπικά μου φαίνονται αυτά που περιγράφεις.

Το πως γίνεται σε μια περιοχή με 30000 κάτοικους να υπάρχουν 400 οικογένειες με 75 άτομα η κάθε οικογένεια και κατά μέσο όρο να γνωρίζει το κάθε άτομο 22500 άτομα....

Απλά μου φαίνονται περίεργα αυτά που λες, ίσως να είναι έτσι εκεί πέρα, απλά μου φαίνεται δύσκολο να το πιστέψω. Μακάρι να είναι έτσι τα πράγματα....

Πάντως αν θες να μάθεις οτιδήποτε για το πως ζει μια οικογένεια ή το πως είναι περνούν την κρίση οι Μεγάλες πόλεις μη διστάσεις να ρωτήσεις.   

Κοίτα, τώρα μόλις γύρισα από βόλτα, και κάθισα και υπολόγισα  : 30000 κάτοικοι στον δήμο της Ιεράπετρας (γιατί ενημερωτικά η πόλη έχει 20000, μαζί με τα περίχωρα και τα γύρω χωριά γίνονται 30). Αν υποθέσουμε ότι σε κάθε οικογένεια υπάρχει ένας μέσος όρος 4 ατόμων σε κάθε οικογένεια, καταλήγουμε σε 7500 οικογένειες. Αν πάρουμε ένα 400 από τις συνολικά 800 που αναφέρονται στο άρθρο, τότε λέμε 400/7500= 0,053333333333333.... Που σημαίνει ότι ένα 5% των οικογενειών ζει κάτω από το όριο της φτώχειας. Μα επειδή πήρα στρογγυλούς αριθμούς και μέσους όρους και ανακρίβειες, πες το και 8 ή 9 %. Όπως και να χει δεν συγκρίνεται με το 30% που ισχύει γενικά στην Ελλάδα!  

Όσο για το μαυρισμένο, σε πληροφορώ ότι γίνεται! Σαφώς όχι τόσο εξωφρενικά νούμερα, μα εντάξει. Αν με δεις να προχωράω στην πλατεία, θα χαιρετήσω την μισή κοσμοθύελλα τουλάχιστον!   Η πόλη δεν είναι μεγάλη σαν την Αθήνα! Είναι μικρή. Όταν υπάρχουν μόνο 3 γυμνάσια σε αντίθεση με τα 325446 της Αθήνας, φυσικά και ξέρεις τα 3/4 των παιδιών όλης της πόλης. Ανάλογα και οι γονείς ξέρουν τους συνομίληκούς τους!  

Miss Smeouro έγραψε:
Kουοτάρω μονο αυτο, γιατι ειδα την προηγουμενη απαντηση για τα θερμοκήπεια και αυτη ηταν η πρωτη μου σκεψη για απαντηση. Αλλα τα ειπες μονος σου, οποτε γιατι να παιδευομαι.  
Και μιας και το εχουμε "τραβηξει" το θεμα  (και καλα κανουμε, αλλωστε το θεμα ειναι αρκετα γενικο  ), νομιζω καποτε οι Ελληνες πρεπει να καταλάβουν οτι  η χειρωνακτικη εργασια δεν ειναι καθολου κατωτερη απο την "πνευματικη", αντιθετα χρειάζεται εξισου. Και για να ειναι αυτονομη η χωρα (ειναι ειρωνια να εχουμε τοσα χωραφια κτλ και να εισαγουμε βασικα προϊόντα απεξω) αλλα και γιατι, εντελως γενικά , χρειαζονται και οι μη χειρωνακτικες εργασιες και οι χειρωνακτικες.

Τωρα, για τη φτωχεια πιστευω οτι φυσικα και υπάρχει. Το οτι ειναι σχετικη απο περιοχη σε περιοχή δεν την εξαφανιζει κιολας. Απλά, το οτι μερικοι πιστευουν οτι ειναι φτωχοι απλά επειδη δεν εχουν να βγουν στα μπουζουκια και να χαλασουν 250 ευρω τη βραδια ειναι υπερβολικό. Ομως, οταν βλεπεις ανθρωπους να ψαχνουν τα σκουπιδια και να κοιμουνται στο δρομο, δε μπορεις να πεις οτι εκει δεν υπάρχει φτωχεια.  
Και ναι, μπορει καποιος που ειναι φτωχος να εκτιμησει περισσοτερο αυτα που εχει, γιατι συνηθως κοπιαζει για να τα αποκτησει και δεν τα βρισκει "ετοιμα". Και συμφωνω οτι ενας φτωχός θα εκτιμήσει περισσοτερο και αυτά που είχε και έχασε.
απο την αλλη, σαφως και  η φτώχεια δε σε κάνει καλυτερο ανθρωπο -αυτό ειναι θέμα χαρακτρηρα- αλλά το χρημα πιστευω μπορει να "διαφθειρει" κάποιον, αν θελετε να το θεσω ετσι. Βεβαια, ειναι και πάλι θεμα χαρακτηρα.
Γενικά, νομίζω μπορουν να συμβούν και τα δύο, αναλογα το πως αντιμετωπιζει ο καθενας τη φτωχεια του ή τον πλουτο του.  

Έρχεσαι στα λόγια μου Πόπη!   Για κάποιο λόγο το θεωρούμε κατώτερο. Είναι ξεφτίλα να εισάγουμε μπανάνες από την Βραζιλία ενώ το κλίμα μας είναι τέτοιο!  
Κι όσο για τα μαυρισμένα, συμφωνώ απόλυτα!   Βέβαια όσο για το πλάγιο, τελικά ναι, έχετε δίκιο, ήμουνα λάθος έτσι όπως το έθεσα εγώ.   Ήθελα να πω πως είναι σχετική και κατέληξα να πω ότι δεν υπάρχει!    Τες πα, χαίρομαι όμως που με μεταπείσατε από την βλακεία που πίστευα!  

Μιλαμε τελεια στην Ιεραπετρα.Να ερθουμε ολοι!Γιατι εγω μενω στον Αγιο Νικολαο μια πολη 30 χλμ μακρια απο την Ιεραπετρα,με τους μισους κατοικους και δεν βλεπω κανενα να βοηθαει τον αλλον.   
Στα συσσιτια που δινουν οι εκκλησιες ο κοσμος ειναι περισσοτερος απο ποτε και ατομα που δεν περιμενες ποτε να δεις εκει.
Αλλα ισως ειναι διαφορετικα στην Ιεραπετρα. 

Jace Wayland έγραψε:Μιλαμε τελεια στην Ιεραπετρα.Να ερθουμε ολοι!Γιατι εγω μενω στον Αγιο Νικολαο μια πολη 30 χλμ μακρια απο την Ιεραπετρα,με τους μισους κατοικους και δεν βλεπω κανενα να βοηθαει τον αλλον.   
Στα συσσιτια που δινουν οι εκκλησιες ο κοσμος ειναι περισσοτερος απο ποτε και ατομα που δεν περιμενες ποτε να δεις εκει.
Αλλα ισως ειναι διαφορετικα στην Ιεραπετρα. 

Άσχετο, μα να συναντηθούμε καμιά φορά αν θες, κρίμα τόσο κοντά και να μην τα πούμε!  
Μα ας επιστρέψουμε στο θέμα μας τώρα. Δεν είπα ότι δεν υπάρχει κρίση, το ξαναλέω!   Μα σίγουρα δεν είναι όπως στην Αθήνα. Εδώ έστω θα την βγάλουμε με αγγούρια και πιπεριές, μα από το τίποτα είναι καλύτερα!
Και δεν ξέρω για σας εκεί, μα να φανταστώ κι εσείς έχετε χωράφια στον Άγιο. Να ξέρεις ότι είναι ένα πλήγμα για την πόλη κάθε φορά που ένας Έλληνας δεν καταδέχεται να μπει στο θερμοκήπιο και αφήνει την δουλειά στον αλλοδαπό. Οι άνθρωποι κι εδώ πεινάνε, δεν είπα το αντίθετο, μα εν αντιθέσει με τις μεγάλες πόλεις, εδώ υπάρχει δουλειά, άσχετα που κανείς δεν την προτιμάει. Στην Αθήνα βλέπεις τον άλλο 20 χρονών, με στάλα ελπίδα. Τι θα πρωτοκάνει στην ζωή του σε τέτοιο κρατικό χάος;; Και βλέπεις και τον άλλον εδώ , που του λένε: Εσύ παιδί μου δουλειά δεν θα βρεις, κάτσε να καλλιεργήσεις, χωράφια έχεις, κάτι θα βγάζεις, παρά το τίποτα... Και λέει κείνος: Τι; Στο χωράφι; Δεν σφάξανε!   Ή βασικά αυτό σκέφτεται...

Μα δηλαδή όντως κανείς δεν βοηθάει;   Σοβαρά τώρα βρε παιδί μου. Νταξ δεν λέω πως εμείς ε'ιμαστε οι μεγάλοι ελεήμονες του καλού Θεούλη, μα είπαμε, κάτι θα κάνουμε. Ο αγροτικός συναιτερισμός που πάει ο πατέρας μου έδωσε λαχανικά μέχρι και την Θεσσαλονίκη το καλοκαίρι που πέρασε... Ότι μπορεί κανείς θα το κάνει. Μεις στο σχολείο μαζέψαμε όλοι τρόφιμα για το κοινωνικό παντοπωλείο. Πέρσι μαζέψαμε 3000 ευρώ για ένα παιδάκι που ήθελε επέμβαση. ΌΛΟΙ μαζί. Ο καθένας μόνος του είναι ένα τίποτα. Όλοι μαζί 'ομως μπορουμε να τα καταφέρουμε. Δεν ξέρω τι κάνει ο Άγιος βέβαια, μιας και μόνο για πτυχία αγγλικών, άντε και για ΕΟΠΥΥ πάω!  

Τες πα, οι εποχές είναι δύσκολες, το θέμα λεπτό και νιώθω τύψεις που το έθιξα εν τέλει.... Τι να πει κανείς....   

To αρχικό κειμενάκι πολύ ωραίο, κάπου το είχα ξαναδεί και μου είχε κάνει εντύπωση νομίζω όμως ότι η ψυχική- πνευματική φτώχεια όχι μόνο δεν είναι άσχετη με την υλική, αλλά ίσα-ίσα είναι και άμεσα συνυφασμένες.
Όχι βέβαια ότι ένας οικονομικά φτωχός άνθρωπος δεν μπορεί να αναπτυχθεί πνευματικά, ξεκινά όμως από πολύ χειρότερη βάση σε σύγκριση με αυτόν που έχει λυμένο το βιοποριστικό του ζήτημα. Για παράδειγμα διάβαζα πρόσφατα ότι ένας πατέρας με δύο παιδιά έμεινε άνεργος και συν τοις άλλοις του έκαναν και κατάσχεση στο σπίτι για 456 ?!! Αυτός ο άνθρωπος μπορεί να είχε όλη την καλή διάθεση και όλα τα προσόντα ώστε να ανελιχθεί πνευματικά, αλλά δε νομίζω να είχε αυτό στο μυαλό του την ώρα που κυριολεκτικά έμενε στο δρόμο...
Κακά τα ψέματα, η οικονομία είναι η βάση πάνω στην οποία χτίζεται η καθημερινότητά μας και καθορίζονται οι συνήθειές μας. Για να μη μιλήσουμε βέβαια για το προφανές, τις ευκαιρίες που σου παρουσιάζονται σε σχεδόν όλους τους τομείς... Ακόμα και σε χώρες που υποτίθεται ότι είναι πρότυπα (βλ. Αγγλία, Αμερική, Γερμανία κ.α.) τα χρήματα που έχεις καθορίζουν μέχρι και τη μόρφωσή σου (ιδιωτικά πανεπιστήμια κλπ κλπ). Ποια πνευματική ανέλιξη λοιπόν; Πάνω σε ποια βάση;

^Νομίζω πως όταν οι προηγούμενη έλεγαν για πνευματική φτώχεια δεν εννοούσα τις σπουδές.Αλλά τις αρετές που διαθέτει ο καθένας μέσα του,και που αναπτύσσονται αναλόγως με περιστατικά που συμβαίνουν στην ζωή του.Λένε πχ ότι οι πιο φτωχοί άνθρωποι είναι και οι πιο γεναιόδωροι,σε σχέση με τους πλούσιους.

Το κειμενάκι πάρα πολύ όμορφο.
Όσον αφορά την κρίση και την φτώχεια σε περιοχές της Ελλάδας,εντάξει είναι γεγονός πως την περισσότερη κρίση την έχουνε οι μεγαλουπόλεις.Η απλή λογική των πραγμάτων το λέει.Αλλά σίγουρα υπάρχει παντού φτώχεια.

Επίσης για το θέμα αν είσαι πιο φτωχός γίνεσαι και καλύτερος άνθρωπος θα συμφωνήσω και εγώ στο όχι.
Οι άνθρωποι που έζησαν την πολυτέλεια και ξαφνικά φτώχεψαν δεν έγιναν καλύτεροι λόγω αυτού.Αντίθετα απλά εκτίμησαν περισσότερο αυτά που είχανε πριν και δεν τους δίνανε ιδιαίτερη σημασία.
Από την άλλη,οι άνθρωποι που ανέκαθεν δεν ήτανε σε καλή οικονομική κατάσταση,αυτοί ναι,μπορεί να είναι καλύτεροι.Γιατί αυτοί ανέκαθεν ζούσαν έτσι,αυτοί ποτέ τους δεν γνώρισαν την πολυτέλεια,ποτέ τους δεν απαλλοτριώθηκαν λόγω χρήματος,ποτέ δεν ζήτησαν παραπάνω πράγματα για να ικανοποιήσουν την απληστία τους και τον υλικό ευδαιμονισμό των ημερών μας.Σίγουρα επιδιώκουν και αυτοί ένα καλύτερο αύριο με όνειρα,αλλά σίγουρα αυτοί οι άνθρωποι είναι και αυτοί που έχουν μάθει να λένε  μέσα από την ψυχή τους ευχαριστώ σε ότι όμορφο μικρό τους δίνεται.

Όσο πέρασαν τα χρόνια από τότε που ήμουν μικρή,και η οικονομική κατάσταση του σπιτιού όλο στένευε,σε σημείο να πιστεύω σήμερα πως δεν έχουμε ξανά υπάρξει σε χειρότερη κατάσταση από αυτή,θα συμφωνήσω με τον Τάσο πως το μόνο που σου δημιουργεί είναι νεύρα.Νεύρα γιατί έχασες πολλές πολυτέλειες οι οποίες κάποτε ήτανε αυτονόητες.

Σπόιλερ:

^Ούτε κι εγώ μιλάω μόνο για σπουδές όταν λέω για πνευματική ανέλιξη. Το έφερα πιο πολύ ως παράδειγμα. Αλλά η πνευματική καλλιέργεια στο σύνολό της (όχι οι αρετές, η καλλιέργεια) είναι απόρροια του περιβάλλοντος στο οποίο κινείσαι. Είναι λογικό να είσαι πιο «τραχύς» άνθρωπος όταν έχεις περάσει μια ζωή με αρκετές δυσκολίες (που συνήθως σχετίζονται με την οικονομική σου άνεση). Αυτό δε σε καθιστά κακό απαραίτητα, αν και σε ορισμένες περιπτώσεις η ανέχεια ωθεί σε ακραίες καταστάσεις.
Τώρα για τις αρετές που λέμε ότι καλλιεργούνται, ναι, συμφωνώ κι εγώ ότι άνθρωποι που ζουν σε πιο δύσκολες συνθήκες αναπτύσσουν κάποια θετικά χαρακτηριστικά όχι συμπτωματικά, αλλά λόγω ακριβώς των συνθηκών. Ένα άτομο που έχει μάθει όλη του τη ζωή να δουλεύει δίπλα-δίπλα με κάποιον ας πούμε, προφανώς και αναπτύσσει την αλληλεγγύη όχι μόνο προς το συνάδελφό του, αλλά και προς όποιον βρίσκεται στην ίδια θέση. Αντίθετα κάποιος που δε δουλεύει και απλώς κάθεται και εισπράττει, ποια αλληλεγγύη να αναπτύξει; Με ποιον και γιατί;; Ένας άνεργος, μπορεί να καταλάβει τα ζόρια ενός χαμηλόμισθου, ένας εφοπλιστής, ξέρω 'γω, τι να καταλάβει από τα δικά σου τα προβλήματα;

Η φτώχεια είναι πολύ εποικοδομητική για να διαμορφώσεις χαρακτήρα, αλλά ελάχιστα ενθαρρυντική για να ζεις.