Holy... Molly (?)

Μα δεν ξέρουμε πως αντέδρασε στη συνέχεια! Το βιβλίο τελειώνει -εκτός από το κεφάλαιο που αναφέρεται σε 17 χρόνια αργότερα- στην ίδια μέρα, όχι στην επόμενη οπότε δεν μπορούμε να ξέρουμε πως συνέχισε η Μόλυ την καθημερινότητά της για να την κρίνουμε και να που πως δεν ένιωσε τύψεις και δεν είχε ενοχές που σκότωσε έναν άνθρωπο.

19 χρόνια, όχι 17.
Ε, εντάξει, αν κάτι τέτοιο τη πήρα από κάτω θα το είχαμε δει. Έστω στη ταινία, μιας κι η Ρόουλινγκ συμβάλει στη δημιουργία της, θα είχε πει πως θα είχε πέσει στα γόνατα θα είχε μια έκφραση σοκ, εμείς την είδαμε proud και τη πράξη της. Μπορεί και να έχει δίκιο, απλώς σου αιτιολογώ τις σκέψεις μου για να ανοίξω το τόπικ.

Δεν νομίζω πως η Μόλυ (ή ο κάθε άνθρωπος στη θέση της) θα έπρεπε να πάθει σοκ ή να έχει τύψεις για αυτό που έκανε, ούτε θεωρώ πως όποιος δεν πάθει σοκ μετά από μια τέτοια πράξη κρύβει μια σκοτεινή πλευρά Φυσικά και ένιωσε "περήφανη" που σκότωσε την Μπέλατριξ. Έβγαλε από τη μέση την υπαρχηγό του Βόλντεμορτ που προσπαθούσε να σκοτώσει το παιδί της ενώ πριν λίγη ώρα είχε χάσει ένα άλλο της παιδί. Τι πάει να πει "Ο κάθε σωστός άνθρωπος θα ένιωθε τη σοβαρότητα της πράξεως του";;; Γιατί, για πλάκα τη σκότωσε; Μάχη γινόταν, πόλεμος, δεν τη βρήκε στο δρόμο την Μπέλατριξ και είπε "α μωρέ, καιρό έχω να ρίξω κεντάβρα". Πώς έπρεπε να την αντιμετωπίσει δηλαδή, με γαργαλίσιους ή να την πιάσει στο φιλότιμο;

με τίποτα!!!!
Με αυτή την λογική ο Χάρι θα έπρεπε να κλειστεί στον εαυτό του από το πρώτο βιβλίο έπειτα από τον θάνατο του Κούιρελ.
Όχι δεν υπάρχει ίχνος σατανικής μάγισσας και είναι φυσικό να σκοτώσεις για το παιδί σου...έπειτα βλέποντας το ζωντανό και πως έχεις καταφέρει να το σώσεις από βέβαιο θάνατο δεν υπάρχει χώρος για τύψεις!
Εξάλλου δεν σκότωσε καμιά Άλις Λονγκπότομ...σκότωσε την Μπέλλατριξ που είχε βασανίσεις μέχρι την τρέλα ανθρώπους, που είχε σκοτώσει και που είχε κάνει τόσα εγκλήματα. Προσωπικά δεν νομίζω αν ο Χίτλερ πήγαινε να σκοτώσει το παιδί μου κι εγώ τον σκότωνα να είχα τύψεις μετά

Δεν πιστεύω πως θα έπρεπε να νιώθει τύψεις για την πράξη της.Άλλωστε όλοι οι άλλοι που σκότωσαν θανατοφάγους στην μάχη ήταν σκοτεινοί μάγοι;Η Μόλι έκανε ότι θα έκανε κάθε μάνα για το παιδί της και κανείς δεν πρέπει να την κατηγορήσει για αυτό.

Πιστεύω πως ο καθένας μας θα ένιωθε περήφανος και χαρούμενος αν σκότωνε μια μάγισσα που είχε κάνει τόσο κακό,μια Θανατοφαγο τόσο σατανική που είχε σκοτώσει τόσους αθώους ανθρώπους ,που ήταν το δεξί χέρι του Βολντενμορτ.
Επίσης,αν σκεφτούμε πως πριν λίγο η Μολλυ είχε δει τον γιο της να πέφτει νεκρός από Θανατοφαγο,η πράξη της και η συμπεριφορά της είναι απόλυτα δικαιολογημένη.

Όσο για το αν θα μπορούσα να φανταστώ την Μολλυ Θανατοφαγο,όχι.Δεν ήταν σατανική και ο χαρακτήρας της δεν δεν θα της επέτρεπε πότε να ταχθεί με το μέρος του Λόρδου Βολντενμορτ .

Η Μόλι απλώς προσταύτευε την οικογένεια της.Είχε χάσει ήδη ένα παιδί,δεν θα έχανε και άλλο.Η κάθε μητέρα πιστεύω πως θα έκανε το ίδιο.Η Μόλι σίγουρα θα είχε τύψεις για την πράξη της αλλά όχι για πολύ καιρό.Και αυτά του τύπου αν θα μπορούσε να ήταν σκοτεινή μάγισσα....Ο Σείριος κάποτε είπε πως ο κόσμος δεν χωρίζεται στους καλούς και τους Θανατοφάγους...

Ναι,συμφωνώ με όλους με τους προηγούμενους ότι η Μόλυ ότι έκανε το έκανε για την οικογένεια της.

Είναι αλήθεια πως έριξε κανονικότατη Αβάντα Κενταύρα πάνω στην Μπέλατριξ παρόλο που αυτό είναι συνήθειο Θανατοφάγων να ρίχνουν Απαγορευμένες Κατάρες και συμφωνώ πως θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει κάποιο άλλο ξόρκι ή έστω κατάρα εναντίον της,όμως ας αναλογιστούμε λίγο τι χαρακτήρας είναι η Μόλυ.Υπερπροστατευτικός,άνθρωπος που αγαπάει την οικογένεια του ως το μοναδικό πράγμα που έχει αξία σε αυτόν τον κόσμο,άνθρωπος που θα έδινε και την ζωή του για κάποιο μέλος της οικογένειας της που κυνδινεύει...και σε αυτό το τελευταίο παρατηρείται εύκολα η μεγάλη διαφορά της Μόλυς με την Μπέλατριξ!
Η Μπέλατριξ ήταν έτοιμη να σκοτώσει αθώους που δεν της έκαναν τίποτα.Είχε μανία να ρίχνει κατάρες σε όλους και εκείνη την στιγμή διάλεξε τα παιδιά της Μόλυς.Η Μόλυ το πρώτο που έκανε ήταν να μπει ανάμεσα στην Μπέλατριξ και στα παιδιά της και μετά επιτέθηκε.Δεν της επιτέθηκε πισώπλατα,το μόνο που έκανε να μπει μπροστά στην Θανατοφάγο για να την αντιμετωπίσει γενναία.Κάτι που ούτε η Μπέλατριξ ούτε ο Βόλντεμορτ ούτε κανένας Θανατοφάγος δεν θα έκανε για την δική του οικογένεια.Με βάση αυτήν την λεπτομέρια που καθόρισε την επίθεση της Μπέλατριξ,δεν νομίζω πως η Μόλυ το είχε και τόσο συνήθειο να σκοτώνει...
Και μην ξεχνάμε πως η Μπέλατριξ ήταν έτοιμη να πραγματοποιήσει το πιο φριχτό και τρομαχτικό πράγμα για την Μόλυ,να σκοτώσει την οικογένεια της.Αυτό ήταν και το μπόγκαρντ της Μόλυ,να δει μια μέρα νεκρή όλη την οικογένεια της.Ήδη είχε χάσει έναν γιό της,τον Φρεντ,και ο Πέρσι μόλις είχε επιστέψει στην οικογένεια του,οπότε η Μόλυ εκείνη την περίοδο ήταν κάτι παραπάνω απο υπερπροστατευτική,ήταν έτοιμη είτε να σκοτώσει είτε να πεθάνει,γιατί μην ξεχνάμε πως γινόταν και ένας πόλεμος εκεί πέρα και σε έναν πόλεμο μόνο τέτοιο σκεπτικό μπορείς να έχεις,μέχρι να τελειώσει.Η Μόλυ δεν θα άντεχε να πάθει και άλλο κρούσμα η οικογένεια της,οπότε αντιμετώπισε την Μπέλα κατάμουτρα και έφτασε στα άκρα απλά για να νικήσει τους φόβους της και να καταρίψει την γυναίκα που θα κατέστρεφε το πιο αγαπητό πράγμα για την κυρία Ουέσλυ...
Και είναι αλήθεια πως όταν κάποιος αποπειράτε να σκοτώσει την οικογένεια σου και να σε καταστρέψει ολοσχερώς,δεν έχεις και ιδιαίτερες τύψες άμα τον σκοτώσεις,ειδικά κατά την ώρα που προσπαθείς να σώσεις τους συγγενείς σου.Η Μόλυ δεν είχε σχεδόν καθόλου τύψεις για ότι έκανε,γιατί πολύ απλά καθυσύχζε τον εαυτό της με την ιδέα ότι η Μπέλατριξ ήταν ένα βήμα προτού καθαρίσει την οικογένεια της και αν δεν την σταματούσε θα το έπρατε ευχαρίστως.Αναγκάστηκε να ρίξει την συγκεκριμένη κατάρα,γιατί ήξερε πως η Μπελα ήταν πολύ πιο ισχυρή απο εκείνη και θα έφτανε στα άκρα για να την σκοτώσει(την Μόλυ),και για μια στιγμή φάνηκε να κερδίζει την κυρία Ουέσλυ η οποία σίγουρα πανικοβλήθηκε μην μπορώντας να κάνει τίποτα.Για μια στιγμή αφαιρέθηκε η Μπελα και η Μόλυ μπορούσε να κάνει κάτι εναντίον της...Ήξερε πως η μόνη κατάρα που ήταν αρκετά δυνατή για να νικήσει την Θανατοφάγο ήταν η Αβάντα Κενταύρα,οπότε αναγκάστηκε να ρίξει αυτήν για γλυτώσει πλέον και την δική της ζωή απο εκείνην...

Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί όλοι* προσπαθούν να δικαιολογήσουν την Αβάντα της Μόλυ λέγοντας "Ναι, αλλά το έκανε για το καλό του παιδιού της" ή "Ναι, αλλά το έκανε με βαριά καρδιά" ή το αγαπημένο μου "Όχι, δεν ήταν Αβάντα ήταν ένα άλλο πράσινο φονικό ξόρκι"
Φυσικά και έριξε Αβάντα. Οι Απαγορευμένες Κατάρες είναι σαν τα όπλα. Αν βγεις στο μπαλκόνι και αρχίσεις να ρίχνεις Αβάντες/σφαίρες στον κόσμο που περνά από κάτω είναι λογικό και αναμενόμενο ότι θα σε κλείσουν ισόβια. Το να βρίσκεσαι όμως σε πόλεμο και να μην μπορείς να χρησιμοποιήσεις τη φονική κατάρα είναι τόσο παράλογο όσο και το να προσπαθείς να νικήσεις έναν Μαγκλ πόλεμο με το μηχάνημα που πετάει μπάλες του τέννις, ενώ οι εχθροί σου έχουν κανόνια. Στον πόλεμο όλες οι πλευρές έχουν όπλα και όλες οι πλευρές προσπαθούν να σκοτώσουν τον αντίπαλο. Στο βιβλίο αναφέρονται πολλές απώλειες από την πλευρά των Θανατοφάγων, αμφιβάλλω αν η Μόλυ ήταν η μόνη που χρησιμοποίησε Αβάντα.




*όχι μόνο σε αυτό το τόπικ

finally^ συμφωνώ

Όχι, η Μόλλυ, έκανε το καθήκον της το οποίο ευχαριστήθηκε με την ψυχή της!!!!Δεν νομίζω πως η Μόλλυ είχε κλήση προς τις σκοτεινές τέχνες ή κάτι σχετικό και αν της δινόταν η ευκαιρία να το ξανακάνει μπορεί και να το έκανε αν κινδύνευαν τα παιδιά της...

Λοιπόν να σας πω τώρα γιατί δεν έχει σκοτεινή πλευρά: ΑΝ είχε σκοτεινή πλευρά δεν θα τιρανιώταν με διάφορα ξόρκια για να σκοτώσει την Μπέλατριξ, αλλά πολύ πιο απλά θα έκανε το ''Αβάντα Κεντάβρα''...Δεν νομίζω πως θέλει και άλλη εξήγηση :D

Hecate έγραψε:Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί όλοι* προσπαθούν να δικαιολογήσουν την Αβάντα της Μόλυ λέγοντας "Ναι, αλλά το έκανε για το καλό του παιδιού της" ή "Ναι, αλλά το έκανε με βαριά καρδιά" ή το αγαπημένο μου "Όχι, δεν ήταν Αβάντα ήταν ένα άλλο πράσινο φονικό ξόρκι"
Φυσικά και έριξε Αβάντα. Οι Απαγορευμένες Κατάρες είναι σαν τα όπλα. Αν βγεις στο μπαλκόνι και αρχίσεις να ρίχνεις Αβάντες/σφαίρες στον κόσμο που περνά από κάτω είναι λογικό και αναμενόμενο ότι θα σε κλείσουν ισόβια. Το να βρίσκεσαι όμως σε πόλεμο και να μην μπορείς να χρησιμοποιήσεις τη φονική κατάρα είναι τόσο παράλογο όσο και το να προσπαθείς να νικήσεις έναν Μαγκλ πόλεμο με το μηχάνημα που πετάει μπάλες του τέννις, ενώ οι εχθροί σου έχουν κανόνια. Στον πόλεμο όλες οι πλευρές έχουν όπλα και όλες οι πλευρές προσπαθούν να σκοτώσουν τον αντίπαλο. Στο βιβλίο αναφέρονται πολλές απώλειες από την πλευρά των Θανατοφάγων, αμφιβάλλω αν η Μόλυ ήταν η μόνη που χρησιμοποίησε Αβάντα.

Έχεις απόλυτο δίκιο για το ότι ήταν πόλεμος!
Σίγουρα δεν θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει και πολλά απέναντι στους Θανατοφάγους που επιτήθονταν μόνο με ασυγχώρητες κατάρες,αλλά-εγώ τουλάχιστον-δεν προσπαθώ να εξηγήσω τον λόγο που η αβάντα της Μόλυ ήταν δικαιολογημένη,αλλά το τι συναισθήματα και σκέψεις είχε τότε.
Και αν η Μπελα δεν επιτήθονταν στα παδιά της Μόλυ;Αν η Μπέλατριξ δεν πήγαινε να σκοτώσει τελικά στα παιδιά της Μόλυ,πως ξέρουμε ότι η Μόλυ θα χρησιμοποιούσε και πάλι ασυγχώρητη κατάρα εναντίον της,λόγω του πολέμου;Μπορεί και να χρησιμοποιούσε ούτως ή άλλως,μπορεί όμως και όχι...Αυτό δεν θα το μάθουμε ποτέ...
Η Μόλυ απλώς εκείνη την στιγμή ήταν πανικοβλημένη.Έβλεπε τα παιδιά της να κινδυνεύουν(ουσιατικά ολόκληρη την οικογένεια της)απο την Μπέλα και προσπάθησε να τα σώσει.Όταν άρχισε να κινδυνεύει και η ίδια απο την Μπέλα φοβήθηκε ακόμη περισσότερο και προσπάθησε να της ρίξει ένα ξόρκι που θα μπορούσε να την σώσει,δηλαδή την Αβάντα.Η Μόλυ μπορεί να έριξε την κατάρα στην Μπελα απλώς και μόνο,επειδή ήξερε πως μόνο αυτή θα την νικούσε και θα έσωζε την Μόλυ απο την Θανατοφάγο.Άλλωστε η οικογένεια της ήταν το μόνο που είχε και αν το έχανε και αυτό τότε θα καταστρεφόταν.Και αυτό σε κανέναν δεν θα το επέτρεπε να το κάνει,να πειράξει την οικογένεια της,ακόμη και αν χρειαζόταν να τον σκοτώσει.
Το γεγονός του πολέμου όμως είναι αυτό που απλά δικαιολογεί την κατάρα που έριξε η Μόλυ και για αυτό δεν καταδικάστηκε.Ποτέ δεν θα μάθουμε τον λόγο ύπαρξης της αβάντας της Μόλυ.Την έριξε μόνο και μόνο επειδή κινδύνευαν τα παιδιά της και μόνο για αυτό ή το έκανε και για τον πόλεμο και θα την ξαναχρησιμοποιούσε αν τα παιδιά της ήταν ασφαλή;Μόνο υποθέσεις μπορούμε να κάνουμε...

Η Μόλυ αποκλείεται, κόβω το κεφάλι μου δηλαδή, πως ΔΕΝ είχε καμία σατανική πλευρά. Ήθελε να προστατεύσει την κόρη της. Είχε μόλις χάσει τον γιο της, έπρεπε με κάποιο τρόπο, σαν μάνα να δώσει προστασία στην μοναδική της κόρη. Δεν μπορούσε να μην τη σκότωνε προκειμένου να πεθάνει και η Τζίνι... Δεν έχει καμία σκοτεινή και σατανική πλευρά. Κι ακόμη πιο παράλογο είναι το γεγονός ότι θα μπορούσε να είναι θανατοφάγος. Με τίποτα όμως... Οπότε πιστεύω πως η Μόλυ είναι καλή, γλυκιά, τίμια, άξια, προστατευτική σε ότι αφορά άτομα που αγαπάει και χωρίς κακές προθέσεις για το έτσι θέλω της αλλά για να προστατεύσει την οικογένειά της τα έκανε όλα. Για φανταστείτε να πέθαινε και η Τζίνι, θα ήταν προτιμότερο απ' το να ένιωθε ενοχές που σκότωσε την χειρότερη θανατοφάγο που παραλίγο να της στερήσει άλλο ένα παιδί μέσα στο ίδιο βράδυ? Δε νομίζω πως είναι καλύτερο, αλλά αντιθέτως εγώ τη συγχαίρω για το θάρρος, την επιμονή και την υπομονή που έδειξε εκείνο το βράδυ μετά από ένα δυνατό χτύπημα που ένιωσε με τον Φρεντ... Επίσης σίγουρα δεν ήταν μόνο η Μόλυ που χρησιμοποίησε την φονική κατάρα εκείνο το βράδυ. Δεν μπορεί ο εχθρός σου να πετάει όλα τα Κρούσιο και τις Αβάντες μαζεμένα και εσύ να λες ένα Εξπιλιάρμους, αλλά ούτε ένα απλό Αποχαυνώσιους βοηθάει...

εγώ πιστεύω πως η Μόλυ έκανε αυτό που θα έκανε και η κάθε μάνα στην θέση τις.. είναι αυτό που λέμε ''θα σκότωνα για το παιδί μού'' αυτό.. άλλωστε ήταν μέσα σε μάχη και αν δεν σκότωνε την bella πολύ πιθανόν να γινόταν το αντίθετο και η bella να σκότωνε την Μόλυ..

Συμφωνώ με Άκη.^ Θα σκότωνε η Μπέλατριξ μετά και τις 2. Μάνα και κόρη και μετά θα ήταν πιο βαρύ και τριπλό πένθος για τους Ουέσλι..!

εδω νομιζω βλεπουμε στην εφαρμογη του το " ποτε μην τσιγκλας κοιμισμενο δρακο " οπως ειναι και το ρητο του χογκουαρτς

Δε νομίζω πως έκρυβε κάποια ''σατανική'' πλευρά...

Δεν ηταν κάτι προμελετηένο αλλά όταν το ένα σου παιδί έχει σκοτωθεί και κινδυνεύεις να χάσεις και το άλλο φυσικό να είναι να προσπαθήσεις με κάθε τρόπο να τα προστατέψεις... Τι άλλο θα μπορούσε να κάνει;

Το σίγουρο είναι ότι δεν θα το ξαναέκανε σκόπιμα!!Ίσως ο άλλος της εαυτός να έμοιαζε στην Μπέλατριξ και γι'αυτό να την νίκησε!!Ποιος ξέρει??Η Ρόουλινγκ!!Λοιπόν πρεπει να γράψω αλλήλογραφία στην Ρόουλινγκ!!

Δεν υπαρχει περιπτωση !!! Θα αντιδρουσε ακριβως μια μητερα και βεβαια δν θα ειχαι ενοχες!!! Στο 5ο βιβλιο, για παραδειγμα, δειχνει οτι το μπογκαρντ της ηταν οι αγαπημενοι της ειναι πεθαμενοι!!

Νομιζω, οταν καποιος προσπαθει να σκοτωσει καποιον δικο σου -ποσο μαλλον το παιδι σου- και γενικοτερα οταν εισαι σε εναν πολεμο και κοιτας πως να τη γλιτωσεις και να μη φας αβαντα, αλλά να δωσεις -ειτε για να προστατευσεις τον εαυτο σου ειτε τους δικους σου/συμμαχους/συγγενεις/κτλ- δε μιλαμε για σατανικη πλευρα αλλα για ενστικτο επιβιωσης. Και στη συγκεκριμενη περιπτωση, της Μολυ της ειχαν αναψει τα λαμπακια που η Μπελατριξ πηγε να σκοτωσει την κορη της, οποτε ηταν λιγο δυσκολο να νιωσει τυψεις, τουλαχιστον εκεινη τη στιγμη.
Συναισθηματικα και μονο , θα της ηταν αδυνατο να σκεφτει "α, δε θα μπλεχτω και θα αφησω την κορη μου να τα βγαλει περα μονη της επειδη ειναι λαθος να αφαιρεσω μια ανθρωπινη ζωη."

Ενδιαφέρον το θέμα!

Σίγουρα θα ένιωσε τύψεις αλλά εκείνη τη στιγμή η Μπέλατριξ είχε μόλις επιτεθεί στην Τζίνι και ήδη είχε σκοτώσει τον Φρεντ οπότε ως μάνα έκανε αυτό που έπρεπε

Δεν μπορω να φανταστω την Μολυ με τιποτα θανατοφαγο

η μολυ; αποκλπιεται, το φονο εκανε απο οργη, εκδικηση, και προστασια για τα παιδια της