Η προσωπική μου βιβλιοθήκη μου τι δίνει!
Και ο κυριότερος λόγος είναι γιατί είναι διασκορπισμένη σαν τραχανάς σε όλο το δωμάτιο. Οκ, μου αρέσει που όπου και να γυρίσεις το βλέμμα σου στο δωμάτιό μου βλέπεις βιβλία, αλλά ρε φίλε, εγώ ποτέ δεν θα κανα μια βιβλιοθήκη του εδώ, εκεί και παραπέρα.
Ας πάρω το πράμα απ' την αρχή. Όλα τα έπιπλα του δωματίου μου είναι από τη Νεοσέτ και μπορώ να πω πως τα χουν βγάλει τα λεφτάκια τους. Οκ, δεν παραπονιέμαι γιατί α) τα καινούρια έπιπλα μου φαίνονται κάπως "ψεύτικα" και β) σε δυο χρονάκια θα ξεκουμπιστώ απ' το σπίτιφακγέα. Αφού λοιπόν όλα τα έπιπλα είναι του ίδιου σετ, είναι στα χρώματα του ξανθού ξύλου και του μπλε του Πέλεκα. Συνολικά τα ράφια με τα βιβλία είναι εφτά. Το ράφι με τα περισσότερα βιβλία είναι αυτό πάνω από το γραφείο μου που περιλαμβάνει ελληνική λογοτεχνία, ξένη, μεταφρασμένη λογοτεχνία που δεν μου είχε κάνει ιδιαίτερη εντύπωση και ελληνική ποίηση που την αγαπώ. Ένα άλλο ράφι είναι αυτό κάτω από το πολυμηχάνημα που έχει όλους τους ξένους κλασσικούς (Ντίκενς, Ουάιλντ, Ντοστογιέφσκι, Βερν, Τολστόη, Φλωμπέρ, Πόε και δε συμμαζεύεται.
) Στη συνέχεια προς τα κάτω ακολουθούν τρία συρτάρια και ακριβώς από κάτω είναι ένα ράφι που έχει βιβλία μόνο από τις εκδόσεις Πατάκη και μόνο από εκείνη τη σπαστική σειρά με τα ξεβαμμένα χρώματα -σπουργητάκια, χελιδονάκια, περιστεράκια, κύκνοι και άλλα πουλερικά-, τα οποία ανέρχονται τη σαρανταριά. Ωστόσο παίζει να χω αγοράσει μόνο πέντε από αυτά, καθώς τα υπόλοιπα είναι η κληρονομιά των παιδιών της νονάς μου προς εμένα.
Το συγκεκριμένο ράφι βέβαια έχει φιλοξενήσει στο παρελθόν και μία γιγαντιαία κατσαρίδα, η οποία μπήκε ένα ανοιξιάτικο βράδυ από την μπαλκονόπορτα και κρύφτηκε ανάμεσα στο "Λόφο με τους κορυδαλλούς" και το "Σκύλο που τον έλεγαν Παρασκευά". Μία μέρα βέβαια η αδερφή μου έντρομη ανακάλυψε το κρησφύγετο της μικρής τερέζας και ωρύωμενη πάτησε το Τέζα και τέεεεεζα.
Συνεχίζοντας, υπάρχει ένα ράφι δίπλα ακριβώς από το κρεβάτι μου και ανάμεσα στη ντουλάπα μου, το οποίο περιέχει εγκυκλοπαίδειες, πανάκριβες διασκευές του Ροΐδη και του Καρκαβίτσα για παιδιά που σου γυρνάνε τ' άντερα
και Μικρό Νικόλα.
Πάνω ακριβώς από αυτό το ράφι είναι ένα άλλο που έχω φορτώσει με κάτι γιγαντιαία κόμικς σε ασπρόμαυρο συν το Βίο και την Πολιτεία του Σκρουτζ Μακ Ντακ συν τα Χαμένα Επισόδεια
, μια σειρά με κλασσικές ταινίες της Ντίσνει σε κόμικς που την αγαπώ και ένα βαρέων βαρών αρχαίο τόμο Φυτολογίας που παίζει πια να τον ξέρω απ' έξω. Πάνω από το κρεβάτι μου υπάρχει ένα ράφι με ξένη λογοτεχνία στο πρωτότυπο, τα αγαπημένα μου DVD, μερικά χριστουγεννιάτικα CD, μερικά CD του Βασιλιά <3, τον Ντάφι Ντακ, τον καφέ αρκούδο μου και έναν φρικαλέο σατανικό αρλεκίνο που το ξέρω πως τη νύχτα σηκώνεται και περπατάει.
Και τέλος πάνω από αυτό το ράφι είναι ΤΟ ΡΑΦΙ.
Μπορώ να πω κάθε βιβλίο που είναι πάνω σ' αυτό το ράφι με τη σειρά, από αριστερά προς τα δεξιά και από τα δεξιά προς τα αριστερά. Πάντως ό,τι υπάρχει εκεί πάνω το αγαπώ από τον τίτλο έως το Copyright. ΧΠ, LotR, Νάρνια, Άισμαρκ, Οδυσσέας Μουρ, Τριλογία του Κόσμου, ASoIaF, Αγώνες Πείνας, Πέρσι Τζάκσον, Κληρονομιά, Κάστερ, Σπάιντεργουικ και χίλιοι άλλοι δυο λόγοι για να ζεις. Ο πιο σοβαρός μου όρκος μετά τη Στύγα αρχίζει με τη φράση "Ορκίζομαι στο ΡΑΦΙ μπλα μπλα μπλα....".
Φυσικά υπάρχουν και άλλα βιβλία, όπως σχολικά, άλμπουμ, δασκαλίστικα της μαμάς, Ρένα της Φτελιάς και άλλα παρακατιανά μέσα σε ντουλάπια, ώστε να κρύβουν την ασχήμια τους από το φως του ήλιου το οποίο και σπάνια βλέπουν.
Όσο αναφορά τα κόμικς μου, αυτά βρίσκονται, τα Μίκι Μάους και Ντόναλντ μέσα σ' ένα ράφι σε ντουλάπι μαζί με τη φλογέρα μου και τα υπόλοιπα σε ξεβαμμένα κουτιά με το Γουίνι το αρκουδάκι και άλλα κουτιά παπουτσιών κάτω από το γραφείο. Γενικώς βέβαια, υπάρχουν παντού βιβλία στο δωμάτιο, τα οποία είτε δε χωράνε στα ράφια, είτε είναι πολύ μεγάλα για να μπούνε στα ασφυκτικά πια γεμάτα ράφια. Φυσικά και η μαμά γκρινιάζει για κάθε σελίδα και των τριακοσίων κάτι βιβλίων μου κάθε μέρα, και φυσικά εγώ γκρινιάζω για μια επιπλέον βιβλιοθηκούλα ή επιπλέον ράφια κάθε μέρα.
Η βιβλιοθήκη των ονείρων μου θα είναι
σπίτι. Ούτε δωμάτιο, ούτε δωματιάκι, ούτε σοφίτα, ούτε καλύβα, ούτε προκάτ, σπίτι. Ένα σπίτι μεγαρικών διστάσεων, το οποίο αν και θα επικοινωνεί με το κυρίως σπίτι, θα 'ναι αυτόνομο κτήριο. Θα υπάρχουν εντοιχισμένες βιβλιοθήκες σε κάθε τοίχο από πάνω μέχρι κάτω και θα υπάρχουν και σκαλίτσες με ρόδες για τα ψηλά, ψηλά ράφια. Σε όλο το χώρο βέβαια θα υπάρχουν ράφια που θα σχηματίζουν διαδρόμους. Τα βιβλία θα είναι μάλλον ταξινομημένα κατά είδος, χώρα και ιστορική περίοδο στα ράφια. Θα υπάρχει ένα μεγάλο παράθυρο σε έναν τοίχο με τεράστιο περβάζι για να κάθομαι να διαβάζω. Δε θα λείπει ο αναπαυτικός χώρος με πολυθρόνα και σκαμπό και γραφείο με υδρόγειο οφ κορς. Ελπίζω βέβαια σε εκείνη τη βιβλιοθήκη να κυριαρχεί το μαόνι ή έστω η καρυδιά και όχι το λακαρισμένο και βαμμένο πριονίδι της νεοσέτ.
Και αυτό συγκαταλέγεται στο τοπ τεν των μεγαλύτερων ποστ μου στο Χάριγουρλντ. Γεια χαρά κόσμε!