από Επισκέπτης Σαβ Οκτ 16, 2010 9:49 pmΣ'αυτό το τόπικ θα μιλάμε για βιβλία ιστορικού περιεχομένου! Ποια έχετε διαβάσει; Πως σας φάνηκαν; Πέιτε μας για την υπόθεση του βιβλίου και τις εντυπώσεις σας!
(Παρακάτω παραθέτονται 2 βιβλία από τόπικς που συγχωνεύτηκαν)
Οι Πύλες της Φωτιάς είναι αυτό το βιβλίο που διαβάζω τώρα και με έχει ενθουσιάσει υπερβολικά μπορώ να πω. Δεν θα ήταν υπεροβολή να πω ότι είναι το αγαπημένο μου βιβλίο. Το βιβλίο αναφέρεται για τους 300 Σπαρτιάτες και το βιβλίο σταματάει όταν τελείωνει ο πόλεμος στις Θερμοπύλες. Το βιβλίο αυτό σε μεταφέρει σαν να είσαι στρατιώτης εκείνη την εποχή. Αφηγητής είναι ένα μικρό παιδί που το βρήκαν οι Σπαρτιάτες και μεγάλωσε μαζί τους. Το υπέροχο αριστούργημα υφαίνει ιστορία, μυστήριο και τραγικό έρωτα. Ο ίδιος ο συγγραφέας λέει:
<< Εγώ δεν ήμουν στις Θερμοπύλες το 480 π.Χ. , αλλά οταν τελείωσετε το βιβλίο θα νομίζετε οτι εσείς ήσασταν>>
Προτείνω σε όλους να το διαβάσουν. Θα σας δημιουργήσει απορίες , αλλά και λύσεις των προβλημάτων σας.
_____
Έχετε διαβάσει τον Ιβανόη; Ποιος χαρακτήρας σας άρεσε περισσότερο;
Έχετε διαβάσει άλλα πεζά του Σκοτ ή ποιήματά του;
Για πείτε εντυπώσεις!
εντιτ by Romilda Vane: ενημέρωση ποστ και αλλαγή τίτλου
(Παρακάτω παραθέτονται 2 βιβλία από τόπικς που συγχωνεύτηκαν)
Οι Πύλες της Φωτιάς είναι αυτό το βιβλίο που διαβάζω τώρα και με έχει ενθουσιάσει υπερβολικά μπορώ να πω. Δεν θα ήταν υπεροβολή να πω ότι είναι το αγαπημένο μου βιβλίο. Το βιβλίο αναφέρεται για τους 300 Σπαρτιάτες και το βιβλίο σταματάει όταν τελείωνει ο πόλεμος στις Θερμοπύλες. Το βιβλίο αυτό σε μεταφέρει σαν να είσαι στρατιώτης εκείνη την εποχή. Αφηγητής είναι ένα μικρό παιδί που το βρήκαν οι Σπαρτιάτες και μεγάλωσε μαζί τους. Το υπέροχο αριστούργημα υφαίνει ιστορία, μυστήριο και τραγικό έρωτα. Ο ίδιος ο συγγραφέας λέει:
<< Εγώ δεν ήμουν στις Θερμοπύλες το 480 π.Χ. , αλλά οταν τελείωσετε το βιβλίο θα νομίζετε οτι εσείς ήσασταν>>
Προτείνω σε όλους να το διαβάσουν. Θα σας δημιουργήσει απορίες , αλλά και λύσεις των προβλημάτων σας.
_____
Η υπόθεση του έργου αναφέρεται στην περίοδο που ο βασιλιάς της Αγγλίας Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος βρισκόταν στους Αγίους Τόπους με τους σταυροφόρους, ενώ στο θρόνο της Αγγλίας είχε ανεβεί προσωρινά ο ετεροθαλής αδελφός του Ιωάννης ο Ακτήμων. Ο Ιωάννης για να σφετεριστεί το θρόνο, καταβάλλει κάθε προσπάθεια και υπόσχεται ανταλλάγματα για να κρατηθεί ο Ριχάρδος αιχμάλωτος στην Αυστρία.
Εν τω μεταξύ στην Αγγλία όλο και μεγαλώνει η αγανάκτηση εναντίον του Ιωάννη, που καταπιέζει το λαό. Επιπλέον, μολονότι έχουν περάσει περισσότερα από 100 χρόνια από τότε που οι Νορμανδοί κατέκτησαν τους Σάξονες, υπήρχαν πολλοί που εξακολουθούσαν να ονειρεύονται την ελευθερία τους. Ένας τέτοιος παλαιός αρχηγός, ο Σέντρικ, για να συνενώσει τους Σάξονες εναντίον των Νορμανδών, λογαριάζει να παντρέψει την προστατευόμενή του, Ροβένα, με τον τελευταίο απόγονο του βασιλιά Αλφρέδου, τον Αθελστέιν. Καθώς σ' αυτό το σχέδιό του στεκόταν εμπόδιο ο μοναχογιός του, ο Ιβανόης, που αγαπούσε κι αυτός τη Ροβένα, ο Σέντρικ έφτασε μέχρι το σημείο να αποκηρύξει το ίδιο του το παιδί. Ο Ιβανόης, αποδιωγμένος από τον πατέρα του, έφυγε μαζί με τον Ριχάρδο στις Σταυροφορίες.
Μια μέρα ο Σέντρικ δέχεται την επίσκεψη δύο Νορμανδών, του ηγουμένου Εϋμέρ του Τζόρβολξ και του σερ Μπράιαν ντε Μπουά-Γκιλμπέρ. Στο δείπνο ο σερ Μπράιαν καυχιέται για τις κατοθώματά του στους Αγίους Τόπους και για τα κατορθώματα των Γάλλων Ιπποτών. Τότε η Ροβένα, που παρεβρισκόταν εκεί, του είπε πως μιλάει για τους Άγγλους ιππότες σαν να μην τους αναγνώριζε καμία ανδρεία. Από τα λόγια αυτά επωφελήθηκε ένας απλός προσκυνητής, που τον είχαν πάρει μαζί τους οι δυο Νορμανδοί για να τους οδηγήσει στο σπίτι του Σέντρικ, λέγοντας ότι η γενναιότητα των Άγγλων δεν συγκρίνεται με καμία. Τόσο ο προσκυνητής όσο και η Ροβένα στοιχημάτισαν πως αν ο Ιβανόης συναντούσε τον σερ Μπράιαν δεν θα απόφευγε τη μονομαχία.
Πηγή
Ο Sir Walter Scott (15 Αυγούστου 1771 - 21 Σεπτεμβρίου 1832) υπήρξε Σκωτσέζος συγγραφέας και ποιητής, και θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους συγγραφείς όλων των εποχών. Ο Scott γεννήθηκε το 1771 στο Εδιμβούργο. Όταν ήταν 2 ετών προσβλήθηκε από μία βαρειά αρρώστια, γεγονός που του προκάλεσε παράλυση και τον άφησε κουτσό για όλη του τη ζωή. Ο πατέρας του, με την ελπίδα πως ο γιος του θα ξαναβρεί τις δυνάμεις του, τον έστειλε στη φάρμα του παππού του, στην ύπαιθρο. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα μεγαλώνοντας ο Scott να αποκτήσει καλοδεμένο σώμα και να γίνει ένας εξαιρετικά γερός και δραστήριος νέος. Ο Σκοτ στράφηκε από νωρίς στη μελέτη της ιστορίας και της λαογραφίας. Επίσης έμαθε να μιλά γερμανικά, γαλλικά και ιταλικά, για να μπορεί να διαβάζει τις ιστορίες άλλων χωρών.
Αργότερα εκδόθηκαν σε τρεις τόμους τα έργα του: "Η παραμονή του Άη Γιάννη", "Ο Γκρίζος αδερφός" και "Οι Τροβαδούροι στα Σκωτσέζικα Σύνορα" (1802). Η δημοσίευσή του τον ανέδειξε ως ποιητή και ως μυθιστοριογράφο καθώς αποδείχθηκε μεγάλη επιτυχία. Το 1805 ολοκληρώθηκε "Το Τραγούδι του Τελευταίου Τροβαδούρου", ενώ το 1808 ακολούθησε ο "Μάρμιον". Το 1810 ο Σκοτ έφτασε στα ύψη της ποιητικής του τέχνης με την "Κυρά της Λίμνης". Τα δύο τελευταία ποιήματά του, το "Ρόκεμπυ" (1813) και "Ο Κύριος των Νησιών" (1814) δεν βρήκαν ιδιαίτερη ανταπόκριση. Καθώς η δημοτικότητά του άρχισε να σβήνει και τα χρέη του μεγάλωναν, ο ποιητής στράφηκε προς τον πεζό λόγο και ιδιαίτερα στο ιστορικό μυθιστόρημα.
Το 1814 εξέδωσε το μυθιστόρημα "Γουέβερλυ", το οποίο είχε αρχίσει να γράφει από το 1805 και είχε αφήσει κατά μέρος. Το βιβλίο αυτό δεν ξεπέρασε μόνο την επιτυχία που είχαν σημειώσει τα ποιήματα του Σκοτ αλλά έφερε και μια φιλολογική επανάσταση: καθιέρωσε το ιστορικό ρομάντζο. Ακολούθησε κατόπιν "Το Κατάστημα Αρχαιοτήτων", οι "Παλιοί Θνητοί", "Ρομπ Ρόυ" (1818), "Η Καρδιά του Μιντλόθιαν" και άλλα μυθιστορήματα της σειράς του Γουέβερλυ, ο "Ιβανόης" (1819), "Ο Πειρατής" (1822), "Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος" (1825) κ.α.
Το 1826, ο εκδότης του Σκοτ χρεωκόπησε και ο Σκοτ έμεινε με χρέη που ξεπερνούσαν τις 600.000 στερλίνες. Ο Σκοτ θεώρησε τον εαυτό του προσωπικά υπεύθυνο για τα χρέη του εκδότη και πλέον όλες οι προσπάθειες του συγγραφέα στράφηκαν στην καταπολέμηση των οικονομικών ατυχημάτων. Για να μπορέσει να ξεπληρώσει τις υποχρεώσεις του εργάστηκε πολύ εντατικά. Έτσι, μέσα σε δύο χρόνια είχε πληρώσει πάνω από 200.000 στερλίνες. Όμως οι δυσκολίες ήταν πολύ μεγαλύτερες από όσες μπορούσε να αντιμετωπίσει. Η προσπάθεια ήταν τόσο μεγάλη, που το 1830 ο Σκοτ έμεινε παράλυτος. Δύο χρόνια αργότερα, στις 21 Σεπτεμβρίου του 1832, πέθανε στον πύργο του στο Άμποτσφορντ. Δεν έμαθε ποτέ του πως η πώληση των έργων του μπορούσε να πληρώσει στο ακέραιο την υποχρέωση που ανέλαβε μόνος του να εξοφλήσει.
Πηγή
Εν τω μεταξύ στην Αγγλία όλο και μεγαλώνει η αγανάκτηση εναντίον του Ιωάννη, που καταπιέζει το λαό. Επιπλέον, μολονότι έχουν περάσει περισσότερα από 100 χρόνια από τότε που οι Νορμανδοί κατέκτησαν τους Σάξονες, υπήρχαν πολλοί που εξακολουθούσαν να ονειρεύονται την ελευθερία τους. Ένας τέτοιος παλαιός αρχηγός, ο Σέντρικ, για να συνενώσει τους Σάξονες εναντίον των Νορμανδών, λογαριάζει να παντρέψει την προστατευόμενή του, Ροβένα, με τον τελευταίο απόγονο του βασιλιά Αλφρέδου, τον Αθελστέιν. Καθώς σ' αυτό το σχέδιό του στεκόταν εμπόδιο ο μοναχογιός του, ο Ιβανόης, που αγαπούσε κι αυτός τη Ροβένα, ο Σέντρικ έφτασε μέχρι το σημείο να αποκηρύξει το ίδιο του το παιδί. Ο Ιβανόης, αποδιωγμένος από τον πατέρα του, έφυγε μαζί με τον Ριχάρδο στις Σταυροφορίες.
Μια μέρα ο Σέντρικ δέχεται την επίσκεψη δύο Νορμανδών, του ηγουμένου Εϋμέρ του Τζόρβολξ και του σερ Μπράιαν ντε Μπουά-Γκιλμπέρ. Στο δείπνο ο σερ Μπράιαν καυχιέται για τις κατοθώματά του στους Αγίους Τόπους και για τα κατορθώματα των Γάλλων Ιπποτών. Τότε η Ροβένα, που παρεβρισκόταν εκεί, του είπε πως μιλάει για τους Άγγλους ιππότες σαν να μην τους αναγνώριζε καμία ανδρεία. Από τα λόγια αυτά επωφελήθηκε ένας απλός προσκυνητής, που τον είχαν πάρει μαζί τους οι δυο Νορμανδοί για να τους οδηγήσει στο σπίτι του Σέντρικ, λέγοντας ότι η γενναιότητα των Άγγλων δεν συγκρίνεται με καμία. Τόσο ο προσκυνητής όσο και η Ροβένα στοιχημάτισαν πως αν ο Ιβανόης συναντούσε τον σερ Μπράιαν δεν θα απόφευγε τη μονομαχία.
Πηγή
Ο Sir Walter Scott (15 Αυγούστου 1771 - 21 Σεπτεμβρίου 1832) υπήρξε Σκωτσέζος συγγραφέας και ποιητής, και θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους συγγραφείς όλων των εποχών. Ο Scott γεννήθηκε το 1771 στο Εδιμβούργο. Όταν ήταν 2 ετών προσβλήθηκε από μία βαρειά αρρώστια, γεγονός που του προκάλεσε παράλυση και τον άφησε κουτσό για όλη του τη ζωή. Ο πατέρας του, με την ελπίδα πως ο γιος του θα ξαναβρεί τις δυνάμεις του, τον έστειλε στη φάρμα του παππού του, στην ύπαιθρο. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα μεγαλώνοντας ο Scott να αποκτήσει καλοδεμένο σώμα και να γίνει ένας εξαιρετικά γερός και δραστήριος νέος. Ο Σκοτ στράφηκε από νωρίς στη μελέτη της ιστορίας και της λαογραφίας. Επίσης έμαθε να μιλά γερμανικά, γαλλικά και ιταλικά, για να μπορεί να διαβάζει τις ιστορίες άλλων χωρών.
Αργότερα εκδόθηκαν σε τρεις τόμους τα έργα του: "Η παραμονή του Άη Γιάννη", "Ο Γκρίζος αδερφός" και "Οι Τροβαδούροι στα Σκωτσέζικα Σύνορα" (1802). Η δημοσίευσή του τον ανέδειξε ως ποιητή και ως μυθιστοριογράφο καθώς αποδείχθηκε μεγάλη επιτυχία. Το 1805 ολοκληρώθηκε "Το Τραγούδι του Τελευταίου Τροβαδούρου", ενώ το 1808 ακολούθησε ο "Μάρμιον". Το 1810 ο Σκοτ έφτασε στα ύψη της ποιητικής του τέχνης με την "Κυρά της Λίμνης". Τα δύο τελευταία ποιήματά του, το "Ρόκεμπυ" (1813) και "Ο Κύριος των Νησιών" (1814) δεν βρήκαν ιδιαίτερη ανταπόκριση. Καθώς η δημοτικότητά του άρχισε να σβήνει και τα χρέη του μεγάλωναν, ο ποιητής στράφηκε προς τον πεζό λόγο και ιδιαίτερα στο ιστορικό μυθιστόρημα.
Το 1814 εξέδωσε το μυθιστόρημα "Γουέβερλυ", το οποίο είχε αρχίσει να γράφει από το 1805 και είχε αφήσει κατά μέρος. Το βιβλίο αυτό δεν ξεπέρασε μόνο την επιτυχία που είχαν σημειώσει τα ποιήματα του Σκοτ αλλά έφερε και μια φιλολογική επανάσταση: καθιέρωσε το ιστορικό ρομάντζο. Ακολούθησε κατόπιν "Το Κατάστημα Αρχαιοτήτων", οι "Παλιοί Θνητοί", "Ρομπ Ρόυ" (1818), "Η Καρδιά του Μιντλόθιαν" και άλλα μυθιστορήματα της σειράς του Γουέβερλυ, ο "Ιβανόης" (1819), "Ο Πειρατής" (1822), "Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος" (1825) κ.α.
Το 1826, ο εκδότης του Σκοτ χρεωκόπησε και ο Σκοτ έμεινε με χρέη που ξεπερνούσαν τις 600.000 στερλίνες. Ο Σκοτ θεώρησε τον εαυτό του προσωπικά υπεύθυνο για τα χρέη του εκδότη και πλέον όλες οι προσπάθειες του συγγραφέα στράφηκαν στην καταπολέμηση των οικονομικών ατυχημάτων. Για να μπορέσει να ξεπληρώσει τις υποχρεώσεις του εργάστηκε πολύ εντατικά. Έτσι, μέσα σε δύο χρόνια είχε πληρώσει πάνω από 200.000 στερλίνες. Όμως οι δυσκολίες ήταν πολύ μεγαλύτερες από όσες μπορούσε να αντιμετωπίσει. Η προσπάθεια ήταν τόσο μεγάλη, που το 1830 ο Σκοτ έμεινε παράλυτος. Δύο χρόνια αργότερα, στις 21 Σεπτεμβρίου του 1832, πέθανε στον πύργο του στο Άμποτσφορντ. Δεν έμαθε ποτέ του πως η πώληση των έργων του μπορούσε να πληρώσει στο ακέραιο την υποχρέωση που ανέλαβε μόνος του να εξοφλήσει.
Πηγή
Έχετε διαβάσει τον Ιβανόη; Ποιος χαρακτήρας σας άρεσε περισσότερο;
Έχετε διαβάσει άλλα πεζά του Σκοτ ή ποιήματά του;
Για πείτε εντυπώσεις!
εντιτ by Romilda Vane: ενημέρωση ποστ και αλλαγή τίτλου
Και πραγματικά μ' αυτό εδώ έμαθα καλύτερα τα όσα είχαν συμβεί στις Θερμοπύλες από όπως μας τα δίδασκαν στο σχολείο 
Μάλλον γιατί δεν μπορώ να το βρω σε μια τιμή της προκοπής 
