Φυσικά και δεν μιλήσου για ελαφρά ναρκωτικά.
Εκείνη την στιγμή τόσο μικρά που είμασταν σιγά μην καθότανε να μας ονομάσει τα ελαφρά από τα βαριά,αυτό που την ένοιαζε ήτανε να μας προστατευσει.
Tom Marvolo Riddle έγραψε:Δεν είναι θέμα ελαφρότητας τα σπιντ δεν είναι ελαφρά πχ αλλά δεν σε σκοτώνουν Και ναι απ' τη μία αυτό δεν είναι ανάλυση που κάνεις σε μικρά παιδιά αλλά απ' την άλλη ούτε για τα ναρκωτικά χρειάζεται να τους μιλάς αν δεν είναι σε ηλικία που μπορούν να καταλάβουν πραγματικά τι κινδύνους ενέχει η χρήση, η κατοχή ή η εμπορία
Katherine Black έγραψε:καταρχας ειναι βλακεια να τα παρεις...επειτα εξαρτασαι και μετα ''εχε γεια καημενε κοσμε'' και γιατι να τα παρεις?για την ψευδεσθηση που δημιουργουν?αυτη η ψευδεσθηση ομως σου στερει τη ζωη οποτε ειναι ασκοπα
ποτε το γραψα εγω αυτο δε το θυμαμαμαι κανSorazal the Erised έγραψε:Α μιλάς για σωματική εξάρτηση. Και αυτά δημιουργούν αλλά πολύ δυσκολότερα. Το ζόρι είναι η ψυχολογική εξάρτηση την οποία τη δημιουργούν όλες οι ναρκωτικές ουσίες. Η σωματική εξάρτηση φεύγει μέσα σε μία μέρα με μία βδομάδα ανάλογα την ουσία. Για να καταπολεμηθεί η ψυχολογική εξάρτηση μπορεί να πάρει και χρόνια.Katherine Black έγραψε:καταρχας ειναι βλακεια να τα παρεις...επειτα εξαρτασαι και μετα ''εχε γεια καημενε κοσμε'' και γιατι να τα παρεις?για την ψευδεσθηση που δημιουργουν?αυτη η ψευδεσθηση ομως σου στερει τη ζωη οποτε ειναι ασκοπα
Το θέμα σαφώς και είναι αρκετά πιο πολύπλοκο από αυτή τη περιγραφή! Για μένα είναι περισσότερο κοινωνικό παρά κλινικό φαινόμενο. Και επίσης έχω στο μυαλό μου τους πειραματισμούς σε διαφορετικό επίπεδο.
Katherine Black έγραψε:
ενταξει συνεχιζω να πιστευω πως ειναι ασκοπο το να τα παρεις. ισως σε κανουν να αισθανθεις καλυτερα αλλα αυτο για ποσο διαρκει; ελαχιστα. και ξανα και ξανα γινεται το ιδιο.
καπου ειχα διαβασει πως αυτη η δυσφορια που δημιουργουν μεταφραζεται απο τον εγκεφαλο ως θελω κι αλλο και συνεχιζεται ολο αυτο. το ιδιο και με τα τσιγαρα. γενικα με ολες τις εξαρτησεις
Η οποία όμως περιστασιακή χρήση, δεν θα προκαλέσει τελικά κάποια είδους εξάρτηση αφού ο εγκέφαλος θα ανακαλεί κάθε φορά την αίσθηση της μέγιστης απόλαυσης και θα την αποζητά είτε ψυχικά είτε σωματικά; Το ίδιο δεν γίνεται με το κάπνισμα με το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα "ο καφές και το τσιγάρο" ; Πώς μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι μπορεί κάποιος να το κοντρολάρει και δεν μιλώ μόνο για την περιστασιακή διασκέδαση αλλά και για άλλες περιστάσεις που ο χρήστης θα θέλει να νιώσει την ίδια αίσθηση; Και ας αναφέρουμε ότι τα άτομα με οποιασδήποτε είδους εξαρτήσης (κάπνισμα, ποτό, ναρκωτικά κ.τ.λ.) είναι προσωπικότητες με παθογενή εξάρτηση απο κάτι άλλο και που μετασχηματίζεται σε εξαρτήσεις απο ουσίες. Οπότε, πώς μπορούμε να μιλάμε με σιγουριά ότι ένα "αθώο" ναρκωτικό ή περιστασιακά χρησιμοποιούμενο, δεν θα γίνει σταθερή εξάρτηση; Και τι γίνεται στην περίπτωση που κάποιος, έχοντας καταναλώσει αυτές τις ουσίες, τελικά τις συνηθίσει και αποφασίσει ότι θέλει το μέγιστο του μέγιστου;Tom Marvolo Riddle έγραψε:Και εδώ ταιριάζει και ο σκοπός, γιατί η χρήση τέτοιων ουσιών συνήθως γίνεται σε πάρτυ με συγκεκριμένο είδος μουσικής που διοργανώνονται και σε συγκεκριμένες χρονικές αποστάσεις μεταξύ τους, και οι ψυχοσωματικές επιδράσεις της ουσίας στον χρήστη θα ταιριάζουν αρμονικά με το περιβάλλον ας πούμε και συντελούν στο να ζήσει στο μέγιστο τη διαδικασία. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να χουμε στον νου μας ότι ο άλλος ΕΠΙΛΕΓΕΙ να κάνει χρήση και κάπως να αποδομήσουμε το στερεότυπο με τα παιδιά που τα μπλέκουνε σε κυκλώματα και τέτοια.