Πολύ καλή ταινία αλλά 3ώρες βρε παιδί μου, κουράστηκα(σίγουρα θα με πιάσει πονοκέφαλος κι σήμερα, δεν το συζητώ ) λοιπόν... Η παρουσία του Θορίν τολμώ να πω ότι ήταν μια απ'τις ελάχιστες
που μ'αρέσαν μέσα στο φιλμ, εκτός βέβαια απ'τον Γκάνταλφ --->καλσσικά Θεός, την Γκαλάντριελ = τι όμορφη η Κέιτ εδώ , ο άρχοντας Έλροντ (αν θυμάμαι καλά πατέρας της Άργουεν) κι βεβαίως ο Σάρουμαν που απ'τη στιγμή που τον είδα μου'ρθε να τον λιθοβολίσω!
Η χειρότερη μου σκηνή , το Γκόλουμ, "Κι τι θα κάνουμε Πολύτιμο, θα τον σκοτώσουμε Πολύτιμο" κι μπλα, μπλα, μπλα, αυτή η σκηνή με τους γρίφους με κούρασε τόοοοοοοοοοοοσο πολύ, έλεος!
Κι τέλος οι τελευταίες σκηνές εκεί με τα τέρατα στα δέντρα, τον πρίγκιπα των Νάνων μετά να πέφτει πάνω στον άλλον τον Ούγκα Ούγκα, πως τον είπαμε...? α! Ναι Άζογκ! κι να φωνάζω "ΌΧΙ, ΌΧΙ, ΌΧΙ!"
Τον Μπίλμπο να πέφτει πάνω στον άλλον τον σκ@τένιο μετά, κι στο φινάλε η αγκαλιά του πρίγκιπα προς το Χόμπιτ για να μην αναφέρω την κορυφαία στιγμή με τους αετούς, ά ρε Γκάνταλφ το'κανες το θαύμα σου πάλι.
Και βέβαια να μην ξεχνιόμαστε...