Τρύπες

Πρόσεξα πως δεν υπήρχε κάποιο θέμα για τις Τρύπες, και παραξενεύτηκα μιας και έχουν σημαδέψει πολλούς νέους, κυρίως κατά την διάρκεια της εφηβείας τους.

Οι Τρύπες ήταν ένα συγκρότημα από την Νάπολη της Θεσσαλονίκης.
Αποτελούνταν από:
Γιάννης Αγγελάκας-Φωνητικά
Γιώργος Καρράς-Μπάσο
Μπάμπης Παπαδόπουλος-Κιθάρα
Γιώργος Τόλιος-Τύμπανα
Ασκληπιός Ζαμπέτας-Κιθάρα


Οι Τρύπες είναι ίσως το συγκρότημα που καθόρισε τη μορφή και την πορεία του ελληνικού ροκ πιο πολύ από κάθε άλλο συγκρότημα.
Με πολύ καλές συνθέσεις και ποιητικό στίχο κατέκτησαν κάθε φαν της ελληνικής ροκ σκηνής.
Οι Τρύπες δημιουργήθηκαν το 1983 όταν ο Γιώργος Καρράς και ο Γιάννης Αγγελάκας γράφουν
τα πρώτα τραγούδια τους με ελληνικούς στίχους, τραγούδια φορτισμένα και επηρεασμένα από
την μετά-punk ατμόσφαιρα της τότε εποχής.


Εδώ βρίσκονται περισσότερες πληροφορίες για τις Τρύπες.

Πείτε και εσείς ποια τραγούδια τους σας αρέσουν, πως νιώθετε όταν τα ακούτε ή οτιδήποτε άλλο!

Δεν είμαι και καμιά μεγάλη φαν (σε αντίθεση με την high school best friend μου που ακούει "Αγγελάκας" και λιώνει ) αλλά μου αρέσουν αρκετά, έχουν κομμάτια που εκτός του ότι μιλάνε στην καρδιά σου, λένε και μεγάλες αλήθειες.
Από δίσκους μόνο το "Μέσα στη Νύχτα των Άλλων" έχω, αλλά στα αγαπημένα κομμάτια είναι ο Παράδεισος, Artistz, Δεν χωράς πουθενά και Ταξιδιάρα ψυχή. Από τα σόλο άλμπουμ του Αγγελάκα μ' αρέσουν ιδιαίτερα το Σιγά μην κλάψω και Ο χαμένος τα παίρνει όλα.

Το συγκρότημα-σταθμός στην σύγχρονη ελληνική μουσική και σίγουρα το καλύτερο ελληνικό ροκ γκρουπ έβερ. Τόσο στις συνθέσεις τους όσο και στους στιχους των τραγουδιών τους είναι πάντα αυθόρμητοι κι ειλικρινείς.
Ο Γιάννης Αγγελάκας για 'μένα είναι από τους κορυφαίους Έλληνες καλλιτέχνες κι ένας από τους λίγους ανθρώπους που θαυμάζω πραγματικά. Όλη αυτή η 'βρώμικη ομορφιά' στους στίχους και την χροιά της φωνής του είναι μοναδική.

RemousLoupin έγραψε:Το συγκρότημα-σταθμός στην σύγχρονη ελληνική μουσική και σίγουρα το καλύτερο ελληνικό ροκ γκρουπ έβερ. Τόσο στις συνθέσεις τους όσο και στους στιχους των τραγουδιών τους είναι πάντα αυθόρμητοι κι ειλικρινείς.
Ο Γιάννης Αγγελάκας για 'μένα είναι από τους κορυφαίους Έλληνες καλλιτέχνες κι ένας από τους λίγους ανθρώπους που θαυμάζω πραγματικά. Όλη αυτή η 'βρώμικη ομορφιά' στους στίχους και την χροιά της φωνής του είναι μοναδική.

Πόσο πολύ συμφωνώ μαζί σου;
Οι στίχοι του Αγγελάκα είναι χαραγμένοι μέσα μου και με αντιπροσωπεύουν πλήρως. Τον θεωρώ μεγάλο τυπά!

Πω, κάπου θυμόμουν πως υπάρχει αυτό το τόπικ.

Οι τρύπες είναι κάτι παραπάνω από ένα από τα αγαπημένα μου συγκροτήματα, ίσως είναι και το αγαπημένο μου.-
Αυτοί οι στίχοι του Αγγελάκα που χτυπάνε κατ' ευθείαν καρδιά νομίζω τους κάνουν να ξεχωρίζουν. Από τραγούδια έχω τεράστια αγάπη στην καινούρια ζάλη, το τρένο, το δρόμο, το δε χωράς πουθενά και από Αγγελάκα, το άγρια των άστρων μουσική και το ο χαμένος τα παίρνει όλα.
Ντάξει, παραδέχομαι οτι είναι για να τους ακούς κυρίως όταν είσαι σε παρακμιακή φάση, με μπόλικη δόση απογοήτευσης και ρεαλισμού, αλλά εγώ συνήθως σε τέτοια φάση είμαι, οπότε αποτελώ σταθερό κοινό.

Συνοψίζοντας, λατρεύουμε Τρύπες.

Μάρσυ πολύ ωραία τα είπες, συμφωνώ ειδικά στο κομμάτι για τους στίχους. Αν και δεν είναι το αγαπημένο μου ελληνικό συγκρότημα, γιατί σε ορισμένα με εκνευρίζει η μουσική απίστευτα πολύ και μου το χαλάει όλο.

Μου αρέσουν πολύ τα τραγούδια τους, ειδικά οι στίχοι των τραγουδιών τους είναι καταπληκτικοί. Συμφωνώ στο ότι έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της ελληνικής ροκ σκηνής.

Cassandra Black ϟ έγραψε:Δεν είμαι και καμιά μεγάλη φαν (σε αντίθεση με την high school best friend μου που ακούει "Αγγελάκας" και λιώνει ) αλλά μου αρέσουν αρκετά, έχουν κομμάτια που εκτός του ότι μιλάνε στην καρδιά σου, λένε και μεγάλες αλήθειες.
Από δίσκους μόνο το "Μέσα στη Νύχτα των Άλλων" έχω, αλλά στα αγαπημένα κομμάτια είναι ο Παράδεισος, Artistz, Δεν χωράς πουθενά και Ταξιδιάρα ψυχή. Από τα σόλο άλμπουμ του Αγγελάκα μ' αρέσουν ιδιαίτερα το Σιγά μην κλάψω και Ο χαμένος τα παίρνει όλα.

συμφωνώ απόλυτα σ όλα τα τραγούδια...ένα από τα αγαπημένα μ ελληνικά ροκ γκρουπ....

Είναι ιδιαιτερη μπαντα. Και η φωνή του Αγγελάκα, και η μουσική τους, έχουν κάτι το ξεχωριστό... Σου δείχνουν ότι δεν παίζει ρόλο μόνο η "σωστή", μελωδικά ,εκτέλεση του τραγουσιού, αλλά και το συναίσθημα που βάζει ο τραγουδιστής στο κομμάτι και προπάντος οι στιχοι. Γιατί αυτό που φωναζει κατευθείαν στις Τρυπες ειναι οι στιχοι τους. Και είναι απ'τα πιο ωραία τα κομμάτια τους , στιχουργικα.
Απο άποψη μουσικής, καταλαβαίνω αυτό που λέει η Ανθή, το έχω σκεφτεί και γω, αλλά νομίζω είναι μέρος των τραγουδιών τους. Κομμάτια όπως το "ο χαμενος τα παίρνει όλα" ή "σιγά μην κλαψω δεν έχουν στόχο να φανουν ωραία... ειναι το θέμα τους τέτοιο... οι στιχοι βγάζουν απογοήτευση, θυμό, απελπισία, και προσπαθούν να το περάσουν και μέσα απο τη μουσική τους... νομίζω ταιριάζει απόλυτα.


Αγαπημένα μου κομμάτια ειναι τα : "καινούρια ζάλη", "γιορτή", "δε χωράς πουθενά" και φυσικά, το "σιγά μην κλάψω" του Αγγελάκα.

Τον τελευταίο καιρό έχω πάθει ένα μικρό κολληματάκι με τις Τρύπες.  
Αγαπημένα μου τραγούδια τους είναι η Ταξιδιάρα Ψυχή, Το τρένο, Δεν χωράς πουθενά, Ερωτευμένοι Σχιζοφρενείς, Kαινούγια Ζάλη, Παράξενη Πόλη.